891 matches
-
o nouă achiziție pe patru roți. VIP-ul și mașina sa au fost ........ (fotografiat) în fața unui club aseară. 122 Am testat exemplul Femeia și copacul au fost ........ (pictat) de Rubens în trei tablouri succesive. 123 INDEX reprezintă trăsăturile de tip referențial, semantic, iar CONCORD, pe cele de tip formal (vezi Wechsler și Zlatić, 2003). 124 Lectura monoreferențială este posibilă în poziție predicativă: Ion este atât colegul, cât și prietenul meu, Ion este și colegul, și prietenul meu. 125 Disjuncția este definită
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
ceea ce ar putea bloca regula acordului cu cel mai apropiat conjunct. 161 În acest exemplu, faptul că aceste substantive sunt frecvent folosite la plural (deci masculin plural) ar fi putut favoriza acordul la masculin. 162 INDEX reprezintă trăsăturile de tip referențial, semantic, iar CONCORD, pe cele de tip formal. 163 Vezi definiția din DSL: "Acord al complementelor (direct și indirect) cu verbul Manifestare a acordului caracteristică numai anumitor limbi, constând în preluarea de către verb a particularităților gramaticale ale complementelor. În lingvistica
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
îndeaproape aici, cu caracter colectiv (ritualic), se va situa la antipodul acestei viziuni, mai aproape de practicile funerare ale Greciei decât de filosofii ei. În legătură cu imaginarul − noțiune mai curând dedusă din corelativele ei lexicale, imaginație și imagine, decât cu o istorie referențială proprie −, E. Moutsoupoulos, ca cercetător al neoplatonismului, notează (ne putem păstra o anumită rezervă în ce privește utilizarea cuvântului "imaginar", căruia îi este atribuită o semnificație dedusă, nu existentă în mod explicit în text): Dacă este adevărat că, atât pentru Platon, cât
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
comunicării. Încă din 1933, K. Bühler identificase trei funcții ale limbii: expresivă sau emotivă (desfășurată la emițător; exprimă atitudinea acestuia în procesul de comunicare), conativă (orientată spre destinatar; este specifică modalității imperative și interogative a comunicării) și funcția cognitivă sau referențială (orientată spre referent). La acestea, Roman Jakobson adaugă alte trei funcții - fatică, metalingvistică, poetică - completând schema lui K. Bühler. Având în vedere un număr de șase factori - emițătorul și receptorul, mesajul, contextul și contactul, codul - R. Jackobson stabilește șase funcții
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
La acestea, Roman Jakobson adaugă alte trei funcții - fatică, metalingvistică, poetică - completând schema lui K. Bühler. Având în vedere un număr de șase factori - emițătorul și receptorul, mesajul, contextul și contactul, codul - R. Jackobson stabilește șase funcții ale limbii. Funcția referențială, numită și denotativă/informațională/cognitivă (raportată la context) este identică funcției de reprezentare din teoria lui K. Bühler. Sfera de manifestare este realitaea extralingvistică, non-verbală pe care se întemeiază planul semantic al textului, al mesajului din terminologia lui R. Jakobson
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
munte" are drept definiție de dicționar: "ridicătură a scoarței pământului mai mare decât dealul, de obicei stâncoasă și depășind înălțimea de 800 de metri" (DEX, 1982). Denotația "munte" este direct legată de realitatea non- verbală, realizând funcția denotativă și/ sau referențială - pe de o parte - și funcția de comunicare, pe de altă parte. Funcției denotative îi aparțin enunțuri neutru-informative, de tipul: "Anatomia este știința corpului omenesc". Abordarea funcției denotative impune un înalt grad de complexitate în cercetare, dată fiind diversitatea tipurilor
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
și funcția de comunicare, pe de altă parte. Funcției denotative îi aparțin enunțuri neutru-informative, de tipul: "Anatomia este știința corpului omenesc". Abordarea funcției denotative impune un înalt grad de complexitate în cercetare, dată fiind diversitatea tipurilor de incidență. Prin funcția referențială, limba actualizează sensul conceptual al laturii "semnificat" al semnului lingvistic, actualizează conceptul specific unei clase de obiecte (de ex. flori de grădină reprezintă o clasă specifică de plante) și/sau categoria tuturor referenților posibili ai unui cuvânt. Grație aceleași funcții
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
colocutorului său, angajarea lui într-un anumit fel în receptarea mesajului" (I. Iordan, V. Robu, 1978: 67). Funcția conativă derivă din funcția de comunicare și este strâns legată de funcția denominativă. Comunicarea nu înseamnă doar transmiterea unei informații despre planul referențial. În conversația curentă, funcția conativă eliberează gândirea de limitele închise ale contactului direct cu realitatea înconjurătoare. Trăirile personale se actualizează prin formule de adresare directă (la colocutor cu alocutive în cazul vocativ), prin construcții incidente (vizează direct colocutorul) de tipul
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
