4,744 matches
-
ce zici, tinere, ceri divorțul? Titi răspunse posomorât, dar hotărît: - Eu nu divorțez.Aglae își cuprinse capul cu mâinile și se lamentă desperată: - Vai, vai, vai! - Mamă, își dădu cu părerea Aurica, iluminată, de ce să divorțeze, poate sunt fericiți. Aglae schiță un gest cu înțelesul de "prostii". - El face ce spun eu, dacă mă iubește și vrea să mă ocupde viitorul lui! Și ca și când reproșul ar fi fost prea tare, iar consimțirea lui Titi sigură, Aglae adăugă: - Nu fi trist, puiule
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
prin mine, să ne explicați ce este Dumnezeu. Dumbravă rămase înmărmurit. - Da ci, bre, voi v-ați zărghit? Valeu! D-apăi aveți răbdare, bre, până la anul macar, când v-o veni mintea. Ci vrai, sî mă bat cu părintele? Totuși le schițase câteva aspecte ale problemei. Felix își aminti acei ani și se simți trist; în el clocoteau idealuri mari, probleme și energii. Otilia îi plăcuse de la început, pentru aerul ei de intelectuală blazată, care nu vrea să spună ce știe, și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
vreun folos de unde știu eu. Acum toți suntem la ordinele mamei-soacre, ea e cloșca cu pui. Nici nu mai joc. Aurica se văietă: - Vai, dar de ce nu mai jucăm, ce vrei să facem? Ne plictisim să tot păzim atâta. Stănică schiță cu buzele mai mult decât pronunță: - Îți păzești zestrea ta, fetițo. Mama-soacră ne umple debani, dacă... mă-nțelegi. Aglae îi făcu semn cu mâna să fie prudent, în vreme ce Stănică strâmba din nas, cu înțelesul "nu contează". Olimpia, tăcută, gravă, mestecă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Înainte de a trece Prutul, lumea se înghesuie la ferestre, așteptând traversarea râului, ce va despărți Basarabia de România, ca pe un moment istoric deosebit. Unii își fac cruce, altora le curg lacrimile, iar alții privesc imobili, nefiind în stare să schițeze vreun gest, datorită zbuciumului sufletesc care îl trăiau. Intrăm pe teritoriul Patriei-Mamă care, după cum vom constata în curând, va fi și ea tristă, văzându-și fiica ei, Basarabia, din nou înstrăinată. Din acest moment înainte vom avea calitatea de refugiați
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Eugen Şt. Holban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1710]
-
o epocă dată le aruncă în lumea în care se găsește. Nu orice lume poate deveni lumea unui roman. Numai acolo unde se manifestă o maturitate de conștiință, numai acolo romanul capătă sens. După moartea lui Cervantes, al cărui Quijote schițează ideea de lume pe care romanul o are drept sarcină, după moartea lui, așadar, vor trece multe decenii, chiar două secole, până când ideea romanului își va regăsi destinația cea mai potrivită, cea atât de bogat reprezentată în secolul XIX. Și
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
ce piețe veți fi prezenți în 2020, ținând cont de tendințele pe care le vedem cu ochii noștri că se conturează astăzi? Cum ar putea modela viitorul schimbările ce se petrec la nivelul economiei, tehnologiei, climei sau energiei?” Odată ce am schițat o imagine clară a statutului companiei în anul 2020, putem acționa în spatele acesteia pentru a organiza planuri, scenarii, resurse și strategii astfel încât să dobândim o viziune asupra viitorului. Proiectarea îndrumată a propriului viitor, ca individ, națiune sau companie este posibilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
care prezintă o stranie mașinărie zburătoare și vehicule subacvatice. Acestea erau hărți vizuale, un gen de proiect premonitoriu care spunea o poveste despre viitor. Ceea ce cunoștea Da Vinci era un mod de gândire strategic referitor la viitor. Era primul care schița viitorul. A folosit metafore vizuale pentru a crea invenții. Chiar a reușit să construiască câteva dintre creațiile sale futuriste, cum ar fi automobilul său, care era de fapt o căruță. A reprezentat punctul meu de inspirație în modul de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
am hotărât că un sprijin vizual era cea mai bună cale de a ilustra această idee. Hărțile viitorului oferă indivizilor și organizațiilor un mod de a înțelege din punct de vedere vizual cum ar putea arăta viitorul și de a schița o nouă reprezentare a viitorului - geografia oportunităților. Pag. 19 = desen Să ne imaginăm cum ar putea arăta o hartă a viitorului în ceea ce privește viitorul domeniului îngrijirii sănătății. Cele mai multe dintre metodele învechite de planificare strategică s-ar putea concentra asupra unuia sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
