1,337 matches
-
Dumnezeu făcu pe om, ca să nu-l lase să trăiască singurel printre viețuitoare, îi dădu o consoartă. După multă chibzuială luă rotunjimea și legănarea șarpelui, îmbrățișarea plantelor agățătoare, tremurul ierbii, subțirimea trestiei și catifelatul florilor, plânsul stelelor și nestatornicia vântului, sfiala iepurelui și fudulia păunului, dulceața mierii și cruzimea tigrului, căldura focului și răceala zăpezii, limbuția gaiței și gânguritul turturelei. Apoi, amestecând toate acestea, făcu... FEMEIA.”( Poveste indiană) Din cele mai vechi timpuri până în pragul creștin FEMEIA, n-a prea fost
GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU by http://confluente.ro/articole/gheorghe_constantin_nistoroiu/canal [Corola-blog/BlogPost/381060_a_382389]
-
Dumnezeu făcu pe om, ca să nu-l lase să trăiască singurel printre viețuitoare, îi dădu o consoartă. După multă chibzuială luă rotunjimea și legănarea șarpelui, îmbrățișarea plantelor agățătoare, tremurul ierbii, subțirimea trestiei și catifelatul florilor, plânsul stelelor și nestatornicia vântului, sfiala iepurelui și fudulia păunului, dulceața mierii și cruzimea tigrului, căldura focului și răceala zăpezii, limbuția gaiței și gânguritul turturelei. Apoi, amestecând toate acestea, făcu... FEMEIA.”(Poveste indiană)Din cele mai vechi timpuri până în pragul creștin FEMEIA, n-a prea fost
GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU by http://confluente.ro/articole/gheorghe_constantin_nistoroiu/canal [Corola-blog/BlogPost/381060_a_382389]
-
atâtea specimene de oameni cinici, răi, orgolioși, mincinoși, implantați în politică? De unde furia necontrolată, prefăcătoria, minciuna, răzbunarea unor minți paranoice? Cum au reușit să înșele poporul? Cum li se permite să folosească cuvinte de un plasticism uluitor, fără pic de sfială și care ne sălbăticesc și ne vulgarizează viața? Cugetul și simțirea pare că ni s-au diminuat, trăim o viață complexă și haotică în care manifestările de cinism și răutate a unor oameni sunt vizibile. Și-mi vin în minte
BUNĂTATE VS. RĂUTATE de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 1330 din 22 august 2014 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1408658205.html [Corola-blog/BlogPost/352254_a_353583]
-
Podul când eram mică de puteam să mă urc singură și mai târziu cînd începusem să visez cu ochii deschiși a fost locul meu preferat. La început mă urcam cu frică, pe urmă cu curajul exploratorului, iar mai târziu cu sfiala păsărilor care visează să zboare într-o zi departe, fără să știe unde și mai ales când?! Îmi plăcea să cotrobăiesc prin toate colțurile și de fiecare dată descopeream câte un nimic uitat de mult și îngălbenit de timp și
GLORIE COPILĂRIEI I de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 478 din 22 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_mihaela_arbid_stoica_1335121990.html [Corola-blog/BlogPost/357074_a_358403]
-
tainele anilor care-i desenase strâmb chipul,scălâmbându-i conturul cu niște linii înghesuite și aspre,ca o trecătoare șerpuită,și pe care i le ștergeam pe furiș mereu pe sub lacrimi,atât de dragă îmi era buna. ...-Ța,ța,..răbufnea cu sfială glasul ei,veniți la mama! Și oile o ascultau vrăjite așa cum eu îi ascultam poveștile nicicând scrise de vreo mână aleasă.Se temea și de vântul pribeag care-i răscolea poalele atâta supunere de sine sălășluia în trupul ei fraged
UMBRA BUNICII... de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1935 din 18 aprilie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1460959982.html [Corola-blog/BlogPost/381961_a_383290]
-
