699 matches
-
necăjită de 90%, cu perfidie și forță. Minciuna a ajuns la loc de onoare. în multe privințe trăim ca în Africa de Sud, pe care o criticăm. Avem un tipic apartheid comunist, aplicat în sistemul comunist de organizarea claselor, a păturilor, a tagmelor, a clanurilor, a castelor. Românul societății comuniste este apatic, fără speranță de mai bine. De aceea își ia lumea în cap și pleacă, unde s-o putea, numai să scape. Starea de spirit a populației a devenit dramatică. Dictatura comunistă
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
mijlocirea progresului științific și tehnic. El nu este descendent al Epocii Luminilor. Toate astea ar fi trebuit să degenereze într-un tradiționalism conservator obtuz, clasic, insensibil la schimbare și la noile circumstanțe, așa cum se și întîmpla în anii '30 în tagma, clasa și țara lui. Deloc. A fost unul dintre puținii din lumea sa care au realizat schimbările radicale produse de această "civilizație mecanică" pe care o detestă din instinct, căreia îi "ghicea" permanenta ambiguitate (mijloc de constrîngere și opresiune) și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
se repetă mereu că oricum nu mă ia nimeni în seamă și reprezint o ,,cantitate neglijabilă”? Până la urmă, ce este și cu această ,,scenarită” de care se vorbește mereu? Totul este în imaginația oamenilor, ne ,,asigurase” Iliescu tot timpul. Dar Tagma Jefuitorilor își atinsese în totalitate scopurile: un stat de tip mafiot, o Dictatură a Hoților, îmbogățită prin jaf sălbatic asupra țării, o presă în mare parte aservită lor, o justiție coruptă, o populație sărăcită cu scopul clar de a-i
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
prescrieri, soluții anormale date de magistrați corupți. Pentru a fi susținut la putere de către foștii tovarăși și fosta nomenclatură, Iliescu a dat drum liber pentru ca în țară să fie instaurată o adevărată Dictatură a Hoților! Se poate spune astăzi că tagma jefuitorilor (a noilor jefuitori formată pe vremea comunismului), în 22 de ani și-a atins în totalitate scopurile: o Dictatură a Hoților îmbogățiți prin jaf sălbatic asupra țării, o presă în mare parte aservită, o justiție coruptă, o populație sărăcită
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
trimis cu misiunea clară de a-i lumina pe oameni. Acum 2000 de ani, la fel ca și astăzi (cel puțin în România), oamenii așteptau să se întâmple ceva, să apară cineva (Mesia) care să-i scape de sub stăpânirea romană (tagma jefuitorilor din România), să le dea, să le facă viața mai bună ca să fie fericiți. Acel Cineva a venit, dar a venit să le spună esența problemei: anume faptul că în realitate evreii nu erau mai buni decât romanii, că
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
și care spunea printre altele că bogații nu vor avea acces niciodată în Împărăția lui Dumnezeu! -,,Împarte totul săracilor și urmează-mi Mie !” -,,Mai curând va intra cămila prin urechile acului decât un bogat în Împărăția Tatălui !” Cum să accepte tagma jefuitorilor un astfel de text?! De obicei oamenii tânjesc după valori materiale și fiecare în sinea lui vrea să se convingă că poți face avere și prin mijloace cinstite. Dar dacă ai analiza punct cu punct problematica, ar trebui să
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
de albine, lingura fiind înfruptată, adică muiată în lapte. Reveniți în curtea mănăstirii, printre flori și arbuști ornamentali înalți, căutam intrarea. Probabil, părintele Ciprian (călugărul dinainte), ne aștepta dornic să mai schimbe câteva vorbe cu cineva care nu era din tagma lui vremelnică. Mai târziu ne- am lămurit, era călugăr "stilist” iar mănăstirea era, firesc, "pe stil vechi”. Călugărul Ciprian avea doar 24 de ani, făcuse liceul la Ploiești și armata la Roman. Părea un om instruit fiindcă-și argumenta afirmațiile
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
ras și probabil, am mâncat. Spre Solca, unde știam că era o salină vizitabilă, a trebuit să ne întoarcem. În dreptul unei borne kilometrice, am avut un incident cu un șofer de autobuz, care prin vocabular și-a reprezentat cu cinste tagma (oare?). Ne-am reproșat că nu studiasem bine harta la plecare, fiindcă ne-a surprins apariția indicatoarelor spre Cacica, după coborârea în mare viteză a unor serpentine spectaculoase. În partea de sus, după trecerea lui Mircea, un câine ciobănesc s-
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
