3,842 matches
-
înfrumusețarea ambientului în care trăiește sunt frecvent prezentate în paginile jurnalului fragmentar-cum îl numește însuși autorul. „în spatele casei, un adevărat covor verde crud al corolelor lăcrămioarelor mele din care scot capul spre lumină nenumărate flori albe cu un parfum aparte, răspândit mai departe de adierea leneșă a vântului... va trebui curând să-mi fac timp să le culeg pentru a face o bucurie deosebită cunoștințelor mele feminine. Ce poate fi mai frumos decât un buchet de 51 de lăcrămioare!” Buchetul de
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
voia să-l supere. Își făcu în gând bilanțul serii și chibzuia că poate fi mulțumit. Dacă ar intra la Universul, s-ar putea socoti angajat definitiv și bine. Nu e un ziar subțire, dar pare a fi solid și răspândit. Ar fi preferat Adevărul, care e mai simpatic, mai opozant și mai intelectual. Pentru început e bine și așa. Numai să nu uite avocatul să vorbească cu directorul. Are să treacă mâine negreșit pe la Baloleanu... Adică nu, să se consulte întîi
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
a traficului de persoane*5): ------------ *5) "The IOM Handbook on Direct Assistance for Victims of Trafficking" (Manualul OIM pentru asistența victimelor traficului de persoane), IOM, Geneva, 2007. 1. Sex Traficul în scopul exploatării sexuale este considerat a fi cea mai răspândită formă a traficului de persoane, ce afectează, în principal, persoanele de sex feminin, adulți și copii. Totuși, există și victime ale traficului de persoane de sex masculin, în special adolescenți. De aceea, evaluarea indicatorilor de vârstă și sex trebuie să
EUR-Lex () [Corola-website/Law/205870_a_207199]
-
consum în perioada de comercializare a producției locale duc la o fragilizare accentuată a acestei producții; de aceea se prevede ca producția respectivă să beneficieze de ajutorul pentru comercializarea locală. (13) Menținerea viței de vie, care este cultura cea mai răspândită, este un imperativ economic și de mediu, dată fiind situarea sa în zone aride și pe terenuri deosebit de expuse riscurilor de eroziune; pentru a contribui la susținerea producției interne, se acordă un ajutor forfetar la hectar pentru cultura viilor orientată
jrc5332as2001 by Guvernul României () [Corola-website/Law/90501_a_91288]
-
1. Investiții de sprijin. Scopul acestor investiții este acela de a susține și sprijini activitățile restului firmei investitoare. Astfel, acest gen de filiale implică din partea firmei costuri, iar beneficiile sunt generate În alte părți ale firmei. Cele mai cunoscute și răspîndite forme de investiții din această categorie sunt investițiile legate de comerț, destinate În principal să promoveze și să faciliteze exporturile de bunuri și servicii ale firmei investitoare, și să acorde sprijin acesteia În achiziționarea de produse din străinătate. Pe lîngă
INVESTIŢII INTERNAŢIONALE by ANATOLIE CARAGANCIU () [Corola-publishinghouse/Science/1243_a_2691]
-
300 de morminte, la Dăncești și Târgșor. În necropolele aparținând culturii Sântana de Mureș-Cerneahov (275-375) erau practicate atât incinerația cât și inhumația. La început, incinerația era răspândită, iar inhumația era modestă, dar spre sfârșitul acestei civilizații, inhumația era tot mai răspândită, dovadă a progresului noii religii creștine. Cele două rituri funerare se explică prin prezența în cadrul acestei culturi a unor grupuri de populații diferite sub aspect etnic, dar spre sfârșitul secolului al IV-lea, ca urmare a procesului de aculturație, se
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Histria, cinci, la Callatis, Bizone, Tropaeum Traiani, șase, iar alte biserici la Ulmetum, Zaldapa, Axiopolis, Capidava, Carsium, Troesmis, Dinogetia, Noviodunum, Aegysssus, Salsovia, Halmyris. Provincia episcopală Scythia a rămas profund atașată valorilor ortodoxe: sărbătorile sfinților, cultul martirilor, cinstirea relicvelor, ritul funerar răspândit acum era inhumația. Ca în toată lumea mediteraneană, epigrafia funerară a Scythiei Minor era un bun exemplu de continuitate a limbajelor culturale și de integrare a formulelor vechi în concepte noi. Dincolo de dogmă, practici și simboluri, gândirea creștină păstrează o importantă
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
ceea ce a dus la încetarea migrației neamurilor de stepă în zonă. Ele s-au aflat la: Costești (jud. Iași), Lozna-Străteni (jud. Botoșani), Stoicani (jud. Galați), datate în secolele VII-VIII. Numărul redus de materiale creștine nu înseamnă abandonarea credinței, atât de răspândită anterior, care să justifice o "reevanghelizare", în contextul convertirii slavo-bulgarilor, ale Bizanțului. Dar, ca și în alte provincii romane, în aceste secole, se ajunge la o viață bisericească simplificată, la slăbirea disciplinei, la practici locale străine de practica Bisericii universale
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
