1,138 matches
-
muriți !” Se pare că mai apoi, Eminescu și-a mai schimbat părerile. Ceea ce trebuie înțeles aici este faptul că Religia în general și Biserica Creștină în particular ar trebui să aibe un rol esențial în viața comunității, dar prostia și ticăloșia oamenilor au condus aceste aspecte esențiale mai mult în sfera derizoriului. Biserica ar trebui să repezinte un învățător competent pentru restul societății, să învețe concret oamenii calea corectă pe care o au de urmat în viață. Preoții pun mereu în
Tribul by Ciornei Marian () [Corola-publishinghouse/Science/91671_a_92380]
-
cu două clase primare care ascultă de stăpînul care-i păstorește, poate chiar cred în mintea lor primitivă că măgăriile ,,nevinovate” pe care le comit pot să fie ,,corecte”. Poate chiar se roagă pentru ca Dumnezeu să-i ajute în aceste ticăloșii, mai ales că sînt încurajați chiar de unii preoți care au dat și ei cu subsemnatul la ,,colonelul Closet”. în acest fel chiar și Spovedania, care este un proces important în viața omului atunci cînd acesta progresează și devine conștient
Tribul by Ciornei Marian () [Corola-publishinghouse/Science/91671_a_92380]
-
să fie acceptată reîncarnarea, începînd chiar cu mulți preoți ? Mai departe, cum să accepte fenomenul reîncarnării și Karma aferentă un securist torționar care are mîinile pătate cu sînge ? Cum să accepte reîncarnarea turnătorul care știe că are trecutul plin de ticăloșii ? Cum să accepte reîncarnarea nomenclaturistul PCR care a jefuit în mod sălbatic țara și a produs atîta suferință altora ? Cum să fie de acord unul ca Ion Iliescu cu așa ceva ? Iar reîncarnarea explică foarte clar de ce-i pedepsește Dumnezeu pe
Tribul by Ciornei Marian () [Corola-publishinghouse/Science/91671_a_92380]
-
niște avertismente mai serioase în privința faptului că omenirea nu merge pe un drum tocmai corect, că drumul lăcomiei, și al unei existențe fără rost, nu este tocmai în planul Divinității. Mulți indivizi au ales panta minciunii, a jafului, a ticăloșiei și văzînd că le-a mers, chiar destul de ușor, cred că așa va fi mereu și merg în continuare cu ticăloșiile. Alții se întreabă de ce permite Dumnezeu atîtea ticăloșii făcute de oameni ? Eu cred că se întîmplă acest lucru pentru
Tribul by Ciornei Marian () [Corola-publishinghouse/Science/91671_a_92380]
-
unei existențe fără rost, nu este tocmai în planul Divinității. Mulți indivizi au ales panta minciunii, a jafului, a ticăloșiei și văzînd că le-a mers, chiar destul de ușor, cred că așa va fi mereu și merg în continuare cu ticăloșiile. Alții se întreabă de ce permite Dumnezeu atîtea ticăloșii făcute de oameni ? Eu cred că se întîmplă acest lucru pentru a permite fiecăruia să se manifeste (să-și manifeste ,,liberal arbitru”), să-și arate adevărata față, să vadă și ei și
Tribul by Ciornei Marian () [Corola-publishinghouse/Science/91671_a_92380]
-
Între a fi În infern - situație de care au parte toți deținuții politici - și a face parte din infern - situație specifică doar pentru reeducați 11. Chiar dacă reeducații nu au fost sfinți, ci doar oameni, ei au dovedit slăbiciune, dar nu ticăloșie, explică Viorel Gheorghiță (cu excepția, firește, a celor care aveau vocație de schingiuitori). Același mărturisitor refuză pentru sine atât postura de victimă, cât și pe aceea de vinovat, considerându-se a fi doar un om cu destinul său, deși tot el
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
el este cel care a propus categoria de victimă vinovată. În ultimă instanță Însă, În opinia sa de martor atât al capitulărilor prin sânge de la Pitești, cât și al celor morale de la Aiud, comportamentul uman are doar două limite extreme: ticăloșia lașă și eroismul sublim, Între ele existând variate comportamente care nu trebuie blamate atât timp cât nu ating limita de jos. Reeducarea avea patru etape, fiecare reprezentînd o „bolgie” specializată. Prima, demascarea externă, consta În obligativitatea victimei de a deconspira ceea ce tăinuise
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
e turburat, fierbe, abia Își stăpânește emoția, e turburat rău, e În culmea agitației, e Înfuriat, are pumnii Încleștați, e turbat, fierbând mereu (didascaliile punctând gradația ascendentă a trăirilor), Trahanache relatează și privește atent spre Tipătescu râzând, constată că limitele ticăloșiei omenești sunt greu de bănuit („Cine-și poate Închipui până unde poate merge mișelia omului!”- frază ambiguă și malițioasă ce-i vizează deopotrivă și pe opozantul Cațavencu și pe amicul Fănică) și-l sfătuiește pe amicul amant al soției, părintește
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
noastre nu va avea un caracter atât de radical ca acela care a guvernat organizarea fundamentală introdusă prin Regulamentul Organic. Până atunci, puterile erau amestecate, nici o ramură de serviciu nu era organizată, nu exista nici o garanție contra abuzurilor și a ticăloșiilor de toate felurile care împilau poporul. Regulamentul mai spune el a împărțit puterile, a reglementat intervenția guvernului și i-a opus controlul unei adunări elective; a creat ramuri de serviciu absente în dreptul public; într-un cuvânt, a consacrat principiile de
