3,748 matches
-
mama ta? A mai spus că ai o față plăcută. Și ai fost de acord și cu asta? Da, bineînțeles! Dar despre școală n-a întrebat nimic mama ta? Ce să-ntrebe despre școală? Așa, în general, ce fel de elevă am fost. Sau chestiile astea n-o interesează? Nu știu... Nu, n-a întrebat. Nu știu dacă în general o interesează sau nu. Dar dacă ar fi întrebat, i-ai fi spus? Ce să-i spun? Că n-am prea
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
exagerez în ceea ce privește libertatea pe care mi-o acord, ca o compensație a programului meu excesiv de altruist și conștiincios. Margoulies se referea la predispoziția sa pentru relațiile extraconjugale. Cele mai recente două astfel de situații se consumaseră în apartamentele a două eleve la școala sanitară aflate în practică la Grove. Însă, înainte de asta, Alan avusese o relație mai de durată (asta în perioada în care Naomi era însărcinată) cu o sculptoriță năzuroasă din Maida Vale. Sybil crea pseudo-sculpturi din Insula Paștelui din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
am răcit! Pleacă! - Domnule director, vă rog, insistă fata. E ceva îngrozitor, vă rog... Trebuie să veniți! Un minut mai târziu, Michael Berzelius Clossettino înainta pe culoarele școlii, tăcut, funebru, înveșmântat într-o draperie. Era condus de Roxana Dobrescu, o elevă slabă ca paiul, blondă și plină de pistrui, căreia îi clănțăneau dinții asurzitor, atât de tare tremura de frică. Într-adevăr, nimic nu era bine, de asta își putea da seama și Michael, din care numai ochii mai rămăseseră, înaintând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
ea, udându-și ciorăpeii groși de lână. Eliminase și ultima picătură de energie care ar fi putut-o ajuta să nu moară de frică în fața satanicului director al Liceului de Reparat Garnituri de Tren. Cu o ultimă sforțare, icnind, nevinovata elevă reuși totuși să-și facă auzit glăsciorul: - Deschideți ușa, domnule director, vă implor... spuse, rezistând cu greu priveliștii nici unei priveliști pe care ajunsese să o întrupeze demonul Michael Clossettino. Făcând aerul să vibreze cu o energie ce aproape că-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
Într-una dintre foto grafii, alături de fetița zburdalnică, i-am recunoscut cu emoție pe tatăl meu, copil de vreo doispre zece ani, și pe Pia, sora lui, deja o adevărată domnișoară. Apoi m-am uitat pe îndelete la pozele Ioanei: elevă, adolescentă, tâ nără, din ce în ce mai frumoasă. Deve nise înaltă, avea părul lung, unduit pe umeri, ochi focoși, albaștri, picioare superbe, un zâmbet tot mai fascinant. Am dat peste o poză adorabilă în care mătușa mea, pe la vreo cinci spre zece ani
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
și m-au apărat extra ordinar, de aceea, când au murit, am rămas orfană. — De cine erai legată sufletește când erai la școală? Am vrut s-o întorc cu gândul spre vremurile de demult. În liceu mă împrietenisem cu o elevă tot atât de infer nală și de greu de suportat ca și mine. Apoi înteme iasem un triumvirat al prieteniei împreună cu alte două fete care erau în aceeași clasă cu mine. Ne-am făcut surori de cruce, înțepându-ne la mână și
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
a unei găini aflată într-o ogradă cu un gard înalt, neputând să vadă că există și un dincolo. * Ina se bucurase la Borsec de cele mai bune condiții. Părinții au alintat-o de parcă n-ar fi depășit vârsta unei eleve de școală primară. Nu i-a lipsit nimic. O amintire însă de care hotărâse să se despartă pentru toată viața era gulașul. Mâncarea aceasta nu va figura niciodată pe lista ei de bucate! În rest, totul a fost la superlativ
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
Petrașcu: „Despre colaboratoarea noastră Milița Petrașcu, d. Christian Zervos, prestigiosul critic de artă parizian care i-a admirat numai cele cîteva bucăți expuse la galeria Briand Robert din Paris, scrie într-un număr al marei reviste Cahiers d’Art: Fostă elevă a lui Brâncuși, D-na Petrașcu este fără îndoială femeea-sculptor cea mai bogat înzestrată în clipa de față. Comparată cu celelalte femei, le e superioară din toate punctele de vedere. Ele vorbesc mult de arhitectură, dar nu țin seama de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
