7,774 matches
-
privire scurtă spre Georgie. Apoi adăugă: Viața e plină de neprevăzut. Dar schimbările cele mai rapide sunt adesea și cele mai sigure. Odată ce ne-am gândit la asta, nici n-am mai avut nevoie de argumente. Nu voiam să aud mărturisiri și declarații de acest gen. Voiam să depășesc momentul când voi auzi glasul lui Georgie. M-am întors spre ea și i-am spus, pe un ton mai aspru decât aș fi vrut: — Hai, Georgie, spune ceva. Sunt eu, vechiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
de mobilier se obișnuiseră, se pare, să tot ducă lucrurile dintr-o parte într-alta. Nu știam dacă o să rămân acolo, dar am simțit nevoia să plec din Hereford Square și am plecat chiar în seara celei de a doua mărturisiri a Antoniei. Firește, i-am produs Antoniei o mare dezamăgire. Nu știu cât de mult a durut-o și nici nu m-am sinchisit să aflu. Am tratat-o cu o sarcastică bunăvoință care ei îi producea o nedumerire continuă și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
eram foarte convins, să-mi vorbească despre îndoielile lui, despre scrupulele lui, despre cum fusese împins pe nesimțite din punctul cutare spre punctul cutare; pe scurt, cum se petrecuseră lucrurile. Uneori am perceput la el chiar dorința de a face mărturisiri din care Antonia ar fi fost exclusă și m-am întrebat, cu un dram de curiozitate și îngăduință, în ce măsură propria lui voință participase la construirea situației așa cum se prezenta ea astăzi. Nu mă îndoiam că aș fi ascultat o poveste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
să li se dea apă evreilor, Înțelegând că a fost un eveniment important și semnificativ, o manifestare de clemență față de candidații la exterminare. De fapt, acei români n-au Înțeles că orice recunoaștere a unei „fapte bune” Însemna și o mărturisire a „faptei rele”, a ordinului de a-i lichida pe evreii din tren prin interzicerea apei. Un singur lucru este incontestabil: președinta filialei locale a Crucii Roșii din Roman XE "Roman" , Viorica Agarici XE "Agarici, Viorica" , a intervenit, din motive
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
din urmă, chiar când dădeam să deschid gura, el spuse: Dar n-a fost el. Am tras o dușcă lungă din sticla de bere, ca să mă calmez. — De unde știi? am Întrebat neliniștită. Nu credeam cu adevărat că Brian avea vreo mărturisire de făcut, dar, pentru orice eventualitate, am măsurat din ochi distanța dintre mine și ușă. — Derek n-ar face niciodată așa ceva, mi-a răspuns, cu o voce atât de profundă Încât părea Încărcată de adânci semnificații. — Ah, da. Sunt de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
-și cravata din gură doar cu puțin după ce Începuse să vorbească. — Sinceră să fiu, Gavin, i-am răspuns eu, habar n-am. 19 Trebuia să mă Întâlnesc cu Tom În seara aceea, la restaunrantul chinezesc, și mi-era groază de mărturisirea pe care aveam să i-o fac. În general, mint destul de convingător, dar de Tom nu pot ascunde nimic. Am ajuns mai devreme și mi-am comandat o bere de ginseng, ca să prind curaj. — Ce-ai mai pus la cale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
am uitat fix la ea, neștiind pe moment ce să mai zic. Ea Îmi Întoarse privirea. — Acesta nu pare a fi și punctul de vedere al sistemul legal britanic, am spus În cele din urmă. Credeam că ai semnat o mărturisire. Rachel Își așeză din nou mâinile În poală. — Am fost constrânsă, zise ea simplu. — Nu te prosti, Rachel. Nu a fost prezent și avocatul tău? — El a venit mai târziu. — Intenționezi să contești mărturisirea? am Întrebat neîncrezătoare. Ea Încuviință din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
urmă. Credeam că ai semnat o mărturisire. Rachel Își așeză din nou mâinile În poală. — Am fost constrânsă, zise ea simplu. — Nu te prosti, Rachel. Nu a fost prezent și avocatul tău? — El a venit mai târziu. — Intenționezi să contești mărturisirea? am Întrebat neîncrezătoare. Ea Încuviință din cap. Dar n-am de gând să neg relația mea cu Derek, zise. — Nici n-ai putea, am subliniat eu, pentru că Lou știa de ea. Ochii i se Îngustară puțin, dar continuă să vorbească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
gând să neg relația mea cu Derek, zise. — Nici n-ai putea, am subliniat eu, pentru că Lou știa de ea. Ochii i se Îngustară puțin, dar continuă să vorbească de parcă Întreruperea nici n-ar fi existat. Știam că semnarea acelei mărturisiri era un mijloc de a-l scoate din Închisoare. Mintea nu-mi era limpede, iar ei m-au intimidat. — O, desigur, sărmană creatură fragilă și lipsită de apărare. Ei bine, sunt fericită că-ți pot oferi un public În fața căruia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
