4,693 matches
-
cunoscut personal. A scris despre Șincai și despre Cipariu, despre Moldovănuț și Bunea - personalități legendare pentru cititorul de azi al paginilor din trecutul Blajului. Scrisul lui nu este al unui erudit și el nu-și propune "contribuții științifice", ci o evocare afectivă în care personajul evocat să devină apropiat sufletește cititorului. Întotdeauna am iubit Blajul și pe Eminescu" - spune Elie Dăianu. Acesta este îndemnul scrierii cărții: Eminescu în Blaj, - Amintiri de-ale contemporanilor - culese de Dr. Elie Dăianu, Sibiu 1914, la
Un biograf al lui Eminescu by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/10141_a_11466]
-
să construiască blocurile de lângă Spital, mahalalele se numesc cartiere.Până și colonia de barăci de lângă gară se cheamă acum cartierul C.F.R. După moartea lui Dej s-au schimbat o mulțime de denumiri. Cinematograful «Gorki» a devenit «Ion Creangă»...” Dar iată evocarea aceleiași lumi făcută și de alt personaj: „Toți alergau după mâncare și din cauza aceasta unii, destul de mulți, se îndopau cu disperare, de parcă ar fi fost ultimul prilej. Magazinele erau goale, dar se mânca mai mult decât atunci când erau pline. Se
Un roman complex by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/2496_a_3821]
-
președinte executiv: col. (r) Neculai Damian. Cenaclul Cultural-Artistic „Liviu Rebreanu“ va funcționa în cadrul Cercului Militar Timișoara, iar reuniunile sale vor avea loc în ultima zi de joi a fiecărei luni, de la ora 16. „Vom organiza serate literare, lansări de carte, evocări de personalități culturale și istorice, expoziții“, ne-a declarat col. Neculai Damian. Avându-l drept președinte de onoare pe col. Eugen Gheorghioiu, comandantul Garnizoanei Timișoara, cenaclul își va avea botezul oficial în 24 aprilie, la ora 16. S. P. Personalitate
Agenda2003-16-03-11 () [Corola-journal/Journalistic/280918_a_282247]
-
nu e firesc ca iconodulia să fie corectată un pic de... iconoclastie? Cu atît mai demne de interes ni se par consemnările lui Gelu Ionescu, cu cît aerul lor e în genere calm, academic, lipsit de inflamări pamfletare, bizuit pe evocarea unor realități (rîndurile referitoare la Goma reprezintă o excepție). Despre duplicitatea și oportunismul lui Marin Sorescu, care de altfel nu formează chiar un secret, comentatorii păstrează o curioasă rezervă, nu și d-sa, care vorbește despre ele fățiș, în contextul
Mai mult decît un exercițiu al memoriei (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13281_a_14606]
-
și cele câteva capitole pe care apucaseră să le schițeze pentru a deveni ea însăși Leo alias Oskar. Este însă, mai cu seamă, un exercițiu - inedit prin amploarea și prin minuțiozitatea lui - de explorare a străfundurilor ororii concentraționare, dar de evocare oblică, metaforică, a ceea ce, privit în față și spus de-a dreptul, ar copleși, ar obnubila, ar fi nu literatură ci tortură. Cele aproximativ șaizeci de scurte capitole de proză poetică m-au trimis cu gândul la Fuga morții,poemul
O carte cum nu s-a mai scris by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6203_a_7528]
-
trăit-o și a suferit-o. Călătoria zadarnică de întoarcere este, totodată, un roman conjugal și mai ales un roman despre tandrețea maternă, despre vinovăția ei și despre raportul dintre mamă și fiu. Schlesak a reușit în misiunea dificilă a evocării culpei germane cu o radicală oroare, dar și cu un sentiment de pietas pentru casa natală care a fost pângărită de culpă și a contribuit în mod activ la producerea ei. Acea copilărie sub bradul de Crăciun era cu adevărat
Claudio Magris - DIETER SCHLESAK sau imposibila întoarcere acasă () [Corola-journal/Journalistic/5339_a_6664]
-