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
Și protestanții, de asemenea, i-au denunțat ideile, considerându-le responsabile de masacrul din ziua Sfanțului Bartolomeu a hughenoților francezi, în 1572. Dar și în Anglia modernității timpurii, subliniază William Connell în lucrarea de față, Machiavelli avea aceeași reputație a ticăloșiei, încât s-a crezut că denumirea "Old Nick" (Bătrânul Nick), apelativ încă și astăzi utilizat în Marea Britanie pentru diavol, s-a referit inițial la Machiavelli, întrucat numele de botez, Niccolò, este traducerea în italiană a formei Nicholas din engleză. Asocierea
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
lui Machiavelli au fost interzise oficial de Biserică Catolică. Protestanții, de asemenea, i-au denunțat ideile, considerându-le responsabile de masacrul în ziua Sfanțului Bartolomeu a hughenoților francezi, în 15721. În Anglia modernității timpurii, Machiavelli avea o asemenea reputație a ticăloșiei încât s-a crezut că denumirea "Old Nick" (bătrânul Nic), apelativ încă utilizat în Marea Britanie pentru diavol, s-a referit inițial la Machiavelli, pentru că numele de botez Niccolò este traducerea în italiană a formei Nicholas din engleză 2. Asocierea defăimătoare
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
care / Îi face pe smintiți să-și pună ștreangul / Sau să se-nece [...] Ci eu vă amintesc că din Milan / Voi trei pe Prospero l-ați izgonit, / Lăsându-l cu-a sa fiică pradă mării! / Și marea v-a plătit ticăloșia; / Căci soarta, care-amână, dar nu uită, / A asmuțit asupra voastră apa, / Și țărmul, și puterile. Acestea / Ți-au luat, Alonso, fiul, și-ți vestesc / Sfârșit încet, mai crud ca cel năprasnic, / Pândindu-te, în fiecare clipă, / În tot ce faci
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
pe Irod pentru desfrânare, Codreanu l-a înfruntat pe Carol al II-lea. Așa cum Hristos i-a înfruntat pe farisei, pe cărturai, pe saducei și pe marii preoți ai lui Israel, așa a înfruntat Codreanu toate hoțiile, toate tâlhăriile, toate ticăloșiile și toate minciunile politicienilor din România vremii sale și le-a demascat. Corneliu Zelea Codreanu n-a dorit să fie nici președinte al României, nici prim-ministru. El a dorit să lupte pentru binele acestui neam și a reușit să
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
strălucirea lui tot mai ră sbate până la suprafața țării, până la noi, cei de azi, și am credința că lumina lui va răsbate în veacul al XXI-lea, și va deveni din ce în ce mai strălucitoare și-i va umple de groază pe toți ticăloșii, pe toți călăii acestui neam. Să avem răbdare, să nu deznădăjduim !. Astăzi, gândesc că dacă în România n-ar fi fost impus comunismulașa cum n-a fost impus în Spania în anul 1936-, n-am fi ajuns la dezastrul moral
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
de astăzi), pe Valea Casimcei, județul Constanța, vatră de trăire duhovnicească profundă, a vestiților călugări sciți, subliniază că trebuie să‑i „judecăm” ca pe niște neno‑ rociți și vrednici de dispreț pe cei ce sunt pătați de toate crimele și ticăloșiile fără să arate vreun semn văzut că sunt stăpâniți de diavol și mai ales fără să fi trecut prin vreo Încercare potrivită cu faptele lor sau prin vreo pedeapsă de Îndreptare. Nu merită lecuirea repede și ușoară a acestui timp
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
în tranziție. În 1827, comparând situația țăranilor români cu cea a populației rurale din Imperiul Austro-Ungar, Dinicu Golescu (1971) face un tablou dur al înapoierii și sărăciei românilor. Aceste nedrepte urmări și nepomenite peste tot pământul i-au adus pe ticăloșii lăcuitori întru așa stare încât, intrând cinevaș într-acele locuri, unde se numesc sate, nu va vedea nici biserică, nici casă, nici împrejurul casii, nici car, nici bou, nici vacă, nici oaie, nici pasăre, nici pătul cu sămănăturile omului pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
Baba Își dădea ultima suflare apostrofându-i pe cei care aparțineau aceleiași caste și Împărtășeau același crez cu el. Prezenta acum multe din scrisorile pe care le primise - falsurile mai sus menționate - pentru a dovedi, după cum credea el, trădarea și ticăloșia comandanților și ofițerilor sikh care, după cum opină până În ultimul moment, Îi trimiseră aceste scrisori instigându-l să ia partea lui Utter Singh. Iată ce le spuse sikhșilor aflați În preajma lui: « Când voi, Împreună cu comandanții și cu ofițerii voștri, mi-ați
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
