942 matches
-
cadrul relației inițiale, pentru a suscita, în forme mai complexe de acțiune organizată, „o dependență reciprocă și dezechilibrată a actorilor” (Friedberg, 1993, p. 116). Atunci când asimetria se înscrie în timp și în spațiu, ea devine sursa unei puteri substanțialiste, adică tranzitive: o putere ce se poate transmite de la un eșalon la altul al unui aparat administrativ sau de la un punct la altul al unui teritoriu. Elitele, definite prin putere, apar mai întâi ca niște grupuri capabile să exercite cu succes o
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
VR, 1991, 9, 10; Negoițescu, Ist. lit., I, 267-270; Cezar Baltag, Eseuri, București, 1992, 78-81; Alexandru Mușina, Arcadia bacoviană: o contrautopie, RL, 1993, 6; Alexandru Buican, Posteritatea lui Bacovia și „Istoria” lui... G. Călinescu, București, 1994; Gh. Crăciun, Bacovia - principiul tranzitiv al „Stanțelor”, RL, 1994, 34; V. Fanache, Bacovia. Ruptura de utopia romantică și afirmarea spiritului modern, Cluj-Napoca, 1994; Micu, Scurtă ist., I, 367-369; Gh. Crăciun, Simbolismul bacovian de la conformism la erezie, ST, 1995, 3; Agatha Grigorescu-Bacovia, George Bacovia. Posteritatea poetului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285530_a_286859]
-
o relație de ordine de tipul: dacă A>B atunci B<A, deci AB dar fără a se putea preciza de câte ori este mai mică sau mai mare una în raport cu cealaltă. Categoriile sunt acum asimetrice, respectiv A>B>C>D și tranzitive, adică dacă A>B și B>C, atunci A>C. Măsurarea la nivel ordinal are următoarele caracteristici: A=B => m(A)=m(B) A dif B => m(A) dif m(B) În plus A>B => m(A)>m(B) Pe
by Claudiu Coman [Corola-publishinghouse/Science/1072_a_2580]
-
ce nivel al măsurării se înscrie o anumită serie ordinală, trebuie să răspundem următoarelor întrebări: a) Dacă relația de ordine este respectată adică dacă este îndeplinită condiția ca dacă A>B, atunci B<A; b) Dacă relația de ordine este tranzitivă, adică dacă este îndeplinită condiția ca atunci când A>B iar B>C, A>C; c) Dacă între relația de ordine dintre mărimile măsurate și relația de ordine dintre numerele ce exprimă aceste mărimi există un raport de identitate izomorfă sau
by Claudiu Coman [Corola-publishinghouse/Science/1072_a_2580]
-
Și cum s-ar putea reflecta timpul într-o imagine, dacă nu chiar în propria devenire, în forma pe care o desfășoară din el însuși? Însă în conștiința care îl acuză, el e deja trecerea într-un mereu altul, prepoziția tranzitivă, transformarea până în pragul deformării, al opririi în necunoscut. Rămânere pe loc, în nelocul evacuării. Totuși, aici, din lipsă de timp, e loc de întoarcere, de reculegere, la fel cum imaginea oglindită în sfârșit se întoarce în conștiința care se vede
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
GPrep = grup prepozițional GV = grup verbal inf. = infinitiv intranz. = intranzitiv it. = italiană OD = obiect direct PGer = propoziție non-finită gerunzială PInf = propoziție non-finită infinitivală P-R = pseudo-relative (engl.) PS = predicat secundar ptg. = portugheză S = subiect S-C = small clause (engl.) tranz. = tranzitiv VP = verb phrase (engl.) CAPITOLUL 1 DELIMITAREA CLASEI LEXICO-SEMANTICE A VERBELOR DE PERCEPȚIE 1. Introducere Limbile lumii diferă prin capacitatea de lexicalizare a percepțiilor fizice 1. În acest sens, studiile arată că există o mare variație în ceea ce privește numărul verbelor prin
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
de către un Stimul, ca în exemplul: The plum feels hard 'Pruna se simte tare (la atingere)/pare tare' (utilizare intranzitivă); (b) experimentarea sau detectarea unei senzații de către Experimentator, ca în exemplul: I can feel something hard 'Simt ceva tare' (utilizare tranzitivă); (c) o acțiune deliberată din partea Experimentatorului în scopul de a obține o senzație, ca în exemplul: I felt it to make sure that it wasn't too hard ' Am pipăit-o ca să mă asigur că nu este tare' (utilizare tranzitivă
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
tranzitivă); (c) o acțiune deliberată din partea Experimentatorului în scopul de a obține o senzație, ca în exemplul: I felt it to make sure that it wasn't too hard ' Am pipăit-o ca să mă asigur că nu este tare' (utilizare tranzitivă). Sintetizând, paradigma de bază a verbelor de percepție apare la Huddleston și Pullum (2002) astfel: Production Experience Acquisition It looked square. I could see it. I looked at it. It sounded shrill. I could hear it. I listened to it
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
valorile lor sunt explicitate în mai multe moduri: perifrastric, prin enumerarea de sinonime contextuale, comparativ cu alte verbe din aceeași sferă semantică etc.; doar în cazul unor sensuri se specifică tipul de determinări, de compliniri, prepozițiile impuse de verb, variația tranzitiv - reflexiv etc. Prima separare a sensurilor distinge, în sens larg, între domeniile semantice la care se raportează sensurile verbelor de percepție; astfel, sensurile verbului a vedea sunt clasificate în funcție de trei domenii semantice cărora li se subordonează 70: domeniul perceptual vizual
