577 matches
-
al modului în care discutau. Dar ei nu se fac numai pe ei de râs, ci fac de râs țara. Din nefericire n-am senzația că partidele sunt interesate de prestigiul țării; altfel n-ar pune pe liste derbedei care scrijelesc de plictiseală băncile. Presa n-a divulgat numele derbedeilor. Oricum, faptul surprins de ziariști trebuie să ne dea de gândit: în curând vom trimite parlamentari în parlamentul european și poate vom afla că și acolo reprezentanții noștri se țin de
Imperative culturale by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/11177_a_12502]
-
de plictiseală băncile. Presa n-a divulgat numele derbedeilor. Oricum, faptul surprins de ziariști trebuie să ne dea de gândit: în curând vom trimite parlamentari în parlamentul european și poate vom afla că și acolo reprezentanții noștri se țin de scrijelit bănci. Absența culturii se manifestă și în comportament. Ce să mai vorbesc despre semidocții îngâmfați, mulți dintre ei cântăreți ai epocii de aur, care cred că prin stridențe gen Cântarea României sau cenaclul Flacăra fac un serviciu patriei; se cuvine
Imperative culturale by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/11177_a_12502]
-
pescărușii orbi se roagă pentru mântuirea lumii Bântuirea Sunt copilul fantomă și bântui o clădire numită Pavilionul de Băi din orășelul Alcatraz Cu mintea zdruncinată fără argumente pe coridoare cu pereții scorojiți Mă caut în ochiurile de geam spart și scrijelesc uși cu vopsea albă crăpată de timp Umblu pe urmele hoților de faianță și spărgătorilor de țevi tânjesc la comoara ascunsă în seiful mare și ruginit de la parter Nu știu ce vreți voi de la mine care urc pe scara circulară de lemn
Actualitatea by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/8617_a_9942]
-
Îndărătnicia” l-a costat scump: 10 zile de carceră cu o felie de pâine și o cană cu apă o dată la două zile... Acolo a făcut descoperirea zguduitoare care l-a marcat pentru multă vreme. Pe unul din ziduri erau scrijelite, probabil cu un cui, numele a 10 căpitani polonezi, despre care aflase ulterior că fuseseră împușcați în lagărul de la Oranki... Camarazii lui însă mureau de inaniție. Din când în când scotoceau gunoaiele după coji de cartofi, le fierbeau și-și
Agenda2006-17-06-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284937_a_286266]
-
lumea de azi, plină de cadre. Te privește. Adio!“ Arthur ieși nervos, trântind ușa care se mai rupse dintr-o balama. Se duse acasă, înnegurat, și începu să-și facă bagajele, de fapt strictul necesar, într-o valiză de lemn scrijelit cu briceagul, pe care o avea de la bunicul lui, Richard Inimă de Leu. Porunci să i se înhame calul pentru Londra. Dar la 12 fără 23 de minute noaptea, pe când își lua adio de la scrinul negru care-i legănase copilăria
După-amiază cu o nimfomană () [Corola-journal/Imaginative/13420_a_14745]
-
totuși, finalul din masca de sticlă: "îmi spunea ție nu-ți rămâne decât să te subțiezi ca o / foaie să te împăturești în propriul trup până ce vei da de tine / și mă trezesc dimineața atârnând ca un geam / prin fereastra scrijelită-n zid / iar o mână învelită într-o carne moale mă desface / și-n spatele meu bătea vântul / era noapte / și nu se mai sfârșea". Din fericire, volumul lui se găsește pe piață sau, mă rog, măcar la librăria Muzeului
LECTURI LA ZI by Marius Chivu () [Corola-journal/Imaginative/13680_a_15005]
-
