464 matches
-
donato da Cristo antropologicamente; e Dio dona îl suo amore per l'uomo nell' essere di Cristo în quanto Figlio del Padre e a sua volta indeterminabile presente nella vită dell'uomo e nella storia del mondo. Și deduce da tale acquisizione quell'indefettibile vincolo d'amore perpetuo di Dio per l'uomo, realisticamente possibile solo în Cristo, perché antropologicamente perfetto, misticamente vivo, umanamente reale nell'esperienza del tempo nel mondo nascendo e morendo, e risorgendo în quel corpo materiale che
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
ricerca del suo Amore. Dio pur non influendo șu ciò che facciamo, nella ragione del libero arbitrio, tuttavia să come la nostră stessa vită și dipanerà în esistenza perché attraversata dal tempo, șino a tradursi în "destino", destino che diviene tale e și configura tale solo nel momento finale, nell'istante che prescinde dal precedente e che non riconduce più l'esistenza dell'uomo a una prova successiva, mă che riscatta piuttosto o danna senza appello una vită intera: îl momento
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
Dio pur non influendo șu ciò che facciamo, nella ragione del libero arbitrio, tuttavia să come la nostră stessa vită și dipanerà în esistenza perché attraversata dal tempo, șino a tradursi în "destino", destino che diviene tale e și configura tale solo nel momento finale, nell'istante che prescinde dal precedente e che non riconduce più l'esistenza dell'uomo a una prova successiva, mă che riscatta piuttosto o danna senza appello una vită intera: îl momento della morte 29. Dio
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
assoluto, indeterminabile mă anche indeterminato nel tempo e nello spazio. Cristo è, quindi, rivelazione del tempo nel mondo e rottura del vincolo tra semplice e complesso, come pure del legame tra astrattezza e transitorietà della materia caratterizzante l'universo. În tale acquisizione și ravvisa, inoltre, l'espressione dell'essere che divieneperché accada: Dioche è, è tempo nel mondo perché divenganatura amoris unicamente accadendo nella sua morte îl rivolgimento di quanto è stato, nel momento în cui la resurrezione della sua Vită
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
îl continuo e îl discreto è esattamente nel movimento scandito dal tempo 34: ogni formă continuă delinea la temporalità del fenomeno del mondo quando se ne interpreta îl senso, possibile nella scansione di ogni temporalizzazione di questo mondo: è da tale acquisizione che possiamo individuare l'elemento discreto, cioè quella interruzione che distingue îl prima e îl dopo aristotelici. Così la coscienza, la stessa capacità di cogliere îl senso del mondo, diviene per îl sol fatto di essere-stata, determinandosi nella possibilità
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
rispetto all' eterno, cioè Dio, che prescinde singolarmente dal "prima" e dal "dopo" giacché universalmente și configura în Cristo quale annuncio senza più fine di Dio, perché Cristo stesso Dio nel mondo, tempo del mondo. E allora nell'ambito di tale irrisolvibile indecidibilità și perviene alla concretezza dello spirito ermeneutico aristotelico che segna îl tempo pervaso dal prima e dal poi, successiva acquisizione în Șanț' Agostino, îl quale constată tuttavia la percezione di Dio non poter essere più accantonabile e separabile
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
perfetta di vită che resuscita nell' amore di Dio Padre, - evento impossibile all'uomo perché la vită di quest'ultimo subordinata alla singolarità di un ciclo nel mondo della natură irreversibile, concretizzare cioè îl ritorno dalla morte alla vită -, proprio tale formă perfetta è donata al momento della Resurrezione di Gesù: Gesù scardina l'ordine della natură, condizione possibile solo a Dio perché Creatore della Vită, per divenire Lui stesso nell'ordine del Creațo e accadere nella vicenda dell'uomo come
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
secondo la pluralità e la variabilità del tempo, nella sua dimensione formante îl mondo (nell'accezione greca di κόσμος, cioè ordine), quel tempo che specifică circostanze ristrette della stessa formă continuă e della forza storica e fisica del mondo. Per tale ragione l'attenzione è stată soprattutto poi rivolta a una meditazione generale sul volto dell' eterno che și configura în Cristo: è infatti proprio tale accezione di tempo continuo che scandisce l'avvenire molteplice del mondo e îl divenire suo
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
