3,792 matches
-
locul lui. Mult după întâmplare, afară, îl întreb pe Alexandru Elian, pe care-l prețuiesc ca pe un cărturar de mare dimensiune, probabil ultimul în cultura română, deși aproape steril în planul scrisului: „Îi cunoașteți pe cei care știu bine greacă la noi, câtă greacă știe Hâncu?“ Și Elian, cu vocea lui malițioasă și neiertătoare, mi-a dat următorul răspuns: „Marine dragă, greaca este singura limbă care pune o condiție esențială: trebuie să fii inteligent!“ Ginsengul este un fel de plantă
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
întâmplare, afară, îl întreb pe Alexandru Elian, pe care-l prețuiesc ca pe un cărturar de mare dimensiune, probabil ultimul în cultura română, deși aproape steril în planul scrisului: „Îi cunoașteți pe cei care știu bine greacă la noi, câtă greacă știe Hâncu?“ Și Elian, cu vocea lui malițioasă și neiertătoare, mi-a dat următorul răspuns: „Marine dragă, greaca este singura limbă care pune o condiție esențială: trebuie să fii inteligent!“ Ginsengul este un fel de plantă, asemănătoare cu napul, ale
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
probabil ultimul în cultura română, deși aproape steril în planul scrisului: „Îi cunoașteți pe cei care știu bine greacă la noi, câtă greacă știe Hâncu?“ Și Elian, cu vocea lui malițioasă și neiertătoare, mi-a dat următorul răspuns: „Marine dragă, greaca este singura limbă care pune o condiție esențială: trebuie să fii inteligent!“ Ginsengul este un fel de plantă, asemănătoare cu napul, ale cărei rădăcini protuberante au mari virtuți medicinale. Ginsengul, cel natural, este rar și nu e ușor să dai
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
încordarea vieții în gesturile care o definesc cu cea mai mare forță. Aici găsim exprimat în marea sa putere de sugestie secretul acelui „miracol grec“, care este căutat în mai multe părți deodată, dar care își găsește în sugestia teatrală greacă sensul cel mai potrivit. Acolo, sensul teatral al lumii s-a revelat și s-a expus ca acțiune și ca revelație în acțiune. Este forma „scenică“ prin care spiritul însuși sculptează înăuntrul vieții sensul de „plăsmuire“ al acesteia, sculptura „născătoare
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
nu e mai apt de-a dezvolta în toate părțile simțul fin pentru dezvoltarea versului decât esercițiile în citirea exametrelor. Acest vers, care s-a născut ca printr -o internă necesitate naturală (ca) drept forma cea mai amăsurată pentru epopea greacă și care a crescut cum am zice organic cu aceasta din urmă, acest vers esprimă într-un mod admirabil caracterul liniștitei descrieri a progresului. În acest vers se unesc, ca și-n epopee, liniștea contemplativă și retardimentul cu progresul și
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
departe de adevărul natural decât drama franceză și germană, de-aceea împrejurarea aceasta condiționează o recitațiune mult mai grea a alexandrinului și o mai tare perceptibilitate a versului decum la iambele cincvipede. Tragedia franceză are un lucru comun cu cea greacă, acela că amândouă se vestesc prin ritm a fi creațiunile unei lumi contrapuse realității; de-aceea atât trimetrul cât și alexandrinul pretind o mai energică sulevare a accentelor {EminescuOpXIV 322} ritmice decât iambul cincviped. Trimetrul grec însă poate, prin frumoasa
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
limite. Limita îl închide pe om mai întîi în spațiul precisului. Problema este cum să parcurgem apoi treptele precisului, pentru a ajunge la lucrurile vagi. ANEXE SEMANTISMELE RADICALULUI *PER- ȘI COMPLEXUL PERATOLOGIC În limbile indo-europene în general și în cea greacă în special, radicalul *per- deține un loc extrem de important. Dar în ciuda marii sale productivități, deci a diversității formelor create pe acest radical, coerența sensurilor sale este remarcabilă. Vastele familii de cuvinte create pe acest radical implică toate, în cele din
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
el era aoratos și akataskeuastos: "gol" și "netocmit", în varianta română. Exact tradus, aoratos nu înseamnă însă "gol", ci "nevăzut", "ascuns privirii", și el este așa tocmai pentru că trăiește în conjuncție cu întunericul; e indistinct. "Netocmit", akataskeuastos, este sinonim în greacă cu autophyes, care trimite la tot ce există prin sine, la naturalul frust, lipsit de orice gest de asistență artizanală, tehnică sau artistică; ge akataskeuastos este pământul sălbatic, netrecut încă prin actul "domestic" și "civilizator" al unei opere de modelare
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
