833 matches
-
invoca o anchetă socială a lui A.P. Cehov În Insula Sahalin. Scriitorul, constata Moscovici, nu a așteptat nașterea științelor sociale, ci a devansat-o, inventând În materie de observare a vieții sociale, dovedindu-se un cercetător subtil și precis. A recenzat aproape Întreaga populație a Insulei Sahalin, parcurgând coloniile de condamnați, intrând În Închisori și În izbe, utilizând mii de fișe-chestionar; a descris instituțiile, relațiile sociale, ritmurile existenței cotidiene, configurând o panoramă atentă a acestei colectivități umane speciale. Cum În biblioteca
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
știință, Își descrie mai Întâi metoda: recensământul riguros al populației din insulă, neurmărind cu precădere datele statistice, cât impresiile, observarea calitativă a subiecților. Singur, rareori Însoțit, mergea din sat În sat și din izbă În izbă și nota situația celui recenzat: ocnaș, colonist, țăran, fost deportat sau liber; apoi familia, nevasta legitimă sau concubina, copiii, chiriașii, argații. Notează și statutul său dinainte de condamnare: „fost soldat”, de pildă. La „politici” n-a avut acces sau a ezitat să-l ceară. Găsește multe
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
în aceeași perioadă, începea să urmeze cursuri specializate de filologie clasică și limbi iraniene la Uppsala, Paris, Copenhaga sau München, pregătindu-se exact pentru cariera orientalistului specializat ca iranist, sub îndrumarea câtorva dintre marii profesori, ale căror lucrări Eliade le recenzează deja la București sau încearcă cu orice preț să le obțină 1. Astfel se face că, în ceea ce privește iranistica, fără să producă un exemplar asemănător lui Anquetil Duperron, fără vigoarea paternității unice a actelor inaugurale, Suedia și-a instalat coloniile misionare
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
lucrării, ea a fost criticată de comisia în fața căreia a fost susținută, în așa fel încât tânărul doctor nu a putut primi calficativul maxim 3. Iar imediat după terminarea războiului, Jean de Menasce, convertit la catolicism și devenit preot dominican, recenzând admirativ cea de-a treia și ultima carte a lui Wikander, Feuerpriester, remarca: „...on n’éprouve plus le vertige que procurait naguère la lecture de son ouvrage sur le Männerbund iranien”4. În primii ani (1936-1938) ai vizitelor în Germania
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
conducător în întreg spațiul intelectual al Europei, se va materializa în sfârșit”, citează Frank în ultimul său discurs public, ținut la Berlin, în 18 mai 19404. Relevant pentru noi este faptul că la amploarea acestei popularități a contribuit și Wikander, recenzând cartea în presa suedeză destul de curând după apariție, în martie 1939 (adică în perioada când se afla la München)5. Care sunt liniile conducătoare ale acestei lucrări, așa cum le prezintă Wikander în rezumat? 1. Reichul înseamnă o națiune cu o
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Turin). Centre d’Histoire des religions et d’Études Asiatiques, Bucarest - Diffusion De Boccard, Paris, 2004, pp. 197-234 Pentru extensia filosofică a lui kairos, vezi Evangélos Moutsopoulos, Variations sur le thème du kairos de Socrate à Denys, Vrin, Paris, 2002, recenzată de E. Ciurtin în Archævs VI (2002), fasc. 3-4, pp. 425-429, și Kairos. Miza și pariul, Omonia, București, 2002, traducere de Diana D. Dănișor și Elena Lazăr. 6. Precedată de seria dicționarelor, istoriilor și enciclopediilor cu privire la diferitele populații ale Asiei
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Syria. Revue d’art oriental et d’archéologie XXX (1953), pp. 325-330, număr constituit în onoarea lui René Dussaud, fondatorul acestui periodic, cel al cărui volum Les découvertes de Ras Shamra (Ugarit) et l’Ancien Testament, Geuthner, Paris, 1937, fusese recenzat de Eliade în Zalmoxis I (1938), cf. Zalmoxis, pp. 233-236. În recenzia sa, Schlumberger critică ipoteza lui Wikander privind originea balcanică a misterelor mithraice: „Este frapant că rolul de patrie a misterelor fiind refuzat Iranului de către dl Wikander, trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
Wikander, de a traduce în loc de a scrie, face parte din seria altor dezertări, tot mai specifice pentru a doua parte a vieții sale. Traducerea lui, apărută cu titlul Jan de Vries, Religionshistoria i fågelperspektiv, Natur och Kultur, 1961, a fost recenzată în presa suedeză de Hjalmar Sundén, „Religionshistoria i fagelperspektiv”, SvD 09.06.1962, și de Sten Lindroth, „Religionshistoriens kaos”, DN, 11.05.1962. Ca și în cazul lui Eliade, Wikander publicase două articole, recenzii la două dintre lucrările lui Jan
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
