12,522 matches
-
ca simbol al sfârșitului, iese în evidență. Acest anotimp este în consonanta cu trăirile interioare ale Danielei Voiculescu - “voi muri zâmbind, pe taste, pe porți, prin lumea hârtiei, la volanul secundelor, numărând tăcerile... și toamnele...” Sau “ne prinde toamnă iubind tristețea stranie și dulce a unei umbre de flamingo.”. “Începe toamnă” Chiar dacă tristețea își face loc în versurile Danielei Voiculescu - “am rămas cu sălcia din fața blocului... să învăț filozofia suspinului adânc” - fiorul optimist prevalează. Dragostea pe care o cântă poeta este
ATUNCI CAND AROMA TEILOR DE SEARA SE NUMESTE LATONA1969 de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 167 din 16 iunie 2011 by http://confluente.ro/Atunci_cand_aroma_teilor_de_seara_se_numeste_latona1969_.html [Corola-blog/BlogPost/341751_a_343080]
-
cu trăirile interioare ale Danielei Voiculescu - “voi muri zâmbind, pe taste, pe porți, prin lumea hârtiei, la volanul secundelor, numărând tăcerile... și toamnele...” Sau “ne prinde toamnă iubind tristețea stranie și dulce a unei umbre de flamingo.”. “Începe toamnă” Chiar dacă tristețea își face loc în versurile Danielei Voiculescu - “am rămas cu sălcia din fața blocului... să învăț filozofia suspinului adânc” - fiorul optimist prevalează. Dragostea pe care o cântă poeta este senzuala, împlinită, senina, frumoasa. Sentimentul erotic este unul fericit, luminos, în care
ATUNCI CAND AROMA TEILOR DE SEARA SE NUMESTE LATONA1969 de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 167 din 16 iunie 2011 by http://confluente.ro/Atunci_cand_aroma_teilor_de_seara_se_numeste_latona1969_.html [Corola-blog/BlogPost/341751_a_343080]
-
iubire de semeni. Au fost ani în care nu a simțit apropierea prietenilor și colegilor. Ani în care a sperat că își vor aminti măcar rudele și prietenii apropiați de această dată, destul de ușor de reținut. Nu și-a arătat tristețea, amărăciunea. A ținut totul în suflet, ca pe o taină numai de ea știută. Erau la Neptun, pe litoral, și vremea se înăsprise. Nu erau pregătiți cu haine pentru timpul rece și ploios care se instaurase, fără vreo jenă, în
ANIVERSARE de MIRELA STANCU în ediţia nr. 2057 din 18 august 2016 by http://confluente.ro/mirela_stancu_1471470591.html [Corola-blog/BlogPost/382342_a_383671]
-
parcurilor și străzilor, păstrătoare de cultură seculară..., dar tot mai luminos îi apare satul Țigănești. Atunci când ridică voalul amintirilor ce s-a așezat de mulți ani peste ținutul de basm al copilăriei acoperind într-un con tainic al sufletului: bucuriile, tristețile, înflorirea sau decăderea așezării dragi inimi ei (pe perioade scurte), căci voința și vigoarea din anii tinereții mai scăzuseră, văd cum ne înfățișează într-un tablou fantastic... figurile sătenilor iubiți, oameni chibziți și harnici, iubitori de cîntec și joc, păstrători
CU GÂNDUL ŞI SUFLETUL SPRE ROMÂNIA de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 103 din 13 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Luminisuri_cu_gandul_si_sufletul_spre_romania.html [Corola-blog/BlogPost/350793_a_352122]
-
o nădejde nu poți să-ți rânduiești viața” și i se permite să plece în lume cu scopul de a merge să afle „de unde curge acest râu” (Desnățuiul). În atingerea acestui scop, tânărul trăiește rușinea și frica, trăiește veselia și tristețea, parcurge condiția de străin între oamenii unui sat de pe Desnățui. Acestea sunt un fel de probe în „cunoașterea pe care, zice el resemnat, trebuie s-o capăt”. Se îndrăgostește de o fată și constată că „pe cât te arunci întru cunoaștere