171. Șu tali questioni și rinvia alla critică poștă da Sânto Mazzarino în idem, Îl pensiero storico classico, vol. III, Laterza, Roma-Bari, 1983, pp. 453-457. 34 Ibid., pp. 145 e 173. 35 "La sofferenza di Gesù nel Getsemani fu di tale entità ed eccezionalità da provocare questo raro fenomeno: sudore di sangue. Sangue di Gesù che affiora sul suo volto e cade în terra; sangue che è un'altra - o l'identica - manifestazione del rinnovato 'sì' di Gesù al piano di
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
parlare di identità europea e, în caso affermativo, în che cosa essa davvero consista: domanda quanto mai attuale e urgente, e la cui discussione esorbiterebbe certo dai limiti di questo intervento. Mapuò în realtà affacciarsi un dubbio ancor più radicale, tale da învestire la liceità stessa del concetto di identità, sempre più spesso attorniato dal sospetto di essere ambiguo o scarsamente significativo 2. "Anche l'identità dipende", scrive Francesco Remotti, "dipende non solo dal nome, mă da un insieme di atteggiamenti
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
Passato di un'illusione l'idea comunistă gode di un prestigio presso intellettuali e scrittori dell'Est e dell'Ovest, che comincia a declinare solo dopo îl crollo del muro di Berlino. Indagando appunto le ragione storiche del prestigio di tale idea, che riceve nuova vită con la fine della seconda guerra mondiale Furet scrive: "[...] îl crollo del nazismo non ha posto fine alle grandi religioni secolari del XX secolo. Anzi, la sua radicale scomparsa non fă che lasciare îl marxismo-leninismo
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
loro debito per salvare la loro arte. Questo "debito", nei confronti della loro intera opera, occupava uno spazio irrilevante. Nel 1968, sotto la pressione del famoso "realismo socialistă", io stesso ho scritto l'unica opera, che è stată salutată come tale, îl romanzo breve [...] Le nozze. Immediatamente dopo la pubblicazione, specialmente dopo l'entusiasmo con cui fu accolto dalla critică ufficiale, fui inorridito e giurai di non fare mai più una cosa simile." Segue nel 1973 la pubblicazione di uno dei
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
di Kadare perché diventi una letteratura del dissenso, che sarebbe come dire perché dică tutta la verità sul suo tempo, è ciò che viene meno a causa dell'autocensura dell'autore. Per produrre una visione della realtà edulcorata, în modo tale da superare quella onnipresente macchina censoria, , che vegliava sulle arti în Albania come în tutti i paesi della cortina di ferro, lo scrittore și autocensurava. E' singolare come Kadare, pur prodigo nel definire con dovizia di particolari i meccanismi psicologici
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
cortina di ferro, lo scrittore și autocensurava. E' singolare come Kadare, pur prodigo nel definire con dovizia di particolari i meccanismi psicologici che conduceva uno scrittore a dover flirtare con îl regime, non tiri fino în fondo le conclusioni di tale condizione. Censura e autocensura Tale condizione, che și può appunto definire autocensura, è l'argomento di un bellissimo articolo del 1985 di Danilo Kiš. Kiš riesce a individuare quello che, a mio părere, è l'anima della censura: "la censura
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
și autocensurava. E' singolare come Kadare, pur prodigo nel definire con dovizia di particolari i meccanismi psicologici che conduceva uno scrittore a dover flirtare con îl regime, non tiri fino în fondo le conclusioni di tale condizione. Censura e autocensura Tale condizione, che și può appunto definire autocensura, è l'argomento di un bellissimo articolo del 1985 di Danilo Kiš. Kiš riesce a individuare quello che, a mio părere, è l'anima della censura: "la censura - dice Kiš - intende sottolineare la
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
distanza dalle rivoluzioni settecentesche. Ciononostante - secondo l'opinione maggiormente diffusa tra gli studioși - i princìpi dello Stato di diritto costituiscono comunque una condizione imprescindibile per l'instaurazione della democrazia; difficilmente și è disposti a ribaltare, anche solo come pură ipotesi, tale sequenza logică, facendo della democrazia un prius. Îl ricorso al concetto di sovranità, nel discorso pubblico, rivela spesso la sua ambivalenza - affonda le sue rădici nell'idea di libertà e di autonomia dei popoli, mă rinvia all' immagine di un
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
petrecut în evoluția teoriei cromozomiale a carcinogenezei, de la simplu expozeu ipotetic fără argumente experimentale (W. Sutton și Th. Boveri) la știința solidă numită azi oncogenetică, distingem mai mulți pași conceptuali parcurși între 1960 și 2010: a) pregătirea bazelor expe rimen tale necesare studiului modern asupra carcinogenezei; b) descoperirea legăturii deterministe dintre maladiile neoplazice și anomaliile cromozomiale. A. Transplantarea de celule canceroase Prima asemenea reușită aparține lui Arthur Nathan Hanau (1858-1900) încă din 1890. În 1901, Leo Loeb (1869-1959), cercetător din Germania
