6,679 matches
-
contra nemărginire, gravitație contra plutire (freamătul frunzelor, al frunților), piatra din gură contra stelei acanthicus adonis Am putea să așteptam să drăgălim să vrem și să sperăm ne speriem ne-ncurcăm n-auzim tremurăm ne-ndoim îngropăm lăcomim ne răzgândim urlăm lovim sărim peste asta ne-mpotmolim ne schimbăm clar numărăm am vrea doar să trăim și mai bine anomalops katoptron
Poeme by Dana Ranga () [Corola-journal/Journalistic/4656_a_5981]
-
sînt de fapt contextele în care cuvîntul circulă și azi (în afara vorbirii regionale) în registrul colocvial și în presă; o sumară verificare în Internet oferă exemple precum "strigînd din rărunchi" (textele unui cenaclu), "ideea salvatoare a lui Ninel este să urle din rărunchi" (România literară, 1998); "o țară care se pretinde tolerantă și creștin-ortodoxă pînă în rărunchi" (Viața liberă, arhivă); "sindicaliști sau peremiști care cer din rărunchi demisia guvernului" (Academia Cațavencu = AC, 1997) ș.a.. Apare însă și o modificare a construcției
"Din toți rărunchii"; "din toți bojocii" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16931_a_18256]
-
moment dat și un grup de elevi fără nici o legătură cu olimpiada, aduși de la un liceu din București cu autobuzul. Ce deosebire! Acești elevi păreau nu elevi, ci derbedei culeși de pe stradă, se îmbrânceau, vorbeau mizerabil sau pur și simplu urlau, făcând să se clatine de mirare stalactitele și stalagmitele. M-am întors repede, ca atunci când, trezindu-te, vrei să mai prelungești puțin un vis frumos, la olimpicii mei și m-am bucurat de prezența lor luminoasă și plină de grație
O Românie ideală by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/7611_a_8936]
-
fac o sperietoare/ îmi amintesc zilele în care ascuns sub pat îmi desăvârșeam lucrarea/ grămada pe care îmi rezemam capul uneori când adormeam/ iar acum când e gata noapte de noapte sting lumina și numai bănuind-o acolo/ încep să urlu de spaimă" (Ion Mureșan - Poemul despre poezie, din Antologia poeziei generației '80, Ed. Vlasie, Pitești 1993, pag. 170) - op. cit. pag. 115-116). "Day after Night - Twenty Romanian Poets for the Twenty First Century", edited by Gabriel Stănescu și Adam J. Sorkin
Poezie optzecistă și ritmuri anglo-saxone by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/17390_a_18715]
-
cazul în care e tocită, deteriorată, degradată. Sau prea largă. Ori a intrat la apă. Ca, bunaoară, muzica savantă, care prin înmuieri, spălari, clătiri și uscări repetate s-a ponosit și strâmtorat, devenind aproape inutilizabilă. Din a te face să urli fiindcă o dorești, s-a ajuns la a-i vedea pe alții în vis cum o îmbracă. Și te simți trădat de muzica purtată în altă parte, aidoma femeii ce zâmbește rivalului tău. 2. Muzica savantă și-a croit opusurile
Muzică și vestimentație by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/12478_a_13803]
-
