6,066 matches
-
de lucru cum pot. Copiii sunt mari acum și... — Știi, Aaron, băiatul ei, e în formație! face mama mândră nevoie mare. Cântă la clape! Și să știi că sunt foarte buni! Și au repetat întruna Unchained Melody, special pentru... — Ia, gustă un pic asta! zice Lulu, vârându-și mâna sub folia protectoare de deasupra unui platou și scoțând o tartină. Astea sunt noile noastre pateuri Thai. Suntem foarte încântați de ele. Știi, foietajele sunt la mare modă acum. — Pe bune? — O
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
puterea pe care i-o conferă pământul, Buteau miroase pământul, mângâie pământul, îl cântărește din privire, cu multă dragoste: ”Buteau făcuse gestul său instinctiv, se aplecase, luase un pumn de pământ și-l apropiase de gură, ca pentru a-l gusta...ia în mână un pumn de pământ...îl lasă apoi să curgă încet, vrând parcă să-l cântărească și să-l miroase” Buteau este de fapt un ”Ion francez” în ceea ce privește pasiunea pentru pământ, pasiune transformată în obsesie, pământul devenise ibovnică
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
dispărute, ca urmă trans-aparentă. Tot ce dispare pune în vedere o nouă priveliște posibilă nu atât pentru că e repetabilă, ci întrucât înseamnă veșnica revenire la semnul unui alt început: "Și totuși nu te teme, căci mâine ne vin iarăș -/ Dar gustă clipa-n care un Dumnezeu creează/ Din fiece lumină o stea ce-a tremurat/ De dorul fără margini al cerului tovarăș". Semn nevăzut și totuși întrevăzut, precum un astru ieșit din dezastru, al creației - divine sau poetice - care luminează intervalul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
atare acroșare? Interesat mai degrabă de efectele pe care le produce o anume întrebuințare a limbajului, Noica punea fără ezitare un diagnostic de pragmatică a receptării: "Articolele care prind cel mai mult; care nu se cer, poate, dar care se gustă sînt cele care lovesc. Nu cu necesitate cele polemice; nu neapărat cele încărcate de fulgere și trivialități; dar cu siguranță cele care indică și acuză" (subl. ns., I. D.). Observațiile lui Noica erau adresate înainte de toate tinerilor, nu puțini, care
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
înțelepte, aplicate de oamenii cei mai cu judecată...” ) Nu putem rămîne însă la porțile acestui binecunoscut conformism alimentat de proverbiala prudență cartesiană. Descartes a crezut în om ca valoare supremă; din corespondența lui reiese adeziunea sa la modelul înțeleptului care gustă viața pămîntească și apreciază rațiunea și voința aducătoare de independență. ”) Întrega operă a lui Descartes este în fond o atitudine etică; raționalismul cartesian nu se întemeiază pe îndoială ci “impulsul libertății stă de fapt la bază”) așadar o rădăcină etică
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
temelia realismului s-a dovedit fisurată, înseamnă că absolut toate lucrurile ce ajung la noi prin simțuri sau cel puțin informațiile despre ele, stau, cel puțin la început, sub semnul întrebării. Ne putem îndoi de tot ceea ce vedem, auzim ori gustăm și chiar trebuie să ne îndoim de toate acestea dacă dorim un principiu universal, evident și cert. Tocmai de aceea Descartes hotărăște să se supună unui experiment mental dus la extremă și de aceea destul de controversat, ceea ce în fond nu
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
felul în care-și descoperă judecățile urmărind o ordine metodică, de a conduce cu spiritul liber și cu noblețea sufletului, așa cum i-a spus Elisabethei și chiar de a conduce și acționa asupra umorilor, înclinațiilor și pasiunilor sale” pentru a gusta cât mai multă dulceață în această viață”.) Diferendul asupra naturii și poziției subiectului duce în mod fundamental la problema judecății. Descartes are o concepție etică asupra judecații pe care o aplică la problema cunoașterii, el propune o disciplină a rațiunii
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
o lipsă, un defect inițial în preocuparea pentru muncă. Acest elev este apatic din fire, ceea ce se constată din insensibilitatea sa chiar față de stimulii obișnuiți; în consecință, el este indiferent la orice; este aton, indolent, nedecis și incapabil de a „gusta” plăcerea care este inspirată de perspectiva scopului de atins. Dacă profesorul va lega însă, în mod invariabil, această lene a elevului numai de dezinteresul acestuia față de școală, explicație cu care elevul nu va fi de acord în forul său interior
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
și a complicelui său fără consimțămîntul ridicol al victimei la propria-i defăimare? Firește că nu mai are "nici un haz" falsul inocent, cel care și-a păcălit "agresorii"( în celebra schiță C.F.R., spre pildă, să ne-o amintim), lăsîndu-i să guste din voluptatea jocului ironic, să creadă că l-au învins, să se îmbete cu vinul tare al puterii (rîsului interior) pe care le-o conferă efemera superioritate așadar: de circumstanță. Acel "credeați că..." (atît de natural "trouble-fête", atît de caragialian
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
ceașcă de ceai." Pentru majoritatea, precum Pomponescu aici, sensul comportamentului și discursul lui Ioanide rămîn misterioase, impenetrabile: "Ioanide nu-l onorase pe Pomponescu nici măcar cu o mișcare de antipatie, ignora totul, ducea candoarea pînă la jignire. Savantă prefăcătorie, spre a gusta căderea ministrului, sau sinceră bunătate? Se îndoi că Ioanide putea fi așa de infernal după o dramă zguduitoare." Pentru cei mai atenți, Ioanide este Graeculus insidiosus, "un mehenghi" care "joacă pe mai multe cărți", cîștigînd tot timpul. Soția știe doar
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
oficiale ale unor astfel de manifestări și implicațiile rezultate din organizarea lor, aceste activități au reprezentat, Într-un mod aparte, o posibilitate de afirmare a unor cadre didactice și mai ales un prilej de bucurie pentru elevii școlii românești, care gustau din plin momentele festive.