necesare unui trai liniștit; dar voi, care mai aveți și Îndrăzneala de a vă numi sikhși, sunteți chiar mai răi decât mahomedanii. Ați arătat că sunteți o rasă de oameni josnici, perfizi și trădători, fără milă și credință. Fie ca ticăloșiile să vă fie răsplătite din plin - aceasta este ultima rugăciune pe care o Înalț la ceruri de pe patul de moarte». După care dădu indicații ca după moarte trupul să-i fie aruncat În râu, pentru ca oasele să nu-i rămână
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
reprezentând, de fapt, clase de obiecte animate sau inanimate: fată, corabie, reale sau imaginare: munte, balaur, fenomene: ploaie, ninsoare, însușiri, stări asimilate noțional obiectelor: frumusețe, neliniște - frumusețea Ioanei, neliniștea oamenilor sau noțiuni considerate în sine: frumos-urât (categorii estetice), bunătate, cinste, ticăloșie, nimicnicie (categorii morale) etc. Prin aceasta se manifestă cea de a doua trăsătură semantică definitorie, prin care substantivul se distinge de verb: substantivul interpretează static realitatea extralingvistică, denumește substanța fixată, „imobilizată”, închisă în „obiecte”; verbul interpretează realitatea dinamic, denumește substanța
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
cumpăra lemne.” (I. Creangă) • predicat multiplu, realizat prin mai multe verbe în raport de coordonare copulativă, actualizare a sferei semantice a termenului subiect din mai multe perspective: Cine știe adevărul și îl calcă în picioare se așează definitiv de partea ticăloșiei. Verbele nepredicative nu își pot asuma, singure, predicația, întrucât planul lor semantic, 1. sau nu-și află determinarea necesară în raportul cu realitatea extralingvistică în procesul de actualizare a semanticii enunțului lingvistic, 2. sau reprezintă proiectarea enunțării (subiective) asupra enunțului
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
o propoziție complexă: „Ce e val ca valul trece.” (M. Eminescu) Verbul-predicat din structura nucleului predicațional (complex) se orientează în interiorul opoziției de număr (și gen, dacă se află la diateza pasivă) după nucleul predicațional al subiectivei (pronume relativ + verb): Supraviețuiește ticăloșiei cel ce rămâne de partea adevărului. Supraviețuiesc ticăloșiei cei ce rămân de partea adevărului. Dacă propoziția-subiect are predicat multiplu, verbul-predicat al propoziției complexe se situează la singular: Cine cunoaște adevărul și-l tace se așează singur între ticăloși. În desfășurarea
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
trece.” (M. Eminescu) Verbul-predicat din structura nucleului predicațional (complex) se orientează în interiorul opoziției de număr (și gen, dacă se află la diateza pasivă) după nucleul predicațional al subiectivei (pronume relativ + verb): Supraviețuiește ticăloșiei cel ce rămâne de partea adevărului. Supraviețuiesc ticăloșiei cei ce rămân de partea adevărului. Dacă propoziția-subiect are predicat multiplu, verbul-predicat al propoziției complexe se situează la singular: Cine cunoaște adevărul și-l tace se așează singur între ticăloși. În desfășurarea predicației, verbele (expresiile) impersonale absolute (a ploua, a
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
lumea cea comună a visa e un pericul.” (M. Eminescu) În enunțuri cu verbul a însemna în structura predicatului, realizarea subiectului prin infinitiv cere în mod curent realizarea și a numelui predicativ prin infinitiv: „A tăcea înseamnă a-i accepta ticăloșiile.” În relație cu verbe (expresii) impersonale, infinitivul realizează funcția de subiect, în alternativă cu realizarea curentă prin propoziții sau, mai puțin frecvent, prin substantiv sau pronume: Îmi place a călători. să călătoresc. Îmi plac călătoriile. Enunțul cu subiectul un infinitiv
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
și clară.” (M. Eminescu) Dezvoltă o funcție specifică, apoziția, termenul secund al relației de apoziție care reia propozițional, prin pronumele relativ compus ceea ce, planul semantic al primului termen: A fost înconjurat de la vârsta de opt ani numai de ticăloși și ticăloșie, ceea ce l-a făcut insensibil și refractar la adevăr. Elemente lingvistice fără funcție sintactictc "Elemente lingvistice f\r\ func]ie sintactic\" În dezvoltarea relațiilor sintactice, unitățile lexico-gramaticale ocupă, în general, trei poziții funcționale: • realizează în mod concret funcția sintactică cu
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
ne amenință cu moartea ne întoarce violent cu fața spre soare.” (O. Paler) Din punctul de vedere al raportului propoziție-enunț, propoziția poate fi: • independentă; reprezintă în ea însăși un enunț autonom (sau relativ autonom): „Nimic nu urâțește mai mult ca ticăloșia.” • nondependentă; face parte, printr-o relație de coordonare sau de apoziție, dintr-o frază simplă: „Ca și zarea, gândul meu se înnegri... Și de lume tot mai singur, mai barbar,- Trist cu-o pană mătur vatra, solitar... Iar în zarea
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]