și de lege lasă victima să fie acuzată o dată în plus de către vinovat care, cel mai adesea, neagă orice acuzație și vrea să-și salveze pielea cu orice preț, inclusiv cu acela al adevărului. Mai rău: aceleași proceduri necesită o mărturisire completă din partea delincventului și a nevinovatului, care pune semnul egalității între cei doi; acestora li se dă același credit a priori, comițându-se o nedreptate morală absolută. Ele obligă victimele să demonstreze că sunt într-adevăr victime și că au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
de spirit“, care îi obligă pe toți membrii catedrelor să completeze un formular în fiecare săptămână referitor la starea lor spirituală și mentală. (Orice recunoaștere a lipsei de satisfacție e urmată de interviuri înnebunitoare, așa că automat toată lumea completează formularele cu mărturisiri slugarnice de fericire personală.) Vechii entuziaști ai lui Pabblem încearcă să se scuze spunând că puterea l-a transformat. Eu cred că puterea doar i-a dat prilejul să-și manifeste tendința de Gauleiter care fusese dintotdeauna acolo. Oricum ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
două „sate” se va îndrepta mai degrabă lumea literară și artistică a vremii, pe fondul cedării Cadrilaterului în 1940. Această ipoteză pare plauzibilă, ținând cont că Balcicul constituise locul preferat pentru petrecerea vacanțelor până la acea dată, lucru confirmat și de mărturisirile care apar în lucrarea Mirunei Tîrcă (2004). Astfel, în relatarea profesorului Luca Pițu regăsim informația potrivit căreia Alexandru Paleologu, care începuse să frecventeze stațiunea 2 Mai, îi povestise că el „făcea parte din generația care frecventase altădată plajele de la Balcic
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Miroslav Taşcu-Stavre () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1822]
-
rochii lungi în diverse culori (numai rochia doamnei Agripina era mai ieșită din comun: rochie neagră cu paiete, moda vestită a orașului). Tatăl Anei, am uitat să spun, purta un costum negru de croială impecabilă, pe care-l făcuse (după mărturisirea sa) la propria nuntă și pe care nu-l mai îmbrăcase de atunci, păstrat de doamna Agripina, învelit în pânză albă, aerisit regulat și „ferit de molii”, și care - minunea, minunilor! - îi venea perfect și acum. Începuse, totuși, să bată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
numai pe durata ei, pentru noi, o dulce adiere astrală din apus. Când ne-ntoarserăm la masă, domnul Pavel, care gândise între timp la unele evoluții ale tinereții lui, în segmentele petrecute în această Grădină și surâdea acelor amintiri fără mărturisiri către soție, întrerupt își ridică privirea spre noi și, adresându-se Anei și fiicei sale, rosti înviorat: - Nu-i așa că-i măreț? - În adevăr, răspunse Ana, spre încântarea nereținută a domnului Pavel, cutremurat de un nostalgic patriotism local. Doamna Pavel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
de moarte, pentru că le spusese niște lucruri de care ei Încă nu auziseră la școală și pe care nu le credeau cu putință: anume că, la Începutul războiului, Armata, aliată cu scârbele naziste, luptase Împotriva blajinilor frați ruși. O asemenea mărturisire Îngrozitoare Îi Întărise pe băieți În credința că eroul patriei se apropia de moarte și, nemaiavând ce pierde, Îndrăznea să spună lucruri de asemenea gravitate. Colonelul, Însă, nu avea moartea lângă el: zece ani mai târziu, când lucrurile se schimbaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
III inclusiv, în afară de descendenți (art.190 C.proc.civ.), care ar putea fi puși în situații delicate de a aprecia în mod real faptele și atitudinile ascendenților; > mijloace de probă admise în dreptul comun și neadmise în materia divorțului. Interogatoriul și mărturisirea nu pot fi folosite pentru dovedirea motivelor de divorț (art.612 alin. ultim, C.proc.civ.). Acest mijloc de probă însă, va putea fi folosit în legătură cu cererile accesorii cererii de desfacere a căsătoriei. Mijloacele de probă cât și sarcina probei
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
în situația mențiunii acestei recunoașteri fie pe actul întocmit după găsirea copilului sau pe cel întocmit la încheierea adopției, deși ar fi mai practică ultima variantă. II.4 Natura juridică a recunoașterii Recunoașterea de maternitate se analizează nu numai ca mărturisire a unui fapt anterior, un mijloc de dovadă, dar și ca act juridic încheiat pentru a produce efecte juridice, constând în stabilirea legăturii de filiație dintre copil și mamă. II.5. Caracterele recunoașterii Recunoașterea este: a) act declarativ de filiație
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