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by ALINA ŞTEFANIA BRUJA () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1284]
-
moralei, iar sensul moral este înfrumusețarea existenței. Bucuriile mărunte aduc fericirea, fericire care se află în om. Omul este creatorul atât al fericirii, cât și al nefericirii sale, omul trebuie să se bucure de toată fericirea unei vieți liniștite, să guste toate mulțumirile care-i ies în cale nechemate în fiecare clipă, verigi mărunte și neglijate, care compun lanțul trainic al singurei fericiri adevărate. Este bine să ne bucurăm de ceea ce avem noi, fără a ne situa în comparație cu alții. Nu găsești
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
își petrecea timpul în Grădina Edenului (Raiului). DUMNEZEU (asistă pe un tron la cele ce se petrec sub ochii lui) ȘARPELE (ispitind-o pe Eva): Eva, eu îți vreau binele! Gândește-te... de ce crezi că Dumnezeu v-a interzis să gustați din fructele Mărului Cunoașterii aflat în Grădina Edenului? Pentru ca voi să nu fiți niciodată atotcunoscători și să i fiți inferiori lui! Fii tu mai deșteaptă decât Adam și dă-i acestuia să guste acest fruct luat de mine din Mărul
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by I Claudia Furtună () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1719]
-
crezi că Dumnezeu v-a interzis să gustați din fructele Mărului Cunoașterii aflat în Grădina Edenului? Pentru ca voi să nu fiți niciodată atotcunoscători și să i fiți inferiori lui! Fii tu mai deșteaptă decât Adam și dă-i acestuia să guste acest fruct luat de mine din Mărul Cunoașterii și vei vedea că veți fi egalii lui Dumnezeu! EVA: Dar Dumnezeu ne-a spus să nu gustăm din niciun măr al acelui copac! ȘARPELE: Eva, gândește-te puțin! Veți putea fi
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by I Claudia Furtună () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1719]
-
fiți inferiori lui! Fii tu mai deșteaptă decât Adam și dă-i acestuia să guste acest fruct luat de mine din Mărul Cunoașterii și vei vedea că veți fi egalii lui Dumnezeu! EVA: Dar Dumnezeu ne-a spus să nu gustăm din niciun măr al acelui copac! ȘARPELE: Eva, gândește-te puțin! Veți putea fi la fel de puternici ca Dumnezeu și nu va mai trebui să ascultați de altcineva! Veți fi independenți! EVA: (se gândește puțin apoi ia mărul pe care i-
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by I Claudia Furtună () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1719]
-
simplu caz. Având un suflet însetat după bine și fericire, ea ispășește, prin suferință, vina de a fi dorit să trăiască după chemarea inimii. E fiica unor țărani săraci dintr-un sat din apropierea Brăilei și nu năzuiește decât să poată gusta fericirea împreună cu Mincu, iubitul ei, flăcău sărac din același sat. Dar fericirea o vrea întreagă, deplină, neîngrădită de nimeni și de nimic. Boierul din sat, un destrăbălat, recurge la cele mai perfide mijloace pentru a o avea pe Minca. Dorința
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287636_a_288965]
-
hrană și băutură veșnică și nemuritoare; și se vede de către unii ca un sân luminos vârât în gura minții lor și care alăptează pe câți sunt prunci după Hristos (I Cor., 3, 1-3) și nu sunt încă în stare să guste hrană tare, cărora li se face deodată hrană și băutură și le produce o asemenea dulceață, încât nu mai vor sau, mai degrabă, nici nu mai pot să se smulgă de El; iar față de cei înțărcați se poartă ca un
EXPERIEREA LUMINII DUMNEZEIEŞTI LA SFÂNTUL SIMEON NOUL TEOLOG by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/141_a_174]
-
va străluci în această lumină, care va face să dispară lumina soarelui, dar pe care nu o vor vedea decât cei drepți<footnote Arhiepiscop B. Krivocheine, op. cit., p. 257. footnote>. Sfinții, ca unii ce s-au făcut asemănători cu Dumnezeu, gustă încă din această viață anticipat nesfârșitele bucurii ale vieții veșnice. Harul Duhului Sfânt este prezent în sfinți nu numai în timpul vieții , ci și după moarte: când sufletul cu aureola lui nemuritoare se va despărți de trup, atunci harul Sfântului Duh
