1,240 matches
-
a cerceta toată întinderea izvoarălor, a măsura și a nivela toată întinderea apeducului și a-i face un plan cu deamăruntul, la care lucrări am întrebuințat pe d. ingineriul Rașek și i-am plătit din a mele mijloace onorariul cuvenit. Tălmăcirea corespondențiilor mele, a raporturilor și a socotelelor din limba germană în cea românească, precum și adesa umblare cu droșce în această trebuință, asemine mi-au pricinuit însămnătoare cheltuieli. Pe lângă aceste, în două rânduri am făcut călătorii la Iacobeni cu însuși a
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
Enescu. Viața în imagini (1961) își conservă și interesul documentar, și esența analizelor, deși poncifele impuse de orientarea oficială nu au putut fi ocolite. Împreună cu Mihail Sebastian, T. transpune în românește din versurile lui Francis Jammes, iar singur dă câteva tălmăciri din poemele lui Albert Samain, Stefan George și ale lui Rainer Maria Rilke. Alte traduceri, întreprinse după 1948 din scrierile lui Aleksei Surkov, Nicola Bajan, Stepan Șcipaciov, Evgheni Dolmatovski, Aleksandr Jarov, Anatoli Safronov ș.a., au fost strânse sub titlul Poeții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290288_a_291617]
-
la scris. Un lot de scrisori expediate Floricăi Rarincescu în 1952 și 1953 va forma epistolarul postum Scrisori din Costești (2001). I se îngăduie în 1955 să colaboreze cu traduceri la Editura de Stat pentru Literatură și Artă și publică tălmăcirea nuvelei Michael Kohlhaas de Heinrich von Kleist (1955) și o selecție din nuvelele lui Thomas Mann (1960). În 1960-1961 se va întoarce spre lumea Greciei antice scriind mai multe eseuri, intitulate Dialoguri cu eroii tragici. Prima lucrare amplă publicată de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290630_a_291959]
-
din basmele lui Petre Ispirescu și din scrierile lui I. L. Caragiale. Opera lui I. L. Caragiale îl preocupă constant: a transpus în maghiară și a editat un volum de scrieri alese (1960), un altul de teatru (1961) și a participat cu tălmăciri din proza și dramaturgia lui Caragiale la realizarea altor două volume (1960). Pe lângă aceste traduceri și cele incluse în antologii ale literaturii române, K. este prezent în presa literară maghiară din România, îndeosebi în paginile revistelor „Utunk” și „Igaz Szó
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287708_a_289037]
-
Teleor, Const. T. Stoika, iar proză - Al. Terziman, N. Dunăreanu, Jean Bart (Dincolo, peste Ocean, februarie 1923, republicare din „Viața Românească”), Gh. Brăescu (Primul pas, republicare din „Cugetul românesc”). Două traduceri în proză rețin atenția: Acarul de Peter Rosegger, în tălmăcirea lui I. Tudescul, și De plictiseală de Maxim Gorki, traducător fiind M. Sevastos. Sumarele anilor 1922-1925 grupează materia în „Profesionale”, „Cronici statistice”, „Vesele”, „Juridice”, „Interne” și „Externe”. Alți colaboratori: Valeriu Mardare, D. Iov, Ludovic Dauș, Al. Bilciurescu. I.H.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285441_a_286770]
-
amplu, ce ar fi cuprins monografii despre I.L. Caragiale, B. Delavrancea și G. Coșbuc. G. a publicat și o broșură cu observații asupra limbii literare, Știi românește ? (1911). Ca traducător, s-a dovedit foarte iscusit și nu mai puțin activ, tălmăcirea capodoperei goetheene Faust, apărută în 1906, reeditată în 1914 și în 1930, fiind cea mai bună versiune în românește înainte de traducerea lui Lucian Blaga. Pentru Teatrul Național din București a transpus în 1911 piesa Stâlpii societății de H. Ibsen. A
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287319_a_288648]
-
