5,121 matches
-
de 7, Dikaiarchos de 10, Hermippos de 17 înțelepți și tot așa), atenția profesorului se apleacă asupra a opt dintre ei: Orfeu, Musaios, Solon, Chilon (fiul lui Damagetas), Bias din Priene, Periandros din Corint, Anarchasis, Epimenides din Cnossos, iar dintre gînditori sunt aleși clasicii, de la Thales pînă la Plotin. Primul amănunt care sare în ochi e cel etiologic. Grecii mureau din patru cauze: de boală, de accident, de sinucidere sau de crimă. Patologiile medicale sunt pe primul loc, de pildă Plotin
Cu ochii la moarte by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6388_a_7713]
-
reacția lui Pitagora atunci cînd, auzind lătratul unui cîine, recunoaște în el timbrul vocii unui prieten de curînd răposat. În al doilea rînd, felul cum murea un filozof arunca o lumină asupra convingerilor sale. Moartea trebuia să dovedească ceva, fiecare gînditor fiind încredințat că are parte de o moarte care este pe măsura a ce a priceput în viață. A muri era o chestiune de ținută, preocuparea mergînd spre atitudinea cea mai cuvenită în clipele finale. Tocmai de aceea surprinde detaliul
Cu ochii la moarte by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6388_a_7713]
-
expierii antume, dar sub chip umilitor. În al treilea rînd, moartea unui filozof trebuie să fie un îndemn pentru cei vii. Căci, deși mizerabilă prin decrepirea biologică, ea se cere a fi remarcabilă sub forma moralei desprinse din ea. Un gînditor grec moare cu gîndul la cei care, privindu-i sfîrșitul, vor trage o concluzie de folos personal. Nu că moare îl frămîntă, ci cu ce vor rămîne cei care l-au văzut murind. Această ambiție de a face din moarte
Cu ochii la moarte by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6388_a_7713]
-
năpraznică nu încap decât în versul lui François Villon sau în fraza lui Rabelais. Pentru că vine vorba tot timpul de corupție, să ne reamintim Crezul poetului din Mărțișor, am spune, scris parcă acuși pentru ticăloșii prezenți. ...De bună seamă, Vodă, gânditorul, La curățirea lumii-i hotărât, îndeasă țeapa-n oameni până-n gât Pentr-a-ntâlni șezutul omușorul (...) Cuviincios cu buna rânduială. Pentru cei mari, fie munteni sau turci. Avea mai mari și osebite furci. Ca treapta lor să nu dea la-ndoială Vedeai
Speranța by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12210_a_13535]
-
Măriei Sale; El cugetă ce țepi li se cuvin. * Furcile, slujitorii domnești le vor număra pe degetele celor două mâini. Și, dacă nu ajung, le vor socoti, arghezian, și cu deștele de la picere. începem cu strofa a treia: P.S. Dacă vreun "gânditor" politic va obiecta că asta e ceva medieval, îi răspund dinainte că nici nu se compară cu epoca de piatră căreia îi aparține.