evident: noi investiții de capital, noi joburi, noi industrii, produse noi și noi servicii urmează să apară la o scară care face ca revoluția industrială să pară minusculă. Ca rezultat, harta viitorului este mai completă decât cea prezentată anterior - care schița doar blocurile de construcție - deoarece ea expune legăturile cu instrumentele puterii și totodată prezintă modul cum, chiar în miezul acestui proces, se leagă de țintele performanței umane îmbunătățite. Pag. 74 Biți Gene Info Bio Performanța umană îmbunătățită Nano Neuro Atomi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
dintr-o generație a speranțelor și aspirațiilor legate de viitorul lor și de cel al națiunii. Dar nu o fac în unanimitate. Acest studiu a identificat patru segmente distincte care compun tineretul american. Liniile de demarcație dintre aceste segmente sunt schițate pe baza nivelului de pregătire pentru viitor și prin urmare, a posibilității atingerii viitorului succes. TENDINȚELE SPECIFICE TINERETULUI AMERICAN În general, tineretul american este optimist în legătură cu viitorul. Deși patru din cinci tineri sunt optimiști în legătură cu viitoarele lor cariere, ambiții și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
oți tot alerga să vedeți, una-două ? Că musafirii abia diseară vin. Aidi, donșoară, treceți să văd cum vă fac păru... Mai întâi că ea nu e goală deloc, e în pantalonași și brasieră, și nici la fereastră nu stă, ci schițează în fața oglinzii un pas de valsboston. Ah, ce mult iubește acest dans ultramodern, senti mental-senzual ! Ah, cât îl adoră ! Și ea, madam Ana, ce-ar vrea ? Savez-vous planter les choux, savez-vous planter les choux, dar nu este sătulă până peste
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
tulbure și încăpățânată -, era roșu, de jenă sau de soare, și parcă tot trupul și-l strânsese. S-ar fi strâns oricât de mult ca să se ascundă, dacă ar fi avut unde. Neavând unde însă, a luat-o la fugă, schițând doar un salut pe jumătate. Chiar fugea, călcând la repezeală pe pietrele pe care venisem amândoi ! Un gest care mai degrabă îl acuza decât îl salva, în caz că cineva s-ar fi uitat la noi în clipa aceea. Așa mi am
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
nemișcată acolo dacă un domn în vârstă (chipul îmi părea cunoscut, dar n am mai reușit să-mi amintesc de unde) nu ar fi ieșit din trăsură ; apropiindu-se, i-a oferit brațul, antrenând-o. S-a lăsat dusă fără a schița niciun gest, iar eu am plecat, încercând o morbidă plăcere, imaginându-mi drama. Ajuns acasă, mare emoție. Profitând că eram lipsă, Margot a ieșit într-o mică promenadă la Șosea, pe bicicletă. Necuviința gestului echivalează cu pericolul la care s-
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Sanda Cordoș, în lumea nouă, Dacia, Cluj-Napoca, 2003 * Comparată în mod inerțial, până la saturația analogiei, cu Hortensia Papadat-Bengescu (feminitatea expurgată de sentimentalism și obiectivată prin cruzime prozastică), Gabriela Adameșteanu urmează cu o consecvență minuțioasă programul de modernizare a romanului autohton schițat de Camil Petrescu. în această Dimineață pierdută, lumea exterioară apare numai ca o răsfrângere (retroproiectivă sau simultană) a unor realități interioare distincte, a unor subiectivități anxioase, care se exprimă. Destui comentatori au „identificat“ imediat protagonistul cărții, concentrându-se pe mahalagismul
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
fiu atît de absorbită de moment, Încît nici măcar să nu observ păianjenul. — Bănuiesc că ți e nu ți-e frică de păianjeni, Îi spun, rîzÎnd stresată. Bănuiesc că nu te temi de nimic. Jack ridică evaziv din umeri, iar eu schițez un zîmbet. — Chiar așa, nu ți-e frică de absolut nimic ? insist. — Bărbaților adevărați nu le e frică, spune glumind. Nu-mi pot reprima o mică Împunsătură de nemulțumire. Jack e probabil singurul om din lume care nu vorbește aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
bună ziua și, Într-un fel... o luăm de la capăt. — Ne Întrebam ce-ai zice să mergem la anul Împreună Într-o mică vacanță, spune mama. Toți trei. Doar... noi ? spun, privind În jur. — Așa ne-am gîndit, doar noi trei. Schițează un surîs. Cred c-ar fi destul de distractiv ! Evident, dacă poți și dacă n-ai alte planuri. Nu ! Mi-ar face plăcere ! zic repede. Chiar aș vrea. Dar... cum rămîne cu... Nici măcar nu sînt În stare să-i pronunț numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