Jean Băileşteanu: Un istorisitor reflexiv, de Ştefan Vlăduţescu by http://revistaderecenzii.ro/jean-bailesteanu-un-istorisitor-reflexiv-de-stefan-vladutescu/ [Corola-blog/BlogPost/339537_a_340866]
-
cu căsuțe scufundate în noroaie eterne, cu melancolia caterincilor și bucuria panoramelor... o atmosferă de plumb în care plutește o obsesie a morții. Regăsim în poezia lui Bacovia ecourile liricii decadente: dezgustul de viață sau spleen-ul mai amar decât tristețea și mai întunecat decât disperarea. De altfel, o poezie se intitulează Nevroză, amintind de poezia lui Rollinat, Nevrozele. Bacovia este, totuși, un reprezentant al societății românești, așa cum sublinia criticul Pompiliu Constantinescu. În privința universului poetic bacovian, criticul Mihai Petroveanu enumera câteva
Prof. LIVIA PIGULEA: Varianta 2 (rezolvată). Bacalaureat. Limba și literatura română by http://revistaderecenzii.ro/varianta-2-rezolvata-bacalaureat-2012-limba-si-literatura-romana/ [Corola-blog/BlogPost/339556_a_340885]
-
închise: i, î, u, prin folosirea unor cuvinte sonore, a rimei masculine (accentul cade pe ultima silabă), a verbelor în rimă. În acest mod, Bacovia realizează corespondența dintre senzațiile auditive și de mișcare, cu complexitatea sentimentelor poetului, de izolare, de tristețe, de teamă, de însingurare, de nevroză. În concluzie, tema singurătății este predominantă, iar apa are conotații malefice, ea degradând mineralul, civilizația. Partajează asta: Facebook Email LinkedIn Listare Tumblr Reddit Pinterest Google Twitter
Prof. LIVIA PIGULEA: Varianta 2 (rezolvată). Bacalaureat. Limba și literatura română by http://revistaderecenzii.ro/varianta-2-rezolvata-bacalaureat-2012-limba-si-literatura-romana/ [Corola-blog/BlogPost/339556_a_340885]
-
la umanitate, din amintirile lor, deslușitoare a candoarei copilăriei. Nici nu se numără anii la ei, pentru că timpul din viața unui om prinde viteză pe măsură ce trece. Dar cu ei, educatoarea Nicoleta Pascaru desface lumea în două: una e cea a tristeților moleșitoare, a greului amar din țară și alta e cea din clasă, unde copiii orașului zămislesc o frumusețe și o mângâiere din frumusețea și candoarea lor! (Aurel V. ZGHERAN aurel.vzgheran@yahoo.com) Referință Bibliografică: Nicoleta Pascaru - mugurii lumii de
MUGURII LUMII DE MÂINE . de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 918 din 06 iulie 2013 by http://confluente.ro/_nicoleta_pascaru_mugurii_lu_aurel_v_zgheran_1373108070.html [Corola-blog/BlogPost/365340_a_366669]
-
căror tâmple au arginții anilor ce au trecut peste ei, dar tot îndrăgostiți au rămas de melodiile savuroase ale acestui cântec minunat al românului, în care au găsit forma cea mai aproape de sufletul lor să-și exprime sentimentele de iubire, tristețe, speranță și dorința de-a trăi fericiți lângă cei dargi. Trofeul “Crizantema de Aur”: “Inimă” - la Secțiune „Compoziție” a revenit compozitorului IONEL BRATU VOICESCU pentru melodia „Inimă” pe versuri de Ion Haimeș, romanță interpretată de Liana Lungu care s-a
CRIZANTEMA DE AUR 2014 – TÂRGOVIŞTE – MI-E ATÂT DE DOR DE TINE, TOAMNA! de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1399 din 30 octombrie 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1414677200.html [Corola-blog/BlogPost/384108_a_385437]
-
fericirea nu este chiar atât de veșnică. Un grec din antichitate a spus așa : „ Învață să-ți scrii durerile pe nisip, iar bucuriile pe stâncă. ! ” Ca să reziste timp îndelungat ! - Și ce s-a întâmplat ? Amintirea acelor vremuri îi provoacă o tristețe vizibilă, poate că el și-a scris durerile pe nisip,însă vântul sau marea n-au reușit să le șteargă nici până în ziua de astăzi. -Turcii au ocupat teritoriul de nord-est ,comportându-se ca odinioară imperiul otoman. Călcau totul în
