3,853 matches
-
Constanța, (sora), fiica Mărioarei care trăia încă necununată cu Vasile, zestrea se știa: lada plină cu covoare, un vițel, 4 ha de pământ și cheltuielile de nuntă. Cum fata era și foarte frumoasă, tare cuminte și de neam bun (și zestrea de luat în seamă) cei 6-7 flăcăi înstăriți se aruncau la prețuri serioase pentru a-i cumpăra ilustrata, ca dovadă de regina balului. Licitația era purtată (de) pe o masă dinspre scena sălii de clasă lungi de peste 10 metri și
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
de pe la orele trei. Era frumoasă. Părinții, bucurându-se la început de râvna ei de a citi, prinseră să se îngrijoreze într-o vreme, căci Amada n-avea ochi pentru lumea din jur, ce începuse a da târcoale burduhănosului palat, excepționalei zestre și nurilor fetei. Și se întâmplă ceea ce se-ntâmplă pe la 17 ani: trupul fetei o luă înaintea lecturilor. Amada crescu, se împlini, arătând ca proaspăt scoasă de sub tipar, o mândrețe de fată. Dar ei nu-i păsa de asta: citea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
logic. Este înstărit, însă nu de rangul clanului Fine. Și este și foarte ambițios, Dominic ăsta al nostru. El și Suki ar trebui să se ia, măcar pentru bani - jumătate din averea lui Sir Richard la moartea acestuia și o zestre consistentă din care să trăiască. Probabil Dominic crede că i se cuvine. Știi, o perioadă a crezut că este fiul lui Richard. Richard l-a tratat ca atare dintotdeauna. A fost destul de enervat când și-a văzut tatăl și și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
fiecare dintre noi să fie special în constituie circumstanțele specifice în care s-a născut. Moștenirea genetică primită de la fiecare dintre părinți are o mare importanță. Cine sunt părinții noștri are o mare influență asupra a ceea ce vom deveni noi. Zestrea noastră genetică influențează, mai mult decât ne-am imagina, modul în care reacționăm la realitatea din jur. Poate fi foarte important, pentru o autocunoaștere autentică, să știm anumite lucruri despre familia noastră de origine. Cu cât știm mai multe despre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
poți spune despre ei? Ce crezi că ai moștenit de la ei? Ce sentimente te încearcă atunci când îți amintești de părinți? Care este cea mai veche amintire a ta? Tradițiile și contextul cultural Poate că următoarea influență puternică asupra noastră, după zestrea genetică, o are moștenirea culturală. Deși unii sunt influențați în mai mare măsură de aceasta, cu toții avem un fundament cultural care ne-a fost transmis, în mod activ sau pasiv, când eram copii. Pentru unele familii tradițiile culturale sunt mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
dintre buzele încă frumos conturate, dar care par tăiate de cutele amărăciunii, se strecoară ca un susur un cântec : "Sfinte Dumnezeule, Sfinte Tare, Sfinte fără de moarte, Miluiește-ne pre noi." Dora cunoaște acest cântec religios. Era prezent fără știre în zestrea spiritului ei, moștenit de cine știe câte generații. Un îndemn interior îi spune că trebuie să îl cânte, să își unească vocea cu cea a Teodorei, ceea ce se și întâmplă într-un mod spontan, firesc. Cele două voci se contopesc într-una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
imediat. Carmina încearcă să se comporte normal, să fie în ton cu ceilalți deși simte că o adevărată osmoză nu se poate realiza. Sunt la fermă multe fete coborâte din satele lor de munte, să câștige acolo un ban pentru zestre. Sunt vesele, guralive și știu o mulțime de cântece, le vezi mereu grupuri, grupuri, deschise, prietenoase, fără să ascundă totuși o rezervă în fața Carminei. Într-o zi, în timpul unei averse de ploaie le-a urmat în camera de dormit, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