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
intențională permit, în sens larg, aceleași tipare sintactice ca verbele de percepție nonintențională: pot avea utilizări absolute, apar în structuri cu două argumente și în configurații reorganizate cu predicație secundară. 5.1. Utilizări absolute ale verbelor de percepție intențională Verbele tranzitive care exprimă percepția intențională admit - cu excepția verbului a atinge - utilizări cu complement direct nelexicalizat. În utilizările absolute, verbul a privi se construiește frecvent cu grupuri prepoziționale/adverbiale cu sens locativ-direcțional: (147) Privește (spre tablă)! (148) Bătrânul privește în gol și
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
Verbul a atinge presupune, în schimb, un contact tactil mai general. 17 Buck (1949: 1018) face delimitarea între utilizarea subiectivă (cu referire la procesul percepției) și utilizarea obiectivă (caracteristică stimulului care produce percepția). Această clasificare este preferabilă, remarcă autorul, cuplului tranzitiv - intranzitiv, care poate fi folosit doar în relație cu verbele, în timp ce cuplul subiectiv - obiectiv poate fi folosit atât în relație cu verbele, cât și cu substantivele care exprimă percepții fizice. 18 În analiză am luat în considerare doar primul sens
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
stand 'a sta', put 'a pune', verbe de transfer - lend 'a împrumuta', pay 'a plăti'-, verbe ca eat 'a mânca', laugh 'a râde', die 'a muri'. 86 DSL 2005, s.v. absolut. Prin verb folosit absolut ne referim la acele verbe tranzitive care pot avea complementul direct neexprimat în context, deși acesta este conținut în matricea lor semantică. Semnalăm în lucrare doar contextele în care referința obiectului direct se recuperează pe baza cunoștințelor despre lume ale locutorului, nu și acele contexte în
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
Sonor]. 90 Prin enunțuri minimale ne referim aici la enunțuri alcătuite propoziții simple, în care verbul nu primește nicio determinare facultativă, circumstanțială. 91 Gheorghe (2009: 83) menționează că această utilizare a verbului a auzi este posibilă prin asocierea cu verbul tranzitiv din aceeași sferă semantică a asculta, pe baza căreia verbului a auzi i se activează un complement intern. 92 În alte interpretări, numele de culori folosite în astfel de contexte sunt considerate substantivizări, având deci rol de obiecte directe. 93
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
simți) sau de verbe de cunoaștere (a ști, a crede, a gândi), precum și de a vrea. 96 Există interpretări (modelul de complementare propus de Rosenbaum 1967, reluat și revăzut, cu anumite modificări, de Pană Dindelegan 1974: 31) conform cărora secvențele tranzitive cu completive directe introduse conjuncțional prin că, să, dacă sunt generate în urma suprimării (obligatorii sau facultative) a nominalului [+Indef] [+Abstract] faptul, prezent în structura de adâncime a verbelor tranzitive: Văd √ că vine spre noi < Văd faptul că vine spre noi
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
cu anumite modificări, de Pană Dindelegan 1974: 31) conform cărora secvențele tranzitive cu completive directe introduse conjuncțional prin că, să, dacă sunt generate în urma suprimării (obligatorii sau facultative) a nominalului [+Indef] [+Abstract] faptul, prezent în structura de adâncime a verbelor tranzitive: Văd √ că vine spre noi < Văd faptul că vine spre noi. Acceptând această posibilitate de analiză, am admite că în toate structurile analizate la 4.2.2.1 s-ar exprima percepții abstracte. Considerăm însă că distincțiile menționate în subcapitolul
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
Autorii arată că structurile cu infinitiv regizat de verbe de percepție sau de verbe de descoperire erau mai frecvente în limba veche, în poziția infinitivului apărând mereu verbul a fi. În același sens, Diaconescu (1977: 163) menționează că tiparul [verb tranzitiv + a-inf] era foarte frecvent în limba veche încă din secolul al XVI-lea, un inventar al verbelor care acceptă infinitivul în poziția obiectului direct fiind dificil de realizat. Autorul precizează însă că a-inf apare cel mai frecvent ca obiect direct
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
esteticianul întâlnindu-se astfel - în chiar momentul de apogeu al avangardei - cu Ion Barbu, partizan al creației trudnice. În alt context, într-un eseu concentrat (Dubla intenție a limbajului și problema stilului), Eminescu devine argument pentru ilustrarea diferențelor dintre funcția tranzitivă și cea reflexivă a cuvântului, despre care poieticienii de mai târziu vor teoretiza insistent. Despre impresionismul muzical al poeziei lui Eminescu făcuse observații ingenioase, la timpul său, G. Ibrăileanu. V. le adâncește și le sistematizează, remarcând, de pildă, că spațiul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290512_a_291841]