împădurite ale acestora). De aceea, cînd se vorbea de venituri sau cheltuieli, se spunea ironic „bașca ținuturile Vlașca și Teleormanul“. Într-un sens și mai „ironic“ era folosită zicala „se fură ca-n codrii Vlăsiei“, unde autoritatea nu putea nici recenza, nici strînge birurile, dar nici exercita sarcina de-a proteja populația și pe călători de răufăcători. Timiș Este numele a trei cursuri de apă (un rîu, afluent de stînga al Dunării, și două pîraie, afluenți ai Cigherului, respectiv al Ghimbășelului
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
cine a fost [Augustin] și ce a reprezentat el în Biserică, iar credincioșii descoperă că el trăiește veșnic în cărțile sale”. Cât a scris Augustin? La sfârșitul celei de a doua cărți a Retractărilor, Augustin apreciază că el și-a recenzat 93 de opere în 232 de cărți, dar nu știa dacă avea să mai recenzeze și altele: „Aceste opere, în număr de nouăzeci și trei, îmi amintesc că le-am dictat în două sute treizeci și două de cărți, atunci când le-
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
el trăiește veșnic în cărțile sale”. Cât a scris Augustin? La sfârșitul celei de a doua cărți a Retractărilor, Augustin apreciază că el și-a recenzat 93 de opere în 232 de cărți, dar nu știa dacă avea să mai recenzeze și altele: „Aceste opere, în număr de nouăzeci și trei, îmi amintesc că le-am dictat în două sute treizeci și două de cărți, atunci când le-am revăzut acestea, neștiind dacă voi mai dicta și altele”. Fericitul Augustin reflecta să-și
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
și altele: „Aceste opere, în număr de nouăzeci și trei, îmi amintesc că le-am dictat în două sute treizeci și două de cărți, atunci când le-am revăzut acestea, neștiind dacă voi mai dicta și altele”. Fericitul Augustin reflecta să-și recenzeze scrisorile și predicile, dar nu a mai putut aduce la îndeplinire acest plan. În schimb, Possidius ne dă, la sfârșitul biografiei lui Augustin, un catalog al scrierilor marelui său prieten, intitulat: Indiculus librorum tractatuum et epistolarum Sancti Augustini hipponensis episcopi
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
epistole în număr de 1030, afară de acelea care nu pot fi puse la socoteală, fiindcă el [Augustin] nu le-a arătat nimănui”. Nu putem ști în ce măsură cifra finală dată de Possidius este adevărată, dar nu putem pune la îndoială lucrările recenzate de însuși autorul lor, în Retractări. Greutăți reale oferă distincția dintre operele mari și predici și scrisori, pentru că există predici și opere sub formă de scrisori și invers, socotite de însuși autorul lor ca aparținând când uneia, când alteia dintre
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
înflorire a unor individualități apropiate, peste care s-au așternut vremuri de civilizație”, Răscoala robilor, în care îi acuză pe N. Iorga și pe Ovid Densusianu de propagarea naționalismului și de lipsă de talent. La rubrica „Însemnări literare” Mihail Sorbul recenzează volumele Eternități de-o clipă de Ion Pillat, Din trâmbițe de aur de Al. T. Stamatiad, Bisericuța din Răzoare de Gala Galaction. Cu articole de critică literară mai figurează Corneliu Moldovanu, Petre Aldea, C. Sp. Hasnaș (sub pseudonimul Const. Paul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289126_a_290455]
-
de complex provincial, în acest spirit fiind scrise editorialele lui Tudor Cristea, care semnează și cronici la cărți de Augustin Buzura, Adrian Păunescu, Mircea Cărtărescu, Eugen Simion, Nicolae Manolescu, Horia Roman Patapievici, Mircea Horia Simionescu, Alexandru George, Marian Popa, dar recenzează și literatura unor autori dâmbovițeni, ca Dumitru Ungureanu, Nicolae Neagu, Ioana Dana Nicolae, George Geacăr ș.a. Comentariul de carte este ilustrat și de rubrica „Lecturi”. De la numărul 6/2001 revista apare cu sprijinul financiar al Consiliului Județean Dâmbovița, prin Centrul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287832_a_289161]
-
franceză transpune G. Dem. Teodorescu (V. Hugo, André Chénier, Alphonse de Lamartine și Alfred de Musset). Revista are o rubrică de bibliografie susținută de Laurian, cuprinzând scurte prezentări de cărți sau notițe polemice, de obicei antijunimiste. Un N. F. Bădescu recenzează romanul Fulga de Gr. H. Grandea, iar Anghel Demetriescu scrie despre o dramă a lui Antonin Roques, Constantin Brâncoveanu. G. Dem. Teodorescu publică un studiu despre literatura latină și altul despre André Chénier. Un cuprinzător articol despre Anton Pann (Un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290243_a_291572]
-
a epocii”, „pare” să conțină câteodată „o frăgezime delicată de notație, un psihologism interesant, o poliritmie savuroasă [...] și o familiaritate nu lipsită de farmec”. Placheta Grădina părăsită, ce reunește versuri apărute în presă cu peste două decenii înainte, a fost recenzată cu bunăvoință de Perpessicius, care vedea în autor „un adevărat temperament poetic”. Amabilitatea criticilor e de înțeles. În pofida tradiționalismului desuet, clișeizat, a reminiscențelor uneori stridente din George Coșbuc, Panait Cerna, St. O. Iosif, versurile poetului amator, mai ales cele albe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290418_a_291747]