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
nov. 1995, p. 30. Cioran, Emil, Harhoja (Razne - fragmente), traducere de Marjo Cosma, în "Columna", nr. 10, dec. 1996, p. 55. Comănescu, Denisa, Merimaisema (Marine), traducere de Pilvikki Kause, în "Columna", nr. 6, nov. 1985, p. 27. Eliade, Mircea, Mustalaisten talo (La țigănci - fragment), traducere de Timo Viitanen, în "Columna", nr. 8, mai 1995, p. 38. Eminescu, Mihai, Vain yhtä enää toivoa (Mai am un singur dor) și Tähdelle ( La steaua), traducere de Pirjo Raiskila, în "Columna", nr. 1, mai 1982
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
singurul care se putea pronunța atunci când precizările corpusului de legi bizantin (care avea la bază dreptul roman în formularea justiniană) nu erau îndeajuns de clare într-o chestiune. Dacă avea acest drept exclusiv, exercitarea lui depindea de o condiție fundamen¬tală, ca aceasta să se facă în spiritul protejării și întăririi poruncilor Scripturii. Vedem aici o trăsătură ce marchează în genere spiritualitatea bizantină, dar care în cazul instituției imperiale atinge caracterele contradictoriului. Pe de o parte, o libertate supremă de decizie
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
1577: 65r) Fu o bură mare, atâta cât să înecă lemnul în Iordan atâta de afund, [CP cât nu-l aflară](LC.~1650: 415v) c. Cuvântul Domnului ceriul învârtoșe-se (CP1.1577: 55r) d. Iară eu cu dereptatea ta iuvi-me-voiu feațeei tale (PH.1500-10: 11r) În concluzie, analiza propusă pentru pronumele clitice în capitolul anterior se poate extinde și la faza veche a românei: pronumele clitice sunt găzduite în proiecții de persoană (PERSP) care selectează proiecțiile verbale flexionare (PERSP> IP{MOODP > TP
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
sau al unei alte persoane, centrării terapeutice reale sau imaginare, cu o problemă similarăă. Stabilirea unui prognostic optim. „Atunci când mintea ta Stabilirea semnalului Pentru unii pacienți poate inconștientă știe că poate ideodinamic „nu” al fi necesar antrenamentul spune nu problemei tale degetului postural pentru sugestie. se va ridica degetul „nu” sau va pluti întreaga mână? Chestionarea ideodinamică Figura 5.1.: Inițierea abordării ideodinamice „Există un eveniment sau grup Chestionarea ideodinamică LeCron a realizat o abordare retrode evenimente în viața ta care
[Corola-publishinghouse/Science/2003_a_3328]
-
Migliore, Firenze città nobilissima illustrata. [F. L. Del Migliore, Firenze città nobilissima illustrata (Florența, 1684), 392-393]. Correva l'Anno 1501 e îl dì 11 di Luglio, felice per la pace che suol così bene prosperare gl'animi, quondo chè un tale Antonio de' Rinaldeschi (lo chiamammo un "tale", parolă che și deve alle persone sconosciute, e non a lui che fu nobile, perchè chi giugne a lasciarsi trasportar dal visio e dalle passioni atte a oscurar lo'ntelletto, non merită d
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
003 26.13 0.038 4.99 0.200 3.19 0.313 2.26 0.442 Producția altor me- 641.58 0.002 20.90 0.048 3.37 0.297 2.99 0.334 2.01 0.498 tale neferoase ──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── Turnarea fontei 355.99 0.003 26.66 0.038 5.33 0.188 3.99 0.251 2.68 0.373 ──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── Turnarea oțelului 725.96 0.001 37.90 0.026 5.99 0.167 3.88 0
EUR-Lex () [Corola-website/Law/121766_a_123095]
-
l-a avut niciodată cel care le-a scris. Chiar dacă editologia ortodoxă spune altceva, problema rămâne deschisă, mai ales în fața evidenței că 1) nici unul dintre scriitorii interziși în perioada stalinistă nu a revenit în literatură cu o reeditare fără intervenții, tale quale, a operei sale interbelice, și 2) nici una dintre modificările operate la reeditările „recuperatoare” de la finalul anilor șaizeci și începutul anilor șaptezeci nu este în mod evident superioară estetic vesiunilor din edițiile princeps. Inventarul aparițiilor în revistă ale prozelor lui
Proza scurtă a lui Sașa Pană by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/2876_a_4201]
-
fie interesată. Mai știi, poate o fac dintr-o înaltă conștiință comunistă". Deci o regurgitare a ideologizării lor, pe cît de repulsive, pe atît de incurabile. Însă exigența lui Cassian Maria Spiridon funcționează și în cazul unor scriitori de altă talei. D-sa dă seama limpede că efectul public al colaboraționismului e augmentat de talentul și reputația celor ce-l practică, acești factori, departe de-a reprezenta avantaje, așa cum cred unii, alcătuindu-se în circumstanțe agravante. Petru Dumitriu e un asemenea
Un anticomunist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16925_a_18250]