3,728 matches
-
drept, soția lui e din Bacău... Într-o revistă foarte interesantă, care apare la Focșani, citesc despre un spectacol ieșean din 2010. Aflu că regizoarea este Anca Ovarez. Calambur involuntar, nu foarte rău; pe artistă o cheamă Ovanez, dar...gura păcătosului... Ca să vezi cum imită viața/moartea, arta : megastarul Michael Jackson a jucat cîndva rolul Sperietorii de ciori dintr-o ecranizare a Vrăjitorului din Oz. Ce-și dorea eroul lui Baum? Să aibă creier! Ce-a pățit bietul muzician, după moarte
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
fi făcut un deținut, puțopalmistul Fane Lanolină, care reușise să fugă chiar în acea zi din lotul de pușcăriași din închisoarea din pădurea Obancea, aduși la cules de porumb în Șoptireanca. Girevengu a refuzat cu fermitatea această variantă. Oricât de păcătoasă în neștiința ei curioasă ar fi fost Mantinela, nu se putea accepta aventura ei cu un pușcăriaș. A fost acceptat tractoristul. În fond, era și el om al muncii și, la o adică, aducea un ban sigur în casă. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
el. Nu-mi place atitudinea lui atotcunoscătoare și nici relația cu Davey. Urăsc să beau în fața lui și să-l văd cum se uită la noi cu o mutră tolerantă, ca și cum el ar fi vreun sfânt care îi urmărește pe păcătoși cu siguranța că el va fi singurul mântuit. Mai mult decât toate astea, îmi displace gândul că s-ar putea să-l judec greșit, pentru că sunt geloasă pe prietenia lui cu Davey. Accept sugestia colegului nostru, fiindcă nu am nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
face cu ochiul. Uitasem că Matt e un tip foarte prietenos. Are darul de a-i face pe toți să se simtă ca acasă, așa că meseria de patron de restaurant i se potrivește ca o mănușă. — Așa e-n viață! Păcătos să fii, bani să ai! Noroc. Ridică paharul în direcția mea. —N-ai mai auzit nimic de Patrick? continuă Matt. Imediat se uită spre Jake. Îmi pare rău, prietene, n-am vrut... Nu-i nici o problemă. Știu despre povestea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Nu mă auzi. Era prea ocupat să-și înjure colegii care munceau. Mă văzu într-un târziu și zise, fără să știe ce-am spus înainte: Ăștia nu muncesc deloc. Parcă n-au vlagă în ei, Corvium. Ați mâncat azi, păcătoșilor? li se adresă apoi celor care aveau pământ pe sub unghii. Se întoarse unul dintre cei care abia au scos un tufiș uriaș din rădăcini și parcă vru să-i spună vreo două lui Sergiu, dar acesta fu mai rapid. Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
el le-a zis: "Mi-a pus tină pe ochi, m-am spălat, și văd." 16. Atunci unii din Farisei au început să zică: "Omul acesta nu vine de la Dumnezeu, pentru că nu ține Sabatul." Alții ziceau: Cum poate un om păcătos să facă asemenea semne?" Și era dezbinare între ei. 17. Iarăși au întrebat pe orb: "Tu ce zici despre El, în privința faptului că ți-a deschis ochii?" "Este un prooroc", le-a răspuns el. 18. Iudeii n-au crezut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
De aceea au zis părinții lui: Este în vîrstă, întrebați-l pe el." 24. Fariseii au chemat a doua oară pe omul care fusese orb, și i-au zis: "Dă slavă lui Dumnezeu: noi știm că omul acesta este un păcătos." 25. El a răspuns: Dacă este un păcătos, nu știu, eu una știu: că eram orb, și acum văd." 26. Iarăși l-au întrebat: Ce ți-a făcut? Cum ți-a deschis ochii?" 27. "Acum v-am spus", le-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
vîrstă, întrebați-l pe el." 24. Fariseii au chemat a doua oară pe omul care fusese orb, și i-au zis: "Dă slavă lui Dumnezeu: noi știm că omul acesta este un păcătos." 25. El a răspuns: Dacă este un păcătos, nu știu, eu una știu: că eram orb, și acum văd." 26. Iarăși l-au întrebat: Ce ți-a făcut? Cum ți-a deschis ochii?" 27. "Acum v-am spus", le-a răspuns el, "și n-ați ascultat. Pentru ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
Dumnezeu a vorbit lui Moise, dar acesta nu știm de unde este." 30. Aici este mirarea", le-a răspuns omul acela, "că voi nu știți de unde este, și totuși El mi-a deschis ochii. 31. Știm că Dumnezeu n-ascultă pe păcătoși; ci, dacă este cineva temător de Dumnezeu și face voia Lui, pe acela îl ascultă. 32. De cînd este lumea, nu s-a auzit să fi deschis cineva ochii unui orb din naștere. 33. Dacă omul acesta n-ar veni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