că prohibiția exprima doar o repulsie generală față de relațiile sexuale Între persoane care au copilărit Împreună. — Exogamia constituie baza schimbului, și astfel, baza a ceea ce numim cultură. De asemenea, este deseori urmată de câștiguri În termeni de prestigiu social și zestre. — Mă Îndoiesc că tabuurile vor răspunde la această Întrebare, am murmurat, iritat de explicația savantă. De ce a păstrat Dora un copil care știa că va avea de suferit? Karp Îmi evită privirea. — Poate n-a spus nimănui că tatăl copilului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Pe de o parte, era gena „nobilă“ ce provenea de la o persană albă, cu blana lungă și nasul turtit pe care Petite-Ma o adusese cu ea când se măritase, pe la sfârșitul anilor 1920 („probabil că pisica asta e toată zestrea ei“ Își băteau joc de ea femeile din veciniă. Pe de altă parte, era gena „maidaneză“ ce provenea de la o pisică neidentificată, dar aparent maro deschis, cu care persana albă reușise să se Împerecheze Într-una din escapadele ei. Generație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
În Riza Selim Kazanci el, la rândul lui, avea să merite acea Încredere până la ultima sa suflare. Această soție blondă cu ochi albaștri, care a venit la el cu o pisică cu blana deasă și albă ca zăpada În locul unei zestre adecvate, era bucuria vieții lui. Niciodată În viața lui nu a refuzat să-i Înplinească vreo dorință, oricât de capricioasă ar fi fost ea. Totuși, nu asta era și atitudinea băiatului lui care avea acum șase ani: Levent Kazanci nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de rang Înalt s-a oprit În satul ăla Împreună cu oamenii lui și au luat la Întrebări sătenii ca să afle dacă au dat peste vreun orfan armean prin zonă, mama asta turcoaică a ascuns-o pe Shushan În lada de zestre a fiică-sii ca să o scape de rele. O lună mai târziu fetița se pusese din nou pe picioare, exceptând faptul că cu nu vorbea prea mult și că noaptea plângea În somn. Parcă spuneai c-a fost dusă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
câte una frunzele tuturor plantelor de apartament din living, ale mușcatei și campanulei, rozmarinului și colierului de lemn dulce. A șters până și frunzele slăbănogului. Între timp mătușa Feride i-a surprins pe toți scoțând cel mai frumos paravan din zestrea ei. Însă bunica Gülsüm a fost fără Îndoială cea mai Încântată de veștile alea. La Început a refuzat să creadă că unicul ei fiu venea să le viziteze după atâția ani, iar când s-a convins În sfârșit că erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
la liman, PUR îl va înțepa din nou, așa cât să nu-și piardă „doctrina“ și „identitatea“. Doar că prețul PUR este acum mai mare, circa treizeci de locuri eligibile, dar ce să-i faci, toate s-au scumpit. Totuși, zestrea PUR-ului constă mai degrabă în suportul său mediatic decât în cele câteva procente, cinci cu toate, din care PSD-ul o să recupereze jumătate, spun sociologii. Și atunci PSD, prin aripa Iliescu care este a viitorului, a început o lentă
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
în dreptul său poliția de frontieră a scris: „ieșit din țară“. La Constanța poliția a descins la MTC-TV, un mărunt studio local, asociat însă cu ditamai trei companii de sub autoritatea fostului ministru al transporturilor, Miron Mitrea. Presa a scris despre o zestre de 6 milioane de dolari. Acum se verifică cum au fost cheltuiți banii de la trenuri și vapoare. Interesant este că toate aceste dosare par să fi luat în greutate mai demult, organele de anchetă au strâns filă lângă filă încă
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
de vânătoare pe întinsele lui/ domenii sintactice, [...] el, parohul, el, gospodarul, el/ cârmaciul unei corăbii scufundate/ în apele în scădere ale râului Berlad"; sau: "Vă scriu din lumi postjunimiste:/ că luna are sâni din ceară/ că luna are lăzi de zestre/ [...] Aleluia,/ dinspre Pogor spre Cetățuia.../". Dacă intelectualii, în general, se aseamănă cu Fiul rătăcitor, să ni-l imaginăm pe Lucian Vasiliu "rătăcind", singur, prin muzeele dedicate scriitorilor Dosoftei, Vasile Alecsandri, Constantin Negruzzi, Mihai Eminescu, Ion Creangă, Vasile Pogor, Nicolae Gane
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
mă zbicesc de ploaie... M-a pătruns până la os! Ea îmi făcu loc și eu intrai. În urmă-mi și lumina umplu încăperea scundă, descoperind vatra pe care mureau flăcările câtorva găteje, și păreții curați, și lada din fund, cu zestrea ridicată până sus în grindă. Și dragostea, fiorii fierbinți, pe care tinereța mea îi aștepta de mult, mă învăluiră ca flăcările unui rug. Era de vină și ploaia, și noaptea, și necunoscutul fioros al locului, și lumina care descoperise ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