VIATA LA PLUS INFINIT (7) de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1450258294.html [Corola-blog/BlogPost/369893_a_371222]
-
noastre. Dar tu mai ai multe bagaje de cărat ! Știa c-avea dreptate. Chiar și atunci, când intri la închisoare, cunoști de la-nceput cât timp o să înduri. Acum, nici măcar asta nu știa.Era cu mult mai rău..... - Hai ,gata cu tristețea ! Mergem la tavernă ! - Unde ?! întreabă absolut mirat . - În locul unde ne ștergem noi necazurile ! E-o fumărie atât de groasă, încât niciun cuțit nu e în stare să o taie. Doar muzica dată la maxim și tropăielile zgomotoase ale dansatorilor reușesc
VIATA LA PLUS INFINIT (7) de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1450258294.html [Corola-blog/BlogPost/369893_a_371222]
-
Strofe > Timp > ELEGII DE PRIMĂVARĂ Autor: Nicolae Nicoară Horia Publicat în: Ediția nr. 69 din 10 martie 2011 Toate Articolele Autorului ELEGIE DE PRIMĂVARĂ E Martie de-acum, ce-ți pasă! La tine-i cald și-i vreme bună, Nicio tristețe nu te-apasă, Nicio risipă nu te-adună... Ești precum Marea Galileii De chipul lui Iisus flămândă... Să-ți râdă-n suflet ghioceii Cu floarea sfântă și plăpândă! Înmugurește-n mine zborul Din Rugăciunea ta înaltă, Dezleagă-mi de îngheț
ELEGII DE PRIMĂVARĂ de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 69 din 10 martie 2011 by http://confluente.ro/Elegii_de_primavara.html [Corola-blog/BlogPost/349070_a_350399]
-
vârful muntelui din prejma casei, acolo unde Dumnezeu i s-a arătat lui Moshe prin foc, se află trupul Poetului, așa cum el însuși a dorit. Acolo, acum, se adună vulturii... Și norii trec deasupra, înclinându-se întunecat, în semn de tristețe. Vor plânge, poate, cu lacrimi de ploaie. Și vor da sevă pământului, care va scoate la iveală buruieni și flori. De-acolo culeg eu câteva narcise, să i le pun la căpătâi. Cu durere, cu revoltă, cu resemnare. Vedeți? Până la
SE STRÂNG VULTURII ! de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 96 din 06 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Se_strang_vulturii_.html [Corola-blog/BlogPost/348166_a_349495]
-
păzit cu sfințenie/ liniștea sufletească/ ca să pot scrie această carte/ de dureri și bucurii/ ale apusului meu”. La îndemnul demn și reținut al Femeii lui Shaul, am purces să scriu aceste rânduri, pe care le-aș mai fi amânat, căci tristețea este prea puternică față de rațiunea de cleștar cu care se înfășoară poetul în această carte... Am citit pe nerăsuflate acest volum luminat crepuscular de o mare sete de viață și zbateri esențiale, pendulatoare între două noțiuni de bază: vață și
SE STRÂNG VULTURII ! de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 96 din 06 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Se_strang_vulturii_.html [Corola-blog/BlogPost/348166_a_349495]
-
a făcut cinstea să-l numească prietenul său și „un om minunat”; sau cu Alina Fernandez, fiica lui Fidel Castro și a actriței Natalia Revuelta, o femeie superbă, cu chip angelic, dar cu ochii plini de o adâncă și permanentă tristețe, cu care, în timp ce o ducea la aeroportul de unde urma să plece la Paris, a avut o lungă și interesantă conversație ca între „doi îndrăgostiți de libertate”. Și lista întâlnirilor continuă. Unele au fost frumoase și mișcătoare, precum cea cu un
MĂRTURIA UNEI EXISTENȚE REMARCABILE by http://uzp.org.ro/marturia-unei-existente-remarcabile/ [Corola-blog/BlogPost/94099_a_95391]
-
