644 matches
-
apleacă, în manieră tradițională, asupra lumii funcționarilor mărunți, punând în prim-plan tipul insului modest, dar altruist, loial, afectuos, cu semeni în teatrul lui Camil Petrescu, G. Ciprian, Tudor Mușatescu, Mihail Sebastian. Noutatea Domnișoarei Nastasia stă în unghiul tragic și verosimil sub care e pictată mahalaua; cu material de extracție caragialiană, d. George Mihail Zamfirescu a izbutit să se scuture de influența marelui comic, convertind în viziune dramatică lumea periferică, intuită până acum numai în deformațiile ei morale și intelectuale. Peste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290697_a_292026]
-
vedere, cele mai „originare” mituri sunt cele cosmogonice: cum s‑a născut lumea; cum s‑a produs răul; cum a apărut civilizația pe pământ și așa mai departe. Condiția primordială pentru ca o istorie să fie considerată mit este să fie verosimilă, altfel spus, să existe oameni care să creadă această istorie. Într‑adevăr mitul joacă un rol fundamental în societățile umane tradiționale. Miturile dau sens tuturor activităților cotidiene, ca și tuturor catastrofelor care se pot abate într‑un moment sau altul
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
de ordin sentimental, un spirit superior tinzând spre contemplație, în fine, un moralist strălucit. Când investighează opera, criticul merge dincolo de text, caută filiația ideilor și metamorfozele spiritului care le pune în mișcare. Temperează legenda și dă, prin analiză, o imagine verosimilă a lui Ibrăileanu: un critic prob, fin cititor de literatură, informat, chiar erudit, cu mari posibilități de disociere în sfera ideilor. În analiza critică și în descrierea operei, P. folosește un stil exact, concentrat, de o simplitate de bun-gust, însoțit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288825_a_290154]
-
sustenabilă, ipoteza noastră nu se poate califica drept o ipoteză de tip științific. Am găsit adesea asemenea pseudoipoteze: „Fetele sunt mai fericite decât băieții”. Poate. Dar de ce nu invers: „Băieții sunt mai fericiți decât fetele”? Dacă nu avem o justificare verosimilă teoretic, opțiunea noastră nu este o ipoteză. Mai corect ar fi să formulăm o întrebare pusă realității: „Sunt fetele sau băieții mai fericiți, sau sexul nu este asociat cu diferențe în starea de fericire?”. Și cercetarea ne poate da un
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
să călătorești și rudele să-ți povestească ce au văzut acolo. Un asemenea contact, în momentul actual, pentru români va avea efecte benefice. Și mie inițial mi-a plăcut ideea. Intuitiv, pe baza experienței comune, această idee mi se pare verosimilă. La nivelul conștiinței comune nu trebuie argumentat. Intuitiv mi se pare rezonabil că experiența cu Occidentul poate avea o influență: ne convinge că sistemul capitalist este mai eficient decât comunismul; că stimulează motivația și chiar contribuie la dezvoltarea competenței de
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
ontologice ale obiectului de artă în procesul de reprezentare necesită o asemănare între obiectul de reprezentat și obiectul reprezentat. Conținutul său trebuie să fie prezent sub forma a ceea ce a fost imitat astfel încât, prezența obiectului de artă să fie una verosimilă. În cazul unei erori în cadrul reprezentării, obiectul de artă rămâne absent, întrucât nu are un corelat real. Dacă reprezentarea nu are un corelat exterior real, atunci reprezentarea obiectului de artă va fi absentă. Asemănarea este criteriul ontologic ce stă la
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
Privitor la originea vlahilor din Austria exită trei ipoteze. Teoria română susține emigrarea din Dalmația sub presiunea administrației otomane și religiei musulmane. Teoria sârbă susține că aceștia sunt veniți din Bosnia fiind sârbi la origine trecuți la catolicism. Mai puțin verosimilă este ipoteza care îi consideră urmași ai piraților din marea Adriatică veniți în noua patrie în două valuri de coloniști de câte aproximativ 600 familii. După cum consemnează cronicile timpului în secolul XV-XVI mulți Morlaci de pe țărmul adriatic al Croației au
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
el ajunsese, la akme, să fie inițiat în toate cultele și misterele egiptene, persane și chiar indice. Judecând după modul în care s-a constituit Școala crotoniană și după doctrina paideutică pe care a dezvoltat-o, afirmația pare cu totul verosimilă. Avem așadar de a face cu un erudit al Antichității dublat de un doctrinar revoluționar, de talia lui Moise și Buddha. Pitagorismul n-a rezistat, ca religie paideutică, decât vreo câteva secole și nu s-a răspândit precum creștinismul. Dar
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
