883 matches
-
mai zicem nimic despre simțul datoriei. Dorința de a străluci pare a esercita singură cea mai funestă tiranie asupra multor spirite. Dacă cel puțin această dorință ar fi servită cu inteligență și cu bun simț, dar vai! Înamorați de laurii tribunii, pot sa fie siguri că țara nu le va fi recunoscătoare de stearpa lor muncă oratorică, care oprește în loc munca producătoare. Publicul, ce are mult bun simț, își râde, când nu se revoltează de arguțiele și de subtilitățile ce servesc
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
este singurul abilitat să se prevaleze de suveranitate (majestas) În fața altor popoare și puteri străine. Răzvrătirile plebei (plebs) nu sunt Însă mai puțin de temut. Este creat astfel un dispozitiv menit să le canalizeze cu cele mai mici cheltuieli posibile. Tribunul plebei are posibilitatea de a bloca aplicarea unei măsuri introduse de consuli: prin negocieri și pe căi ocolite Însă, autoritățile ajung Întotdeauna să-și impună voința. În Evul Mediu, definiția unitară este singura reținută: „poporul creștin” Îi cuprinde pe toți
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ale Antichității (cele douăsprezece triburi ale lui Israel, cele zece triburi din Atica sub Clistene, simbolizate de eroi locali), termenul are o semnificație În istorie și alta În științele sociale. În lumea romană, tribul este o diviziune administrativă a poporului. Tribunul este magistratul tribului; tribunalul este estrada pe care sunt așezați magistrații ce Împart dreptatea; tributul este impozitul Împărțit Între triburi. A atribui, a distribui, a retribui, a contribui, toate acestea sunt lucruri deja cunoscute „contribuabililor”. ν Unii etnologi evoluționiști (Morgan
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
la caz". O dată cu "eliberarea" sovietică aflăm care sînt schimbările: "După 23 august partidul ne-a investit deschis cu titluri și răspunderi mărețe; astfel, în conștiința noastră au intrat caracterizări de mare rezonanță, care ne privesc direct: "ingineri ai sufletelor omenești", "tribuni", "profeți", "reprezentanți și exponenți ai năzuințelor poporului" etc." De aici rezultă (cum era obiceiul în acele vremuri, nu se discuta în nume personal, ci numai la persoana I plural) că sîntem datori să spunem adevărul. Ni se comunică cum trebuie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
atitudinii huliganice a șefului PRM), în final, de către Parlament. Au fost destule voci "partinice" care susțineau inutilitatea condamnării, socotită, de exemplu, de un vechi nomenklaturist, precum Ion Iliescu, drept realizată în Decembrie 1989. Dacă mai erau îndoieli, manifestările banditești ale "tribunului" și "gărzilor" sale, din timpul discursului prezidențial, au demonstrat cu asupră de măsură perpetuarea gîndirii bolșevice și necesitatea, stringenta actualitate a condamnării comunismului. Se înțelege că Analiza Dictaturii Comuniste din România, sintetizată în Concluziile Raportului final al Comisiei Prezidențiale privind
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
la ochi, mai modest, dar nicidecum mai puțin angajant în formarea morală. Intelectualul este prin natura sa un opozant, unul care nu se poate identifica cu puterea, care este întotdeauna un garant în fața ei, apără mentalitatea critică, se face un tribun al plebei lumii ideilor, și nicidecum un guvernator. Propunerea noastră de a configura acțiunea politică a filosofului și a delinea impactul acesteia asupra puterii prin adoptarea expresiei «angajament și mărturie» nu este departe de imaginea «intelectualului anorganic» despre care vorbea
De ce filosofia by Armando Rigobello () [Corola-publishinghouse/Science/100977_a_102269]
-