-
și fragmente de roman, scurte tablouri sau schițe cu același pronunțat caracter critic, pe care revista îl cultivă, căutându-l și în alte publicații din țară, într-un fel de revistă a revistelor intitulată „Viața culturală și literară”, unde sunt recenzate cărți și reviste românești sau străine, mai ales franceze („Les Annales”, „Les Nouvelles littéraires”). În recenziile din primele numere, Traian Mateescu se dovedește un adversar al modernismului și estetismului teoretizate de E. Lovinescu și cenaclul Sburătorul, repudiind, în consecință, romanele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287156_a_288485]
-
Stanciul, ceea ce dovedește, că mocanu nu era un nume de familie în 1820 și nici mai târziu, motiv pentru care, explică cercetătorul, a ortografiat apelativul cu inițială minusculă. La fel, Grigori sân Ursul, feciorul mazilului Ursu zăt Eni Buhăescul este recenzat în 1838 ca Grigori Ursu. De asemeni, semnalează și maniera în care au fost înregistrați în catagrafiile din 1838 și 1845 noii birnici proveniți din tinerii căsătoriți, aceștia fiind identificați, de regulă, prin sintagma cu structura nume de botez + sân
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
973 hectare vii și pepinieră viticolă, 3.890 hectare livezi și pepinieră pomicolă. Pădurile și alte terenuri cu vegetație forestieră totalizau 78.897 hectare, o suprafață de 8168 hectare erau ocupate de ape și bălți, iar 44.237 hectare erau recenzate la categoria „alte suprafețe". În anul 2001 suprafața cultivată a fost de 208.650 hectare cu cereale pentru boabe, 67.159 hectare grâu și secară, 5.620 hectare orz și orzoaică, 2.977 hectare ovăz, 132.837 hectare porumb, 951
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
478 persoane, alcătuite din gospodării cu un nucleu familial, 111.844 cu 393.590 persoane; 5.534 gospodării cu două nuclee familiale și 31.863 suflete; 229 gospodării cu 3 nuclee și peste, 229 cu 2.025 suflete. S-au recenzat în județul Vaslui 106.461 clădiri, 106.076 clădiri de locuit, din care 103.931 individuale cu o locuință, 1.292 cu două sau mai multe locuințe înșiruite ori cuplate, 853 tip bloc, 120 clădiri cu altă destinație în care
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
femei. La învățământul postliceal frecventau 245 elevi, iar la școala de maiștri 295 de elevi. Un capitol important îl ocupă în cifrele raportate și datele referitoare la persoanele certate cu legea. Numărul condamnaților definitiv de către instanțele judecătorești a fost astfel recenzat: - în 1996 au fost condamnate 2.997 persoane; - în 1997 au fost condamnate 2.440 persoane; - în 1998 au fost condamnate 2.623 persoane; - în 1999 au fost condamnate 2.226 persoane; - în 2000 au fost condamnate 2.501 persoane
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
de preocupări a publicației intră și literatura română. Astfel, apare un fragment din piesa De Anul Nou de Const. C. Păun, în timp ce Em. Al. Manoliu susține în 1924 un serial intitulat Figuri din trecutul teatrului ieșean. Sub semnătura Comp., este recenzat romanul Petru Arbore de Eugen Relgis. Se publică versuri de D. Teleor, Victor Eftimiu, Nichifor Crainic, George Lesnea (Psalmul 4), C. Mihăilescu, Savin Constant. I. I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289503_a_290832]
-
că simțesc necesitatea de a avea un organ ca să-mi exprime părerile... scurt și cuprinzător”. Pe lângă viața politică, ale cărei tropisme sunt consemnate printr-un baleiaj continuu și pasionat al întregului eșichier, publicația atinge și chestiuni proprii doar literaturii. Sunt recenzate, cu vădită condescendență, volume de versuri de Florian I. Becescu sau Ion Gorun, dar și Poezii de Octavian Goga (Un nou poet, Octavian Goga, 122/1905), carte în care, deși sunt evidențiate Dăscălița, Oltul, Noi, criticul nu reușește să vadă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289484_a_290813]
-
supărătoare, a perspectivei critice - de unde și lipsa de priză la text -, cronicile dramatice semnate de G. Panu merită să fie relecturate. Astfel, el se implică în apărarea piesei De la oaste de Ion C. Bacalbașa, scoasă de pe afiș pentru că ataca armata, recenzează favorabil spectacolul cu drama Vlaicu-Vodă de Al. Davila, laudă reluarea spectacolelor cu Năpasta de I. L. Caragiale la Naționalul bucureștean, intervine în polemica asupra piesei Răzvan și Vidra de B. P. Hasdeu (Chestiuni de critică teatrală), subliniază, actualizând-o, valoarea artistică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289484_a_290813]