Obor și, departe, Intercontinentalul. Privesc pe fereastră, din hornurile căscioarelor fumul tăcut se ridică pe cerul zăvorât de februarie. Mă întreb ce înseamnă să mai scrii poezie astăzi, căci, da, încă suntem câțiva pe aici care așa ne ducem anii, scrijelind strofe - pești pe uscat, cămile sub ape, rădăcini rămase în aer, inși anapoda care n-au niciun înțeles fără versuri, prin venele cărora nu curge sânge-sânge, ci eterul amețitor al cuvintelor. Mă întreb ce înseamnă să mai scrii poezie astăzi
Dumnezeul poeților (un poem epic și autobiografic) by Gabriel Chifu () [Corola-journal/Imaginative/3805_a_5130]
-
genunchi tare ca oțelul care sparge în cioburi perfect egale capul altminteri indestructibil al diavolului dar eu am acestă femeie pe care o mănînc și pe care o sorb și cu care merg la dans și în carnea căreia îmi scrijelesc cu iscusință viziunile dar eu am acest cocoș roșu și neînfricat care zilnic în țeasta umanității sună deșteptarea din stupiditate din senilitate și sterilitate tocmai m-am întors de la vînătoare din junglă împreună cu iubita mea tocmai am despicat în două
Poezie by Nicolae Tzone () [Corola-journal/Imaginative/9986_a_11311]
-
folosirea că marca de superlativ, dar și ca adverb de întărire, a lui super (“piticule fă ceva că mă super supăr”). Ridicol și înduioșător, pe ecranul televizorului alunecă texte din cele pe care pînă acum le găseam în mod tipic scrijelite pe bănci, mîzgălite pe pereți, caligrafiate în caietele de amintiri: “pe banca de la scoala am gasit o portocală Și pe coaja ce scria? Te iubesc nu mă uită”.
Scroll-uri și chat-uri by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13024_a_14349]
-
s-a pus dinainte omul a trebuit mânios să o alunge. de acum era sigur: când ea va reveni, toate vor fi sub zăpadă. și-a scufundat fața în palme. se făcea mai frig. își dorea să adoarmă. mușterii întărâtați scrijeleau cu briceagul metri cubi de snoave. Naufragiul 1. încă de dimineață mă așezasem lângă ferestruică. îndepărtasem praful de pe sticlă și în lumina aceea ca de lampă șopârlele se desfătau pe zidul cald. urmăream cum o femeie își aranja gulerul subțire
Poezii by Marin Malaicu () [Corola-journal/Imaginative/7907_a_9232]
-
etilică fețele ni se lichefiază încet curg pe umeri pe piept pe scrisori - lumânările - flacăra-nghite vânătăi asortimente în cerneală și-un rânjet rânced până i se-apleacă sub cearșafuri fumul ne desface umbra de noapte ca pe indigou cum scrijelești cum mâzgălești mi se ia pe piele sau înăuntru în aerul expirat - scene de final și angoasa și difuzele amețeli mai salvează câte ceva obrajii mi-ar sta mai bine pe-o nebunariță decât în oglinda care ți-a băut din
Poezie by Daniela Popa () [Corola-journal/Imaginative/7288_a_8613]
-
pat - na c-ai deschis iar fereastra - o boală din astea nu se vindecă așa...cu trucuri ieftine hai recunoaște nu e nicio fereastră în zid nu e dar nici zidul nu mai e zid (dacă nu te potolești!) - limba scrijelită cu nume și love și slove de corazon (palimpsest de scursori și claustofobie) un sfârc hemoragic: vezuviul o pune în mișcare începe mai întâi peltic să o rupă pe păsăreasca ta ca o coasă ruginită prin iarbă îți mângâie suflul
Poezie by Daniela Popa () [Corola-journal/Imaginative/7288_a_8613]
-
-mă să-mi rup glezna de aur, să-mi mototolesc aripile de hârtie și rochia incoloră de Văduvă trandafirie, să mă rătăcesc între pereții de lut ai Bibliotecii din Alexandria. Lasă-mă, îngere, să fiu poet anapoda, cum sunt, să scrijelesc versuri stângace pe hornurile acoperișului unde se lăfăie burtos și imens ca un poem fără rimă și sens, Mefisto: al tău, al lui, al meu. Istorii ale nimănui E mai, la început, când temeliile lumii se răsfață pe întrecute. E
