823 matches
-
Matila Ghyka o prefera, este cea probabilistică, enunțată de Ludwig Boltzmann, conform căreia un sistem izolat trece totdeauna dintr-o stare mai puțin probabilă la o stare având o probabilitate mai ridicată. Matila Ghyka susținea că a doua lege a termodinamicii nu putea fi considerată universal valabilă și anume că se aplica doar la sistemele fizico-chimice. În momentul în care în sistem apărea viața, chiar sub forma ei cea mai simplă, chiar dacă aparent sistemul este aparent un sistem închis, legea nu
Matila Ghyka () [Corola-website/Science/313624_a_314953]
-
viața, chiar sub forma ei cea mai simplă, chiar dacă aparent sistemul este aparent un sistem închis, legea nu mai putea fi valabilă, deoarece orice element biologic era capabil să ridice potențialul energetic. Punctul de vedere că principiul al doilea al termodinamicii nu se aplică organismelor vii a fost susținut și de alți oameni de știință. Teoria a fost dezvoltată de fizicianul austriac Erwin Schrödinger, laureat al premiului Nobel (1933), care a arătat că viața se nutrește din entropie negativă sau negentropie
Matila Ghyka () [Corola-website/Science/313624_a_314953]
-
același timp cu Edison. Tesla, Nikola 1856-1943 Savant american de origine iugoslavă. A inventat un tip de motor electric numit motor cu inducție. Thompson, Joseph 1856-1940 Fizician englez care a descoperit electronul. Thompson, William (Lord Kelvin) 1824-1907 Fizician irlandez, fondatorul termodinamicii, știința care studiază legătură dintre căldură și celelalte forme de energie. Torricelli, Evangelista 1608-1647 Savant italian care a inventat barometrul. Vinci, Leonardo da 1452-1519 Artist și inventator italian. Multe dintre invențiile sale au depășit într-atât spiritul epocii sale, încât
Savanți și inventatori () [Corola-website/Science/337627_a_338956]
-
ci "forme de schimb de energie" și nu sunt echivalente. Lucrul mecanic este o forma macrofizică (ordonată) de transmitere a energiei de la un sistem la altul, în timp ce căldura este o forma microfizică (neordonată) de transmitere a energiei. Primul principiu al termodinamicii a fost o formă precursoare legii conservării energiei la procesele în care intervine mișcarea termică a materiei. Acest principiu a fost enunțat pentru prima dată de către R.J. Mayer în 1842. La baza enunțului său a stat observația experimentală că lucrul
Principiul întâi al termodinamicii () [Corola-website/Science/309374_a_310703]
-
unui sistem neadiabatic atunci, în general, lucrul mecanic formula 3 efectuat asupra sistemului nu va fi egal cu variația energiei sale interne. În acest caz are loc și un schimb de căldură între sistem și mediul înconjurător, astfel încât primul principiu al termodinamicii (care exprimă legea conservării energiei) se exprimă prin relația: sau Din această relație rezultă că variația energiei interne a sistemului este egală cu diferența dintre cantitatea de căldură schimbată de sistem cu mediul înconjurător și lucrul mecanic efectuat asupra sistemului
Principiul întâi al termodinamicii () [Corola-website/Science/309374_a_310703]
-
octombrie 1988. În timpul vieții a fost redactor la revista din Paris; membru al comitetului de redacție al revistei (Cercul de Artă Contemporană, Zürich), apoi membru consiliului de redacție al revistei . Fundamentele științifice ale discursului lupascian sunt: principiul al doilea al termodinamicii, teoria relativității, teorema lui Zermelo, unele aspecte teoretice ale mecanicii cuantice: cuanta de energie a lui Max Planck, descoperirea naturii corpuscular-ondulatorii a luminii (Einstein), principiul de nedeterminare (Werner Heisenberg), principiul complementarității (Niels Bohr), principiul de excluziune (Wolfgang Pauli), descoperirea spinului
Ștefan Lupașcu () [Corola-website/Science/313832_a_315161]
-
este una din proprietățile fizice ale oricărui substanțe aflată în stare gazoasă, fiind temperatura la care, în anumite condiții date de presiune, volum și concentrație, gazul începe a se transforma în lichid. În fizică, mai exact în domeniul fizicii numit termodinamică, punctul de condensare este studiat în special în capitolele cunoscute sub numele de transformări de fază, legile gazelor și calorimetrie. În meteorologie, "punctul de condensare", noțiune generală aplicabilă oricărei substanțe, este redefinit și nuanțat ca punct de rouă, aplicându-se
Punct de condensare () [Corola-website/Science/314554_a_315883]
-
obține: CO+HO →CHO+ O Consumul unui mol de CO și formarea unui mol de O necesită ΔH=470 Kj/mol; cum ΔG este de 505 kj* mol, se calculează ΔS=-117, 4 j*K. Conform principiului al doilea al termodinamicii reacția ar fi imposibilă, deși știm că are loc în natură. Explicația rezultă din faptul ca reacția are loc în prezența radiației solare, de unde vine și entropia de fotosinteză. Dar în bilanțul energetic trebuie să se țină seama de creșterea
