7,756 matches
-
și stârnind din somn pe un om vândut de cei ce prin jurământul lor erau obligați să-l apere și să-l păzească. Când mișcările revoluționare dau de rezistența puternică a unei reacțiuni compuse din elemente istorice, acele mișcări sau pier prin oameni mari, sau dau naștere la oameni mari, a căror mărime nici nu stă în raport cu întinderea teritorială a țării măcar. Au trebuit într-adevăr ca două capete vârtoase ca cel spaniol cu cel olandez să se ciocnească ca să dea
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
Turcia, la Dunărea de Jos, lângă Marea Neagră și pe Peninsula Balcanică, deci in Muntenia și Ardeal la 1813, 1828, 1829; la Silistria 1834; la Odessa 1837; în Rumelia 1838. Cu cea din urmă epidemie din Constantinopol, la anul 1841, ciuma pieri din Europa. La l843 ea pieri și din Turcia asiatică, iar la 1844 s-au mai ivit câteva cazuri izolate în Egipet. {EminescuOpX 176} D. Drasche urmează descriind în câteva linii epidemiile din Viena, cari s-au-nceput la 1197
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
Marea Neagră și pe Peninsula Balcanică, deci in Muntenia și Ardeal la 1813, 1828, 1829; la Silistria 1834; la Odessa 1837; în Rumelia 1838. Cu cea din urmă epidemie din Constantinopol, la anul 1841, ciuma pieri din Europa. La l843 ea pieri și din Turcia asiatică, iar la 1844 s-au mai ivit câteva cazuri izolate în Egipet. {EminescuOpX 176} D. Drasche urmează descriind în câteva linii epidemiile din Viena, cari s-au-nceput la 1197 si s-au repetat la 1224
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
smintite. Deosebirea între petiția de la Iași și scenele de dinaintea salei Slătinenanului e în orice caz mare. În timpul războiului ruso-turcesc ne-am rostit contra participării cu vehemență, cu asprime, mărturisim, căci lucrul merita o asprime estraordinară. Mii de copii ai țării piereau prin șanțuri pentru o cauză străină, zeci de mii degerau de frig în toiul unei ierne cumplite, ba au murit soldați de ai noștri de foame chiar. Când i-am văzut întorși acei bieți oameni, palizi, hămisiți, goi în toată
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
zice, decât o mică parte din jafurile pe trecute în acest an de nenorocire, 1877. El va rămânea îngrozit de lăcomia oamenilor de la putere pe care numai un lucru o întrece: îndrăzneala lor. [15 aprilie 1879] PESTE CÎT TIMP VA PIERI LUMEA? Profesorul Dulbois Reymond ținu în 19 martie curent o disertație înaintea unui public foarte numeros din Bremen din care reproducem și noi după "Voss. Ztg. " următoarele: După ce schițează observațiunile indienilor, parților, grecilor, romanilor și vechilor germani asupra originei lumei
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
putem. Sîntem osândiți a purta de acuma-nainte greutățile unei organizațiuni factice; teamă ne e numai că asupra acestei munci zadarnice de Sisif nația va fi oprită cel puțin o sută de ani în dezvoltarea ei naturală, daca nu va pieri chiar. Astfel am văzut cum sub degetele magice ale roșilor trădătorii devin oameni mari și respectați, bârfitorii de cafenele - literatori, ignoranții și proștii - administratori ai statului român, cum în ochii lor e merit tot ce-n ochii omului cuminte e
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
român, nesusținut prin nici o măsură de statul pentru care plătește contribuții și îndeplinește tot felul de sarcini, neavând mijloace și neputîndu-și-le procura în lipsă de adevărate institute de bancă, a trebuit să renunțe la industrie, la comerț și, ca să nu piară, a trebuit să se facă funcționar, fie oricât de rău plătit. Mizeria ce este în clasa de mijloc din orașe și chiar în orașul București ni se revelează prin publicațiile inserate în fiecare număr al "Monitorului" pentru vânzarea a cîte-o
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
de, retorică; dar o iubim fără a-i cere nimic în schimb, nici chiar încrederea ei, atât de lesne de indus în eroare, nici chiar iubirea, înădită azi la lucruri străine și la oameni străini. Și chiar dacă amintirea noastră ar pieri în umbra vremilor și s-ar șterge din memoria tuturor, tot pe aceeași cale a conservării naționalității și țării vom stărui, fără a face în această supremă privire nici o concesie primejdioasă ideilor veacului. Cine în această privire nu e pentru
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