capitol, 17 „din viață” în al doilea și 8, scrise în memoria tatălui meu, în ultimul. Am parcurs, cred, toată “gama” de emoții și sentimente pe care un om le adună în suflet de-a lungul întregii sale vieți: bucurie, tristețe, mânie, iubire, mai puțin ură (pentru că nu mă caracterizează), speranță, dezamăgire, pierderea persoanei iubite, dispariția definitivă a celor dragi etc., precum și perioadele aferente lor (copilărie, adolescență, maturitate, vârsta senectuții - respectiv bătrânețea). Deși s-a născut din “lacrimi și durere” (ca să
LANSAREA CĂRŢII LACRIMI DE SUFLET de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 1380 din 11 octombrie 2014 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1413056154.html [Corola-blog/BlogPost/383720_a_385049]
-
tăiere Au devenit țăranii, Dar trec și muncitorii Și trec și cărturarii, Prin marile sentințe Și marile avarii. Pe-aici, prin România Nu numai că se plânge, Dar roua de pe iarbă În zori miroase-a sânge. Ești văduvă de pace, Tristețea te omoară, Pierduta noastră viață, Pierduta noastră țară! --------------------------------------------------------------- Adrian PĂUNESCU vara 2010 Referință Bibliografică: Ce aveți cu această țară? / Confluențe Românești : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1, Anul I, 01 ianuarie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Confluențe Românești
CE AVEŢI CU ACEASTĂ ŢARĂ? de CONFLUENŢE ROMÂNEŞTI în ediţia nr. 1 din 01 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Ce_aveti_cu_aceasta_tara_.html [Corola-blog/BlogPost/345008_a_346337]
-
unii mai mică, la alții mai mare, dovadă că nu toți ne putem manifesta acest dar cu aceeași intensitate, deși, prin autoeducație îi putem mări forța. Dar, toți suntem supuși acelorași emoții, de teamă, bucurie, mânie, repulsie, așteptări, deznădejde sau tristețe și cu toții avem programată genetic în esența ființei noastre dispoziția de a răspunde când suntem sub impulsul manifestării emoțiilor, de a da dovada înțelegerii noastre și a ne manifesta exprimând o reacție. Empatia prinde aripi și pleacă din cuibul inimii
DESPRE EMPATIE de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2239 din 16 februarie 2017 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1487280388.html [Corola-blog/BlogPost/382807_a_384136]
-
visului, dorului și iubirii; în toate cîntecele Mihaelei Mihai se desface un evantai sonor de muzicalitate a poeziei și de poezie a sunetului muzical. În vocea Mihaelei Mihai, acompaniate de un pian și o vioară urcă etosul iubirii, durerea, fericirea, tristețea melancolică, în tempourile sensibile ale inimii. Am trăit în România un timp dureros, fără Mihaela Mihai, plecată din țara încătușată și pedepsită de cuvânt și muzică, în miezul unei stări naționale de insuportabilitate. Încheiase un contract cu casa de discuri
MIHAELA MIHAI. O VOCE SENSIBILĂ CA VIOARA de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1157 din 02 martie 2014 by http://confluente.ro/Mihaela_mihai_o_voce_sensibil_aurel_v_zgheran_1393766039.html [Corola-blog/BlogPost/341306_a_342635]
-
literară însă i se substituie bogăția sensurilor profunde. El este un rezonator dramatic al suferințelor sociale pentru că însăși biografia și epoca trăirilor sale ne explică suficient motivele pe care le-a avut pentru a fi învăluit în greul valtrap al tristeții dar și al derutei însă totul apare amplificat în existența teribilă a unei sensibilități exarcebate: Barbar, cânta femeia-aceea ... Și noi eram o ceată tristă - / Prin fumul de țigări, ca-n nouri, / Gândeam la lumi ce nu există ... / Și-n lungi
PREVIZIUNE CATACLISMICĂ ÎN POEZIA SIMBOLISTĂ BACOVIANĂ de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 434 din 09 martie 2012 by http://confluente.ro/Previziune_cataclismica_in_poezia_simb_stefan_lucian_muresanu_1331306677.html [Corola-blog/BlogPost/354775_a_356104]