Contele de Monte Cristo de Al. Dumas-père în 1922, Frânturi din viața omenirii de August Strindberg în 1924. În același an publică, în colaborare cu A. Toma, compilația Winetu, omul preriilor de Karl May, iar postum, în 1931, îi apare tălmăcirea scrierii lui Lewis Wallace, Ben Hur. În reviste au rămas numeroase texte traduse din H. Heine, Petőfi, Jókai Mór, Prosper Mérimée, Blasco-Ibáñez, Carmen Sylva, Bram Stoker, Hugo Bettauer, A. Bayer, Oscar Jäger ș.a. SCRIERI: Câteva versuri, București, 1901; Alb și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287319_a_288648]
-
să sugereze elemente ale unei posibile estetici suprarealiste. „Irealitatea și ilogismul vieții” nu sunt pentru el speculații intelectuale, ci „evenimente fantastice” trăite. Aspirația lui ar fi să transpună în literatură înalta tensiune („demența aceea rece”) din pictura lui Salvador Dali. Tălmăcirile de versuri, publicate în „Frize” (din G. Apollinaire, Pierre Unik, Langston Hugues, Shane Leslie, Richard Aldington), conturează mai concret aria interesului său, confirmându-i și posibilitățile expresive. O sensibilitate și o viziune particulare, o deosebită acuitate a percepției relevă poeziile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285762_a_287091]
-
ale anului în curs. La subsol apar anunțuri editoriale însoțite de scurte caracterizări ale autorilor și operelor. Sunt semnalate volume ale lui Gh. Brăescu (Cum sunt ei, Doi vulpoi, Un scos din pepeni și Moș Belea), Faust de Goethe în tălmăcirea lui I. U. Soricu, ediția a doua a Vieții lui Iisus de Ernest Renan, Istoria civilizației române moderne și Istoria literaturii române contemporane, cărțile „rodnicului îndrumător și cercetător” E. Lovinescu, la toate acestea adăugându-se alte titluri din literatura universală
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285287_a_286616]
-
în frunte cu volubilul Ciprian, care dezvăluie tuturor "secretul" lui Andrei și al întoarcerii sale acasă. Cu acest prilej, Maestrul "rezumă" subiectul romanului anterior (topit în prima parte din Viață dublă), pentru a supune judecății unui tribunal instituit ad hoc tălmăcirea "faptelor exacte" ce au condus la sinuciderea franțuzoaicei. Dezbaterea capătă anvergura unui adevărat colocviu despre amor, în care se confruntă opinii diferite, contradictorii, formulate într-un registru oratoric variat, cu acuzatori și martori ai apărării, ca la veritabilele procese judiciare
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
Hamsun, Branislav Nusić, Stanislav Przybyszewski, Kazimierz Tetmayer. A transpus în românește comediile Bani turbați (împreună cu Al. Kirițescu), Femei în robie, Sărăcia nu e viciu, Vinovați fără vină de A.N. Ostrovski, Tinerețe de Vl. Șkvarkin. În volum, i-au apărut tălmăciri din N.V. Gogol, Lev Tolstoi, N. S. Leskov, Vl. Korolenko, A.P. Cehov, Maxim Gorki, A.N. Tolstoi, Mihail Arțâbașev, Al. Ceakovski, Iurii Efremov, Anatolii Kalinin, Al. Korneiciuk, Xenia Lvova, A.S. Makarenko, Vl. Nabokov-Sirin, Al. Peregudov, Natan Râbac, K. Treniov, V.V.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286828_a_288157]
-
de N. A. Ursu - a fi redactat de cărturarul grec. Mai sigură și general admisă - de la M. Kogălniceanu la Al. Piru, Ariadna Camariano-Cioran sau Dan Simonescu - este doar calitatea de traducător al lui A., ce termina în februarie 1729, la Iași, tălmăcirea în grecește a cronicii oficiale a lui Grigore Ghica, de unde și denumirea de Cronica anonimă ghiculească. A. furnizase autorului anonim unele documente turcești și tătărești, traduse de el în română, limbă pe care nu o stăpânea deplin. Textul grecesc al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285327_a_286656]
-
său ci ca un utilizator și un interpret al semnelor și semnificația acestor semne apare fără o referință strictă la relația individului cu lumea înconjurătoare. Un limbaj sau un sistem de semne își ia rolul de sferă a rațiunilor unde tălmăcirea poate fi acordată. Asemenea sisteme de codificare conduc experiențele umane, depășind individualul și astfel totul fiind sub controlul altora sau grupului social din care face parte. Învățăm acest compendiu de semne, îl folosim în acțiunile noastre și în gândire. Poate