referent) "metalimbajul" este utilizat în investigarea și discutarea "limbajului obiect". Metalimbajul transmite informații despre limbaj și/ sau despre un anumit cod, devine el însuși obiect de descriere în enunț. În enunțul: "Nu se spune "el sunt", ci "ei sunt", contextul referențial al mesajului (acordul dintre subiect și predicat) este codul limbii înseși (nu "el sunt", ci "ei sunt"). Limbajul gramaticii limbii materne (DSL, 2005) este un alt exemplu clasic de metalingvistică, dicționarul și gramatica /gramaticile codului unei /unor limbi străine pe
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
Desemnarea conceptului este motivată prin consens, în terminologie. II.2.3. Referent/ referință În cercetarea semnului lingvistic, Ferdinand de Saussure a fost preocupat de relația dintre semnificat și semnificant, neglijând referentul, adică entitatea extralingvistică pe care cuvântul o denumește. Relația referențială nu este prezentă în conținutul tuturor cuvintelor. Termenii abstracți nu au un referent în realitatea extralingvistică (înțelepciune, fericire, bunătate etc.). Prepozițiile și conjuncțiile sunt instrumente gramaticale fără referent. Valoarea denominativă este dată de relația dintre semnificația termenului și capacitatea lui
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
formă în ambele exemple). Această caracteristică definește omonimele capră, broască, lac. Termenul primar este întotdeauna arbitrar. Așa de pildă, cuvântul lac, denumind suprafața unei ape este arbitrar în relația sa internă, ca și în raportul cu realitatea exterioară, cu planul referențial. Cuvântul derivat, însă, desemnând substanța care dă luciu unghiilor/ parchetului etc. este motivat intern prin asemănarea în plan ontologic (reflectată în planul conștiinței) dintre lac - realitate geografică, și lac - luciul folosit în cosmetică/ în industria chimică. b. Motivarea externă se
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
prin prezența ambilor termeni ai metaforei, fenomen pe care îl regăsim și în limbajul de internet al limbii maghiare: hu. net követés/ hálózati követés. Corpusul de metafore terminologice din lexicul de Internet reprezintă o categorie de termeni cu valoare denominativă, referențială, creați printr-un dublu transfer: 1) intern, de la scheme preconceptuale la domeniul-țintă; 2) extern, de la o limbă - sursă la limbile - țintă. Indiferent de domeniul-sursă, metafora informatică este fundamentată pe analogie. Procesul de decodare a metaforelor din domeniul HTML, a Lexicului
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
în primul enunț, particular - în al doilea, ca și de mărcile "subiective" de opoziție utilizate de cei doi jurnaliști: impersonal/ neparticipativ (contraatac, substantiv comun, nearticulat), personal/ participativ (contraatacul, substantiv comun, articulat cu alticol hotărât proclitic). În deplin acord cu contextul referențial, extralingvistic (politic, de natură socio-umană, culturală) echivalența "contraatac"= "ripostă politică" impune o atitudine, este corelată contextual, cu toponime/ antroponime etc. elemente fundamentale în fixarea imaginii persoanei publice. Seria de metafore ale persuasiunii - "atac", "contraatac" - a devenit o procedură de focalizare
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
cuvintelor savante care au pierdut cuvântul-bază: hipoxie, hipoglos și au neutralizat relațiile sintagmatice interne. Notele lor comune sunt de altă natură: atât semnul hipoglicemie, cât și hipoxie pot stabili relații sintagmatice exterioare prin care să consolideze unitatea cognitivă (la nivel referențial) printr-o formă redundantă din punct de vedere lingvistic (cf. Hipoglicemia este nivelul scăzut al glucozei. Suferă de hipoglicemie.). Orice mutație semantică ilustrează rolul referenților - la nivel gnoseologic și influența raporturilor asociative asupra constituirii semnificațiilor reale ale semnelor - la nivel
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
legat de obiceiul romanilor posesori de animale, de a da cu împrumut un număr de "capete". 4. Paradigmele strategiilor economice (procese, evenimente, funcții, acțiuni discrete în domeniul business-ului). Limbajul strategiilor (dezvoltat tot pe metafora sportivă) se deosebește conceptual și referențial, de celelalte acte sociale prin termeni și unități terminologice cu referenți din ramura schimburilor dintre agenți - schimb (en. exchange; fr. échange; es. canje, cambio); schimb valutar (en. currency exchange; fr. échange des dévises). Numeroase concepte sunt actualizate prin termeni cu
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
va atrage în limbajul tehnicii adjective și/ sau substantive care vor restrânge referința noțiunii generice la domeniul tehnic: pompă hidraulică, pompă submersibilă// pompă de vacuum, pompă de injecție etc. Fiecare domeniu specializat impune un grad absolut de compatibilitate conceptuală și referențială între elementele de structură ale unei sintagme terminologice. Cea de-a doua observație privește statutul adjectivelor categoriale. Chiar dacă, într-o măsură infinit mai mică decât adjectivele calificative, sfera conceptuală a adjectivelor categoriale prezintă anumite grade de deschidere conceptuală/ specializată. Este
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
succesiune de alegeri trebuie să ne asumăm un punct de plecare și, în acest sens, identificăm valoarea intrinsecă în acest punct de pornire. Altfel, dacă am avea numai serii continue de alegeri fără a le raporta la un asemenea punct referențial, atunci am ajunge la concluzia că fie toate alegerile noastre se bazează pe valori și că putem acorda valoare la orice fie că nu putem să ne bazăm pe valori în ghidarea acțiunilor noastre și că totul este lipsit de