să intru În programul de protecție a martorilor. Noul meu nume va fi Megan. Nu. Chloe. Chloe de Souza. — Ca să fiu mai exact... e vorba de un copil. Un copil ? Îmi sare iar inima. Are un copil ? — O cheamă Alice. Schițează un zîmbet. Are patru ani. Are o nevastă și o Întreagă familie despre care nu știu nimic, ăsta e secretul lui. Știam eu, știam eu. — Deci, ai... Îmi umezesc buzele uscate. Ai un copil ? — Nu, n-am nici un copil. Jack
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
deschisă a ursului de dincolo de gratii. Mereu singur alături de fetiță, Mihai a trezit bănuieli, astfel că, prin toamnă, prietenul lui, inginerul Petre Graur, i-a mărturisit nedumerirea unuia, care l-ar fi întrebat: "Vlădeanu e văduv?" Drept răspuns, Mihai a schițat un zîmbet și s-a întors imediat cu spatele. "Ascultă, Mihai, l-a rotit Petre cu fața spre el, de ce nu-mi spui nimic?" "Ce?" "Sînt, cred, cel mai bun prieten al tău, ne știm de-atîția ani..." "Petre, s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
făcut, nu știu dacă-ți mai arde să ieși la plimbare de braț. Uneori, sincer să fiu, spun mersi dacă am timp să-mi întîlnesc soția măcar în pat..." Petre Graur l-a privit lung, bănuitor și i-a răspuns schițînd un surîs amar: Și-atunci, Mihai, ce facem? Ne-ntoarcem la condiția omului de peșteră?... Eu am trei copii, și totuși..." Dar Mihai nu l-a mai ascultat. Săptămîna trecută, după un schimb de noapte, a hotărît să rămînă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
pardesiului, care nu stă ridicat, să-i apere gîtul de vînt. Pe mîine! spune ea, cînd următorul autobuz oprește în stație. Nu mă suna la serviciu. Sună-mă acasă, după cinci. Din politețe, Mihai rămîne locului pînă ce pleacă autobuzul, schițînd un gest de salut în urma lui, în speranța că femeia și-ar fi aruncat privirea înapoi. Cînd se uită la ceas, rămîne surprins: abia nouă și jumătate! Uite pentru ce am făcut sute de kilometri!..." Merge la cabinele telefonice din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
hol, va fixa o oglindă colo, în colț, dar totdeauna se găsesc alte treburi mai urgente. Te rog! pune Liliana mîna pe paltonul dezbrăcat de el și-l așază pe un umeraș înainte de-a-l agăța în cuier. Pe aici! schițează un gest delicat, de gazdă, spre cele cîteva trepte care duc la primul nivel. Alte trepte coboară la demisol, de unde se aude gazul metan arzînd în sistemul de încălzire, iar o scară laterală, în dreapta, cu balustrada din lemn alb, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
fizician. Întîi am vrut să te ignor, apoi m-am tot uitat și-am sfîrșit prin a fi fascinată de rapiditatea și precizia calculelor. Cînd s-au terminat orele, te-ai întors spre mine și, pe un ton firesc, ai schițat un gest: "Bem o bere?" Mai tîrziu, stînd la o masă în Cișmigiu, te-am întrebat ce faci acolo la uzină. Ai răspuns urît, înfuriat: "Un rahat! Mă uit la niște țevi și aștept să se întărească un șmac turnat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
De ce numai pînă mîine?! De ce mai mult? Pentru că sîntem maturi amîndoi! Știm c-o dorim și mai știm că stă în puterile noastre s-o obținem. Se uită lung unul la altul. Într-un tîrziu, fără ca vreunul dintre ei să schițeze un gest, își pleacă privirile. Mihai coboară mîna care a atins bărbia femeii. Eliberată, Liliana pornește încet prin spațiul liber din cameră. Întinde brațul, ezită o clipă, apoi deschide televizorul. Mihai se preocupă de bagaj, fără să bage de seamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
farfuriile cu care a venit și se apropie, lipindu-i-se de braț: Fii sincer! Nu-i așa că-ți pare rău acum? Mihai întoarce doar foarte puțin privirea. Și-o simte grea, încărcată de durere. Aș vrea ca acordurile astea, schițează Liliana un gest spre pick-up, să înlocuiască în sufletul tău pe cele din Sonata lunii. O, nu!! tremură Mihai, scuturat de un frison puternic. Ai dreptate! rîde ea. Uitasem că, și pentru tine, Sonata lunii... Dar altceva te-am întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
tînărului de odinioară. Exuberant în aparență, dar acaparat total de zbaterea sa pe un tărîm incert; frumos cum și-l dorește orice tînără, maturizat însă ca bărbat de relațiile lui cu femei răscoapte, care, probabil, spuneau da înainte de-a schița el primul gest de chemare... Se oprește lîngă bibliotecă și-și sprijină fruntea de cotorul unor cărți. Dar ce amăgită aș fi rămas dacă ne despărțeam fără să-mi fi spus tu toate astea!... Pentru că atunci aș fi înțeles că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]