le denumeau generic „cunoașterea ființei”. Așa-numitele peak experiences sunt, după Maslow, „drumuri diferite către experiențe mistice care relevă esența ființei”, către „cunoașterea ființei”, către perceperea acelor Platonic essences (op. cit., p. 143). 11. Întâlnirea dintre Eukleides și Socrate nu este verosimilă. Dacă ea a avut loc la sfârșitul așa-zisului „război al Corintului” (369 î.Hr.), Socrate (născut în 470/460 î.Hr.) ar fi avut vârsta venerabilă de 99-100 de ani. Dar știm că el murise în 399 î.Hr. Dies (vezi traducerea
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
al unei filosofii noi, a fost criticat elegant de către Descartes care a dovedit inconsistența afirmațiilor lui. Lui Chandoux, arată Descartes, îi lipsește ca și scolasticilor, un criteriu prin care să deosebească adevărata știință de eroare sau de o concepție doar verosimilă dar nu și certă. În decursul aceleiași întâlniri, Descartes a demonstrat necesitatea fundamentării adevărului cert pe baze demonstrate riguros și mai mult, a evidențiat falsitatea multora din ideile considerate ca adevărate. Tot atunci și-a exprimat Descartes convingerea că adevărul
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
a naturii din teoriile lui Copernic. Ceea ce l-a surprins pe Descartes în procesul lui Galilei a fost aceea că Inchiziția condamnase Dialogul acestuia, în ciuda faptului că teoria lui Copernic era prezentată în această lucrare doar ca o ipoteză matematică verosimilă. La interogatoriu, Galilei, și el foarte speriat de Inchiziție, declara pentru a se dezvinovăți: ) Revenirea în forță a Inchiziției, închidea astfel orice posibilitate de exprimare a ideilor și teoriilor ce contraziceau într-un fel sau altul dogma și Scriptura. Descartes
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
consideră că începutul artei creștine trebuie găsit în partea extremă orientală a Imperiului Roman, acolo unde și comunitățile creștine erau mai numeroase și unde creștinismul era religie tolerată cu mult înainte de Edictul de la Milano (313)15. Această ipoteză este mai verosimilă în opinia multor specialiști, argumentele lor fiind legate atât de existența unei creații artistice în această zonă mai veche decât în alte zone geografice, cât și de faptul că spiritul artistic creștin datorează multe lucrări artei orientale. 15 Edictul de la
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
de faptul că panoul determinat de arcul central a rămas pe acest perete, neterminat. După alte documente, se pare că pe acest perete - opus altarului - Michelan‑ gelo intenționa să realizeze o frescă care ar fi reprezentat Învierea; ipoteza pare mai verosimilă, deoarece statuile celor doi principi Medici sunt astfel concepute încât ambele privesc către acest perete. Necesitatea de a oferi sarcofagiilor și statuilor care sunt așezate pe acestea - Aurora și Crepusculul pe sarcofagul lui Lorenzo, Ziua și Noaptea pe sarco‑ fagul
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
de alte activități de participare politică, fie momentul inițial, aproape o precondiție, pentru unele activități ulterioare de participare politică. În cele din urmă, din motive care merg de la universalitatea acestui comportament, pînă la relativa ușurință a strîngerii datelor, de la caracterul verosimil al datelor înseși pînă la abila tratare matematică, participarea electorală se pretează la diverse analize profunde, la diferite niveluri ale sistemului politic, nu numai de tipul comparației între sisteme. Nici o analiză a participării politice nu poate, așadar, să facă abstracție
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
umbre abia sugerate apar în apartamentul lui Hans. Halbele rămîn intacte și noi ne evităm privirile. Nu aprindem lumina ca să nu ne vedem fețele. Ne ajunge lumina lăptoasă de la iluminatul stradal. Știi Hans, cred că indianul a dat cea mai verosimilă explicație a nenorocitei noastre istorii. De asta ți-am și povestit-o. Eu tot așa gîndesc încă de cînd mi-a vorbit peștele. Cînd am rămas singur cu gîndurile mele, am trecut în revistă minunile lui Isus Hristos, ale sfinților și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
de instrucțiuni privind conținutul revelației și cultul; în fine, cei patruzeci de ani de mers prin pustiu, moartea lui Moise și cucerirea Canaanului sub conducerea lui losua. De mai bine de un secol, critica s-a străduit să separe elementele "verosimile" și, prin urmare, "istorice", din aceste narațiuni biblice, de masa de excrescențe și sedimentări "mitologice" și "folclorice"23. S-au folosit, de asemenea, documente filologice și arheologice referitoare la istoria politică, culturală și religioasă a egiptenilor, canaaneenilor și a altor
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