mic de exploatat. În poezia Anei Blandiana, o aparentă poetică blagiană a somnului, a ființei latente, capătă neașteptate conotații politice, de pildă în Hibernare: Nu-i asculta pe frații mei, ei dorm,/ Ei nu înțeleg cuvintele care le strigă,/ În timp ce urlă ca niște fiare aprobatoare/ Sufletul lor visează stupi de albine/ Și înot în semințe.// Nu îi urî pe frații mei, ei dorm/ Și-n somn se înmulțesc și cresc copii/ Care-și închipuie că viața e somn și, nerăbdători,/ Abia
Strategiile subversivității by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8470_a_9795]
-
Cristina Alexandrescu În vreme ce rudele persoanelor dispărute odată cu avionul Boieng 777 manifestează în fața Ambasadei Malaysiei de la Beijing, căutările au fost suspendate din cauza condițiilor meteorologice nefavorabile. "Guvernul malaysian este un criminal. Dați-ne înapoi rudele", spun oamenii care-și urlă neputința. Au trecut mai bine de două săptămâni de la dispariția avionului. Căutat în 11 țări, de 25 de țări, părți din el s-ar fi văzut prin satelit. Nimic confirmat încă. Marți, vicepreședintele Inmarsat, operatorul britanic de sateliți ale cărui
Căutările Boeing-ului 777 au fost SUSPENDATE by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/79311_a_80636]
-
a declarat Maradona, din interiorul mașinii sale, scrie Agerpres. La un moment dat însă, înfuriat pe unul dintre ziariști, a ieșit din automobil și i-a dat o palmă. 'De ce te iei de soția și de fiul meu? Idiotule!', a urlat Maradona, într-un incident surprins de camerele de filmare. 'Să fie lăsați în pace cei din jurul meu! Am 53 de ani și nu mai sunt acel Dieguito de odinioară. Numele meu este Diego Armando Maradona', a spus tăios fosta glorie
Diego Maradona a lovit un jurnalist - VIDEO by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/82230_a_83555]
-
tare să fie chiar Monica Tatoiu. A, nu, ea este în showbiz, într-un fel. Într-un mare fel, de altfel. Păcat. Aștept, în continuare, să mă conving că există și un domn Tatoiu, vreau să îl pipăi și să urlu: Este!, dar pe de altă parte visez la o scenă tandră între Bote și Monica. Ar fi un SF erotic, cum numai CT Popescu ar putea scrie, dacă nu i-ar păsa de soarta lumii, în general, și de soarta
De ce a plecat Moni în China? Pentru bani. PAMFLET () [Corola-journal/Journalistic/25299_a_26624]
-
dusă însă și mai departe, adică spre o robotizare 'multilaterală'." (aprilie 1980, p. 549); " Tot mai rară până și puterea de a face haz de necaz; necazul e atât de incredibil încât îți vine cel mult să... rânjești sau să urli. Cumințenia românească a ajuns în momentul de față una din slăbiciunile cele mai rușinoase." (decembrie 1982, p. 586)... I se pot aplica celui ce a pus în scris sensuri atât de precise ale chinului unui popor întreg remarca lui Gh.
Despre jurnalul lui Victor Felea by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/15860_a_17185]
-
cheamă? Vasili Petuhov? Nu. Nicolai Sapogov? Nu. Pantelei Rîsacov? Nu. Ei, cine sînt eu? însă atunci de pe acoperiș a căzut a cincea cărămidă și l-a lovit atît de rău pe Cuznețov, încît Cuznețov a uitat de toate definitiv și, urlînd "O-ho-ho!", a început să fugă pe stradă. Rugămintea mea! Dacă cineva întîlnește pe stradă un om cu cinci cucuie, aduceți-i aminte că îl cheamă Cuznețov și că trebuie să cumpere clei de tîmplărie ca să-și repare scaunul.