a se aplica la o muncă mai productivă, folositoare în prima linie lor înșiși, în a doua, țării întregi. {EminescuOpX 302} Noi sîntem siguri că cu o organizare mai strictă, mai protectoare pentru munca materială și cea intelectuală, le-ar pieri evreilor pământul de sub picioare și ar emigra de la noi cum emigrează din alte țări într-adevăr civilizate, nerămânând decât numărul strict necesar pentru mijlocirea schimbului în activitatea economică a țării. Dar cu organizarea laxă de astăzi, cu corupțiunea erijată în
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
armata imperială, fie pentru cea română - abia cutezăm a pomeni. Sub auspiciile acestei administrații se dădeau bilete false, se constatau când prestațiuni, când pierderi de sute de mii de franci, se schimbau boii rechizi[ți]onați pe alții bolnavi, cari piereau în drum, se sustrăgeau productele destinate pentru armata noastră, care în timpul acesta murea de foame și se hrănea cu coceni de porumb strânși în câmpiile acoperite cu zăpadă ale Bulgariei. {EminescuOpX 304} De trei ori să fi prădat tătarii țara
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
răspundem noi; nu însă reacție prin răsturnare, nu reacție politică în sensul feudal, cum insinuați d. v. cu rea-credință. Voim și sperăm o reacție socială și economică determinată de rămășița puterilor vii ale poporului, care, daca nu e preursit să piară așa de grabă, trebuie să-și vină în fire și să vază unde l-a dus direcția radicală. Prin reacție nu înțelegem, - precum insinuați dvs. - o în-toarcere la un sistem feudal ce nici n-a existat cândva în țara noastră
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
cu chirie lui Warszawsky, pe cale administrativă, de cătră d. Simion Mihălescu, actual senator liberal-național. Românii cu carele și vitele lor, luați de beilic și de zor din vatră, au fost duși sub boldul suliții căzăcești până la poalele Balcanilor. Unii au pierit, și câți au rămas s-au întors la vatra lor ca vai de ei, fără car, fără vite și fără putință sau speranță de vro îndreptare a soartii lor. Toate aceste jertfe ale românilor în interesul cui erau făcute? În
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
este batjocură! [17 ianuarie 1880] ["ȘARPELE, CÎND ÎL DOARE CAPUL... "] Șarpele, când îl doare capul, ca să-și verse veninul iese la drum, unde trebuie a găsi un călcâi ca să-i strivească capul; așa și omul rău și veninos: arareori el piere prin altceva decât prin propriul său venin și prin răutatea sa dusă dincolo de orice margine. Această veche învățătură s-a mai adeverit încă o dată pentru opinia publică și pentru noi prin cele petrecute în cele două ședințe ale Camerii. În
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
a despera de viitorul omenirii daca n-ai ști că după o sută de ani, de pildă, peste amândouă despărțămintele geniilor contimporani, peste balamuc și pușcărie, va crește iarbă și că în amintirea generației viitoare toate fizionomiile acestea vor fi pierit fără de nici o urmă, ca cercurile din fața unei ape stătătoare. Garanția învingerii adevărului și binelui în lumea aceasta este moartea. Daca moartea nu s-ar îndura să ne scape de o generație în disselecțiune, care produce atâția Mihălești, Fundești, Pătărlăgeni, Costinești
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
poporului care fusese îndestul de creștin de-a-i îngădui în mijlocul lui. Cu ușurința cea mai mare acești oameni se constituiseră în asociație internațională, ca și socialiștii, și drepturile rasei lor erau pentru ei lucrul principal, chiar daca statul român ar fi pierit nevoind a le acorda. Pentru drepturile lor ei puseseră statului cestiunea de existență sau de neexistență, și această cestiune se înscrisese în instrumentul păcii de la Berlin, în articolul 44. Pe de altă parte era evident că roșii noștri, cosmopoliți cum
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
să pricepi încă ceva - economia politică; adică să știi raportul între producere, consumare și reproducere, între muncă și capital, între valoare și preț, să cunoști condițiile sub cari o industrie se poate naște și piedecele de cari ea trebuie să piară; iar lucrurile acestea toate trebuie să le știi nu așa, dintr-o cărticică de 100 de fețe, ci în mod genetic, să cunoști adecă în ce anume stadiu de dezvoltare se află țara ta, și ce anume măsuri ar fi
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