Fotosinteză () [Corola-website/Science/303166_a_304495]
-
Dar în bilanțul energetic trebuie să se țină seama de creșterea mare de entropie in timpul absorției fotonilor de catre plante, aceasta compensează diminuarea dezordinii din timpul reacției. Pe ansamblu entropia crește, entalpia liberă se micșorează și se respectă asfel principiile termodinamicii, în reacția de fotosinteză. Astfel, poate fi explicată nedumerirea lui Schrödinger că „organismul se hrăneste cu entropie negativă”. Este poate necesar de reamintit că rolul epurator al aerului ambiant, atribuit plantelor este totuși limitat, astfel că este iluzoriu să considerăm
Fotosinteză () [Corola-website/Science/303166_a_304495]
-
informației. La începuturi teoria informației s-a dezvoltat în direcția găsirii unor limite fundamentale ale compresiei datelor și comunicațiilor de date. Apoi, cu timpul, teoria informației s-a lărgit, găsind aplicații în multe alte domenii, inclusiv neurobiologie , evoluție , genetică , ecologie , termodinamică , calculatoare cuantice, detecția plagiatelor și alte discipline care implică analiza datelor și exploatare de date ("data mining") . O importantă măsură în teoria informației este entropia informațională, mărime de regulă exprimată prin numărul mediu de biți necesar pentru stocarea sau comunicarea
Teoria informației () [Corola-website/Science/312652_a_313981]
-
în 1940-1942 idei similare în analiza statistică, conducând la spargerea cifrurilor mașinii germane de cifrat Enigma în timpul celui de-al Doilea Război Mondial. Mare parte din matematica din spatele teoriei informației cu evenimente de probabilități diferite a fost dezvoltată pentru domeniul termodinamicii de către Ludwig Boltzmann și J. Willard Gibbs. În lucrarea revoluționară a lui Shannon, elaborată în cea mai mare parte la Laboratoarele Bell până în 1944, el a introdus pentru prima oară un model calitativ și cantitativ al comunicației ca proces statistic
Teoria informației () [Corola-website/Science/312652_a_313981]
-
(temperatura de 0 K) este punctul de pe scara termodinamica la care energia termică a unui sistem își atinge minimul, în sensul că nu se mai poate extrage căldură din sistem. Prin acord internațional temperatura de 0 K corespunde temperaturii pe scara Celsius de −273,15 °C, iar pe scara
Zero absolut () [Corola-website/Science/303545_a_304874]
-
În fizică, termodinamica găurii negre este o zonă de studiu care încearcă să pună în acord legile termodinamicii cu existența unor orizonturi de evenimente ale găurilor negre. La sfârșitul secolului al XIX-lea, o serie de studii asupra termodinamicii radiației corpului negru au
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
În fizică, termodinamica găurii negre este o zonă de studiu care încearcă să pună în acord legile termodinamicii cu existența unor orizonturi de evenimente ale găurilor negre. La sfârșitul secolului al XIX-lea, o serie de studii asupra termodinamicii radiației corpului negru au dus la fundamentarea teoriei mecanicii cuantice clasice. În mod similar, începând din a doua jumătate
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
În fizică, termodinamica găurii negre este o zonă de studiu care încearcă să pună în acord legile termodinamicii cu existența unor orizonturi de evenimente ale găurilor negre. La sfârșitul secolului al XIX-lea, o serie de studii asupra termodinamicii radiației corpului negru au dus la fundamentarea teoriei mecanicii cuantice clasice. În mod similar, începând din a doua jumătate a secolului al XX-lea, efortul privind înțelegerea termodinamicii găurilor negre din perspectiva mecanicii statistice cuantice a avut ca rezultat aprofundarea
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
negre. La sfârșitul secolului al XIX-lea, o serie de studii asupra termodinamicii radiației corpului negru au dus la fundamentarea teoriei mecanicii cuantice clasice. În mod similar, începând din a doua jumătate a secolului al XX-lea, efortul privind înțelegerea termodinamicii găurilor negre din perspectiva mecanicii statistice cuantice a avut ca rezultat aprofundarea înțelegerii gravitației cuantice, lucru care a condus la formularea principiului holografic. Singura modalitate de a satisface a doua lege a termodinamicii este de a admite că găurile negre
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
secolului al XX-lea, efortul privind înțelegerea termodinamicii găurilor negre din perspectiva mecanicii statistice cuantice a avut ca rezultat aprofundarea înțelegerii gravitației cuantice, lucru care a condus la formularea principiului holografic. Singura modalitate de a satisface a doua lege a termodinamicii este de a admite că găurile negre au entropie. Dacă găurile negre nu ar avea entropie, ar fi posibil să se încalce legea a doua a termodinamicii prin aruncare de masă în gaura neagră. Creșterea entropiei găurii negre se compensează