-
FEMEIE ,DOAR CU GÂNDUL MĂ-NVĂLUI Autor: Valeria Iacob Tamâș Publicat în: Ediția nr. 217 din 05 august 2011 Toate Articolele Autorului Femeie, doar cu gândul mă-nvălui Femeie, doar cu gândul mă-nvălui Sunt brațele tale leagăn de-alint Tristețea în mine o nărui Frumoasă cu ochi de iacint. Ți-s buzele miere curată Ochii, strălucitoare oglinzi Trupul, o vraja iar tu înzestrata Fericirea în clipe s-o vinzi. Mătase ți-e pielea, iar sânii dulceața Degetele tale torc iubirii
FEMEIE ,DOAR CU GÂNDUL MĂ-NVĂLUI de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 217 din 05 august 2011 by http://confluente.ro/Femeie_doar_cu_gandul_ma_nvalui.html [Corola-blog/BlogPost/372787_a_374116]
-
ura. dans de fluturi peste zare, ca și stelele-n nuntire, forme de argint bizare, cioburi vagi de amintire. trecem iar în sfântă taină, taina iernilor sihastre, ce-a-mbrăcat o nouă haină, straiul visurilor noastre. ninge iar cu vise albe, cu tristeți și bucurii iarna -mpodobită-n salbe se dezlănțuie-n stihii. Referință Bibliografică: iarna / Ion Ionescu Bucovu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1125, Anul IV, 29 ianuarie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Ion Ionescu Bucovu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală
IARNA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1125 din 29 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Iarna_ion_ionescu_bucovu_1390980573.html [Corola-blog/BlogPost/347727_a_349056]
-
e luna. Mi-aș striga durerea, s-audă fiecare, Dar, o-nchid sub lacăt, spre-a ei consternare. Cu-n geamăt îmi îmbrac mantia durerii Ceasul vreau să-mi bată, clipa... ușurării. Gândul zbuciumat, durerea-l atinge. El luptă cu tristețea, ce parcă-și înfinge Colții ascuțiți, adânc în trupul meu. Inima îmi plânge, sufletul mi-e greu. Albastră... sclipire, în noapte, mă-nvelește E cerul înstelat ce trupu-mi ocrotește. Tristețea grea din suflet, el vrea s-o alunge... Din ochii
SĂ NE REVEDEM, OARE VOM AJUNGE? de DOINA THEISS în ediţia nr. 1257 din 10 iunie 2014 by http://confluente.ro/Doina_theiss_1402413795.html [Corola-blog/BlogPost/361987_a_363316]
-
clipa... ușurării. Gândul zbuciumat, durerea-l atinge. El luptă cu tristețea, ce parcă-și înfinge Colții ascuțiți, adânc în trupul meu. Inima îmi plânge, sufletul mi-e greu. Albastră... sclipire, în noapte, mă-nvelește E cerul înstelat ce trupu-mi ocrotește. Tristețea grea din suflet, el vrea s-o alunge... Din ochii albaștri o lacrimă se scurge. Litere dansează prin iriși obosiți Scrisoare-am umezit-o... din ochi nedormiți. In gând zbuciumat, regretul simt cum vine Iubirea tinereții mă poart-acum spre tine
SĂ NE REVEDEM, OARE VOM AJUNGE? de DOINA THEISS în ediţia nr. 1257 din 10 iunie 2014 by http://confluente.ro/Doina_theiss_1402413795.html [Corola-blog/BlogPost/361987_a_363316]
-
la toate formele (eu, tu, el, ea) conjugat, la primul val de viață adevărat va fi detronat, răsturnat, de o mare deziluzie adoptat! Fiindcă, a fi deasupra celorlalți, se face peste orgolii rănite, lacrimi răvășite, chiar durere nemărturisită, și-n tristețe adâncită! Avem toți aceleași gene, avem toți aceiași vrere, avem toți gânduri comune, doar impulsurile nebune ne întoarnă, ne răstoarnă, sensibilitatea omenească în brutalitatea zdrobitoare, distrugătoare, dezumanizare! Apa o căutăm pe marte, când în desert orice confrate se usucă în
OGLINDA de LIA ZIDARU în ediţia nr. 1975 din 28 mai 2016 by http://confluente.ro/lia_zidaru_1464384626.html [Corola-blog/BlogPost/369190_a_370519]