mama poate contesta recunoașterea nu îi schimbă caracterul irevocabil, deoarece a contesta înseamnă altceva decât a revoca. În această privință, Trib.Sup. a arătat 168 că recunoașterea nu poate fi revocată în mod arbitrar, întru cât s-ar înfrânge principiul mărturisirii, iar starea civilă a persoanelor interesează, în ultima analiză, întreaga colectivitate și însăși ordinea de drept a statului nostru, care nu poate atribui valoare legală unei filiații false, pe care să se întemeieze statutul civil al persoanei; c) act personal
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
numai în formele limitativ prevăzute de lege. Recunoașterea este facultativă fiind dispusă doar de mama copilului, neexistând o dispoziție legală de obligarea la recunoaștere. II.6. Capacitatea legală pentru realizarea actului recunoașterii Fiind nu numai un act juridic, ci și mărturisirea unui fapt anterior, recunoașterea nu presupune, pentru a fi valabilă, capacitatea de exercițiu necesară întocmirea actelor juridice. Este suficient ca mama care o face să aibă discernământ, adică să-și dea seama de realitatea celor recunoscute și de consecințele acestei
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
mama care a făcut recunoașterea, dacă își dă seama că s-a înșelat asupra celor cunoscute și reușește să facă dovada în acest sens. Contestarea de care vorbește art.49 C.fam., dacă este făcută de către mamă, este tocmai revocarea mărturisirii făcută prin eroarea de fapt la care se referă art.1206 C.civ. Acțiunea în contestarea recunoașterii de maternitate poate fi introdusă și de către procuror (art.47 Decretul nr.32 din 1954 si art.45 C.proc.civ.). În cazul
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
acțiunea în anulare se va pune în discuție și problema conformității recunoașterii cu realitatea. Dar aceasta înseamnă admiterea acțiunii în anulare, deci posibilitatea introducerii ei. Posibilitatea acțiunii în anulare decurge din natura juridică a recunoașterii, care nu este numai o mărturisire, ci și un act juridic, supus dreptului comun, în măsura în care nu se prevede în lege altfel. Dovada viciilor de consimțământ se face potrivit dreptului comun. Pentru efectuarea recunoașterii de paternitate nu se cere capacitatea de exercițiu necesară săvârșirii actelor juridice, ci
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
comun, în măsura în care nu se prevede în lege altfel. Dovada viciilor de consimțământ se face potrivit dreptului comun. Pentru efectuarea recunoașterii de paternitate nu se cere capacitatea de exercițiu necesară săvârșirii actelor juridice, ci numai discernământul necesar pentru a face o mărturisire, incit este posibilă acțiunea în anularea recunoașterii de paternitate în cazul în care autorul acesteia nu a avut o voință conștientă când a făcut-o. c. Efectele nulității și anulării recunoașterii de paternitate Ambele feluri de nulități produc aceleași efecte
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
fost introdus în ceea ce privește candidații care urmau să se înscrie în Seminariile sau Facultățile de Teologie. Astfel, în Uniunea Sovietică a fost publicat, pe 23 ianuarie 1918, un Decret care prevedea: (1) separarea Bisericii de stat, (2) libertatea conștiinței, (3) libertatea mărturisirii oricărei religii sau a nici uneia, (5) libertatea ritualurilor religioase, în măsura în care ele nu periclitau ordinea publică, (9) separarea Școlii de Biserică, educația religioasă urmând a se desfășura în spațiul privat, (10) confiscarea proprietăților confesiunilor și (11) transformarea acestora în bun public
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Tillos - câmp liber de acțiune Rusiei. De altfel, situația din România devine și subiectul predilect al baronului Talleyrand, ambasadorul Franței la Petersburg, în dialogurile, frecvente, pe care le are cu cancelarul Gorceakov, acesta din urmă abordându-le, după propria-i mărturisire, „cu pasiunea tuturor prejudecăților sale contra prințului Cuza“50. O întâlnire dintre cei doi, la începutul anului 1865, le oferă ocazia de a discuta despre vizita împăratului la Nisa, despre înțelegerea dintre țar și Napoleon al III-lea, văzută în
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Cuza și guvernul său“52. Lucrurile iau, însă, o turnură dramatică, cel puțin în viziunea lui Gorceakov, pentru că la 26 iunie 1865, cu prilejul unei noi întâlniri pe care o are cu ambasadorul Franței la Petersburg, îi va face următoarea mărturisire: „Prințul Cuza, mi-a spus, - scrie Talleyrand - se prăbușește, nu ca urmare a amestecului Puterilor în Principate, ci prin viciile înnăscute ale administrației sale, fără simțul dreptății și al securității, cu agricultura și comerțul distruse, tezaurul bancar golit, finanțele delapidate
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]