Poezie by Ioana Dinulescu () [Corola-journal/Imaginative/9074_a_10399]
-
în cuvinte străine. Să înveți vicleșugul de-a rosti cu glas tare doar mulțumirea știută din rugă. Doar dorul de casă să-l traduci în tăcere și să-l încui în propria limbă, ca pe-un sipet adus de departe scrijelit fără știre de un scris de copil. 2. Cine face totdeauna dreptate și cuminecă somnul celor duși dintre noi? Cine alege care gesturi din urmă se vor cerne în firea copiilor noștri, care gânduri vor trece în aprigă luptă rostuindu
Poezie by Corina Anghel () [Corola-journal/Imaginative/7729_a_9054]
-
Andrei Bodiu trece Pe lângă tine Tremurând cu bețele de aluminiu Scrijelind asfaltul. La poștă unul mai tânăr I-a spus că îl caută moartea Acasă și el se crede la schi Omul fără stare se împinge Până la Academie între T și Muzeul de Artă Se încăpățânează să-și bea Suta de
Omul fără stare by Andrei Bodiu () [Corola-journal/Imaginative/5411_a_6736]
-
care-a-nghițit 14 mașini, pînă acum, barul Dracula, cu degustare de sînge proaspăt, apartamentul net-starului Luci, Copacul Fericirii, minimausoleul lui Coco, papagalul poliglot, din sufrageria lui tanti Ema, stația Dor Mărunt a autobuzului 666, banca verde din parc pe care e scrijelit TITI + GINA = LOVE, biserica popii Bilanț, cu acoperișul din foiță de platină și portretele actorilor de la Hollywood în locul sfinților din icoane și de pe pereți, Trabantul în care Jimmy a locuit non-stop 497 de zile, record mondial, Muzeul Jucătorilor de Table
Poezie by Alexandru Mușina () [Corola-journal/Imaginative/6027_a_7352]
-
vorbind de la sine. nevindecat de real lama (cea) dintre cuvinte mută-ți condiția-n stradă - cât poți de repede - trece cu spume de sevă la gură inspirația. ademenirii mă dărui nici caldă nici rece e timpul să frâng pâini - cruci scrijelind cu briceagul pe coajă nevindecat de real - timpul surpă catedrala iluziei pe mirifica plajă și cum trambulinzi am fi fiind - zgura în alveole se solidifică - prund de cuvinte - traiectorii surpate numai în vis - cum tu poți să-ți imaginezi mă
Tatiana Rădulescu by Tatiana Radulescu () [Corola-journal/Imaginative/10343_a_11668]
-
din Bach și Chopin strivind între clape o beznă sângerie, intens melodioasă; doar că greierii depresivi nu mai cântă la un pas rătăcit sub ferestre: vor fi - ascultând dânșii muzica sferelor? Poate... Rușinea lichefiatî Marș afară din viață-mi strig scrijelind pe cuvinte ardoarea de-a fi fost nesăbuințelor reazim: să-mi încropesc un ascunziș de fiară îmi e ultimul gând agonizând în groaza de-a mă târî în asfințit pe-afară - cu rigoare de chirurg încep să-mi extirp tumoarea
Poezie by Alexandru SFÂRLEA () [Corola-journal/Imaginative/8171_a_9496]
-
o încetineală de melc, prost ascuțit scrâșnește bisturiul în rădăcinile ca niște cartilagii lucios argintii ca pieliță de stea - mi se lichefia rușinea-n ochiul dinlăuntru pe care-o beam apoi cu-nghițituri tiptile; marș afară din viață-mi strig scrijelind pe cuvinte nimfa deșertăciunii, născând, prin cezariană, acest poem. n *** La urma urmei, greierii înșiși numai noaptea cântul și - ascunde - afonii citadini, și - astfel își murmură trist bucuria de-a fi încât muiați de rouă - ca de un plâns abia
Poezie by Alexandru SFÂRLEA () [Corola-journal/Imaginative/8171_a_9496]
-