Proze scurte de Daniil Harms by Mihai Vakulovski () [Corola-journal/Journalistic/15332_a_16657]
-
II-a - 4 sau 5 puncte-amendă Posesorii ruinelor pe patru roți, adică autovehiculele care, în mers sau staționare, poluează fonic sau emană noxe peste limita admisă, vor fi sancționați cu 4 sau 5 puncte, deopotrivă cu cei din mașina cărora urlă difuzoarele, care ne asurzesc cu claxonul sau al căror autoturism nu e dotat cu trusă medicală, triunghiuri reflectorizante și stingător pentru incendii. Există însă o categorie de contravenienți care, pe lângă amendă, vor avea și permisul suspendat 30 de zile. Este
Agenda2006-12-06-1-general6 () [Corola-journal/Journalistic/284880_a_286209]
-
Marius Dobrescu Daulele vuiau pretutindeni. Bătând întruna mătănii, dervișii se rugau și urlau fără răgaz. - Îi vom deprinde pe acești ghiauri îndărătnici cu învățătura cea sfântă, striga un predicator cu voce de tunet. Pe pământul lor vălurit precum spinarea diavolului vom ridica minarete întru slava lui Allah. Din vârful lor, în amurg, glasul
Ismail Kadare - Mesagerii ploii by Marius Dobrescu () [Corola-journal/Journalistic/6535_a_7860]
-
Sadedin, nu-ți pierde vremea cu unul ca el. - Mergem, spuse și astrologul. Undeva aproape se auzi iar tropot de cai și o voce strigând: „Înapoi!", „Leagă cățeaua!" După cum s-ar părea, bătaia începuse din nou. - Îi scopesc, la naiba, urla cineva. Îi aranjează rău. - Să mergem, zise din nou astrologul. Plecară fără a mai privi în urmă. Luna plină eclipsa lumina focurilor. Tabăra vuia și clocotea. Oștenii forfoteau peste tot. Cei ce se plictiseau de rugăciunile hogilor mergeau să vadă
Ismail Kadare - Mesagerii ploii by Marius Dobrescu () [Corola-journal/Journalistic/6535_a_7860]
-
clocotea. Oștenii forfoteau peste tot. Cei ce se plictiseau de rugăciunile hogilor mergeau să vadă dansul dervișilor; plictisindu-se și de asta, se îndreptau spre locurile în care predicatorii vorbeau mulțimii. Într-un asemenea grup pestriț Sadedin își recită aproape urlând poemul. - Foarte frumos, îi spuseră într-un glas cronicarul și astrologul. - Eu pentru asta scriu. Să înflăcărez oștenii, strigă Sadedin și trase pe gât încă o dușcă. Sunt destui poeți care oftează câtu-i ziulica de lungă după paradis și floricele
Ismail Kadare - Mesagerii ploii by Marius Dobrescu () [Corola-journal/Journalistic/6535_a_7860]
-
căzut în genunchi în fața icoanelor Domnului nostru Iisus Hristos și Mamei Sale, Sfânta Maria, până când un tunet năpraznic a cutremurat cerul și pământul. A urmat un șuierat asurzitor. Cineva a strigat „asta e arma cea nouă". Altul a început să urle. Pașii cuiva alergau fără țintă. Începuse lupta. (Roman în curs de apariție, în colecția „Raftul Denisei", la Editura Humanitas Fiction)
Ismail Kadare - Mesagerii ploii by Marius Dobrescu () [Corola-journal/Journalistic/6535_a_7860]
-
lista” lui Cicerone Ionițoiu cu gradul de locotenent. În 1948 era șeful Securității din Blaj. Din anchetele cu el, supraviețuitorii își amintesc carafa cu vin și, alături, un cuțit pe care anchetatorul avea obiceiul să-l înfigă în lemnul mesei urlând și amenințându-i cu castrarea („Îți tai coaiele, mă!”). Au murit, sub tortură, în timpul anchetei lui, cel puțin doi oameni: un învățător pe nume Țintaru și un anume Răhăianu. Există și relatarea că Máthé Matei venea beat în arest și
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4414_a_5739]
-
nu exista familie care să nu aibă un membru sau o rudă zvârliți în închisoare. Apoi, sub Ceaușescu, numai de zâmbit nu-ți ardea când, mort de foame, hăitașii partidului te mai și obligau să ieși la demonstrații și să urli ineptele lozinci de proslăvire a regimului. Prin ce-a făcut imediat după preluarea puterii, Iliescu ne-a înghețat pentru multă vreme zâmbetul pe buze. Astăzi, tonul încrâncenării și al urii îl dau televiziunile. Ca simplu cetățean, n-ai scăpare. De la
De ce nu zâmbesc românii? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7676_a_9001]
-