Speranța by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12210_a_13535]
-
just; Eliade nu putea citi, în timpul războiului, o lucrare apărută cu mai mulți ani după sfârșitul conflagrației. În mod aproape cert, Eliade "lusitanul" îl avea în vedere pe Vasili Rozanov (1856-1919), cel mai paradoxal, dar și cel mai puțin cunoscut gânditor rus de la confluența veacurilor XIX și XX, considerat de unii drept "un Rasputin al inteligenței rusești", autorul unei opere cu trăsături iconoclaste ("Legenda Marelui Inchizitor" - 1890, "Apocalipsa timpurilor noastre" - 1919 etc.), care nu se putea să scape atenției și interesului
Critica criticii by Daniel Dragomirescu () [Corola-journal/Journalistic/7503_a_8828]
-
Căci, cu toate că are atîtea de spus, miezului ideilor sale riscă să treacă neobservate din cauza absenței unui indice de frecare între litera textului și atenția cititorului. Așa se face că, deși Ion Papuc scrie profund, nu scrie frumos. Are adîncimea unui gînditor și exprimarea unui ardelean: lungă, migăloasă și înceată. Pecetea neamului său, originar din satul Popești de lîngă Cluj, i s-a întipărit în scris sub forma unei sacadări temperate. De fapt, Ion Papuc scrie cum vorbește, schimbînd ritmul în cadrul aceleiași
În mijlocul cărților by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7967_a_9292]
-
cetățenia franceză. Astăzi, când se împlinesc 103 ani de la nașterea lui Emil Cioran, ziarul Metropolis readuce în plim-plan o fotografie de colecție, realizată în 1986, în Place Furstenberg din Paris. Imaginea memorabilă îi prezintă pe trei dintre cei mai mari gânditori ai României: Emil Cioran, Eugen Ionescu și Mircea Eliade. În fotografie, Emil Cioran avea vârsta de 75 de ani, însă în perioada tinereții, 1931-1936, filosoful traversa o stare psihică specială, descrisă chiar de către el însuși, scrie historia.ro. „Două lucruri
Emil Cioran visa în tinerețe o Românie fanatică by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/37659_a_38984]
-
în comun cîteva însușiri și cîteva coincidențe biografice. Și chiar dacă unul a mînuit arcul și spada, iar celălalt pana și cuvîntul, asemănările dintre ei sunt izbitoare. Amîndoi au avut un spirit luptător - războinic în cazul lui Alexandru, polemic în cazul gînditorului creștin -, amîndoi împărțeau lumea în două tabere distincte - cei buni și cei răi -, greci și barbari în cazul lui Alexandru, creștini și păgîni în cazul lui Augustin -, amîndoi au avut o viziune universalistă asupra istoriei - omenirea tinde spre formarea unui
Trei trufe salvatoare by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7240_a_8565]
-
conceptuale, numai că, deși asemănători într-ale imaturității, se deosebește de Gombrowicz prin faptul că acesta afișează imaturitatea „băiatului plin de sine, a mea a celui început și neterminat”. Insuficiențe, cititorii lui Livius Ciocârlie știu bine, căutate cu nesaț de gânditor. Aș adăuga ceva. Soția lui Gombrowicz, mai tânără cu 32 de ani, amintea în mai multe rânduri că polonezul era întâi de toate un hipersensibil preocupat, poate mai mult decât era cazul, de formularea prerogativelor sociale, irizând, deseori, în jur
Dezordinea necesară by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/2855_a_4180]
-
Despre Străina din altă țară se poate spune cam același lucru. Autorul a adunat o mare cantitate de material documentar și l-a sistematizat aproape ca pentru un curs universitar, în loc să-l folosească pentru a reconstitui romanul iubirii atipice dintre gânditori de anvergură mondială pe care ideologia oficială a țării lor și politica derivată din ea i-a aruncat în lumi necomunicante. In Străina din altă țară sunt totuși și informații noi și pagini memorabile și idei care dau de gândit
Pledoarie pentru Hannah Arendt by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6364_a_7689]
-