alături de opera științifică a avut și nuvela fantastică pe care a rafinat-o cum nici un autor de literatură fantastică nu a reușit, Lovinescu s-a realizat ținând timp de 35 de ani un jurnal alchimic inițiatic. Scrisul său mărunt, indescifrabil, scrijelit cu parcimonie, a fost minunata moștenire pe care a lăsat-o prietenilor și discipolilor săi. Aceștia au primit ca un dar neprețuit paginile aproape pe punctul de-a se destrăma și cu un efort exemplar au descifrat tezaurul de idei
Misterul lui Vasile Lovinescu by Dan Stanca () [Corola-journal/Journalistic/3714_a_5039]
-
își are complementul în volutele unui discurs rafinat, fermecător. Înainte de pistoliada finală, terenul de luptă este unul al discursului, ca și în Inglourious Basterds, unde colonelul Hans Landa își documenta investigația cu considerații filologice, în timp ce prea puțin cultivatul yankeu îi scrijelea stângaci pe frunte semnul infamiei: swastika. Plăcerea discursului este definitorie pentru felul în care a evoluat ca regizor Tarantino și ea stă alături de supralicitarea ludică până la buf și absurd a violenței. Discursul este înecat într-o baie de sânge și
Sânge și manieră by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3970_a_5295]
-
talent în creionarea, din câteva linii, a unui personaj sau situații convingătoare (narativ), chiar dacă situația în sine e imposibilă sau dacă personajul face cele mai trăznite lucruri, spre exemplu să înghită două sarmale nemestecate, să moară înecat, să încerce să scrijelească un mesaj de adio pe perete, să fie resuscitat de vecina de bloc (o celebritate de televiziune), și revenind la viață să se combine pe loc cu vecina, finalul, apoteotic, fiind că vor trăi fericiți pe la reuniuni mondene, toată afacerea
Șoricelul din underground by Raluca Dună () [Corola-journal/Journalistic/3219_a_4544]
-
laconice și al spațiilor vide, de Michelangelo Antonioni, de atracția regizorului italian pentru deșert și piețe pustii. Cu un mare rafinament, frații Coen au creat o atmosferă de film retro nu chiar cu "purecii" care invadează peliculele vechi sau zgomotele scrijelite pe care le face acul de pick-up pe discurile antediluviene, ci printr-o atmosferă prăfoasă de film vechi, ca și cum praful deșertului s-ar fi depus pe retina camerelor. Efectul îți intră în sînge, așa cum ai senzația că praful îți intră
Nicio țară pentru bătrîni by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8869_a_10194]
-
Deziderat pe care Leo Butnaru și-l asumă explicit. Aflîndu-se într-un hotel, după ce deambulase „în căutarea minunățiilor Parisului”: „în/ zidul acestei camere îți vine să zgîrii adînc cu ceva ascuțit/ un singur cuvînt: poezie - cum/ în zidul celulei întemnițații scrijelesc apăsat: libertate” (Rezidență pariziană). Dar poezia înseamnă disciplină, nu-i așa? În universul acesteia, afectul libertății se cuvine transpus în limbaj imanent, contras în metaforă. Drept care poetul nostru nu ezită a trece de la desfășurarea amplă a discursului în care e
Poezia lui Leo Butnaru by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/3096_a_4421]
-
mai importanți industrialiști ai Brăilei. A fost fiul lui Chercea Panait (1829 - 1908) și al Ilincăi (1836 - 1902). În 1883 s-a căsătorit cu Ana Cioroiu (1865-1931), fiica lui Radu Cioroiu (1837 - 1885) și Alexandrei (Sanda) (1836 - 1918). Sunt cuvinte scrijelite în piatră în vremuri pentru unii tulburi, pentru alții de mare însemnătate pentru Brăila; sunt, de fapt, testamentul lăsat de brăilenilor pe care i-a iubit și i-a cinstit mai presus de sine: Pe 7 iulie 1857 s-a
Nedelcu P. Chercea () [Corola-website/Science/328151_a_329480]