crește fir de iarbă și nu mai e colț de piatră, ci numai gheață albastră pe care calcă tălpile de foc ale îngerilor". (p. 21) În fond, miza principală a cărții rămâne aceasta - reconstituirea traseului unei existențe excepționale, care prin evocarea ei retrospectivă se convertește în destin. Personajul este, desigur, un ales; el parcurge un traseu inițiatic, reface un drum al calvarului (de altfel trimiterile la destinul cristic sunt destul de transparente) și este răsplătit în final cu o viziune a lumii
Universuri paralele by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/17351_a_18676]
-
prin efectul pe care îl are asupra cititorului. Bacteriile nu te pot predispune la reverie decît dacă ești din aceeași categorie morbidă cu ele. Și încă o dată: cauza nu stă în lipsa de inspirație a creatorului sau în slăbirea talentului de evocare, ci în meschinăria funciară a universului ales. Cu vagabonzi și curve pe post de protagoniști nu poți să scrii Muntele vrăjit, în schimb poți să scrii Un veac de singurătate. Deosebirea dintre cele două cărți ține de o ruptură de
Literatura de cîrtiță by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6589_a_7914]
-
și lumina soarelui căzând pe pat și pe podea? Vedeți trăsurica de jucărie așezată pe comodă și micul vas de pe șemineu? Sunt din Sicilia și se mai află și acum în casă". Ai spune că asiști la un moment de evocare biografică, în timp ce Picasso proiectează imaginea tabloului pe un ecran, comentând-o spre a satisface curiozitatea unor oaspeți. Când privești însă lucrarea realizezi că între tine și ea se interpune nu simpla și banala realitate, ci spiritul creativ care transformă această
Umbre și lumini. Patru secole de pictură franceză by George Radu () [Corola-journal/Journalistic/11505_a_12830]
-
Doina Condrea Derer Umberto Saba nu i-a evocat decât pe puțini din literații pe care i-a cunoscut direct. Evocarea dedicată concetățeanului său Italo Svevo pornește de la împrejurări mărunte care duc însă la considerații de interes istoric, psihanalitic și, subsidiar, etic. Aflîndu-mă azi în vizită la anticariatul meu din Trieste, am avut încă o dată ocazia să mă minunez de grămada
Umberto Saba - Italo Svevo la Amiralitatea britanică by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/2701_a_4026]
-
bărbații dețin abuziv supremația. Cred că am venit în locul potrivit, ca să constatăm împreună cu doamnele puternice ale Timișoarei că femeile sunt perfect egale cu bărbații“, a declarat exclusiv pentru săptămânalul „Agenda“, dna Alice Năstase, redactor șef al revistei „Tabu“. S. POPOVICI Evocare Mircea Belu l La Cenaclul „Pavel Bellu“ Poetul și actorul Mircea Belu va fi evocat în cadrul întâlnirii literare propuse de Cenaclul „Pavel Bellu“ pentru ziua de luni, 24 februarie, de la ora 17, la Sala Lira a Casei de Cultură a
Agenda2003-8-03-11 () [Corola-journal/Journalistic/280718_a_282047]
-
mintea lui? Nu e ușor de spus, probabil fiindcă în mintea lui nu erau prea multe. Mare scriitor, se înțelege, dar deloc intelectual, înțelegând prin intelectual un om al cărui material de lucru îl constituie ideile. Sadoveanu este specialist în evocarea ritmurilor lente și repetitive și ale unei societăți patriarhale, exact la antipodul unei literaturi de idei. În afara scrisului - și scrie intens, probabil prea mult! -, Sadoveanu e preocupat de vânătoare și de pescuit și de propria gospodărie. Are și o droaie
Istoria ieroglifică (I) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4964_a_6289]
-
literare. Un critic calm în lupta de idei Volumul Lumea criticului are trei compartimente. Primul cuprinde intervenții - inevitabil polemice - în discuția publică privind literatura română de azi. Al doilea - cronici literare, din care nu lipsesc dezvoltările teoretice. Iar al treilea - evocări. Reacțiile lui Gabriel Dimisianu la dezbaterile care animă viața noastră literară sunt întotdeauna așteptate cu interes și primite ca acte de arbitraj ale unui spirit echilibrat și integru. Ele nu provoacă scandal, ci impun respect și îndeamnă la reflecție. Criticul