Întoarce Îl aruncă, nevinovat, În mâinile Însângerate ale torționarilor care Îi schimbă fundamental destinul. Din acest punct de vedere, finalul cărții, În care se produce reîntâlnirea cu ofițerul de securitate, este dostoievskian, ca În „Crimă și pedeapsă”, de pildă, când păcătosul, criminalul, este salvat și iertat. De urmărit acest final, Întâlnirea dintre victimă și călău (maiorul de securitate, personaj cu care se deschide și se Închide romanul), final percutant și cu mare Încărcătură simbolică, care este, de fapt, tabloul În care
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
de sute, mii de ori și iată că sunt la conservator În anul trei acuși, s-a ținut de cuvânt și chiar dacă nu mi place, mă rog lui Dumnezeu să mă ajute să merg până la final! Sunt și am fost păcătoasă, imorală și cum vei dori să mai Îmi zici, pentru că și eu am beneficiat de „serviciile” unui bărbat matur și constant, am Învățat cu un profesor excelent, Îmi este rușine dar spune-mi o variantă mai bună! Ei, acum mă
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
aurii, e desfăcut de Antoniu, cu febrilitate. În sfârșit, mâinile scot la iveală o carte groasă, cu coperte vișinii. Ochii asiatici ai lui Kawabata se dilată, a uimire, devenind două ferestre deschise. -Știi tu, ce carte țin În mâinile mele păcătoase? Nu te holba așa la mine, măr viermănos, lichea puturoasă, necredinciosule. Aici sunt ,, Psalmii,,. De aproape douăzeci de ani n-am mai ținut În mână o asemenea carte. Doamne, chiar În ziua de Crăciun! -Credeam că o să găsim În pachet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
viciat care le dă târcoale. Prin ele șoarecii, șobolanii, gândacii, circulă nestingheriți și se simt și ei marginalizați, pentru că rareori găsesc ceva de mâncare. O lege nescrisă a acestui cartier al groazei este legată de păcat: cu cât ești mai păcătos, cu atât supraviețuiești mai mult frigului, foamei, cerșitului , bolilor. Copiii și cei foarte tineri sunt mai puțin rezistenți. Păcatele lor minore Îi fac mai fragili, zgomotele vieții Îi Înfricoșează. Dispar mai des, dar sunt plânși rareori pentru că alții se pregătesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
și să-mi arunci cenușa la gunoi,,. -Cum la gunoi? se sperie Antoniu. Nu mai creier? Poate fi ăsta un gest creștinesc? După ce că vrei să mă lași singur, mai vrei să te arunc și la gunoi?,,. -Știi cât sunt de păcătos, mai știi și că toată viața am scormonit prin gunoaie și nimeni nu s-a sinchisit de asta, nimeni nu m-a oprit. Biata bunică și amărâta de mătușă m-au hrănit și m-au păzit cât au putut, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
și-a dat seama că bătrânul nu mai respiră. A aprins o lumânare, și a șoptit un ,,Tatăl Nostru,, , ca și când i-ar fi fost teamă că-l va trezi. A murit Kawabata, vagabondul bărbos, cu ochi de asiatic, cerșetorul umil, păcătosul senin. Găsește Într-un târziu, În ghetoul amorțit de somn, un țigan tânăr dispus să anunțe prin telefonul mobil policlinica cea mai apropiată. I se cer date, adresă, nume, vărstă, sex, pe care Antoniu le dictează macanic. După o lungă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
cu sălbăticie Încrederea mea În tine și m-ai Înșelat ca ultimul derbedeu? Am devenit și eu un derbedeu, un vagabond din mulțimea de vagabonzi care cutreieră lumea, o părticică dintr-un mecanism uns cu toate alifiile, un ratat, un păcătos, un ,,fluireră-vânt, un fu-te lume,, ,cerșetor cinic și ticălos pe care-l pândește doamna cu coasa În ficare clipă, nebun histrionic, logodnicul ghetourilor, Înțeleptul gunoaielor și sihastrul miazmelor. În prima noapte pe care o petrec În cavou Ăcavou rimează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
o dimineață, Undeva prin... Vaslui, În față La o alimentară, Privatizare a...nu’ș cui, O maidanez-comunitară Era invitată insistent, C-un cremvurști adevărat ; După ce-l mirosi în mod insolent, Cățeaua zise cu mustrare: Dămi ca până acum pastramă! Altfel, păcătoasa mea doamnă, Voi muri până-n toamnă; Comunitară...comunitară, Era maidaneză dar...rară! A văzut un oarecare român, Unul mai rău sau ...poate mai bun, L-a anunțat pe patronul-stăpân, Un tip încrezut, limitat și păgân, Ciupit de vărsat pe față