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
perturbări ale canalului. Comunicarea artistică apelează rareori la această funcție, verificarea canalului de comunicare reducânduse la creațiile populare (transmise pe cale orală) și la proza care simulează comunicarea orală (secvențeramă ale povestirii în cadru sau formulele mediane din basmele culte). FUNCȚIA REFERENȚIALĂ/INFORMATIVĂ/COGNITIVĂ/DENOTATIVĂ vizează capacitatea enunțurilor de a transmite informații, prin raportare la contextul comunicativ (locul, momentul și relația de comunicare dintre actanți) și la realitatea obiectivă și/sau fic țională. Ea semnalează capacitatea de a exprima ansamblul factorilor care
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
sensurile struc turilor lingvistice, afectează/modelează semnificația mesajului. Această funcție are o pondere semnificativă în orice tip de comunicare, fiind dominantă în limbajul științific, în cel oficial, în domeniul massmediei și chiar în sfera comu nicării colocviale. În literatură, funcția referențială acționează prin „suspendarea raportului semantic dintre refe rent (extraverbal, preexistent) și mesaj“ (Dumitru Irimia, Introducere în stilistică) și prin instituirea unui referent ficțional, în „zona ce înglobează acel real care scapă investi gării raționale; este esențialul din om, inapt pentru
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
de cercetări de lingvistică textuală și analiză a discursului de la Lausanne, stabilește șapte tipuri de texte: dialogate, poetice, injonctive, narative, explicative, informative și argumentative (Les textes. Types et prototypes). 2.3.1. Textul informativ Textul informativ are ca dominantă funcția referențială, iar ca tipar discursiv, un model simplu, linear, închis. Structurarea textului informativ: - titlul - frecvent, sintetizează tema; titlurile textelor publicistice sunt menite să capteze atenția; - secvența inițială - tema + rema: precizarea explicită a subiectului/a temei, urmată de prezentarea succintă a modului
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
semnificative din existența sa. Spre deosebire de roman, nuvela are un singur plan narativ, deci un singur fir epic, dinamizat însă de conflicte puternice. Acestea sunt conduse riguros spre un punct de culminație și spre deznodământ. Acțiunea este, așadar, concentrată, întregul sistem referențial al nuve lei fiind focalizat asupra personajelor. CUPRINS: Item 1: ilustrarea a două caracteristici ale speciei literare nuvelă existente în opera literară studiată Caracteristicile acestei specii sunt ilustrate riguros de nuvela Moara cu noroc de Ioan Slavici. Primul mare scriitor
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
funcției poetice („Opera poetică trebuie în realitate să fie definită ca mesaj verbal în care funcția estetică este dominantă“), esențială pentru delimitarea între literar și nonliterar, în general, între liric și nonliric, în particular. Acestei funcții i se asociază funcția referențială în cazul poeziei epice și funcția emotivă pentru poezia lirică. Astfel, creația lirică se definește ca tip de discurs și comunicare ce nu mai asumă realitatea decât ca pe un vector pentru un mesaj în sine și despre sine. Cel
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
persoana întâi plural, devenind astfel „voce“ poetică a cuplului de îndrăgostiți sau a umanității, comunicând o experiență generalumană (în registrul stilistic gnomic): Tot astfel când al nostru dor / Pieri în noapteadâncă, / Lumina stinsului amor / Ne urmărește încă. (M. Eminescu) Tuul referențial, textualizat prin indici ai persoanei a IIa, prin formule de adresare directă, prin mărci stilistice ale invocației retorice, poate viza: - un alterego al eului poetic (Arthur Rimbaud: „Eu este un altul“ - eul scindat/dedublat/multiplicat: tu treceai mânjit pe aripi
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
viziune și de expresie, determinând ruptura definitivă de epigonismul eminescian. În tonalitatea gravă a unei elegii existențiale, Bacovia își focalizează viziunea despre lume pe un simbol multisemnificativ, ilustrând astfel o caracteristică a poeticii simboliste. Metalul saturnian, plumbul, impune un simbol referențial, prin excelență antimetafizic. „Cel mai moale și cel mai urât dintre metale“, cu greutatea lui specifică mare, cu o culoare deprimantă, metalul alchimiștilor - niciodată transformat în aur - devine în textul bacovian metaforă absolută a existenței apăsătoare, cenușii, mediocre, a unei
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
caracterului științific al sociologiei b. contribuabil de marcă la instituționalizarea sociologiei c. cel care a consolidat autonomia sociologiei în cadrul științelor umaniste. d. fondatorul școlii franceze de sociologie e. unul dintre cei mai influenți gânditori, deschizând prin opera sa un capitol referențial al evoluției ulterioare a sociologiei. Autorii acestor aprecieri, larg acceptate în comunitatea sociologilor, evidențiază rolul imens jucat de Durkheim în existența de astăzi a sociologiei și subliniază faptul că el reprezintă o bornă esențială presărată pe drumul înscris în foaia
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]