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
frustrările instinctelor primare în fața obstacolelor externe sau a deteriorării balanței interioare. Totul depinde de capacitatea analistului de a pătrunde în subconștient și a individului de a se analiza el singur: cunoaște-te pe tine însuți. Aici intervine teoria semnelor și tălmăcirea a ceea ce au ele ca înțeles, semnificație în raport de lumea materială sau cu conștiința umană. Deci teoria freudiană, nonexistențialistă după Marx, include structuralismul, empiricismul în care credințele și dorințele își asumă rolul determinant asupra viitorului unui om. Cercetarea științifică
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
în esoterism Biblia oracol divin Cine totuși a cununat trandafirul cu crucea?214 Dacă hermeneutica 215 este studiul principiilor generale ale interpretării biblice trebuie să admitem că metoda poate fi aplicată și de fapt deja ea este folosită la interpretarea, tălmăcirea, tâlcuirea tuturor textelor mistice, a ritualurilor și acțiunilor umane al căror sens ascuns dispare în negura timpurilor. Evreii și creștinii sunt primii care au dezvoltat metoda de interpretare a adevărurilor și valorilor Bibliei. Statutul ei sacru vine tocmai din convingerea
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și creștinii sunt primii care au dezvoltat metoda de interpretare a adevărurilor și valorilor Bibliei. Statutul ei sacru vine tocmai din convingerea că scrierea este un receptacul al revelației divine, un cuvânt al Domnului, conducând la diverse principii hermeneutice întru tălmăcire. Mulți consideră că textele sacre trebuie interpretate ad literam pentru că vorbele Domnului sunt explicite și complete, alții insistă asupra unei înțelegeri spirituale mai profunde pentru că mesajul și adevărul lui Dumnezeu este de mai adâncă profunzime, iar o altă parte consideră
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
înțelegeri spirituale mai profunde pentru că mesajul și adevărul lui Dumnezeu este de mai adâncă profunzime, iar o altă parte consideră că unele capitole sunt interpretabile literal și altele figurativ. În ultimă instanță hermeneutica poate fi literală, morală, alegorică și anagogică. Tălmăcirea literală arată că un text trebuie să fie interpretat după înțelesul său primar, respectând construcția gramaticală și contextul istoric și aparent corespunzând intenției autorilor 216. Ea este asociată cu credința în alegerea divină a cuvintelor în înscrisul sacru. Asemenea interpreări
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și contextul istoric și aparent corespunzând intenției autorilor 216. Ea este asociată cu credința în alegerea divină a cuvintelor în înscrisul sacru. Asemenea interpreări aparțin și lui Thomas d'Aquino, Nicholas de Lyra, John Colet, Martin Luther și Jan Calvin. Tălmăcirea morală este al doilea tip de hermeneutică care stabilește principalele exegeze prin care lecțiile etice pot fi creionate din diversele părți ale textelor sacre. Aici alegoria este frecvent utilizată, așa cum în Scrisoarea lui Barnabas (cca 100 A.D.) sunt interpretate textele
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
părți ale textelor sacre. Aici alegoria este frecvent utilizată, așa cum în Scrisoarea lui Barnabas (cca 100 A.D.) sunt interpretate textele din Cartea Leviticului prin vicii imaginare asociate unor animale 217. Cel de al treilea mod hermeneutic de interpretare se numește tălmăcirea alegorică 218 și se adresează narațiunilor ce au un al doilea nivel de referință decât cel al persoanelor, lucrurilor și evenimentelor explicit menționate într-un text. O variantă a acestei tălmăciri este cea tipologică, exemplu fiind asocierea arcei lui Noe