este departe de imaginea «intelectualului anorganic» despre care vorbea Lévy. Sigur, în perspectiva tânărului filosof francez există o referință mai directă la evenimentele imediate, o reacție mai radicală, o dezbatere mai aproape de cultura militantă; în expresia «angajament și mărturie» vocea tribunului și dezbaterea cotidiană se unesc, se interiorizează, se traduc într-o categorie a vieții spirituale ce exprimă deschiderea spre o dimensiune transcendentă, care nu apare în mod necesar în forma «anorganicității» despre care vorbea Lévy, însă unghiul din care sunt
De ce filosofia by Armando Rigobello () [Corola-publishinghouse/Science/100977_a_102269]
-
în „vasta lui capacitate intelectuală”. Dar, la urma urmelor, e o chestie de gust: eu, „editorialist de colțul mesei”, Vadim, „intelectual elocvent”! Dar dacă lucrurile stau așa, îi rog să mă scutească de insinuarea jenantă că m-aș apropia „de tribun” prin ceea ce scriu. S-ar putea ca beneficiarul flatantelor epitete să se supere! Dacă până aici a fost vorba de-o contradicție filologică, de-aici înainte va fi vorba de proces de intenție și fals grosolan. Manipulând cu rapiditate textele
Monitorizare sau defăimare? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13275_a_14600]
-
deliciul presei de scandal din Timișoara: evacuarea din locuință a senatorului P.R.M. de Timiș, Valentin Dinescu. Individul, cu o frumoasă carieră de șef al tinerilor comuniști bănățeni, a urmat traseul speciei respingătoare din care face parte. Recuperat, in extremis, de "tribun", a fost propulsat direct în Senatul României. Ce mai conta că nu și-a plătit vreo doi ani chiria și întreținerea la bloc? Pe cine impresiona că singura formă prin care a ieșit în evidență a fost permanenta batjocură la adresa
Secătura de bloc și de partid by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15809_a_17134]
-
armatei decât pe generalul Mircea Chelaru e limpede că brambureala din această instituție nu mai poate fi tratată doar cu cârpa de praf și cu lichidul de lustruit mobila. Ca dovadă, generalul cu pricina poate fi găsit azi de-a dreapta 'tribunului' Vadim. Documentul pus în circulație de curând pe internet sub denumirea 'Raportul Armageddon' constituie, din acest punct de vedere, un foarte serios semnal de alarmă privind o instituție care-ar trebui să-i ofere românului sentimentul real al siguranței, și
La umăr arm' (ageddon)! (Pamflet de Anul Nou) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15601_a_16926]
-
și Valea Caldă au fost recunoscute documentar, până atunci fiind considerate cătune aparținătoare localității Cătina. Înainte de 1600, pe vatra satului Cătina a existat o mănăstire benedictină, o biserică și un cimitir. Vasile Turc a fost preot greco-catolic în Cătina - revoluționar, Tribun al Câmpiei în timpul Revoluției de la 1848 din Transilvania. În anul 1848, anul mișcărilor revoluționare și a războiului civil în Transilvania, Karacsay Sándor - fiul grofului Karacsay Sándor din Aruncuta, comandant al Gărzilor Naționale ale comitatului Cluj - a primit în data de
Comuna Cătina, Cluj () [Corola-website/Science/299575_a_300904]
-
Pavel Aron (1709-1764) - episcop al Blajului, întemeietorul primului seminar și liceu românesc din Transilvania (1764), a primei tipografii și a unui mare număr de școli sătești. Monumentul este situat în centrul localității Bistra, lângă Primărie. Placă comemorativa Vasile Ladislau-Fodor (1814-1865) - tribun al lui Avram Iancu, apărător al trecătorii Remetea - Ponor (1848 - 1849). Bustul și placă comemorativa, compozitorul Nicodim Ganea (1878-1949) - compozitor și dirijor al corurilor societății corale "Carmen" din București și ale Societății Academice "Petru Maior" din Budapesta. Autor al mai
Comuna Bistra, Alba () [Corola-website/Science/310087_a_311416]
-