se intitulează, așa cum e și firesc, “Ars Poetica” - și în el autorul ni se înfățișează în toată statura sa, cu toate atributele care-l caracterizează. Încă de la primele imagini poetice, Verbul e suveran peste suflete, el “calcă țanțoș” pătrunde fără sfială “dincoace de ferestre”, “făcându-se apoi nevăzut / printre hematiile / din auriculul drept / al Poemului ... ” (Verbul calcă țanțoș ... Sub semnul acestui Verb impetuos, autorul receptează și transmite spre oameni, semnale, elementele primordiale ale umanității: al doilea sistem de comunicare, vorbirea, cuvântul
NELINIŞTEA ROSTIRII DE SINE. ION PACHIA TATOMIRESCU, ELEGII DIN ERA ARHEOPTERIX , EDITURA DACIA XXI, CLUJ-NAPOCA, 2011 (CRONICĂ DE CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 332 din 28 noie by http://confluente.ro/Nelinistea_rostirii_de_sine_ion_pachia_tatomirescu_elegii_din_era_arheopterix_editura_dacia_xxi_cluj_napoca_2011_cron.html [Corola-blog/BlogPost/358910_a_360239]
-
din 04 octombrie 2015 Toate Articolele Autorului VINE TOAMNA! Sub privirea mea-ndrăzneață Totul s-a schimbat și-mi pare Că din umbra unui nor Nu mai iese-același soare La doi pași câteva frunze Au căzut de ceasuri bune Cu sfială mă apropii Vântul vrea să le-mpreune Niciun cânt de ciocârlie Niciun zbor de rândunea Nu e o-nșelătorie Vine toamna!și n-aș vrea! Referință Bibliografică: VINE TOAMNA! / Mihaela Mircea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1738, Anul V, 04
VINE TOAMNA! de MIHAELA MIRCEA în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_mircea_1443971124.html [Corola-blog/BlogPost/381726_a_383055]
-
parte și cealaltă, sub care erau înșiruite bănci ocupate în taina înserării de juni cuprinși în îmbrățișări sfioase, spre deosebire de acum când ziua stau pe ele, să le tihnească sărăcia, bătrâni, iar noaptea întreagă tineri pe care-i caracterizează orice, numai sfiala nu! Fiecare dimineață din urma lor dezvelește în răsăritul soarelui urmele unor întâmplări nocturne peste măsură de bogate în felurite piese argument. Creșteam în Buhușiul de odinioară, curat, ca o grădină cu tei, salcâmi, castani și flori, învățând să respect
EMIL VAMANU. NOI, GENERAŢIA ACEEA... de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1802 din 07 decembrie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1449469638.html [Corola-blog/BlogPost/342707_a_344036]
-
La acest om cu suflet bun, zicală "Omul sfințește locul" se potrivește de minune! Susțin acest lucru deoarece am citit mereu cu atenție ce a scris și am avut ocazia, (pentru care îi mulțumesc pe această cale), sä pätrund cu sfiala și pioșenie într-o viață de om; în viață acestui scriitor inimos, simplu și binecuvântat, Mihai Leonte. Descrierile locurilor natale, a minei în care a muncit în condițiile vitrege de pe acele timpuri, dialogurile avute cu...Dumnezeu, povestirile învelite cu dibäcie
TRECĂTOR PRIN LUME de DOINA THEISS în ediţia nr. 809 din 19 martie 2013 by http://confluente.ro/_trecator_prin_lume_doina_theiss_1363740124.html [Corola-blog/BlogPost/345323_a_346652]
-
Ilustrează-n poezia pură Trăirea românilor din Ardeal Cu accent patriotic, social, Cu-atâtea tonalități solemne În stilul său poetic magistral Cuprinde lirica artei demne. Tâșnește revolta-n poezie (Scriere profund originală) Să schimbe lumea din temelie Spunând adevăr fără sfială. Poartă-n el tandră umanitate Sufletu-i e vrajă, dor și jale: Gânduri cu neliniște-ncărcate, Dar profilând clipe ideale. E un zbucium sincer și dureros (Idealul unității noastre) Fidel crezului realist, pios “Unic” pleacă-n sferele albastre Referință Bibliografică
OCTAVIAN GOGA de LIA RUSE în ediţia nr. 1588 din 07 mai 2015 by http://confluente.ro/lia_ruse_1430995842.html [Corola-blog/BlogPost/369506_a_370835]