CONSECVENȚĂ ȘI BUN-GUST by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16979_a_18304]
-
împotrivească uitării atotdizolvante. El nu este niciodată sarcastic sau vindicativ, nu urmărește să-și îmbunătățească propria imagine în defavoarea imaginii altora. Vrea parcă să-i îmbrățișeze pe oamenii minunați cunoscuți în tinerețe și să-i salveze din curgerea timpului. Multe dintre evocări sunt antologice. Iată, ca ilustrare, relatarea ultimei întâlniri cu Nicolae Velea: " Ultima întâlnire cu Velea, de care îmi amintesc, am avut-o, cred, în toamna lui 1986. Coborând din autobuz la Casa Scânteii, l-am ajuns din urmă în dreptul statuii
CONSECVENȚĂ ȘI BUN-GUST by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16979_a_18304]
-
caz, până în 1966, fără dreptul de a publica un volum. Dimov avant Dimov, după inspirata formulă a lui Ion Bogdan Lefter, volumul Litanii pentru Horia nu conține nici cea mai măruntă nuanță propagandistică sau concesie față de instrumentalizarea comunistă a istoriei. Evocare lirică a istoriei tragice a Apusenilor anilor 1784- 1785, în bună măsură imaginară, cartea nu este nimic altceva decât expresia curată a patriotismului autentic al poetului. Cum patriotismul este (sau ar trebui să fie) un subiect ca oricare altul, în
Ultimul Dimov by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/4490_a_5815]
-
D. Trost, Dan Faur ș.a. Gruparea a fost anihilată, de proletcultism, în 1947, Gherasim Luca părăsind din nou țara. Supraviețuitorii acestui ultim val suprarealist sînt, azi, Gellu Naum, la București, și Paul Păun la Paris. Clarificatoare, la urma urmei, este evocarea despre cei doi poeți a lui Virgil Gheorghiu. Cel dintîi, autenticul, era enigmaticul poet cu acest nume, bizar, pînă a-și vopsi părul în verde, înțelegînd să apară astfel în lume și cel ce semna la fel și care, apoi
Filigranul amintirii by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17177_a_18502]
-
putea fi, în sfârșit, scoase la lumină” (Byron). Aproape fiecare poet care a trăit la cumpăna secolelor XVIII-XIX descoperă sonoritățile poetice ale ruinelor. Pe meleagurile noastre este recunoscută predispoziția comună a scriitorilor V. Cârlova, I.H. Rădulescu și Grigore Alexandrescu pentru evocarea „Ruinelor Târgoviștei”. *** Mărturie a unor vremuri când a trăi viața însemna acțiune, cu prea puține clipe de răgaz, zidurile Cetății de Colț adăpostesc sufletul viu al unor întâmplări trecute de-acum în legendă. Se povestește că, demult, stăpâna cetății era
Agenda2005-12-05-b () [Corola-journal/Journalistic/283497_a_284826]
-
spirit estetic. Și estetic. Dacă poezia este datoare vieții, proza ajunge datoare poeziei. În sensul că, sub presiunea realității, proza descarcă poezia în limitele energiei ei naturale. Literatura descarcă viața de realitate, transgresând-o în fantastic. Modul discursiv adecvat este evocarea prezentificată. Timpul rămâne provocatorul esențial de efecte artistice. Îndepărtarea de prezent schimbă natura realității, îi conferă acesteia irealitate. Contextul dictează textul : irealismul este al realității însăși, transcrisă în poezie și proză, prin urmare transmisă într-un fel omogen, ca lichidul
Dincolo de poezie by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/8990_a_10315]
-
lui Ion Oana despre Cercul literar de la Sibiu. Fiecare din acestea merită comentarii. Cum plapuma cu număr fix de rînduri a Cronicarului e și de data asta prea scurtă, vă zăbovi doar asupra unui singur segment al revistei de la Deva: evocarea, de către Iv Martinovici, a lui Dan Constantinescu, însoțită de texte inedite ale poetului și traducătorului. Alegerea noastră e în bună măsură subiectivă, căci minunatul volum bilingv cu Elegiile duineze și Sonetele către Orfeu ale lui Rilke, apărut în 1978 la
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/18127_a_19452]
-