va colabora o vreme -, vădind o irepresibilă nostalgie a tradiției. Pe urmele lui Urmuz, Jacques G. Costin deconstruiește cu rafinament ironic tradiția „clasică”, nefiind - propriu-zis - un revoltat sau un anarhic al formei. Sculptura esențializată, abstracționist-primitivistă a lui Brâncuși și a elevei sale Milița Petrașcu se înscrie deopotrivă pe orbita cosmopolită a Contimporanului și pe cea spiritualist-autohtonistă de la Gîndirea, iar arhitectul, pictorul și decoratorul constructivist Marcel Iancu se arată a fi uneori, în plastica sa, un eclectic fantast cu nostalgia formelor canonice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
dădu seama că Blândețea se făcuse mărișoară, de vremea grădiniței, iar, mai apoi, de cea a căminului, se miră, cât de repede a putut să treacă timpul. Mirarea i-a fost și mai mare, când, a descoperit că Blândețea devenise elevă. N-a durat prea mult și zgâtia de ieri a devenit fata mare, de facultate, de azi. După absolvire, au ieșit,într-o după amiază, îmbrăcate și încălțate cu de toate noi-nouțe, la plimbare, pe aleile parcului din vecinătatea casei
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
devenind tot mai cruntă, cu fiecare clipă care trecea. Cei mai mulți dintre colegi se prăpădeau de râs. Nu erau puțintei nici aceia pe care-i apucase frica. Pe unii, mai pe margini,îi cuprinsese mila și compătimirea. Dar, nici un elev, nici o elevă, nu intervenea, pentru a stinge, ori, măcar, pentru a aplana, cât de cât, conflictul. Recreația trecu repede.Bătaia fu întreruptă. Rapid, bătăușele s-au aranjat, fugar, au trecut în banca lor și au devenit ca niște sfinte. S-a consumat
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
pe păr, frunte, obraji, și o sărută cu foc. Când au ajuns acasă, la Frusina, Alexandru luă juvelnicul cu pește și i-l dădu: - Ți-am spus că tot peștele este al tău. Îl meriți pe deplin, ai fost o elevă de nota zece! - O să te invit la masă când îl voi pregăti. - Negreșit, acum vei fi în gândurile mele, aproape tot timpul! Voi veni la primărie să te văd, o să îmi fac drum pentru tine, special. Frusina puse peștele într-
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
colțul gurii o mică cicatrice ce le atribuia buzelor rotunde posibilitatea să spună: Nimic nu este perfect ! Se strecura pe holurile școlii modestă, cu catalogul sub braț și veșnicele pulovere maro- cenușii fără matricolă, singurele lucruri care o deosebeau de eleve. Într-o zi agitată, tocmai scăpaseră de materiile grele care își închipuiau că le secătuiau toată vlaga, energia, tinerețea și eliberați de coșmarul clipei simțeau cum își luau zborul liberi spre viață. Deseori legau prietenii în urma acestor dansuri preludiu din
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
deschid în inima ta cu primul gângurit auzit la pieptul mamii suav colind alunecând ușor în diminețile fără margini când seara se-aprind felinare, o carte, o pagină ninsă în gând și un zâmbet de copil... Mădălina DONOS <biography> Sunt elevă la Colegiul National Mihai Eminescu IAȘI Debut literar în anul 2010 în revistele „Femeia”, „Dezvățătorul”, revistele on-line www.codrosu.ro, www.femeiastie.ro, lanoapte.ro, Debutul editorial în anul 2011 cu publicarea în antologia „Universul Poveștilor” Am participat la alcătuirea
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
de-a ta! se auzi un glas îndrăzneț de fată. Victor își răsuci mirat capul înspre locul de unde se auzise glasul. Cea care vorbise astfel era o studentă din primul an, judecând după faptul că își purta încă uniforma de elevă și peste părul împletit cu grijă în două cozi groase avea petrecută o bentiță albă. Dar ochii negri și vii, psihologia feței, precum și felul cum vorbise sugerau cu totul altceva. Fata, care stătea rezemată cu spatele de un perete, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
de îmbarcare, pentru că doamna de la Agenția de turism, când a rezervat locurile, s-a crezut Cosmin Seleși în emisiune la Antena 1 și în loc de familia Damșa, a scris familia Da. Norocul nostru a fost că la check-in era o fostă elevă a mamei și a rezolvat problema. Nu este o glumă, nu este un banc, ci un adevăr, care ne-a creat destule emoții înainte de îmbarcare! În avion, am nimerit scaune în dreptul aripii, lângă trapa de evacuare în caz de urgență
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
nu le lipsea. Zis și făcut. Două vorbe cu vecina ca să le ude florile, un telefon la Ionică, nepotul preferat al doamnei Kely, ca să le hrănească și să plimbe câinele și numeroasa familie se pregătește de plecare, mai puțin Violetta. Elevă pasionată de istorie și lectură, fata a preferat să rămână în oraș, la bunica ei, pentru a putea participa la o conferință pe tema Daciei. Și-a convins părinții să-i satisfacă dorința de a nu-i însoți printr-o