-
reacționăm altfel la necazuri, creierul reușește să se programeze să accentueze aspectele pozitive și să le elimine pe cele negative.... II. ȚIE DOAMNE, de Flora Mărgărit Stănescu , publicat în Ediția nr. 1011 din 07 octombrie 2013. Păși-voi Doamne cu sfială pe calea ce mi-ai arătat, scăpat de chin și de-ndoială, cu gândul bun de-a fi iertat. Spăla-voi trupul meu de tină, în râu de lacrimi curgător, știi că nu-i om fără de vină, doar Tu ești
FLORA MĂRGĂRIT STĂNESCU by http://confluente.ro/articole/flora_m%C4%83rg%C4%83rit_st%C4%83nescu/canal [Corola-blog/BlogPost/348281_a_349610]
-
și critici ai poemelor sale, recenzori ai cărților de poezie, pe bună dreptate o califică unanim pe Mariana Gurza ca fiind o poetă creștină. Este corect acest lucru, concretizat prin dorința sa neclintită de apropiere de cele sfinte, îmbrăcând cu sfială haina unor reale valori creștine: umilința, iubirea, dăruirea... „Sunt o frunză înnourată / Căzută la picioarele tale Iisuse, / Doar rugăciunile îmi dau putere / După atâta zbucium și durere. (Smerenie) Conștientă de tarele lumii în care trăim, poeta își păstrează speranța că
UNIVERSUL TAINIC ÎNTRE „DUMNEZEU ŞI UMBRĂ” de VASILICA GRIGORAŞ în ediţia nr. 2192 din 31 decembrie 2016 by http://confluente.ro/vasilica_grigoras_1483175562.html [Corola-blog/BlogPost/368587_a_369916]
-
realizat în chipul lor asemănarea cu Dumnezeu. Pentru Părintele Dumitru Stăniloae fiecare om era unic și niciodată nu făcea o ierarhie a persoanelor care-i călcau pragul. În camera sa de lucru, asemenea unei chilii de călugăr, pășeai cu multă sfială, dar o pace îți inunda întreaga ființă imediat ce intrai în spațiul acela sacru, venerabil, de imortalitate. În fața lui luminată, în ochii să mereu întredeschiși, în vorba lui dulce dar fermă, găseai imediat chipul marelui teolog, ori a părintelui duhovnicesc ce
DESPRE DUMNEZEU TATĂL – CA TEMEI AL UNITĂŢII INTRATRINITARE. O ABORDARE DIN PERSPECTIVA TEOLOGIEI PĂRINTELUI PROFESOR DUMITRU STĂNILOAE (1903 – 1993)... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1994 din 16 iun by http://confluente.ro/stelian_gombos_1466054082.html [Corola-blog/BlogPost/373317_a_374646]
-
a pururi, si slặvesc. Pặtruns sînt doar de visuri, de vagi sclipiri bolnave, I n rest sînt rezonanță acelor ce iubesc. S inii tặi de ziețặ cu rotunjimi suave, Pe care, cu ardoare, în van îi preamặresc. Și, totuși, simt sfiala din trupul tặu molatec, C înd te oferi pe-o frunzặ de nufặr diafan, Iar în devặlmặșia iubirii că descîntec, S-a scris numai povestea perversului Pean! Eretic în oglinga iluziilor pure, A invocat în grabặ un zeu numit Priap
LAPIS LAZULI SINT OCHII TAI de IOAN LILĂ în ediţia nr. 267 din 24 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Lapis_lazuli_sint_ochii_tai.html [Corola-blog/BlogPost/355786_a_357115]
-
asta, ci doar de femeia care era bunica, mama sau eu peste vreo 20 de ani, chinuită de neputințe, plâns și incantații, care-și punea stavilă la un pod nepermis de mic pentru a duce apa spre pârâu. Fără nici o sfială, apa intrase până în case, făcând una cu noroiul, toate cele trebuincioase vieții dar și pentru o înmormântare iminent de aproape. Mi-am suprimat plânsul și rău am făcut. În drumul spre înapoi, mi-am strâns buchete de sânziene și salvie
APROAPE DE FINAL de LILIOARA MACOVEI în ediţia nr. 1371 din 02 octombrie 2014 by http://confluente.ro/lilioara_macovei_1412228103.html [Corola-blog/BlogPost/369476_a_370805]
-