și în general latinii au un sentiment cu totul special pentru "patria pe care nu poți să ți-o duci pe vârful pantofului". O să mă întrebați: "Care patrie, domnule?" O să vă răspund ca Tudor Vladimirescu: Patria e norodul și nu tagma jefuitorilor", fie ei jefuitorii comuniști de dinainte de '89 sau cei capitaliști de după. (Am cunoscut prin 1987 un șofer . Era un bărbat tânăr, cam de 40 de ani, bine legat, liniștit și simpatic. În drumul de la București la Brașov am trăncănit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
multe care o frământau, era la o răscruce de drumuri și nu știa ce avea să o aștepte în viitor. Era o copilă ambițioasă, uneori prea dură cu ea, și nu era acea persoană care să își facă prieteni din tagma celor mai puțin puternici sau mai puțin capabili ca ea. Carmen la rândul ei își punea problema în felul următor: cine știe mai bine ca mine despre bunăstarea familiei, despre dragostea unei mama devotate pentru copilul ei? Îi voi simți
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
nevrednici și ticăloși și n-ar trebui să ne fălim cu nașterea noastră, care e cu totul Întâmplătoare. Vor veni poate timpuri când oamenii vor Înțelege acest lucru. Nu Dumnezeu a orânduit așa. Numai oamenii singuri s-au Împărțit În tagme, cu silnicie și violență. — Poate să fie cum spuneți, părinte, dar deocamdată lucrurile stau astfel. și mintea mea m-ar sfătui prost dacă m-aș duce să-i spun ducelui că toți suntem egali În fața lui Dumnezeu și a oamenilor
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
vasalul nostru! Fratele meu i-a dăruit toată valea, până la mânăstirea Sfântul Trudpert. Deci la el o ascunde Eglord pe nepoata mea? și el e un trădător! Oh, va plăti scump ticălosul de pe Stouff! Ca și ceilalți trădători care fac tagma cavalerilor de rușine! — Stăpâne, cuteză iarăși cerșetorul, am mai aflat ceva. După cum știi, oamenii noștri au cutreierat noaptea tre cută tot ținutul, călare sau pe jos, cum a putut fiecare, și și-au Întrebat toți ortacii. Din nenorocire se mai
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
și feretisindu-l din picere, au ișât afară. Și în urmă au chemat pă boierii cei din treapta dintâi și iarăși den picerile feretisindu-l, au ișât afară. Apoi au chemat pă sfatu orășănesc făcând asemenea și în urmă departamenturile, iar de tagma al doilea și al treilea nimic nu s-au pomenit. O așa primire și țirimonie nu s-au văzut aici în țară până acum, plină de mândrie și dăpărtată de dragoste domnească. Dumnezeu să le facă bine“, încheie cu obidă
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
hazlie. Era frumos să vezi acest front numai cu puști ostășești fără patrontașe și fără alte curele, să vezi la defilare soldați marșând în anterie lungi și în pași voluntari“ (D. Papazoglu, Istoria fondărei orașului București). Decenii de-a rândul, tagma negustorilor va rămâne fidelă vechiului port, devenit cu timpul un fel de uniformă a breslei: „Iată și stăpânul prăvăliei, venea gătit, învulpat de la biserică. Anteriu de cutnie; giubeaua, postav cu lustru și vănguită în spate; șapca, cam într-o parte
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
Lucrul acesta a apărut eclatant, printr-un strigăt al inimii, când, în Parlamentul Rusiei, încolțit de Elțîn să citească numele celor numiți de el în ultima vreme în posturi de răspundere și care s-au dovedit a face parte din tagma puciștilor și partizanilor lor, Gorbaciov a exclamat : „să nu lunecăm pe panta isteriei anti-comuniste !” și când a mai declarat și că el nu e o giruetă și nu-și reneagă convingerile socialiste. Ca și cum a voi, după trei sferturi de secol
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Valéry, cu un Claudel și cu alți scriitori de seamă, dar probabil că din lipsă de timp nu prea era la curent cu literatura românească a vremii și nu-l socotea și pe Mateiu Caragiale ca pe unul din aceeași tagmă. Mai probabil este că îl socotea un tip neserios, snob și poseur, nu în ultim resort poate și „pește” (asupra acestui ultim punct problema îmi pare absolut injust pusă, deși aparențele sunt împotriva lui, iar publicarea recentă a scrisorilor către
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
scriitorul și‑l divulgă într‑un foileton scris mai tîrziu (în 1860Ă: „M‑am lăsat atît de mult în voia visurilor, că n‑am observat cum mi s‑a scurs tinerețea și, cînd viața mi‑a făcut vînt deodată în tagma slujbașilor, eu... eu... eram un funcționar model, dar de îndată ce‑mi terminam orele de serviciu, dădeam fuga în podul meu, mă înfășuram în halatul ferfenițit, îl deschideam pe Schiller și visam, și mă îmbătam, și sufeream de niște dureri, care erau