e chiar coordonatorul volumului), descrie aromana, istroromana și meglenoromana că dialecte ale romanei, preluînd deci interpretarea preferată de majoritatea lingviștilor români; arată totuși că unii autori consideră respectivele varietăți ca fiind limbi distincte. Și în alte cazuri (de exemplu, în evocarea veșnicei dispute asupra continuității), alegerea autorilor enciclopediei coincide cu poziția dominantă în lingvistică românească, dar existența problemelor controversate este în mod onest și informativ semnalată. În privința "limbii moldovenești", tonul explicației e foarte net: se arată că nu motive științifice, ci
Limbile Europei by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/17447_a_18772]
-
sunt măsurate, fructele - fie și abstracte (rodul / de argilă, visul și umbra verii), până la amintire, care-i o povară pentru orice creatură, sunt cântărite. Astfel, poetul își oprește privirea și asupra greutății oamenilor, trup și suflet laolaltă. Aceasta duce spre evocarea morții (eul liric și iubita se află într-un cimitir) - ultimă și determinantă balanță a ființei. Poemul trece de la semnul zodiacal al Balanței (Cumpenei), într-o zi luminoasă de toamnă, la balanța metafizică și imediat fizică ce-ar putea dovedi
Lucian Blaga, lirica postbelică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/11566_a_12891]
-
ambiționându-se să trăiască din scris și din ajutoarele bănești trimise de Monseniorul. Octavian Bârlea, preot greco-catolic la Roma și apoi la München. În 2008, revista „Discobolul” din Alba Iulia i-a consacrat un număr omagial înmănunchind studii, articole și evocări ale unor folcloriști, colaboratori sau învățăcei ai lui Ovidiu Bârlea. Monografia lui Iordan Datcu consemnează debutul tineresc al lui Ovidiu Bârlea, la nici 16 ani în revista „Satul”, nr. 26, în 1933, cu articolul Colindă din județul Alba; dar adevăratul
O monografie necesară by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/3107_a_4432]
-
dansul popular românesc (1982), „o lectură de-a dreptul captivantă”, în care „înțelegerea superioară a problemelor studiate, cu o largă privire a semnificațiilor mai adânci și o trăire totală a fenomenului investigat dau paginilor dedicate unor jocuri o forță de evocare neobișnuită”. (Ion Cuceu) La îndemnurile fratelui său Monseniorul Octavian Bârlea a fost preocupat de cunoașterea folclorului românesc în străinătate, publicând în 1969, la o cunoscută editură vest-germană, în colaborare cu Felix Karlinger Rumänische Volksmärchen. Capitolul consacrat Prozatorului, este în măsură
O monografie necesară by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/3107_a_4432]
-
mult-așteptate rămîn ineficiente frecții la un picior de lemn" ("Luceafărul", 15, 2000, 2). Și în acest caz, ideea inutilității este subliniată de absurditatea comică (de umor negru, chiar) a imaginilor. Variațiile se realizează prin particularizarea elementelor comparației: de pildă, prin evocarea unui produs farmaceutic autohton, foarte răspîndit la un moment dat ("frecție Diana") sau prin indicarea tipului de lemn: "Extrădarea în folie de zinc folosește la cauză ca frecția la piciorul de salcîm" ("Academia Cațavencu", 39, 1997, 12). Lărgind puțin discuția
Expresiile inutilității by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17042_a_18367]
-
din carte o reprezintă fragmentele de jurnal, cele autobiografice și scrisorile lui Emil Cioran. Stîngăcia se pierde pe măsură ce amintirile copilăriei sale curg și cu toată autocenzura, nu-și poate opri o tresărire sentimentală cînd vorbește, cu tot vechiul tipic al evocărilor familiale, de originea, formarea și viața mamei sale. Extraordinară este și descrierea vechii Constanțe și a atmosferei de la întîlnirile în familie. Unică savoare în a cărei căutare pleacă de fapt în acest text. De aceea nimic tragic nu o destramă
Potestas clavium by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/13083_a_14408]