EXPERIEREA LUMINII DUMNEZEIEŞTI LA SFÂNTUL SIMEON NOUL TEOLOG by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/141_a_174]
-
cu experiență, așa cum sunt cei cu care am împărțit astăzi așteptarea, știu când să se poziționeze în rând, la ce dată, la ce moment al zilei pentru a avea timpi de așteptare rezonabili, în jur de 4-6 ore, astfel încât să guste din proba trupului care făurește pelerinul. În același timp, ei evită rândul complicat și așteptarea de mai mult de 12-18 ore din imediata apropiere a zilei de 14 octombrie. Atunci, cei care aleg conștient să se înscrie la rând în
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
județul Brașov. Spune modest că totul a început „ca un hobby, am vrut să perpetuez memoria bunicii mele, ea era mare gospodină, de la ea am rețete...”. Trecerea de la bucătărie la marketing se face firesc, sunt invitat de autoarea delicateselor „să gust din fiecare și să experimentez”. Alt producător propune „țuică mănăstirească”, se văd în sticlă niște firișoare lungi, vegetale, sunt rădăcini de schinduf, o iarbă aromatică pe cale de dispariție. Sticlele sunt scumpe (60 de lei litrul, adică 15 euro), fiind produse
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
ei au intrat în rând cu gândul de a rămâne peste noapte, până la capăt, timpul estimat de așteptare este de 18-20 de ore, minim, poate au ales să vină acolo doar pentru a deveni „pelerini” pentru o clipă, pentru a gusta din rând sau a aduce un omagiu celor care au făcut alegerea să ducă așteptarea până la capăt. După câțiva metri, tot pe malul râului Bahlui, încep să apară corturile unei serbări populare, „Sărbătoarea Iașiului”. Fumegă fripturi pantagruelice, se bea mult
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de „profesioniști”, aș putea spune. Cei care oficiau nu erau la prima acțiune de acest gen, știau exact cui și unde să le distribuie, cu atât mai mult cu cât configurația locului nu favoriza îmbulzeala sau aglomerația inutilă, atât de gustate de televiziunile comerciale plecate la „vânătoare” de excepțional în zonă. Foarte interesantă mi s-a părut a fi reacția celor din grupul din care făceam parte : la început s-au codit, erau sfioși, ezitau să prindă în mâini caserolele cu
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
că mirosul este fundamental în înțelegerea unui pelerinaj, fiind vorba de tot ceea ce nu se poate spune în cuvinte despre esențele sale constitutive. Surpriză, mirosul pelerinajului de la Nicula este unul neobișnuit, poate cel mai complex din câte am întâlnit și „gustat” până acum : busuioc verde, iarbă călcată în picioare, lemn, transpirație umană amestecată cu parfumuri ieftine, gaze de eșapament și, nota cea mai aparte, mirosul ascuțit de ambreiaj ars, suprasolicitat de panta dură și de locul îngust în care șoferii încercau
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
se întoarcă. Majoritatea țiganilor nu au excelat niciodată în agricultură, nu au avut pâmânt și nu au fost legați de îndeletnicirile agricole. Nemaiputând să-și exercite ocupațiile tradiționale de mici negustori, meșteșugari sau muzicanți, le-au dat uitării și au gustat din pâinea amară a industriei. Cum, necum, se obișnuiseră cu această pâine. Mai mult, au început să părăsească maghernițele igrasioase, barăcile insalubre din PFL în care și-au îmbolnăvit copiii și și-au distrus sănătatea, pentru a păși, cei care
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
se amăgesc pe ei înșiși, fiindcă poporul român, din ce în ce mai lămurit, mai indignat și mai desconsiderat el însuși, nu se mai îmbată cu lozinci și manevre ieftine. Românii, ca și noi toți, cei care împărtășim cu ei toate marile necazuri și gustăm din tot mai rarele bucurii, au nevoie de pâine, de viață civilizată, de libertate și drept de decizie cel puțin în problemele sale intime, care l privesc și-l interesează direct. Stimată redacție, îmi cer iertare pentru această scrisoare mamut
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]