1989 pare definitiv condamnat la uitare. Ori cel mult proiectat în zona resemnată a conspiraționismului. Se prea poate ca o parte a imaginarului incomplet să vină și dinspre occidentali, incapabili să înțeleagă cu adevărat tragedia fostelor state comuniste. Nemaivorbind că gânditori precum Habermas și Rorty nu credeau într-o depresie a stângii noncomuniste după 1989, ci întrevedeau o speranță nouă. Nici vorbă de discreditare, doar reconfigurare. Cu alte cuvinte, o compasiune teoretică prelungită în pretexte filosofice întemeietoare. Conceptul seduce dincolo pe măsură ce
De pe margine by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/2487_a_3812]
-
decît o lungă și virtuoasă ruminație pe seama trecutei rupturi. Un tînăr care își sacrifică iubirea de dragul credinței și care nu poate să îndure regretul decît convertindu-l într-un șuvoi discursiv cu virtuți speculative, acesta e profilul lui Kierkegaard. Un gînditor căruia vocația cerului i-a furat iubita fără a-i putea lua și amintirea ei. Cel care a intuit cel dintîi primejdia autoreferențialității, adică pericolul solipsist ca, indiferent de tema asupra căreia te apleci, să ajungi invariabil să-ți plîngi
Elegia conceptuală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6617_a_7942]
-
cu îndemnuri aflat pe masa funcționarului de stare civilă. Ele sunt ireproșabile în intenția moralizatoare și calpe sub unghiul adevărurilor surprinse. Dar detaliul acesta, departe de a-l micșora pe danez, pune în lumină o trăsătură esențială a intimității oricărui gînditor speculativ: că, pentru a analiza o temă, ai nevoie de o fantezie care poate să nu aibă nici o legătură cu tema, dar care neapărat trebuie să aducă un unghi neașteptat de interpretare. Iar unghiul lui Kierkegaard este cel creștin. Altminteri
Elegia conceptuală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6617_a_7942]
-
analiza o temă, ai nevoie de o fantezie care poate să nu aibă nici o legătură cu tema, dar care neapărat trebuie să aducă un unghi neașteptat de interpretare. Iar unghiul lui Kierkegaard este cel creștin. Altminteri spus: sursa originalității unui gînditor și deopotrivă familitaritatea lui cu o problemă depinde de cîtă imaginație poate trece din minte în cuvinte și abia în al doilea rînd de cercetarea temei și de tradiția avută la îndemînă. Acesta e și cazul danezului: un suferind, înzestrat
Elegia conceptuală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6617_a_7942]
-
de un lucru pe care îl intuisem vag mai de mult: farmecul scrierilor lui Susan Sontag e de import european, el provine dintr-un melanj savant de blazare și pathos, de plictis melancolic creator de subiecte stranii și entuziasm de gînditor care vrea să schimbe pe cont propriu lumea. Reflectînd pe teme socotite de mulți drept marginale și uneori chiar minore, Sontag are ținuta filozofului de calibru, convins că va descoperi un adevăr esențial despre natura umană. Profund neamericană, o asemenea
O Europă interioară by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16563_a_17888]
-
turbulent, isteriei unei ambianțe în special "bucureștene" care distruge orice "efort creator". Aș îndrăzni să completez ideea: nici în apus nu mai pot fi aflate oricînd și oriunde acele oaze de liniște prielnice reflexivității și creației. Dar există aici, pentru gînditori, artiști și filozofi, o mulțime de "paradisuri solitare", de felul Academiei de lîngă Stuttgart. Cu volumul Europa are forma creierului meu, Mircea Cărtărescu i-a adus și un elogiu binemeritat.
Mircea Cărtărescu în presa germană by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/8770_a_10095]
-
scrisori care prezintă interes astăzi sunt cele trimise de Emil Cioran, acesta dovedindu-se încă din tinerețe (în 1934) un nemulțumit, un sceptic răzvrătit, un visător la absolut, autoportretul său fiind revelator: „Cât despre mine trăiesc aceeași viață de Privatdenker („gânditor neafiliat, calc umoristic după Privatgelehrte”, vor explica autoarele ediției) și mă chinuiesc pe chestiunea României, fără să ajung la o soluție valabilă pentru exigențele mele absolutiste. Nu-mi găsesc mulțumire nicăieri. Dar nu este mai puțin adevărat c-am acceptat
Anton Golopenția - Rapsodia epistolară by Mihaela Albu () [Corola-journal/Journalistic/2717_a_4042]
-