de-un bilet la trasul din căciulă, să câștigi, pentru tale, o muierușcă ? - Nu prea-mi vine la socoteală, domnule ! După ce tulesc oile la vale nu mai prea trebuie mie gâceală. Mă duc sfoară, la muierea mea, care e cu sfială de la buric îm jos. Întâi mănc țapăn, că am lup în burtă, îmi sudui nevasta, mă-mbăt criță și adorm buștean... Când mă scol, n-am grijă că mi-a fugit curva nebumbăcită și fără opreliști îmi vărs pă nevastă
DRAGOBETE DE STÂNĂ DE IOAN MUŢIU de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 260 din 17 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Dragobete_de_stana_de_ioan_mutiu.html [Corola-blog/BlogPost/355434_a_356763]
-
sub streașina lecturii estetice, singura care validează un poem sau o carte. Mă bucur să afirm că vom găsi în plachetele lui Ticu Leontescu asemenea iluminări. Mă opresc la una dintre ele - la o dramă discretă, care-și ascunde, cu sfială și delicatețe, profunzimea, la o dramă clădită pe aceeași estetică minimalistă, proprie autorului, dramă convingătoare prin sine, dincolo de orice elan religios, dincolo de orice misticism, dincolo de orice teorie. Și, tocmai de aceea, implicându-le pe toate: Azi-noapte-n vis, pe când dormeam, la
EUGEN DORCESCU, POEZIA LUI TICU LEONTESCU de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 865 din 14 mai 2013 by http://confluente.ro/Eugen_dorcescu_poezia_lui_tic_eugen_dorcescu_1368550543.html [Corola-blog/BlogPost/354872_a_356201]
-
în chipul lor asemănarea cu Dumnezeu. Pentru Părintele Profesor Dumitru Stăniloae fiecare om era unic și niciodată nu făcea o ierarhie a persoanelor care-i călcau pragul. În camera sa de lucru, asemenea unei chilii de călugăr, pășeai cu multă sfială, dar o pace îți inunda întreaga ființă imediat ce intrai în spațiul acela sacru, venerabil, de imortalitate. În fața lui luminată, în ochii să mereu întredeschiși, în vorba lui dulce dar fermă, găseai imediat chipul marelui teolog, ori a părintelui duhovnicesc ce
PĂRINTELE PROFESOR DUMITRU STĂNILOAE – TEOLOGUL (1903-1993); 112 ANI DE LA NAŞTEREA SA PĂMÂNTEASCĂ ŞI 22 ANI DE LA NAŞTEREA SA ÎN CERURI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1734 din 30 septembrie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1443596845.html [Corola-blog/BlogPost/369579_a_370908]
-
inegal în noaptea dintre milenii. Și doar “păsări de fum” își vor lua zborul pitic din cenușa uitării... A doua zi după jocul de artificii nu va rămâne decât “eternul amar / al clipei cumințite de-un fir de nisip / și sfiala pietrei / dintr-o lume cu iluziile scrum” (undeva departe). Poezia Ilenei Popescu Bâldea nu exaltă iubirea, nu o ridică la rang de virtute, dar o cheamă și recheamă în orice clipă, cu glas jinduitor, tânguitor, fiindcă fără ea nu se
SINGURĂTATEA ALBULUI ÎNTUNERIC, CRONICĂ LA CARTEA DE VERSURI A ILENEI POPESCU BÂLDEA TU NU ŞTII CUM PLÂNG FLUTURII , EDITURA PROXIMA, BUCUREŞTI, 2012 (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia by http://confluente.ro/Singuratatea_albului_intuneric_cronic_cezarina_adamescu_1355664177.html [Corola-blog/BlogPost/351721_a_353050]
-
Acasă > Poeme > Duioșie > RUGA Autor: Roznovan Amelia Lavinia Publicat în: Ediția nr. 2282 din 31 martie 2017 Toate Articolele Autorului Iubirea ce o simt mă poartă cu sfiala În lumea ta curată , lipsită de-ndoiala Și ating cerul , luna și stelele târzii Când ochii tăi sublimi se sparg în ciob de zi. În dimineața vieții am îndrăznit să cer Să - mi stai de pază în suflet, iubite grănicer
RUGA de ROZNOVAN AMELIA LAVINIA în ediţia nr. 2282 din 31 martie 2017 by http://confluente.ro/roznovan_amelia_lavinia_1490951442.html [Corola-blog/BlogPost/368631_a_369960]
-