cele două maluri ale Savei și Dunării, cu prelungiri care pătrund pe alocuri adânc spre nord și sud, era locuit de o populație de limbă latină. Astăzi, în tot răsăritul, cu excepția coastei dalmate, singurii care vorbesc limba romanică, atât de răspândită odinioară, sunt românii...Româna pare a fi, așadar, o lagună care, spre deosebire de vechea limbă romanică, și-a pierdut din extindere în sudul Dunării.". La toate acestea, să nu omitem a adăuga (menționa) elementele românești aflate în Panonia și în Carpații
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
răsăriteană reapare, în a doua jumătate a secolului al X-lea, sub alt nume: vlahii. Primele mențiuni despre vlahi sau valahi, numele sub care este desemnat (cunoscut) poporul român (românii) în izvoarele istorice cele mai vechi, îi prezintă ca fiind răspândiți pe întreg teritoriul ocupat odinioară de romanitatea răsăriteană. Cea mai veche știre despre români, ca popor distinct, datează din 976, concret, scriitorul bizantin Kedrenos relatează că fratele regelui bulgar Samuil a fost ucis, între Castoria și Prespa, la locul numit
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
de peninsulă în istoria secolului al XX-lea. Multitudinea limbilor și marea diversitate a formelor ortografice utilizate în trecut prezintă anumite dificultăți pentru istoricul care se ocupă de această regiune. În cartea de față s-a încercat adoptarea celor mai răspîndite și mai familiare forme pentru cititor în transcrierea numelor de persoane și a denumirilor geografice. S-a apelat la sistemele standard ale transliterării pentru greacă și bulgară; cuvintele și numele sîrbești apar în ortografie latină, dar nu a fost posibilă
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
ale persoanelor ce urmăreau aceleași țeluri. Numite de obicei "Liberale" și "Conservatoare", acestea rivalizau în probleme ca puterea relativă a executivului sau a legislaturii, dreptul la vot și ocuparea posturilor guvernamentale. Toate aceste regimuri aveau o trăsătură comună: corupția extrem de răspîndită. În ceea ce privește organizarea internă, noii lideri naționali, admiratori ai practicilor administrative franceze, sprijineau energic sistemul centralizat. Drept urmare, puterea și influența comunităților rurale și ale liderilor locali au fost preluate de centru, în detrimentul majorității țărănești. Confruntat cu opoziția și cu răzvrătirile interne
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
balcanice nu funcționau întotdeauna eficient, fuseseră cel puțin introduse instituții guvernamentale progresiste care puteau servi drept bază îmbunătățirii viitoare a situației. Existau sisteme administrative naționale care acopereau aria întregii națiuni și asigurau servicii polițienești și de siguranță. Analfabetismul era foarte răspîndit, deși fuseseră deschise școli primare și secundare, chiar și în zonele îndepărtate, și fusese măcar acceptat idealul unui învățămînt general. Grecia, de pildă, instituise un sistem educațional care putea fi comparat avantajos cu cele ale unor state europene mai mari
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
cît și de profesori. Primilor le era acordat un termen de patru ani pentru stăpînirea limbii, în caz contrar profesorii lor urmînd să fie destituiți. Au fost luate măsuri și împotriva școlilor particulare, unde predarea în alte limbi era mai răspîndită. Nivelul fixat al salariilor profesorilor era atît de ridicat încît unele instituții bisericești nu le puteau plăti și erau obligate să-și închidă porțile. Alte măsuri au urmat în anii următori. Pe la 1914, în toate instituțiile de învățămînt de nivel
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
numitul ministru de externe, avea drept obiectiv susținerea acestei politici; diplomații sovietici au adoptat un ton mai potolit. Deși această perioadă era cea a Marii Depresiuni, guvernul sovietic nu a încercat să profite de tulburările și de mizeria economică larg răspîndite. El a stabilit relații diplomatice cu Statele Unite în 1933 și a intrat în 1934 în Liga Națiunilor. Evenimentul dezbinator major al diplomației anilor '30 a fost, firește, renașterea Germaniei sub conducerea național-socialiștilor. Cu cea mai grea situație dintre toate puterile
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
războiul, fiecare grup se concentra în primul rînd asupra asigurării poziției lui în lumea postbelică. Au fost deci încheiate unele alianțe ciudate. Cu toate că pot fi găsite exemple de cooperare între membrii tuturor forțelor de rezistență și puterile ocupante, cea mai răspîndită colaborare și cea mai ușor de documentat a fost cea dintre cetnici și comandamentul Axei. Așa cum am văzut, după iunie 1941, Uniunea Sovietică a sprijinit mișcările de rezistență puternice din toate teritoriile ocupate de Axă pentru a diminua presiunea exercitată
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
