1,330 matches
-
să se Întindă pentru a semna declarația și, În acel moment, erau loviți În zona ficatului. Alții erau siliți să stea Într-un picior, păziți de câini-lupi, sau să țină, cu nasul, tabloul dictatorului Nicolae Ceaușescu, torturi ce amplificau impresia terifiantă că te afli Într-un spațiu ale cărui reguli nu le Înțelegi și În care orice devine posibil, chiar și scenariile halucinante și aberante pe care le imaginează torționarii. Loviturile erau aplicate cu bastoane de cauciuc sau cu picioare de
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
și-a conceput personajul feminin ca pe un antierou. Arhetipul feminin eminescian se disociază de marile “persone” romantice tocmai prin simplitatea descrierii și non-consistența unui gestuar metafizic. Cătălina este departe de modelul „nimpholeptic” romantic, ea nemaipăstrînd În datele ontologice imagistica terifiantă a marilor eroine, a eriniilor Însetate de jertfă, scormonind cu boturile murdare de sînge prin halele Universului. Cătălina nu se aseamănă cu modelele ideatice propulsate de imaginația narcoleptică a poeților romantici; ea nu este amenințătoare ca Pandora sau Lilit, nu
LUCEAFĂRUL EMINESCIAN. O INTERPRETARE TRANSEONTICĂ. by Marian Constandache () [Corola-publishinghouse/Science/1694_a_2972]
-
și deputat al județului Putna (avea moșie la Doaga), iar în 1860, membru al Comisiei Centrale de la Focșani. D. este autorul unor modeste încercări poetice, apărute la Iași, în culegerea Ziorile (1854): fiziologii, cugetări sceptice, mici scene epice cu figurație terifiantă, epistole al căror model vizibil e Gr. Alexandrescu (Epistolă către duh). El nu adaugă nimic nou motivelor în circulație, moralizează continuu sau demască racilele vremii. Un satiric curajos, cu limbaj direct și viguros („la răi să dau oglinda câteodată în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286693_a_288022]
-
din Temniță și exil (1894), Nihiliștii (1895), În exil (1896), reluată fragmentar în volumul În temnițele rusești (1923), evocă tinerețea agitată a unei generații, destinul nu o dată tragic al unor militanți. Înaintea lui C. Stere, A. se referă la atmosfera terifiantă din Rusia țaristă, la infernul închisorilor, elogiind elanurile generoase, sacrificiul luptătorilor antițariști, majoritatea oameni cu o tinerețe sfărâmată. Numeroase portrete de socialiști, cunoscuți în Rusia, Elveția și România, sporesc, în pofida unor tușe subiective, valoarea de document a scrierilor. Anterior, publicase
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285415_a_286744]
-
față de această funcție. Este inutil să recunoaștem că majoritatea elevilor noștri se identifică, într-o modalitate sau alta, cu eroii literari. Astfel, băieții se identifică cu feții-frumoși sau cu prinți pe cai năzdrăvani care se luptă cu zmeii ori balaurii terifianți și salvează prințese, iar fetițele se identifică cu prințesele îndelung urgisite, dar în final salvate și luate în căsătorie de prinții salvatori. De asemenea, se știe că elevii nu se consideră la fel de obraznici ca Ionel ori Goe decât cel mult
Caleidoscop by Elena Amuhaia () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93509]
-
sau comunitar. În Cenușa de pe inimă, expresia sentimentului tragic al existenței, prezentă și anterior, atinge o intensitate extremă. Trecerea inexorabilă a timpului devine dureros de evidentă prin lucrarea memoriei, ce aduce secvențe din momentele inaugurale ale vieții, uneori în halucinatorii, terifiante tablouri (Casa, Singur, La vânturat, Coasa), prin vizita Umbrei (îndeosebi sub chipul mamei dispărute) ori prin descrieri ale unor insuportabile torturi mai mult sau mai puțin simbolice (Drumuri, Fântâna, ciclul Marea). Aici C. se apropie uneori de paroxismul din câteva
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286205_a_287534]
-
Acestea pot semnala zonele de muncă periculoase sau părțile periculoase ale mașinilor-unelte utilizate. În ce privește eficiența afișul de protecția muncii, aceasta crește o dată cu gradul lor de atractivitate și atragere a atenției. Un bun mesaj trebuie să fie simplu, să nu fie terifiant și să fie schimbat sau rotit frecvent cu altele similare. Acestor metode se adaugă importanța formării unei atitudini adecvate a muncitorilor față de prevenirea accidentelor. În acest sens, un bun maistru este acela care se ocupă, pe lângă cantitatea și calitatea producției
[Corola-publishinghouse/Science/2059_a_3384]
-
mai dețin o evidență a istoriei mele personale. Rămân fără trecut și viitor, o expresie de conștiință înghețată în amnezie, un punct fără plan de sprijin închis într-o corporalitate ce își întinde revoltat mâinile spre cer deasupra unui neant terifiant. Rătăcindu-mă de sine, eu mi-am uitat numele sub care, perindând prin viață, am intrat în labirintul unei situații complicate. Astfel, devin un anonim, o enigmă în mijlocul unei enigmei de viață, un labirint de individualitate în mijlocul unui labirint al
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