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
și desenele aparțin autoarei (c) ROXANA PAVNOTESCU (c) EDITURA JUNIMEA, IAȘI ROMÂNIA Roxana Pavnotescu Sub semnul Aspidei EDITURA JUNIMEA IAȘI 2009 Prefață Roxana Pavnotescu, domiciliată în New York, din 1990, scrie în limba maternă, ca pe vremea când era studentă și elevă. Iau apărut versuri și povestiri, cronici de teatru și de film în Steaua, Tribuna, România Literară, Conexiuni, Cultura și Nordul Literar. În 2005 a debutat editorial cu un volum de poeme: "Despre ningiri și ningele". Iatăi acum debutul editorial în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
avea șansa unui început de lună, judecând după stadiul mareelor despre care le vorbise Santiago cu câteva clipe în urmă. Într-una din zile, Santiago i-a strecurat un bilețel în palmă. L-a înșfăcat cu complicitatea și spontaneitatea unei eleve de școală ce simțea că intră în posesia unui mare secret. L-a dosit într-una din cutele portofelului și a așteptat intimitatea nopții să-l poată descifra în liniște. Așa cum bănuia ea, Santiago era foarte singur, nu avea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
te uiți la ea, nici n-ai bănui această realitate. Bea are un aspect clasic, un ten proaspăt și o frumusețe de personaj marca Miss Porter, care joacă lacrosse 1. O cascadă bogată de păr blond, care ar face orice elevă de la Breck să plângă de invidie și niște ochi enormi de culoarea pietrelor acelora albastre și lucioase, pe care le poți găsi pe fundul mării. La capitolul frumusețe, Bea ar putea să-i dea sfaturi lui Charlize Theron - fapt de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
promițător și el dar care, cel puțin pentru moment, nu dădea semne de Întunecare. Așa ceva aveau și ei În cămară pentru noaptea Anului Nou. Cu aromă de pesca, În cinstea fiului lor. 30. Vindea Înghețată oricui, dar cu plăcere doar elevelor de la liceul Marianum. Le Întindea cornetele printre barele de metal ale gardului mereu proaspăt vopsit de parcă rugina ar fi amenințat și trupurile tinere și zvelte ale fetelor. Stăteau cuminți Într-un rând care Începea lângă platanul Înalt și primeau cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
clasa a XII-a. Interesant este că toți părinții au înțeles ideea. La catedră stătea un robot-profesor, urmărind preocupat dârele lucioase pe care le lăsa pe suprafața cristalină un melc. La vederea pedagogului, profesorul-robot sări în picioare și strigă „Drepți”. Elevele țâșniră în poziția sus-amintită. Roboții noștri observară că elevele nu stăteau în bănci, ci în grupuri, în jurul unor mese însemnate cu litere și cifre: C 3, B 7, T 2 etc. Cu surprindere mai văzură că în sala de clasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
au înțeles ideea. La catedră stătea un robot-profesor, urmărind preocupat dârele lucioase pe care le lăsa pe suprafața cristalină un melc. La vederea pedagogului, profesorul-robot sări în picioare și strigă „Drepți”. Elevele țâșniră în poziția sus-amintită. Roboții noștri observară că elevele nu stăteau în bănci, ci în grupuri, în jurul unor mese însemnate cu litere și cifre: C 3, B 7, T 2 etc. Cu surprindere mai văzură că în sala de clasă atârnau într-un colț scutece, pantalonași, ciorăpei, într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
sala de clasă atârnau într-un colț scutece, pantalonași, ciorăpei, într-un altul era aranjat un bufet de bucătărie, iar lângă ușă era un coș plin cu gheme și andrele. — Se studiază diferențiat, pe grupe, îi lămuri pedagogul, făcând semn elevelor să-și continue munca. Să luăm un exemplu. Ce se studiază la M 4? se întoarse el spre profesorul-robot. Un moment, spuse acesta, dând melcul la o parte și deschizând un caiețel. La M 4 se studiază ciorba de potroace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
el spre profesorul-robot. Un moment, spuse acesta, dând melcul la o parte și deschizând un caiețel. La M 4 se studiază ciorba de potroace! citi el în caiețel. Se apropiară de masa M 4 și văzură într-adevăr cum o elevă pământeană vioaie, drăguță, le explică unor jupiteriene durdulii, roșcate cum se face ciorba de potroace. Avea la dispoziție tot ce era necesar: gheare de găină, capete, gâturi, pipote, borș etc. — Aici ce se studiază? întrebă pedagogul, apropiindu-se de masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]