mă mai concura și-mi lăsa gândurile să vină logic, coerent. Cum nu reușisem niciodată. Probabil de-aia nu scriu oamenii. N-au boala mea. Că toți scriitorii sunt niște bolnavi era o teorie care acum mi se părea destul de verosimilă. Poate nu știam că îmi dorisem să fiu surd. Măcar așa reușeam să scriu. E o șansă să nu mai auzi. Să te poți concentra fără nici un fel de deranj exterior. Să rămâi singur - doar tu și scornelile tale. Să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
sferturi, semifinale. Și făceam scenarii în paralel cu meciurile de fotbal cu nasturi. Conferințe de presă și tot restul. Ce discută jucătorii după un gol, cum vibrează tribunele, reproșuri după o ratare monumentală, dialoguri care încercau să pară cât mai verosimile. Cum freamătă tribunele. Așa zicea Țopescu, pe care n-am înțeles niciodată de ce unii îl consideră un mare comentator, când el nu e decât un tip rigid și inexpresiv. Toate astea prevesteau cariera de prozator, mă învățau să fiu singur
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
simțit ei atunci! „Și pe când îi binecuvânta, S-a despărțit de ei și S-a înălțat la cer. / Iar ei, închinându-se Lui, s-au întors în Ierusalim cu bucurie mare” Luca (24, 51-52). Cu bucurie mare?! Imposibil! Mult mai verosimilă pare descrierea acelei zile cruciale, ce separă viața apostolilor cu Hristos de viața apostolilor fără Hristos, în Fapte (1, 12-14): „Atunci ei s-au întors la Ierusalim de la muntele ce se cheamă al Măslinilor, care este aproape de Ierusalim, o cale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
așa cum înainte nici măcar nu mi-aș fi închipuit c-am s-o fac vreodată. Sper să nu fie o altă eroare. Error Error e o invenție pentru a ascunde adevărul și a da astfel plecării mele din Roma o motivare verosimilă. Singura culpă a mea însă constă în faptul că am făcut din poezie singurul mit. Acum vreau să îndrept eroarea, întorcându-mă din mit în existență. Am făcut în așa fel încât toți cei mânați de curiozitate să se apuce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
oculi fama fuere mei („Am descris lucruri pe care le-am prins primprejur cu-o avidă ureche, și veștile mi-au ținut loc de ochi”). Mereu am fost unul care trage cu urechea în stânga și-n dreapta ca să povestească întâmplările verosimile. Aici, din păcate, nu găsesc pe nimeni care să-mi istorisească fapte demne de a fi puse în poezie. Îmi dau seama că scrisul meu comunică numai un început de plictiseală, de repetare perpetuă. Vâna poetică a secat și descrie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
pe care i-am văzut, pe patul lor de moarte, trăgându-și sufletul din pieptul lor de ceară, mane vrat dibaci printr-un resort Întors cu cheia; și că am participat, În carne și oase, la nunți Împărătești cu personaje verosimile, În uniforme sclipitoare și În rochii grele de catifea și de brocart, brodate pe poale cu vulturi bicefali În fir de aur; iar În „cabine tul secret“, numai pentru domni și doamne, și În care mă strecu ram pe furiș
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
chipurile, Bu cureștii de holeră; și În 1916-1917, sub ordinea unui colonel de stat-major cu eghileți la umăr, care mă tot Îndemna să ne pre dăm amândoi inamicului. A murit, cu toate astea, moartea de erou, ca În legendele abia verosimile. L-a văzut În campania de la Budapesta vechiul meu prieten de la Noua Revistă Română Felix Aderca, caporalul Aurel din Moartea unei republici roșii, fumând de-a călare În fruntea brigăzii sale, fără gând la inamicul improbabil, și rostogolin du-se
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
pentru cei umili, nefericiți, neîmpliniți, cât și prin scriitura accesibilă. Un anumit spirit de observație culege de-a valma întâmplări, moduri de vorbire și comportament, dar acestea, nestructurate, rămân la nivelul unor simple constatări și încercări de vizualizare a acțiunii, verosimile, nu și eficiente în crearea unor situații și personaje congruente, viabile. Deși se înregistrează o oarecare evoluție a prozatoarei, în sensul unei mai mari siguranțe stilistice, textele nu se remarcă prin expresivitate, în pofida efortului de autenticitate și la acest nivel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288631_a_289960]
-
care se hodinește Iașul de adevăratelea și care din ele îi sunt doar megieșe. N am să fac greșeala să-ți spun doar o singură versiune, ci am să-ți înșir vreo trei, începând cu cea pe care o cred verosimilă. Îți cer însă un bob zăbavă, să cotrobăi în cele hârtii... Așaaa! Iat-o pe cea căutată: Galata, Cetățuia, Bucium, Șorogari, Tătărași, Copou și Păcurari. Ia să te văd ce spui de astălaltă? Copou, Vișan, Miroslava, Șorogari, Vlădiceni, Cetățuia și
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]