numai câteva exemplare, restul tirajului, oricum foarte mic, fiindu-i restituit autoarei. Una din ilustrațiile cărții este o fotografie de familie din 1935. Indicațiile cu privire la fiecare dintre rudele adunate cu acel prilej precizează necruțător: 14 bărbați, femei și copii au pierit În lagăre. Nu numai În Transnistria, unii la Auschwitz, iar alții executați de sovietici. Un destin tipic pentru acest colț de Europă. Nu pot Încheia aceste pagini fără un cuvânt de recunoștință față de toți cei care au făcut posibilă alcătuirea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
de mitraliere, deci era frontul. Dimineața nemții au dispărut complet. Dar americanii Încă nu veniseră. Deci a fost o zi În care nu era nimeni. Și atunci oamenii, Înnebuniți de foame, au ieșit În căutare de mâncare. Foarte mulți au pierit În această acțiune. Care era mai bine dotat fizic a ieșit, au spart magazia SS-ului. Au găsit mâncare, conserve de carne... Eu am văzut două cazuri. Unul a venit cu o conservă de carne, a Început să mănânce carnea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
așa de buni cu mine, știți cum sunt bunicii, mai ales În perioada aceea: eu Învățam bine și erau fericiți că Învăț bine... Și bunicul... Apoi mă gândesc de multe ori la unchiu’... și la mulți alții... Foarte mulți au pierit din ambele familii, și din partea mamei, și din partea tatei. Din partea tatălui meu au pierit patru frați și două surori, iar din partea mamei două și copiii acelora care au pierit. Deci mă gândesc de multe ori... Am fotografii găsite ici și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
eu Învățam bine și erau fericiți că Învăț bine... Și bunicul... Apoi mă gândesc de multe ori la unchiu’... și la mulți alții... Foarte mulți au pierit din ambele familii, și din partea mamei, și din partea tatei. Din partea tatălui meu au pierit patru frați și două surori, iar din partea mamei două și copiii acelora care au pierit. Deci mă gândesc de multe ori... Am fotografii găsite ici și colo, mai ales din Alba Iulia, că de acolo n-au fost deportați și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
multe ori la unchiu’... și la mulți alții... Foarte mulți au pierit din ambele familii, și din partea mamei, și din partea tatei. Din partea tatălui meu au pierit patru frați și două surori, iar din partea mamei două și copiii acelora care au pierit. Deci mă gândesc de multe ori... Am fotografii găsite ici și colo, mai ales din Alba Iulia, că de acolo n-au fost deportați și ei aveau fotografii de familie, știți, și când ne-am Întors de la ei am primit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
ne ducem Înaintea lor În pielea goală - era ceva groaznic. Ei așa spuneau, că nu suntem oameni. Nu vorbeau cu noi, numai urlau. Ni se spuneau cuvinte groaznice, numai cuvinte urâte. Mare lucru - atâția oameni, șase milioane de oameni au pierit, nici nu știu cum am rămas În viață. De multe ori Îmi pun Întrebarea asta: cum de am rămas tocmai eu În viață? O fetiță, la 17 ani am fost dusă, din clasa a șasea, adică din clasa a unsprezecea. Și fratele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
sau respiră puțin, era pe moarte, Îl dezbrăcau. Ca să se Îmbrace mai bine Împotriva gerului. Așa am mers 7 zile și 7 nopți, iar când am ajuns la Buchenwald, din 140 am rămas vreo 72 - restul au leșinat, apoi au pierit. I-am aruncat afară din vagon, pentru a avea loc să ne așezăm. Păi nu poți sta 7 zile... Nici să șezi nu poți 7 zile, trebuia să ne Întindem cumva, și atunci scoteam hainele acelea vărgate, și ne acopeream
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
ajuns la Cluj. Ce s-a Întâmplat cu restul familiei? Cum ați aflat despre ei? Au fost supraviețuitori care au fost cu ei și mi-au povestit ce s-a Întâmplat cu ei. Părinții, care erau mai În vârstă, au pierit la sosirea la Auschwitz, imediat. Doi frați Împreună cu unchiul, pe care-l vedeți În poza aceea, au rămas la Auschwitz, unde au făcut tot felul de munci, printre care au spart pietre pentru construcție de drumuri. Din cauza condițiilor foarte proaste
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Era un lagăr mai special. În ce sens? Desigur, asta am aflat ulterior, nu În momentul sosirii mele, deși am simțit diferența, foarte mare, dintre Auschwitz și Buchenwald. În primul rând Buchenwaldul nu era un lagăr de nimicire. Sigur, au pierit și acolo zeci de mii de oameni, dar nu trimiși În camerele de gazare; era un singur crematoriu pentru cei „decedați”, Între ghilimele să zic așa, În mod normal - prin epuizare, boală, maltratare... Dar nu se făceau exterminări În masă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]