e cruțat nici Montaigne; , De fapt, ce spune Montaigne despre moarte nu ne mai folosește, cum nu i-ar folosi unui boxer de categoria muscă să nu-i fie frică de unul de categoria grea: tot l-ar face praf". Gînditorii de odinioară îl stupefiază în grup: , Problema, cu Montaigne, ca și cu stoicii ori Socrate, e aceea pe care mi-o pun spadele și ghioagele uriașe ale cavalerilor medievali, văzute prin muzee: ce fel de oameni erau aceia ce puteau
Între slăbiciune și forță by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11003_a_12328]
-
nu o gîndire există, ci un fel de a gîndi și de a se exprima. El poate fi admirat. Beatificîndu-l, din nevoie de idoli, îl sufocăm" (în treacăt fie spus, ca și cînd situația n-ar fi similară la toți gînditorii, specie distinctă, ,literară" a filosofilor!). Fixația cioraniană pe care o are dl Ciocârlie se exprimă, la un moment dat, cu franchețe: ,Mă opun lui Cioran și mă întîlnesc cu el". Căci dl Ciocârlie însuși e un Cioran mai fragil, mai
Între slăbiciune și forță by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11003_a_12328]
-
poetului I.U. Soricu, a eseistului Petru Manoliu, ca și opusculul aceluiași Dan Botta, Cazul Blaga, au reprezentat doar o parte din dosarul atacurilor îndreptate cu precădere împotriva filosofului. Deranja originalitatea acuzată a opiniilor acestuia, neîncadrarea lor în tiparele prestabilite. Gînditorul se vedea pus în patul procustian al unor concepții cu prestigiu universitar și ecleziastic. Noutatea gîndirii blagiene se vedea exorcizată de vechea gardă a școlii filosofice din Capitală, în frunte cu C. Rădulescu-Motru. Acesta publică în Convorbiri literare, în 1941
Polemica lui Blaga by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8117_a_9442]
-
expresia îl putea avea asupra cititorului. În al doilea rînd, rezerva pe care Dragomir o avea față de virtuțile estetice ale scrisului nu veneau dintr-o judecată de gust, ci dintr-o deficiență interioară. Dragomir nu avea aptitudinea scrisului. Era un gînditor pentru care singura ipostază autentică a ideii era cuvîntul vorbit. Tocmai de aceea scria fără plăcerea de a scrie, chinuindu-se cît timp scria și simțindu-se ușurat de îndată ce termina de scris. Rămîne un mister cum de un om avînd
Stilul lui Dragomir by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8349_a_9674]
-
a putut să umple atîtea caiete și carnețele cu însemnări. Parcă o variabilă neașteptată a intervenit în ecuația gîndirii sale, silindu-l să acționeze împotriva propriei naturi. Căci acesta e cazul lui Dragomir: un om scriind împotriva predispozițiilor lăuntrice. Un gînditor oral constrîns să scrie. În această privință, singura explicație pe care o am la îndemînă se numește: instinct de conservare. Dragomir s-a hotărît să scrie din instinct de conservare. Mai precis, nu din ambiția de a supraviețui în memoria
Stilul lui Dragomir by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8349_a_9674]
-
menit a-ți păstra vie o îndemînare care altfel, în lipsa exersării, s-ar slei cu totul. Așa cum jocul de șah nu cere obligatoriu adversari exteriori, nici filozofia nu are nevoie musai de interlocutori vii. E îndeajuns să ai temperament de gînditor. Temperamentul acesta e precum o calitate care te constrînge s-o pui în lumină, e precum un organ care te somează să-l folosești. Atîta doar că organul în cauză nu are legătură cu ușurința scrisului. Căci Dragomir gîndea ușor
Stilul lui Dragomir by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8349_a_9674]
-
în materie de retorică vie, Dragomir ar fi putut să lase discursuri memorabile. De exemplu, ca autor de audiobook-uri, Dragomir ar fi fost mare. Așa însă, va rămîne un exemplu de cît de fugare și fragmentare pot fi sclipirile unui gînditor atunci cînd e lipsit de aptitudinea scrisului. Cît despre cîștigul pe care i-l poate oferi volumul cititorului, acesta nu poate fi decît incitarea, declanșarea meditației personale. Dragomir e un bun inspirator: notițele lui pot isca asociații neașteptate de idei
Stilul lui Dragomir by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8349_a_9674]