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
la formularea principiului holografic. Singura modalitate de a satisface a doua lege a termodinamicii este de a admite că găurile negre au entropie. Dacă găurile negre nu ar avea entropie, ar fi posibil să se încalce legea a doua a termodinamicii prin aruncare de masă în gaura neagră. Creșterea entropiei găurii negre se compensează prin reducerea entropiei obiectului care a fost înghițit. Pornind de la teoremele demonstrate de Stephen Hawking, Jacob Bekenstein a presupus că entropia găurii negre este proporțională cu suprafața
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
de proporționalitate, afirmând că, dacă constanta nu are exact această valoare, trebuie să fie totuși foarte aproape de ea. În anul următor, Hawking a demonstrat că găurile negre emit radiație termică Hawking, care corespunde unei anumite temperaturi (temperatura Hawking). Folosind relația termodinamică dintre energie, temperatură și entropie, Hawking a fost capabil să confirme presupunerea lui Bekenstein și a stabilit constanta de proporționalitate la 1/4: în care A este suprafața orizontului evenimentului, calculată cu formula 4πR, "k" este constanta Boltzmann, iar formula 2
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
Bekenstein; de obicei această limită este: iar pentru o gaură neagră limita Bekenstein devine o egalitate: Cele patru legi ale mecanicii găurii negre sunt proprietăți fizice despre care se crede că găurile negre le-ar satisface. Legile, similare cu legile termodinamicii, au fost descoperite de către Brandon Carter, Stephen Hawking și Bardeen James. Hawking și Page au arătat că termodinamica găurii negre nu cuprinde doar pe cea a găurii negre, că orizonturile de evenimente cosmologice au, de asemenea, o entropie și temperatură
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
legi ale mecanicii găurii negre sunt proprietăți fizice despre care se crede că găurile negre le-ar satisface. Legile, similare cu legile termodinamicii, au fost descoperite de către Brandon Carter, Stephen Hawking și Bardeen James. Hawking și Page au arătat că termodinamica găurii negre nu cuprinde doar pe cea a găurii negre, că orizonturile de evenimente cosmologice au, de asemenea, o entropie și temperatură. Mai fundamental, Gerard 't Hooft și Susskind au folosit legile termodinamicii ale găurii negre ca să aducă argumente pentru
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
James. Hawking și Page au arătat că termodinamica găurii negre nu cuprinde doar pe cea a găurii negre, că orizonturile de evenimente cosmologice au, de asemenea, o entropie și temperatură. Mai fundamental, Gerard 't Hooft și Susskind au folosit legile termodinamicii ale găurii negre ca să aducă argumente pentru un principiu holografic general al naturii care susține că teorii consistente ale gravitației și mecanicii cuantice au loc la dimensiuni foarte mici. Deși nu este încă pe deplin înțeles, principiul holografic este esențial
Termodinamica găurii negre () [Corola-website/Science/326256_a_327585]
-
pentru prima dată în lucrarea lui Johnston „Universul lui Planck în lumina fizicii moderne”. Fizica, în accepțiunea actuală a termenului, a fost fondată la mijlocul al XIX-lea, ca sinteză a unor științe mai vechi: mecanica, optica, acustica, electricitatea și magnetismul, termodinamica și proprietățile fizice ale materiei. Sinteza a fost posibilă după ce s-a constatat că diferitele forțe ale naturii sunt legate între ele și că se pot transforma din una în alta din cauza faptului că toate sunt forme de energie. Mecanica
Istoria mecanicii cuantice () [Corola-website/Science/335126_a_336455]
-
a fost unul dintre fondatorii "Austrian Mathematical Society", împreună cu matematicienii Gustav von Escherich și Emil Müller. Raționamentul lui Boltzmann asupra prezenței unor nivele de energie discrete în molecule, cum ar fi cele de iod în stare gazoasă, având originea în termodinamica lor statică și în teoriile statisticei mecanice, a fost susținută cu argumente matematice, douăzeci de ani mai târziu, de Max Planck, cu prima teorie cuantică completă. În 1900, fizicianul german Max Planck a introdus ideea că energia este cuantificată, cu
Istoria mecanicii cuantice () [Corola-website/Science/335126_a_336455]
-
Sintagma principiul zero al termodinamicii este folosită, de autori diferiți, pentru a indica "două" principii fundamentale ale termodinamicii, cu conținut diferit. Ambiguitatea rezultantă se rezolvă precizând că, în funcție de contextul în care apare, "principiul zero al termodinamicii" se referă fie la "stabilirea echilibrului termodinamic", fie la
Principiul zero al termodinamicii () [Corola-website/Science/309652_a_310981]