zăgaz, cu un stăvilar de ape ce cumuleză presiunea excepțională a unui lac care îi pune la încercare rezistența și soliditatea. Spargerea acestui stăvilar determină revărsarea, năpustirea fluenței acaparatoare într-un flux ce cuprinde și inundă, învăluie și scufundă izbind terifiant orice verticalitate ce i se opune pozițional. Căderea de ape relevă nu doar tensiunea excepțională a mobilităților lichide reținute, dar și forța de rezistență anterioară a stăvilarului. Ruperea zăgazului echivalează aici cu descătușarea imperiului de ape ce impun așezarea fluidă
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
peceți s-au consumat. Fracționarea peceții a șaptea generează, conform textului Apocalipsei, cele mai complexe și ample efecte, efecte în mijlocul cărora, din nou, acest text indică că aș putea fi. Aceste efecte se rezumă la reluarea supunerii omenirii unor plăgi terifiante poate, de această dată, mai intense și mai devastatoare. Enunțarea sosirii acestor nenorociri cuprinde câteva elemente-simbol specifice noi, menite să accentueze deschidere mistic revelatorie asupra modului de acțiune a forțelor și entităților transcendente în scenariul Apocalipsei. Pentru început ni se
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
copleșitoare, ce deășesc cu mult potența mentală și constructivă a omului, iar, pe de altă parte, constrângerea oamenilor spre a fi însemnați cu semnul acestei fiarei, mai precis cu numărul numelui ei (Apocalipsa 13.1-18). Și poate că cea mai terifiantă ipostaziere-imagine pe care textul Apocalipsei mi-o poate oferi este peisajul unui sfărșit de lume în care mă închin și eu icoanei fiarei și sunt însemnat, alături de cei mulți, de cifra numelui pierzaniei depline. A te închina unei reprezentări-portret picturale
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
a sufletului nu mă evită. Nicio insulă de consolare, nici o străfulgerare de mulțumire sau liniște nu îmi mai luminează insular orizontul. Și acest orizont dispare, iar în agonia topirii nesfârșite, nu mai intuiesc prezența celorlalți semeni damnați la aceleași cazne terifiante, ci doar prezența demonului care abia acum se arată ne-înveșmântat în ispită. Nu mai îmi șoptește învăluitor, ci doar mă privește cu același ochi fatal. Atunci înțeleg că sunt în infern și, în mijlocul imploziilor fără de capăt ale conștiinței mele
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
te iubesc nu ajunge încă la ținta propusă, mi se conturează, din ce în ce mai elocvent, un crepuscul al depărtărilor dintre sufletul meu și cel al persoanei iubite. Astfel, în inteioritatea mea, răsare credința că în spatele apropierii corporale conștientizate își cască prăpastia acest terifiant crepuscul, precum un hău de abis și vârtej, crepuscul pe care îl preconizam inițial ca fiind o distanța firească și ușor abordabilă între două suflete ce se întâlnesc pe aleile sorții. Intervalul ce desparte așadar sufletele noastre este perceput de
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
cu alte vorbe: „spațiul deschis al unei colosale migrații siderale”. De aici până la călătoria spre „mume” a lui Faust și imaginea „falsului gol”, nu e, în ordinea imaginarului, o distanță prea mare. Saltul înapoi, spre Pascal (spre „spațiul imensității copleșitoare, terifiante”) este justificat, afectiv, de imaginea dinainte. Filosoful cunoaște sentimentul de anxietate cosmică, precum modestul Iegorușca, băiețelul orfan din Stepa lui Cehov. Afectiv, ei stau alături. Eminescu, Goethe, Pascal, Cehov nu merg într-o ordine comparativă. Însă C. nu studiază relațiile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286504_a_287833]
-
umplură deodată de un alai de călugări și de preoți [...], iar urechea lui extaziata le auzi cântarea [...]" (Bentley, Jr., 1975, p. 37). Toate aceste incidente evoluează aproape exclusiv în registrul miraculosului. Doar în trei ocazii devin viziunile de-a dreptul terifiante: când Blake se întâlnește cu o fantomă la Lambeth, când vede duhul unui purice și când se confruntă cu Satan însuși. Prima viziune este redata succint de Gilchrist în aceeași Life of William Blake, "Pictor Ignotus", dar epitetele ornante individualizează
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
canalizate în construirea unei lumi mai bune, precum și în pregătirea și declanșarea războiului total. Această înlănțuire de forțe umane și materiale, eliberate și create de epoca mașinilor, a oferit războiului caracterul său total. Totodată, a oferit războiului total acel avânt terifiant, global, care nu pare a fi satisfăcut de nimic altceva decât de dominația mondială. Energiile intelectuale și morale nefiind preocupate în primul rând de această viață sau nemaifiind reorientate către viața de apoi, omul modern caută cucerirea - cucerirea naturii și
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
au fost ascunse un timp în spatele doctrinei „replicii flexibile”, potrivit căreia cele mai cumplite lovituri nucleare vor fi evitate sau cel puțin amânate pentru final. Deficiențele acestei doctrine au fost amplu ilustrate. și atacurile mai puțin îngrozitoare sunt totuși destul de terifiante. Iar atacurile nucleare vor trebui să pornească în același timp17. În loc să ne adaptăm modul de a gândi la fenomenul armelor nucleare, am încercat să adaptăm folosirea acestora la modul nostru convențional de gândire. Dar, după cum au arătat trei decenii de