de partide cu adevărat puternice, care îi includea pe social-democrați, pe agrarienii facțiunii Pladen și pe membrii grupului Zveno, toate bucurîndu-se mult înainte de perioada aceasta de un prestigiu politic considerabil. La fel de important era faptul că exista un veritabil și destul de răspîndit sentiment filorus în țară. Forțele de ocupație sovietice contribuiau la crearea unei atmosfere generale prietenești, comportîndu-se într-un mod mai disciplinat decît în România sau în Iugoslavia. În plus, partidul era avantajat de faptul că după lovitura din septembrie pusese
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
războiului. Cu toate că nu exista decît lista guvernului, exista posibilitatea exprimării dezaprobării. Votul era teoretic secret, dar fraudele electorale și violențele erau ceva obișnuit și era dificil să fie pus în urne un vot negativ. Exista de asemenea o convingere larg răspîndită că poliția știa cum vota fiecare individ. Guvernul a depus un mare efort pentru asigurarea unei mari participări la vot și a unei masive demonstrații de aprobare. Dintre cei cu drept de vot s-au prezentat la urne 88 %, din
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
din Iugoslavia, singura cealaltă țară europeană unde activitățile partizanilor și-au făcut prompt apariția: "Iugoslavia era de asemenea singura cealaltă țară din Europa care avea sate în munți lipsite de hrană suficientă, ca și cele din Grecia, unde era foarte răspîndită aceeași tradiție eroică. În alte părți, luptătorii rezistenței au devenit activi pe cîmpul de bătaie abia cînd puterea germană era pe punctul de a se prăbuși."24 Cu toate aspectele idealiste ale acestor mișcări, ele aveau și latura lor întunecată
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
nevoită să importe alimente pentru a împiedica instalarea foametei și nu dispunea de mijloacele de plată necesare. În ciuda faptului că proviziile erau trimise de UNRRA, o parte considerabilă a lor ajungea pe piața neagră. Corupția și setea de profit extrem de răspîndite provocau mari nemulțumiri sociale. În special situația satelor și a zonelor de munte era deosebit de grea. Acestea nu aveau drumuri sau alte mijloace de comunicație necesare asigurării unei distribuiri eficiente a ajutoarelor și nici influența politică ca să fie sigure că
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
erau experte în evaziunea fiscală și reușeau să se eschiveze de la a contribui la cheltuielile naționale cu sume proporționale cu veniturile lor. Sistemul de învățămînt, care avea nevoie disperată de o reformă radicală, era de asemenea sursa unor amărăciuni deosebit de răspîndite. Școlile și instituțiile de învățămînt superior sufereau de pe urma faptului că statul investea în educație doar 2,1 % din veniturile lui. Numai o mică parte a populației putea urma cursurile acestora din urmă. Deschiderea acestei uși spre progresul social și economic
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
cabinet, aflat sub conducerea lui Kanellopoulos, a fost format cu mare greutate. Continua între timp pregătirea alegerilor, care erau prevăzute să aibă loc la 28 mai 1967. Toate lumea se aștepta la o victorie a lui Papandreou, dar erau foarte răspîndite și zvonurile legate de o posibilă revoltă a armatei. DICTATURA MILITARĂ Coloneii preiau puterea Situația a stîrnit desigur o mare îngrijorare în rîndul militarilor și al partidelor politice de dreapta. Dacă, așa cum era de așteptat, Uniunea de Centru cîștiga alegerile
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
lunile noiembrie-martie, adică tocmai în vremea când clăcașul dispunea de mai mult timp liber. Cum și numărul depozitelor de mărfuri la Galați era insuficient, transporturile se efectuau în restul anului, adică în lunile de muncă agricolă. De aceea, oricât de răspândită ar fi fost cărăușia, ea era totuși îngrădită de îndatoririle de clăcaș ale cărăușului și era departe de a satisface nevoile țării. În acele condiții apare și se răspândește harabagilâcul, ca un serviciu de transport legat de nevoile orașului, ale
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
meșteri sau calfe, lucrează la comandă, dar mai ales pentru piață. În documentele din acea epocă îi întâlnim angajați la lucrări de construcție a drumurilor, a podurilor, a caselor etc, în orașe sau în sate. Forma de producție cea mai răspândită, în care ei se încadrează, este mica producție. Procesul de diferențiere este un fapt pe deplin atestat. Meșterii mai avuți angajează lucrători lemnari, cu care execută de obicei lucrări mai mari. În 1858, de pildă, un Johan Baumgarten, teslar din
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
a cărămizilor, olanelor, oalelor etc. Organele de resort ale statului au fost nevoite să elaboreze norme precise privind calitatea acestor produse. În domeniul olăriei, fie că este vorba de producerea olanelor sau a oalelor pentru gospodăria casnică, forma cea mai răspândită de producție a fost micul atelier, care se încadrează în mica producție de mărfuri. Atelierele aveau câte un lucrător, rareori doi. În 1860-1862, funcționau în Moldova circa 149 de olării, din care 119 în orașe, cu 182 lucrători. Pe primul
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]