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de al treilea mod hermeneutic de interpretare se numește tălmăcirea alegorică 218 și se adresează narațiunilor ce au un al doilea nivel de referință decât cel al persoanelor, lucrurilor și evenimentelor explicit menționate într-un text. O variantă a acestei tălmăciri este cea tipologică, exemplu fiind asocierea arcei lui Noe cu biserica creștină 219, considerată ca intenție protoistorică a lui Dumnezeu dintru început. Folosirea categoriilor platonice și stoice au fost utilizate încă din vechime de Clement din Alexandria care a văzut
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ale inginerului care construiește ar rămâne doar atât, instrumente în accepțiunea unui membru al societăților secrete și tâlcul acestor obiecte nu ar fi subiectul unei interpretări hermeneutice. Același lucru îl putem exprima și la ritualul aprinderii lumânărilor într-un templu. Tălmăcirea anagogică mai poate fi numită și mistică 220, evenimentele putând fi o prefigurare a timpurilor ce vor veni, un aspect profetic care îl întâlnim în Kabbala, cel mai elocvent exemplu de semnificație mistică fiind cel al valorilor numerice ale alfabetului
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
asupra personajelor din acea perioadă sunt comise de comunitatea de la Qumran 226. Această perioadă se regăsește și în Evul Mediu când dezvoltarea textelor Kabbalei și munca unor mari gânditori și inițiați au împletit știința cu mistica unui Maimonides, realizatorul unor tălmăciri de excepție ale narațiunilor biblice. Valorile numerice ale literelor alfabetului ebraic și ale cuvintelor gematria s-a alăturat exegezei mistice, monumentale Sefer za zohar. Aici celor două stiluri, peshat și dorash li se adaugă aluzivul remez care include tipologia sau
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
se regăsește în Evangheliile creștine arătându-se că profeticele cuvinte oracolare se dovedesc a se petrece în zilele Fiului Omului. Eternul tipar este repetat în mod platonic de evanghelii și scrisorile lui Paul. Clement din Alexandria și Origen insistă asupra tălmăcirii literale și doar parțial asupra celei alegorice. Dacă Clement indică sensul spiritual al Evangheliei lui Ioan, Origen recunoaște în afara sensului literal, unul moral al sufletului și unul spiritual. Sacramentele formulate de Augustin 227 se îndreaptă spre interpretarea alegorică și astfel
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
științific al sensului literal de intenția divină a sensului figurativ. Ei bine, în acea perioadă o mare influență a avut-o Glossa Ordinaria, o compilație de texte cu norme asemănătoare din Summa theologiae a lui Thomas. În perioada reformei apare tălmăcirea literală în context istoric de la care nu abdică nici umanistul Erasmus. Martin Luther și Calvin vor și ei să se desprindă, nereușind decât să rămână fideli sensului literal și mai puțin alegoric. În perioada modernă, prin traducerea în germană a
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
a dat de la începutul lumii. Trebuie doar să le descoperim, să le înțelegem, să ni le însușim și să trăim în Tradiție căutându-le și ghidându-ne după ele: credința, vindecarea, facerea de minuni, prorocirea, înțelepciunea, cunoașterea, darul limbilor și tălmăcirea lor. Înconjurat de simboluri și numere, dăruind și rugându-se, poetul așteaptă întotdeauna un semn. Modalitatea ancestrală de a comunica, de la scrierea prin noduri a incașilor, de la hieraticele sau demoticele egiptene până la limbajul computerizat al timpurilor noastre nu justifică decât
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]