fi rămas, dincolo de o istorie care își propusese să îl transforme în altă specie de om ("omul nou"), un european. "Priviți-mă, va spune acest intelectual, pot citi, uneori chiar vorbi, în trei-patru limbi moderne; am studiat singur latina și greaca, pentru a avea acces în original la textele filozofiei antice. Pot discuta cu dumneavoastră despre Homer, Platon, Sf. Augustin, Shakespeare sau Goethe; sau despre Flaubert, Thomas Mann, Kafka, Yourcenar sau Umberto Eco. Sau despre Derrida." Acest intelectual din est vă
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
paginile Jurnalului dovedeau că paradisul era cu putință; chiar și în România lui Ceaușescu. Ele descriau drumul către acest paradis ca pe un drum al eliberării și al libertății interioare. Lumea aceea de coșmar devenea dintr-o dată suportabilă; cu puțină greacă, cu puțină germană, cu lectura pioasă a cărților mari ale omenirii. Dar cultura nu era aici un simplu exercițiu de școală, nu viza faptul de "a deveni cult", ci reprezenta o formare și o transformare din adânc, era Bildung, paideia
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
întors în 1939 din Germania, a ținut la un cerc studențesc prezidat de P.P. Negulescu un speech despre uneltele filozofiei. "Le-am vorbit doar ca un coleg mai mare, pentru că nu eram nici eu acoperit în ce le ceream: germana, greaca, latina, matematica. Matematici făcusem un an cu Ion Barbu, greaca o începusem nu demult." Terminăm țuica și merg să-i văd faimoasa cameră păltinișeană în care stă retras cam 9-10 luni pe an: camera 13 de la vila 23. Este o
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
studențesc prezidat de P.P. Negulescu un speech despre uneltele filozofiei. "Le-am vorbit doar ca un coleg mai mare, pentru că nu eram nici eu acoperit în ce le ceream: germana, greaca, latina, matematica. Matematici făcusem un an cu Ion Barbu, greaca o începusem nu demult." Terminăm țuica și merg să-i văd faimoasa cameră păltinișeană în care stă retras cam 9-10 luni pe an: camera 13 de la vila 23. Este o vilă săseacă așezată pe o colină în dreapta hotelului, complet izolată
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
necredință față de părintele tău și vătămătoare de suflet. De obicei aceasta se întîmplă începătorilor." Din acest punct de vedere, cred că nu am greșit. Din supunerea mea necondiționată, dintr-o deliberată suspendare temporară a instanțelor critice, mi-au ieșit germana, greaca, lectura la surse, o anumită atitudine în fața culturii, toate câte nu le-aș fi avut pesemne niciodată, dacă aș fi venit în fața lui Noica, la cei 25 de ani pe care-i aveam, cu vanitatea unei false maturități. Și în
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
hotel. Ne povestește cum, cu o oră înainte, se despărțise de un inginer care, căutîndu-l la București, fusese îndrumat către Păltiniș. (A lua drumul până la Păltiniș - tren + autobuz - este un ordalițiu, asemănător în alt plan "probei celor 10 ore de greacă", la care trebuia să se supună orice tânăr doritor să rămână în preajma lui Noica. Mai toți au renunțat; principiu cultural de selecție.) Inginerul - om de vreo 35 - 40 de ani - scrisese o lucrare intitulată Despre echitatea întocmirii lumii, pe care
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
adevărat să abandonezi. Însă Lexiconul vostru ar suplini splendid exercițiul pe care-l menții prin traducere. Iar ca realizare nu mai discut. Am să vorbesc și eu cu Petru. Mă gândesc iar la Andrei, cu câtă ușurință a renunțat la greacă. Și asta după ce, învățînd germana, se întreba cum de putuse să lucreze până atunci fără ea. Cum de nu-și pune și acum aceeași întrebare? În istoria artelor nu se recunoaște, în Germania nu a vrut să facă filozofie, Orientul
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
el, nu avea vocație culturală, deși are o minte excelentă și o ușurință teribilă pentru limbi. Pe lângă română, pe care a păstrat-o și în care citește și azi cu plăcere texte vechi, mai știe engleza, franceza, germana, rusa și greaca nouă. Mânăstirea lor este întemeiată și subvenționată de ciprioți, majoritatea confraților sânt greci. Pentru el, decisivă a fost întîlnirea cu părintele Sofronie, ortodox rus, pe care l-a întîlnit la Paris, când era în primul an la Teologie. Mânăstirea tocmai
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
sînteți arestați în închiderea lingvistului sau a chimistului, sau a istoricului chiar. Puteți merge cu teologia voastră către arta bizantină, către literatura noastră veche, către filozofie. Puteți face din ea un splendid instrument cultural. Dar el însuși trebuie instrumentat: cu greacă, cu slavonă, cu filozofie. Ce ar fi Stăniloae sau Elian fără limba greacă? - Le-am făcut apoi teoria celor trei categorii de cai. Caii sânt de trei feluri, le-am spus: cai de tracțiune, cai de circ și cai de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