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
înrăită. Ea culege, pretinde un informator de la Cotnari, "numai copiii, copilele, flăcăii și fetele cele tinere, iar de babele cele bătrâne fuge cât poate". S-ar putea spune că, asemenea ciumei, holerei îi revine un rol dublu: să inspire groază păcătoșilor și să contribuie la menținerea unei cifre optime a populației. Pe acest ultim rost al flagelului se întemeiază cumva opinia unui bănățean că holera vine "și din ursită". Un hunedorean crede că treaba răufăcătoare a holerei se datorește intervenției strigoilor
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
rezistat și m-am trezit zicând: „Luate-ar dracu să te ia!” să vezi ce bătaie Îți dau când ieșim din biserică. Această expresie a ajuns până la urechile sensibile ale părintelui care s-a revoltat, apostrofându-mă: Să ieși afară, păcătoaso! cum Îți permiți să pomenești numele diavolului În sfântul lăcaș? De azi Înainte nu vei mai fi primită la programul de pregătire și nici nu vei binecuvântată cu „sfânta Împărtășanie”. Am Încremenit! În mintea mea gândurile se derulau cu repeziciune
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
ea și pentru alți ortodocși conta, chiar dacă nu puteau s-o arate. Ducă-se! Ce mă doare pe mine! Și totuși, nu m-am simțit prea confortabil. M-am lipit de peretele de lângă ușă, tot timpul În picioare, În timp ce mulțimea păcătoasă ședea În genuchi și cu capetele lipite de podea. Privindu-i pe cei aflați mai aproape de altar, aveam impresia că le-a retezat cineva capul. O imagine care a creat destule controverse În gândurile mele. Oare cerea „Dumnezeul lor” o
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Dumnezeu stă împotriva celor mîndri, dar dă har celor smeriți." 7. Supuneți-vă dar lui Dumnezeu. Împotriviți-vă diavolului, și el va fugi de la voi. 8. Apropiați-vă de Dumnezeu, și El Se va apropia de voi. Curățiți-vă mîinile, păcătoșilor, curățiți-vă inima, oameni cu inima împărțită! 9. Simțiți-vă ticăloșia; tînguiți-vă și plîngeți! Rîsul vostru să se prefacă în tînguire, și bucuria voastră în întristare: 10. Smeriți-vă înaintea Domnului, și El vă va înălța. 11. Nu vă vorbiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85097_a_85884]
-
s-a rugat din nou, și cerul a dat ploaie, și pămîntul și-a dat rodul. 19. Fraților, dacă s-a rătăcit vreunul dintre voi de la adevăr, și-l întoarce un altul, 20. să știți că cine întoarce pe un păcătos de la rătăcirea căii lui, va mîntui un suflet de la moarte, și va acoperi o sumedenie de păcate.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85097_a_85884]
-
Așa e. Nu m-ai văzut, am răspuns eu veselă. Chaquie mi-a aruncat o privire furioasă, iar eu am rânjit cu tupeu. După care a început iar cu una dintre obsesiile ei. De data asta era vorba despre mamele păcătoase care lucrează. Mi-am tras pătura peste cap cu un gest teatral și am spus „noapte bună“. Dar asta n-a contat nici cât negru sub unghie. Chaquie simțea nevoia să se descarce și pentru ea nu conta cine afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
la un moment dat chiar și medicii au crezut asta. Dar se pare că Dumnezeu avea alte socoteli cu mine și doar din greșeală mă chemase „intempestiv și dintr-o dată” (cum ar zice nea Gligore), la apelul de dimineață a păcătoșilor care trebuie să dea socoteală pentru păcatele lor știute și neștiute, făcute cu mintea cu ochiul, cu fapta... Așa că binevoitor și culant, El mi-a permis să mai revin pentru încă o vreme pe pământul acesta cu condiția expresă ca
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
ar veni deloc ușor colonelului MacAndrew să facă ceea ce spunea, întrucât Strickland îmi dăduse impresia unui individ foarte solid, dar n-am comentat. E întotdeauna supărător când moralitatea jignită nu posedă și tăria brațelor pentru a-i administra direct pedeapsa păcătosului. Căutam un pretext pentru a face o nouă încercare de a mă retrage, când se întoarse dna Strickland. Își ștersese lacrimile și-și pudrase nasul. Îmi pare rău că mi-am pierdut firea, zise ea. Mă bucur că n-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]