-
piesele peste cea a autorului de comedii în care gâlgâie un râs gros. Aceasta pentru că pe baza unui contract mimetic pe care autorul părea să-l fi semnat cu contemporaneitatea s-a văzut în opera scriitorului o expresie a epocii, tranzitivă, descriptivă, captivă temporal, și prin aceasta tranzitorie, efemeră. Apropierea de lumea ziarului mergea în această direcție a unei opere perisabile cum este prin definiție articolul de ziar condamnat să trăiască preț de o zi, actua- litatea fiind materialul cel mai
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
devine un gen mixt, un compus în care intră digresiuni eseistice, paranteze, ocoluri, derapaje specifice poeziei în rețeaua unor jocuri de cuvinte. Metoda este a improvizației, într-un sens apropiat de cel din jazz. Romanul cu expunerea cel mai canonic tranzitivă este Trei dinți din față, devenit pentru o vreme un fel de carte-cult pentru publicul tânăr, ca variantă de Cei trei mușchetari localizată la sfârșitul deceniului al șaselea. În Viziunea vizuinii, creat pe suportul ludic al melanjului între datele fabulei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
ozonul: el provoacă formarea de atat ROS și LOP indispensabile pentru activarea câtorva mecanisme biochimice, imunologice și farmaceutice reponsabile pentru efectele biologice și terapeutice. Trebuie subliniat că dozele de ozon trebuie să satisfacă inducerea unui stress oxidativ acut, precis și tranzitiv și, în mod evident, o doză prea scăzută sau o doză prea crescută poate fi fie ineficientă (placeboă sau toxică. Generarea subita de H2O2 în plasma și concentrațiile tranzitorii și foarte scăzute de H2O2 în citoplasma înseamnă că H2O2 este
T r atame n tul conserv a tor în boa la parod on t a l ă by Bogdan Vascu, Ana Maria Fatu () [Corola-publishinghouse/Science/91768_a_92401]
-
A avea și a nu avea). Triumfalismul de odinioară cedează locul interogației atinse de dezamăgire. Pavăză putredă (1981) consemnează punctul terminus al acestei coborâri lucide. Cartea fixează imagistic coșmarul ultimului deceniu ceaușist. Limbajul esopic e atenuat de aspectul de cronică tranzitivă. Lumea fericirii în care crezuse tânărul devine o distopie lirică (este caracteristic, sub acest raport, Dincolo de proverbe, colecție de parimii întoarse ironic și sarcastic în negativul lor). Amplele poeme au acum o prozodie accidentată, aglomerând imagini disparate într-un spațiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286739_a_288068]
-
sportiv presupune o mulțime de oameni adunată vremelnic, influențată de competiția din arenă întretăindu-se și metamorfozându-se în funcție de personalitate omogenă sau eterogenă a publicului. Autoritatea spectatorilor are valoare doar într-un singur domeniu, al competiției este asimetrică și este tranzitivă. Luarea deciziilor există în orice grup de sportivi, datorită căpitanului de echipă numit de antrenor, lider formal, sau ales de echipă, lider informal care poate dezvolta abilități: -de liniștire/socio-emoțional, -de susținere morală/moral, -de acțiune/om de acțiune, -de
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
două piese care lucrează în contact. Verbul a juca poate fi reflexiv a se juca și duce la expresia: așa nu mă mai joc, a-și bate joc, a se juca cu focul, cu sănătatea, a juca festa. Când este tranzitiv, a se juca însemnă a păcăli, a pune în joc un număr, iar intranzitiv însemnă a participa ca jucător la o competiție sportivă, pe când tranzitiv înseamnă a practica un anumit joc sportiv. Expresia a juca ochii în cap trimite spre
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
-și bate joc, a se juca cu focul, cu sănătatea, a juca festa. Când este tranzitiv, a se juca însemnă a păcăli, a pune în joc un număr, iar intranzitiv însemnă a participa ca jucător la o competiție sportivă, pe când tranzitiv înseamnă a practica un anumit joc sportiv. Expresia a juca ochii în cap trimite spre părerea despre un individ inteligent. Jocul presupune un sportiv/actor și un public/ spectator cu o inteligență specială, practică (observare și participare la joc, relația
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
se realizează la nivel de grup agregarea preferințelor individuale. O astfel de problemă este cea cunoscută și sub numele de paradoxul lui Condorcet. Ea evidențiază faptul că și în condițiile în care preferințele individuale sunt coerente, în sensul că sunt tranzitive (un individ ce preferă elementul A lui B și pe B lui C va prefera pe A lui C), preferința colectivă poate să nu respecte această regulă. O atare situație devine neplăcută, de pildă, în cazul în care un partid
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]