Ion Zubașcu: "Am visat că Maria e moartă. Am trăit moartea ei/ în toate celulele mele. Nu se poate să moară Maria./ Orice se poate în blestemata asta de lume/ dar să moară Maria, nu. Niciodată!/ M-am trezit brusc, urlând, pe străzile unui oraș fără nume,/ în cameră cu Maria alături, în pat. Dormea lângă mine/ și-aș fi vrut să-i sărut respirația liniștită, egală,/ să-i mulțumesc din tot sufletul că e întreagă și vie/ alături de mine în
Poetul cetățean by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6693_a_8018]
-
la plimbare pe străzile din jur, coborîse la Agârbiceanu, sau o luase curajos în sus, cum mâinile la spate, masiv, tăcut, spre scurtăturile abrupte ce dau spre Feleac, spre curba morții, unde motoarele se opresc, deseori, iar motocicletele copilăriei mele urlă în coasta de care multora li-i frică. Sau ieșise spre livezile cu mere, spre Polocsai... Pasul, ritmul, versul, piciorul metric, imaginile de afară, dinăuntru. Oricum, nu se cădea, simțeam, să fie risipită liniștea aceea densă, iar când doamna Cornelia
ADRIAN POPESCU: „Editura Bucovina paternă, Transilvania maternă, Umbria spirituală m-au modelat interior” by Ioana Revnic () [Corola-journal/Journalistic/7019_a_8344]
-
Da, iubiții miei: sute de nopți nedormite! Ațipiri și tresăriri, cu începuturi de vise în care, monștrii cu mult mai arătoși decât cei din filmele americane de groază, ieșeau prin micul ecran și îmi înfigeau colții sau ghearele în carotidă! Urlau la noi, la toți ai familiei, în timp ce ne smulgeau scăfârlia întrebându-ne cu vocea domnului Președinte Traian Băsescu: -Vreți să trăiți bine ? Na-vă, trai! Și ne trimeteau cu scalpul la cerșit la poarta Cotroceniului și la intrarea în Palatul
Cât-îi retingu' de mare... by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10548_a_11873]
-
clanță, de fapt nu pentru a deschide, ușa este pe jumătate deschisă. Preotul Zota se repede pe neașteptate spre el, se oprește la jumătatea drumului, pare mai înalt, pieptul lat, umerii osoși. Obrazul lui de anahoret se schimonosește. Nu huli, urlă el. Proptit pe picioarele larg desfăcute, bărbia repezită înainte, mâna întinsă spre Antipa care fără să se întoarcă tocmai deschide larg ușa. Nu huli, urlă preotul, ceilalți încă râd. (...) nu huli, nuuu huuuuuliiiiii, nu hu... mâna întinsă a preotului cade
Viața e în altă parte (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11723_a_13048]
-
pare mai înalt, pieptul lat, umerii osoși. Obrazul lui de anahoret se schimonosește. Nu huli, urlă el. Proptit pe picioarele larg desfăcute, bărbia repezită înainte, mâna întinsă spre Antipa care fără să se întoarcă tocmai deschide larg ușa. Nu huli, urlă preotul, ceilalți încă râd. (...) nu huli, nuuu huuuuuliiiiii, nu hu... mâna întinsă a preotului cade, genunchii se îndoaie încet, glasul se întrerupe brusc, încă se mai aud vorbe râsete, acum un om înalt și greu zvâcnește pe scânduri între scaune
Viața e în altă parte (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11723_a_13048]
-
pămîntului. Și asta era foarte important pentru noi. Uneori, mai merg pur și simplu ca să-mi întîlnesc emoțiile de altădată. Acum, locuri luxoase, șic se învecinează, încă, cu magazine comuniste, hidoase, cu blocuri ce par nelocuite, părăsite, din care, totuși, urlă vital manele fel de fel, cu ganguri puturoase în care incertitudinea este, ea însăși, un mod de a trăi. Tranziția aceasta arhitecturală bizară, și nu numai, întreține, cumva paradoxal, un soi de speranță tîrzie, caraghioasă că lucrurile se pot modifica
Dincolo de podețe by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8734_a_10059]
-
Și m-am dus tremurînd la oglinda/ în care patul tău se vedea/ ușor înclinat/ și parcă te duceai cu el cu tot în jos/ și m-am apucat// să- mi fac ochii încet, încet,/ așa cum aș număra/ ca să nu urlu de durere/ și tu liniștită mi-ai spus:/ îți stă mult mai bine așa.” (M-ai privit îndelung). Perfectul compus încadrează secvențele intensificate de prezent. În altă poezie, imperfectul pare și mai apăsător, iar cu mai mult ca perfectul, „pînă
Sora noastră by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3139_a_4464]