Adunarea de la Blaj din 3/15 mai 1848. Locuitorii celor 3 i-au avut în frunte pe preoții Chiril Dumbrava și George Sava. Cel mai de seamă revoluționar al Revoluției din 1848, pe care l-a dat Huducul a fost tribunul Ioan Maier. Acesta a fost unul din cei mai apropiați colaboratori ai revoluționarului, Constantin Romanu Vivu, în 1848 prefect al Legiunii a XII-a a Mureșului de Sus. Ioan Maier a fost alături de prefectul mureșan până în momentul în care legiunile
Maiorești, Mureș () [Corola-website/Science/300587_a_301916]
-
Gaudentius, un cunoscut general roman cu origini scite, iar mama sa, a cărui nume este necunoscut, a fost femeie aristocrată cu origini italiene. Fiind băiat, Aetius a fost înscris în unitatea militară "Protectores Domestici" și apoi ridicat la funcția de "tribuni praetoriani partis militaris". Între 405 și 408 el a fost ținut ca ostatic la curtea lui Alaric I, regele vizigoților. În 408 Alaric a cerut să-l păstreze pe Aetius ca ostatic, dar a fost refuzat, fiindcă Aetius a fost
Flavius Aetius () [Corola-website/Science/299089_a_300418]
-
General victorios Domitianus împărat, victorios în Germania, [monedă emisă] prin decret al Senatului”) Alt exemplu: TI CLAVD CAESAR AVG P M TR P VI IMP XI (Tiberius Claudius Caesar Augustus, Mare Pontif, pentru a șasea oară întărit cu puterea de tribun, salutat victorios pentru a unsprezecea oară). Cifrele romane apar pe monedele imperiale în indicațiile de titulatură purtată în mai multe rânduri, ca titlul de imperator (exemplu: IMP XII), de putere tribuniciară (exemplu: TR PP II) sau de consul (exemplu: COS
Monedă romană () [Corola-website/Science/322356_a_323685]
-
asemenea imn național al Republicii Democratice Moldovenești (1917 - 1918) și al Republicii Moldova (1991 - 1994). Melodia imnului a fost compusă de Anton Pann, iar versurile și aranjamentul aparțin lui Andrei Mureșanu (1816 - 1863), poet de factură romantică, ziarist, traducător, un adevărat tribun al epocii marcate de Revoluția de la 1848. Poemul „Un răsunet” al lui Andrei Mureșanu, redactat și publicat în timpul Revoluției de la 1848, a fost pus pe note în ziua în care autorul l-a recitat câtorva prieteni brașoveni, fiind cântat pentru
Deșteaptă-te, române! () [Corola-website/Science/296604_a_297933]
-
și german... Rețineți că probabil iluminiștii lui Weishaupt erau de partea masoneriei iacobine și se infiltraseră În filonul neotemplier pentru a-l distruge. N-o fi Întâmplător că oamenii aceia de soi rău Îl atrăseseră; de partea lor pe Mirabeau, tribunul revoluției. Vreți să vă fac o mărturisire?“ „Spuneți“. „Oamenii ca mine, interesați să reînnoade firele unei Tradiții pierdute, se simt dezorientați În fața unui eveniment cum e cel de la Wilhelmsbad. Cineva ghicise și tăcuse, alții știau și au mințit. Iar după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
corifei“, „maeștri“, „fruntași“ (aici intrau toți pașoptiștii, avansați, ca-n armată), „coloși“, „deschizători de drumuri“, (un fel de cercetași curajoși; eu le-aș fi spus imprudenți), „campioni“, „sinteze“ (ale genialității poporului), „zugravi“, „poeți nepereche“ (aici, dădeam automat nota 2), „ctitori“, „tribuni“, „barzi“ și alți trubaduri lirici sau epici. Nici nu aflai dacă studenții chiar credeau în enormitățile astea sau doar încearcau să te păcălească. Dezastrul era complet, îți fugea mintea când la muzeu, când la grădiniță. De-aia trebuia amețită literatura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
absurd pe de alta față c-un om care a fost prezident de Consiliu într-un cabinet din care făcea parte și d. Ioan Brătianu. Dar fiindcă Constituția se numește pact între țară și dinastie, daca ilustrul Carada, improvizat în tribun al poporului, pretindea că opera unei singure nopți de insomnie, copiată de pe texte străine, cuprinde condițiile ce țara le pune dinastiei, dinastia, având înainte-i un viitor de sute de ani, avea din parte 'și dreptul să pună asemenea condiții