deosebiți, de multe ori vârfuri ale societății care merită să fie mai bine cunoscute. În activitatea de critică literară are capacitatea de a deosebi o carte bună de o carte proastă și talentul de a descoperi autori care stau cu sfială deoparte, dar a căror opere merită să fie comentate, să fie scoase din anonimat, și o face cu talent, cu meticulozitate și profunzime a înțelegerii. În cronicile pe care le realizează prinde cu inteligență ideile și mesajele cărților, pune în
JURNALISTUL OCTAVIAN CURPAŞ (PHOENIX, ARIZONA) de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 21 din 21 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Jurnalistul_octavian_curpas_phoenix_arizona_.html [Corola-blog/BlogPost/342497_a_343826]
-
le este dragă lumea roboților, atât de ingenios inventați și lucrați, încât devine aproape imposibil să-i oprești din acțiunile lor. “Pădurile din Marte” - evidențiază tocmai această predilecție a copiilor pentru virtualitatea de pe ecran sau din propria locuință. Pentru că, fără sfială, în orice moment, te poți pomeni cu o duzină de personaje care te asaltează. Cu o precizie și o fantezie greu de egalat, autorul descrie lumea robților, a hologramelor, lumea virtuală, atât de îndrăgită de utilizatorii de video-jocuri. Întâlnim aici
CRONICĂ LITERARĂ. VIOREL MARTIN AVENTURILE LUI TUDOR , EDITURA SEMNE, BUCUREŞTI (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 386 din 21 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_literara_viorel_martin_aventurile_lui_tudor_editur_cezarina_adamescu_1327148631.html [Corola-blog/BlogPost/366588_a_367917]
-
patruzeci de membri. Mulți? Puțini? Irelevant, zicem noi. Puteam fi o mie, puteam fi o sută. Important este că, spiritualicește, suntem o comunitate de oameni frumoși, scânteietori. La porțile site-ului, întotdeauna generos cu iubitorii de sublim, au bătut, cu sfială sau cu voinicie, începători în ale scrisului, ori consacrați. Unii și-au găsit locul, progresând, alții nu. Bucuroși suntem de prezența autorilor validați de cititori, de vreme și de critică. Prin postările și comentariile lor, au arătat cât de sus
O NOUĂ APARIŢIE LITERARĂ ÎN COLECŢIA ANTOLOGIS A EDITURII ARMONII CULTURALE: AUTOGRAF PENTRU M(Â)INE, COORDONATORI by http://confluente.ro/Gheorghe_stroia_1395990023.html [Corola-blog/BlogPost/353557_a_354886]
-
mic, Din apa mării ridicând talazuri, Te superi din totul, zâmbind la nimic Produci reacții, bucurii și uneori necazuri. Urcând pe culmi deasupra tuturor Relativă-ți este stăpânirea absolută, Scrutezi o clipă zarea și vezi în viitor Și cuprinsă de sfială, tu rămâi tăcută. Când ești la înălțimea care sunt și eu Pieptul îți pulsează în ritm vioi. Îmi spui, sunt fericită și mereu Fericiți aș vrea să fim amândoi. Dar taci în fața feluritelor păreri, Trecând neobservată și nepăsătoare. Ești prea
RELATIVITATE de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 279 din 06 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Relativitate.html [Corola-blog/BlogPost/355584_a_356913]
-
în chipul lor asemănarea cu Dumnezeu. Pentru Părintele Profesor Dumitru Stăniloae fiecare om era unic și niciodată nu făcea o ierarhie a persoanelor care-i călcau pragul. În camera sa de lucru, asemenea unei chilii de călugăr, pășeai cu multă sfială, dar o pace îți inunda întreaga ființă imediat ce intrai în spațiul acela sacru, venerabil, de imortalitate. În fața lui luminată, în ochii să mereu întredeschiși, în vorba lui dulce dar fermă, găseai imediat chipul marelui teolog, ori a părintelui duhovnicesc ce
PĂRINTELE PROFESOR DUMITRU STĂNILOAE – TEOLOGUL (1903-1993); 113 ANI DE LA NAŞTEREA SA PĂMÂNTEASCĂ ŞI 23 ANI DE LA NAŞTEREA SA ÎN CERURI... PARTEA A II A... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2030 din 22 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1469167646.html [Corola-blog/BlogPost/344353_a_345682]