[Corola-publishinghouse/Science/2088_a_3413]
-
mele a fost numirea la o clasă a V-a (exprima clasă de liceu) la o școală elementară ca să predau matematica, zoologia, româna, istoria și geografia. [...] Partidul n-are încredere în mine, dat fiind că sunt fiică de boier, „din tagma burghezo moșierească“ ce trebuie exter minată. Eheei! Teza despre Baudelaire, dacă nu se pregătește repede, o să aveți țara fără locuitori.[...] De ce, draga mea, te-ai hotărât să-mi scrii o dată la cincisprezece zile? Nu merit o scrisoare de la tine, sau
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
mine, salutându-mă. În tren, am avut unele explicații, în care i-am arătat de ce acum câțiva ani, tot în același tren spre Iași, i-am întors spatele. Vorbise în parlament și afirmase lucruri neadevărate despre Masonerie, deși cunoștea că tagma asta e onestitatea și morala însăși. Mi-a dat unele explicații: că a cetit într-o carte că la gradul Kados, religia creștină e maltratată. Se poate la anume rituri, în anumit timp; masoneria nu e una. S-ar putea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ocupe de greșelile de limbă care apar în toate domeniile: tipărituri, cinematograf, reclame, firme etc., și să stabilească și o terminologie științifică. Am mai propus anul trecut așa ceva s-a primit cu bucurie și, natural, nu s-a făcut nimic. Tagma literară academică e comodă, ca să nu zic leneșă; bucuroasă ar cheltui fonduri, fără să dea muncă. La Casa Scriitorilor, pensionarea lui Demetreius, pentru care s-au pus stăruinți din afară. A participat la ședință M. R. La Iași, comitetul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
onorurile. La ușă, ducele se oprește din politeță. Treceți, îi zice contele; nu-i decât un poet. A! intervine Pinon, de vreme ce calitățile au fost făcute cunoscut, pot trece eu întăiu. Și intră în salon. Academia franceză spunea Voltaire e o tagmă în care se primesc oameni cu titluri sau sus puși, sau prelați, sau magistrați și medici, și din când în când și scriitori. Ce deosebire între un taur și un bou? întreabă o fetiță. Mare deosebire. Cel dintăi e tată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
bune vor da rod atunci când trupul nostru nu va mai fi decât pulbere. Fie. Cu acest preț, datoria noastră dobândește un caracter sacru. * * * Aș dori să mai adaog câteva propoziții care privesc primele exerciții și învățăminte ale neofitului intrat în tagma noastră: Un neofit trebuie să exercite discreția, să practice toleranța, să se deprindă a ciopli piatra brută. Ceremonialul tradițional de recepție n-are valoare decât prin contribuția vie a neofitului, care trebuie să se silească a-și armoniza viața cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ancora în prejudecăți ori în opinii pe care le socotesc definitive. O opinie, însă, nu-i decât un punct de vedere personal, raportul dintre lumea exterioară și ființa mea de carne și pasiune. Câte personalități atâtea puncte de vedere. Disciplina tagmei noastre ne cere să le socotim egal îndreptățite de a se exprima, întrucât sunt sincere, toate părerile oamenilor, oricât de divergente ar fi. Adevărul este unul, ca și soarele. Cum fiecare din noi e susceptibil de a primi din el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
de Stat, în breasla liberă, în partidul în care militează, să fie generos și integru. Mila și caritatea să-i fie efective. Sărmanii n-au nevoie de tirade lirice, ci de pâine. Se poate oare înțelege altfel adevăratul patriotism? Această tagmă, la noi necunoscută și bârfită, râvnește așadar să fie o alianță de oameni onești, sincer devotați binelui obștesc. Prin realizarea unui grup de voinți puternice și a unei practici efective a faptei bune, se poate exercita o înrâurire binefăcătoare asupra
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
și prin anii ’50 să-și primească oaspeții, în casa sa din Bîrlad, „pus la ținută” (frac), pregătit să le citească din versurile proprii. Persistența sa în vechi habitudini îl singulariza nu numai între cetățenii urbei, ci și în rîndurile tagmei, trecută acum, în majoritate, la rubașcă și la realismul socialist. Clare au fost, apoi, și amintirile despre „maestrul Eftimiu”, pe care l-a însoțit de mai multe ori la șezătorile literare din regiunea și județul Bacău, pentru a organiza vitrine
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]