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
supuseră unui oraș toată lumea pe atunci cunoscută, legenda pentru însuși compunerea lui a cerut două elemente deosebite: vigoarea și înțelepciunea. Când Hannibal era înaintea porților, Italia pustiită, oștirile romane risipite, {EminescuOpXI 112} iar femeile se boceau despletite pe ulițe și tribunii agitau masele dispuse spre răsturnare și rebeliune, părinții patriei stăteau neclintiți, severi, fără o lacrimă în ochi, pe jețurile lor, trimeteau pe lictori să risipească grupele de nemulțumiți și femeile și discutau... ce? Legi indiferente, ca și când n-ar fi nimic
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
moderne nu mai cunosc demagogi în înțelesul antic al cuvântului, cari să strângă cu cuvântul lor insinuant sau mișcător un popor întreg, reunit într-o agora sau într-un forum. Mai sânt într-adevăr adunări populare în cari elocuența unui tribun poate face treabă. Dar ce mic e numărul acestor alegători în comparație cu mulțimile cari se grămădesc împrejurul urnei! Nu în adunări avem a căuta demagogia din vremile noastre. Partizile noastre democratice datoresc succesul lor îndemînaticei și puternicei lor organizațiuni în materie
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
desfășură toată arta demagogiei moderne. [V] Nimeni nu cunoaște mai bine gusturile, instinctele, patimele, impresiile poporului suveran decât un comitet local; nimeni nu știe să-i vorbească mai bine limba pe care el o pricepe și care-l înduplecă. Elocuența tribunilor noștri n-are nici dibăcia aceasta, nici atâta tact, nici atâta potrivire momentană. Elocuența tribunilor poate lovi cu lovituri mari, adresîndu-se marilor pasiuni, marilor ambiții, marilor interese ale democrației naționale. Dar ea nu pătrunde, ca propaganda comitetelor, în micile patimi
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
poporului suveran decât un comitet local; nimeni nu știe să-i vorbească mai bine limba pe care el o pricepe și care-l înduplecă. Elocuența tribunilor noștri n-are nici dibăcia aceasta, nici atâta tact, nici atâta potrivire momentană. Elocuența tribunilor poate lovi cu lovituri mari, adresîndu-se marilor pasiuni, marilor ambiții, marilor interese ale democrației naționale. Dar ea nu pătrunde, ca propaganda comitetelor, în micile patimi, micile interese, micile ambiții ale democrațiilor locale. În privirea aceasta cei mai umiliți delegați ai
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
a Duhului Sfânt, ca Duminică Mare (Duminica albă, ca lumină taborică). Antibacovianismul lui Vieru se manifestă în bunătatea sa ca pâinea caldă (simbol central în imaginarul său poetic). "Naiv" ca Bacovia sau ca Stănescu, nu are nimic în el de tribun, de luptător. Este totuși, după cum ne convinge criticul, un luptător, căci spune adevărul. Sunt văzute pe bună dreptate trei etape în evoluția "luptătorului": prima este aceea a rezistenței prin poezie, reductibilă la păzirea limbii române (ca o heideggeriană casă a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
înalță din adâncul și din puterea Limbii Materne. Totodată, criticul de la Huși admite ipoteza că Grigore Vieru nu s-a mulțumit doar cu ideea de a fi o personalitate rezistentă prin cultura limbii și a poeziei sau un gazetar și tribun incomod pentru regimurile care s-au perindat la putere, ci, mai mult, a căutat să restaureze tezaurul arhaic al poporului său, "scormonind" în folclor cele mai frumoase cântece și idei. De aici Mihai Cimpoi va identifica în poezia și aforistica
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]