chirie. Pe doi copii îi pusese în pământ, morți de anghină, iar fata cea mai mare, Tudorița, deodată începuse a crește, deodată se prefăcuse într-o domnișoară balaie și voinică. —Mâni-poimâni o mărit! grăia pe nas, cu mândrie, Ion Rusu. Zestre n-am, dar chiar să am avere, n-aș da zestre fetei mele... Cui îi place, așa s-o ieie... Și pleca, mândru, cu cortelu-i uriaș și cu pălăria-i cenușie. Ca totdeauna și aicea în Broscărie, de când se mutase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
iar fata cea mai mare, Tudorița, deodată începuse a crește, deodată se prefăcuse într-o domnișoară balaie și voinică. —Mâni-poimâni o mărit! grăia pe nas, cu mândrie, Ion Rusu. Zestre n-am, dar chiar să am avere, n-aș da zestre fetei mele... Cui îi place, așa s-o ieie... Și pleca, mândru, cu cortelu-i uriaș și cu pălăria-i cenușie. Ca totdeauna și aicea în Broscărie, de când se mutase, fata mai mult singură stătea acasă. Cosea o rochie pentru nevasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
nuntă încă... Logodnicul meu a murit. Nici macar nu l-am cunoscut și a murit. Părinții nu răspunseră. Ceea ce ar putea spune fata n-avea nici o însemnătate pentru ei. Rifca întrebă oftând: —Și cine-i mirele acela? Știe hahamul că dăm zestre numai cinci sute de lei? —Știe. Dar el mi-a spus numai așa: Am un mire pentru fata ta... —Și nu l-ai întrebat de nume? — Nu l-am întrebat... —Leiba! tu totdeauna faci așa!... strigă cu nemulțămire nevasta. Iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
să râdă, pe când fata îi punea un ștergar curat pe masă. Tot îmi spune unul și altul: de ce nu-ți măriți, cucoane Ioane, fata?... Și eu de colo: Apoi fata mea... hapoi fata mea... Eu fetii mele nu-i dau zestre... Cui îi place, așa s-o ieie... Cam greu, tată... Picherul își sorbea încet paharul de vin și se întorcea holbat la dânsa: —Ce-ai spus? Zestre? parale? Da’ ce? eu cu lux te-am învățat? Să nu-mi spui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
colo: Apoi fata mea... hapoi fata mea... Eu fetii mele nu-i dau zestre... Cui îi place, așa s-o ieie... Cam greu, tată... Picherul își sorbea încet paharul de vin și se întorcea holbat la dânsa: —Ce-ai spus? Zestre? parale? Da’ ce? eu cu lux te-am învățat? Să nu-mi spui fleacuri, că eu nu știu multe... Cui îi place, așa să te ieie... Ai înțeles? Eu umblu prin ploi, eu umblu pe vremea rea, vai de capul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
te-am învățat? Să nu-mi spui fleacuri, că eu nu știu multe... Cui îi place, așa să te ieie... Ai înțeles? Eu umblu prin ploi, eu umblu pe vremea rea, vai de capul meu... și încă să-ți fac zestre?... Tu să fii cuminte, atâta... Îi avea noroc, bine; nu, cum a vrea Dumnezeu, scurt!... Numai să nu fii proastă... Să nu cumva s-aud eu ceva, c-apoi atâta ți-i leacul. Ion Rusu mormăia multă vreme, pe nas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
clipă - mai curând doi ochi înfocați și iscoditori. El se grăbea la vale spre casă, și se gândi la rușinea pe care o va avea în fața tuturor cunoscuților, când se va afla că fata lui, fata lui cea crescută fără zestre, fără lux, fata lui cea harnică, l-a făcut de râs, i-a pătat onoarea lui! La altceva nu se gândea decât la asta și-i venea amețeală. „Adevărat să fie?...“ Și privea spre hârtia pe care o păstra boțită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
boierului vostru? întrebă Niță. Țiganul își ridică albul ochilor și clătină din cap. —Cumplit! - Moșii și vite, și multă argățime... și curți mari la Avrămeni. Ș-a avut el cinci băieți și patru fete... Și la toți le-a dat zestre câte o moșie. - Da’ era strașnic gospodar cuconu Iordache. Era un om mare, cu mustața groasă... Toată lumea se temea de el. Și cucoana Profirița tremura - când se mânia boierul cel bătrân... Ș-apoi uite dumneata cum s-a nimerit!... Pesemne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
de mine, se rușină nana Floarea. Octavian al meu n-are împlinite două luni vârstă și-l hrănește o nevastă din Laz, care mi l-a primit și căreia îi plătesc laptele. Biata Ana, atâta ne-a lăsat. Fată fără zestre - s-a plătit cu un prunc voinic; i-am pus nume împărătesc. Îi mulțămesc pentru ce ne-a lăsat, ca și cum ne-ar fi dăruit un răsad. Frumoasă a fost, nu pot zice că n-a fost frumoasă, și are dreptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]