instrumente simultan cu absența proiectelor. N-am făcut, cunoscîndu-l și simțind cât de eficace ar putea deveni, decât să-i trec lecția pe care, la rândul meu, o învățasem de la Noica. Am început să fac cu el (și împreună cu Andrei) greaca și l-am tentat cu "lista filozofilor", care pentru el începea cu începutul - presocraticii -, dar și cu Spinoza, unde ajunseseră între timp lecturile și discuțiile noastre săptămânale. Însă cel mai mult m-a atras ideea de a lucra împreună Heidegger
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
a atras ideea de a lucra împreună Heidegger, lucru pe care, după ultima verificare a traducerii la Scrisoarea despre "umanism", l-am simțit ca inevitabil. Pentru traducerea lui Heidegger era nevoie de un creier complex, știutor de filozofie, de ceva greacă, dar mai ales de română și germană în egală măsură. Era vorba deci de a realiza bilingvismul. După ce, lucrând împreună, am lăsat Ursprung-ul în spate, am înțeles că dincolo de uniunea germanei cu româna obținuserăm, prin hermeneutica textului, o sondă a
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
tânăr de 20 de ani, student la Teologie în anul I (o proaspătă descoperire din Sibiu), pe care voia să-l cunosc ca eventuală achiziție pentru ediția Platon. Pentru Noica era decisiv faptul că băiatul avea instrumentele puse la punct - greacă, latină, ceva ebraică, apoi germana, engleza și franceza. Ne despărțim de el și ne îndreptăm - ni se alăturase între timp și Andrei - spre cantină. "Vă mărturisesc, dragii mei, că încep să-i judec pe viitorii cărturari și după fizionomie. Ați
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
nu știu ce senzație stranie de porțelanuri rănite. Sorin Vieru a fost prima "victimă" pe care a făcut-o Noica după ce, în 1965, a intrat la Centrul de Logică. Dintre tinerii de acolo, Noica s-a oprit asupra lui; l-a învățat greacă, deschizând pur și simplu împreună Categoriile lui Aristotel și făcând gramatică "pe viu", în ritmul în care textul o cerea. Formula i s-a potrivit lui Sorin și, mai târziu, când a fost inaugurată ediția Platon, era singurul din echipa volumului
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
garanție a spiritului în varianta lui culturală, o purificatio spiritualis care trebuia menținută și propagată tocmai prin accesul la sursele verificate ale acestei purificări. Poate că niciodată în România cultura nu a dobândit o asemenea valoare soteriologică. A-ți însuși greaca, latina și germana, a traduce și edita - într-o lume rănită de moarte de douăzeci de ani de dogmatism - Platon și Plotin, Kant, Kierkegaard, Nietzsche, Freud sau Heidegger, a scrie cărți erudite și rafinate - toate acestea erau momente ale unui
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
de Green, făceau parte din formația mea esențială: presocraticii, dialogurile lui Platon, cărți aristotelice, scrieri carteziene, Hegel, Schelling, Kierkegaard, romantici germani, literatura greacă și latină. Încetând să traduc, către 40 de ani, din comentatori aristotelici și din Platon, am pierdut greaca. Grav e, de asemenea, că revenirea la toți aceștia nu mă mai atrage. În afară de o anumită carență care ține de "profesia" mea, nu simt în fapt că am pierdut ceva. Pasiunea pură care mă purta către "a ști" un autor
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
progresivă sau de o dorință disperată de a ajunge la mine fără mască, fără trucaj, fără paiete? Criza s-a produs în 1983, la Heidelberg, când eram bursier Humboldt. Mă înscrisesem cu o teză la Sorbona: Problema limitei (peras, în greacă) de la presocratici la Plotin, pe care profesorul Pierre Aubenque, faimosul comentator al lui Aristotel, o acceptase cu oarecare entuziasm. Mă duceam zilnic în biblioteca de limbi clasice a Universității, instalată într-un superb bastion din secolul XVII de pe malul Neckarului
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
a studiat limbile clasice și îmi amintesc când l-am întîlnit într-o pauză de curs la facultate, cu trei-patru ani în urmă: se întorsese de la Freiburg cu o zi înainte, și în preziua plecării tocmai dăduse un examen de greacă. Pe bancă, în sala de examen, pe studenți îi așteptau două pagini: una conținea un text homeric în greacă și alta o pagină din Aristotel în germană. Textul lui Homer trebuia transpus în germană, iar cel al lui Aristotel trebuia
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]