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
nici un precedent românesc, care stă, indiscutabil, sub semnul alunecării insinuante, demonice înspre o moarte care nu dovedește practic nimic. Căci în Glissando totul curge, într-adevăr, conform principiului enunțat, discret, de protagonist ("Lucrurile alunecă, domnule Ordeanu!"), totul glisează între realul terifiant și oniricul nu mai puțin coșmaresc, între o viață asfixianta și o moarte egal sufocanta, în sfârșit, între o istorie agonica și o alta, identic deliranta. Dintre comentatorii recenți ai filmului, doar Cristian Tudor Popescu a observat, destul de exact, finalitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
lirică nevalorificată în acest interval, ce reflectă îndeosebi experiența traumatizantă a războiului. Ca fragmente ale unui jurnal liric de front, poemele din ciclul Pasărea morții devin o posibilă replică la Ciclul morții al lui Camil Petrescu. Eludând spectaculosul macabru, senzaționalul terifiant, poetul comunică tragicul individual, suferința înnebunitoare a cărnii, exasperarea neputincioasă și resemnarea amară a nervilor epuizați, țipătul mut al conștiinței defuncționalizate. Maxima expresivitate se realizează în Visul negru, poem care, având ca moto versul lui E. A. Poe: „Răspunse corbul: Nevermore
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290293_a_291622]
-
a prinde ceva pe retină devine zadarnică vânare de vânt. Pura empirie se destramă în valuri de iluzie 23. Așa, o vagă senzație auditivă ("Marea geme"), care promitea mult, nu se mai amplifică muzical, cum era de așteptat, până la presimțirea terifiantului zgomot de uragan, estompându-se în schimb în nefericite falduri retorice: "Dar glasul ei nu e cântecul izvorului ce ademenește pe pescarul melancolic cu vrajele lui tainice, ci e cântecul sinistru și profetic al tristului bătrân Glaucos, care se plânge
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
apud B. Le Calloc’h, „Un passage du récit de voyage de Joseph Wolff relatif à Csoma de Kőrös”, Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungariae 45 (1), 1991, p. 133. 185. Decapitările și În general crimele se succed Într-un ritm terifiant și pentru călătorii europeni: Wyburt, locotenent englez, e asasinat În 1835; Pietro Naselli Florey dispare În 1842; alți cinci călători englezi sunt omorâți În 1844, În toate aceste cazuri fiind vorba de erori ale susceptibilității khanatului de Buhara, care elimină
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
fatalitatea noastră se adună înaintea trecerii. Acolo e Păzitorul Pragului care ne arată dușmanul din noi într-o oglindă ascunsă. Toate păcatele acceptate cu indulgență, deficitele noastre deghizate în slugile ce ne înconjoară și în realitate stăpâni ai vieții noastre terifiante trebuie îndepărtate, eliminate chiar, pentru ca subiectivul să se închine obiectivului. La poarta ce poate fi și a Raiului dar tot atât de bine și a Iadului, Pazitorul ne arată cine suntem. Și moartea trupului îl eliberează pe profan. Inițiatului i-ar fi
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mai fantastică născocire a imaginației umane revărsate din constelațiile universului sub forma luminii din haosul ceresc. Fără Cuvântul strecurat ca o rouă astrală în versurile omenirii, în testamentul liric al umanității zecilor de milenii am încerca un sentiment de singurătate terifiantă. Și totuși din lumina primordială ia naștere splendoarea Cuvântului ca o auroră boreală, în mii de culori și frecvențe ce aduc muzica sferelor printre noi: Dans les belles couleurs/ Ignorant le repos/ Dans la nuit, à tâtons/ Sans se tromper
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
i-ar putea aduce misterul somnului: Eu, neștiind când or să vină zorii, Deschid toate ușile, prevăzătoare! Ei vor avea ori pene, ca o pasăre, Ori valuri, ca un țărm de mare...694 Răsfrânte asupra creației sunt și clipele stranii, terifiante care pot însoți somnul. Rezonanța coșmarului și a depresiei este tulburătoare: Păduri ca niște domuri mă copleșiți de groază/ Cu tunete de orgă în glas, urlați profund/ Și-n inimi hrube-n care vechi gemete vibrează,/ Ecourile noastre ca un
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mai fantastică născocire a imaginației umane revărsate din constelațiile universului sub forma luminii din haosul ceresc. Fără Cuvântul strecurat ca o rouă astrală în versurile omenirii, în testamentul liric al umanității zecilor de milenii am încerca un sentiment de singurătate terifiantă. Din punct de vedere mistic, a imagina constă în a crea o imagine mentală a ceea ce vrem să se concretizeze. Pentru a ajunge la aceasta, noi suntem obligați să ne întrebuințăm memoria, imaginația trebuind să facă apel la ceea ce deja
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]