33,137 matches
-
introdus concepte și reguli noi care au pus În funcțiune fermentul vital al epocii imediat următoare, numită ramsidă după numele fondatorului și a personalității care a marcat-o. Este o perioadă care se naște prin accederea la tron a unui bătrân general din provincie, Ramses I și care aduce astfel oficial la putere un reprezentant al noilor forțe din țară În conflict cu forțele tradiționale ale administrației templelor; Ramses este totodată și un personaj care nu este legat ab origine de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
le cerceteze inimile/ Mlădițele vin la el pentru a deveni frumoase/ Iar crinii se bucură de el. Nu trebuie să ne mire nici faptul că până și Înțelepții În Îndrumările lor au despre divinitate o concepție diferită de cea a bătrânului Ani, care era Încă atât de precaut și atent la tradiție. Amenemope, un Înțelept din acea perioadă, spune 2: Zeul se găsește În perfecțiunea sa, În vreme ce omul În lipsurile sale... Nu spune „Eu sunt fără păcat”, și nu Încerca să
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
lipsesc indiciile unei hierogamii propriu-zise). Era vorba de o mare sărbătoare populară, care implica și alte divinități Împreună cu locurile lor sacre (printre care NIN.KIR, zeiță a bocetelor funebre) și În care regele rămânea În plan secund, În timp ce protagoniști erau Bătrânii din Emar și toți locuitorii. Textele menționează personalul sacru cu diferite Însărcinări, printre care iese În evidență preotul sacrificator, numit „Stăpânul casei”. Trebuie amintit că aici, ca și În alte mărturii religioase, consoarta lui Baal este Khebatxe "Khebat", marea zeiță
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și de jafurile grecilor (Madan ed., D¶nkard, p. 412 rr. 5-11: Baily, 1943, pp. 156 sq., 218 sq.; Zaehner, 1955, pp. 8, 31 sq.). Chiar și unele izvoare clasice confirmă existența unor texte scrise Înainte de epoca sasanidă: Pliniu cel Bătrân, care se referă la Hermippos (secolul al III-lea Î.Hr.), autorul unei cărți despre magii care ar fi comentat scrierile atribuite lui Zoroastruxe "Zoroastru", având grijă să-i redacteze și un index (Naturalis historia, XXX, 4: Bidez-Cumont, 1938, II
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
instituția să devină reprezentativă pentru diferitele pături sociale și interese ale comunității. Acestuia i s-au asociat, Încetul cu Încetul, școli, centre de formare profesională, instituții comerciale, spitale dotate cu un serviciu sanitar foarte eficient, complexe de locuințe, case pentru bătrâni, orfelinate, cămine pentru studenți, aziluri pentru copii. Opera Panchayat-ului nu s-a oprit aici, ci s-a extins prin promovarea culturii și a educației, inclusiv a celei științifice, prin acordarea de burse tinerilor, credite bancare și stipendii celor nevoiași (Kulke
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
apărător al ordinii cosmice imutabile (să ne gândim la cultul lui Diëvas și la anotimpuri), celălalt expert În practici magice Înfricoșătoare și având o Înțelepciune Întunecată. Știm de la Simon Grunau că prusacii aveau un zeu, Patolloxe "Patollo", reprezentat ca un bătrân cu Înfățișare lugubră și privire răutăcioasă. Ar putea fi un echivalent local al lituanianului Vëlinas; În această situație, nu ar fi absurdă comparația, propusă de Pisani (1950b), cu termenul indian vechi patala- „infernul”. Mai mult, alături de prusacul Patollo mai găsim
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Ogmios", care În Herakles de Lucian din Samosata, este identificat chiar cu acest zeu pentru că ambii au același tip de Îmbrăcăminte (piele de leu, măciucă, arc, tolbă cu săgeți), deși diferă profund sub alte aspecte, Ogmios fiind reprezentat ca un bătrân cu părul cărunt, cu pielea uscată și fruntea Încrețită. Mai mult, Lucian nu cunoaște un aspect de ordin funcțional: Ogmios trebuie să fi avut, chiar dacă astăzi este dificil de spus În ce fel, o legătură cu scrierea, fiindcă alfabetul irlandez
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
asemene hiarelor și dobitoacelor celor cu minte și fără minte”. Unii termeni s-au pierdut. Neculce Întrebuințează acest termen: „Șerban Vodă Cantacuzino voia să scoată din Domnia Moldovei pe Dumitrașcu Cantacuzino, ca să puie În locul lui pe clucerul Constantin Cantemir, un bătrân de 70 ani; acestuia Îi impunea, În schimbul domniei, să nu se atingă de copii boierului Gavriliță, pentru că el vedea și cunoștea Gavriliță că feciorii lui, că nu sunt toți așezați la minte, că o samă sunt cam slobivi”. Termenul caracterizează
Prelegeri academice by Prof. dr. CONSTANTIN ROMANESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92355]
-
, monahul (a doua jumătate a sec. XIV - începutul sec. XV), autor de imnuri religioase. Logofăt - se presupune - în divanul domnesc și apoi monah, F. este în timpul domniei lui Mircea cel Bătrân primul autor cunoscut din Țările Române al unor cântări bisericești. Menționat ca scriitor al unui document de danie voievodală către mănăstirea Cozia din 8 ianuarie 1392 (păstrat în copie și în traducere românească din secolul al XVIII-lea), a devenit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287003_a_288332]
-
a avut loc o crimă, prilej de a pune în mișcare un întreg repertoriu de fizionomii, comportamente și limbaje: adolescenta pură (Anda Deheleanu), gestionarul hoț (Ștefan Mărăcineanu), femeia vulgară și ușuratică, sprijin neprețuit pentru detectiv datorită limbuției sale (Roza Mărgărit), bătrânul care își transformă casa în tractir (Aram Agopian) sau actrița proxenetă (Mariana Pop). Oarecum diferit este romanul Femei singure (1969), unde accentele psihologice sunt mai judicios distribuite, nuanțând viața interioară a personajelor. Frământările Rodicăi (soția unui condamnat la cincisprezece ani
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285629_a_286958]
-
restul Europei, naționalismul lui Giuseppe Mazzini și cel al lui Jules Michelet le-au exaltat pe națiunile lor. Cursurile acestuia din urmă au inspirat o întreagă generație, începînd cu Adam Mizkiewicz pînă la cea care va înfăptui independența României: Brătianu Bătrînul, Nicolae Bălcescu și alții. Nevoia imperioasă de afirmare națională a fost exprimată de Nicolae Bălcescu, democrat revoluționar și politician-istoric român: Problema naționalității este mai importantă decît libertatea. Odată pierdută, libertatea poate fi recîștigată cu ușurință, dar nu și naționalitatea". Un
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
suferă din cauza rasei căreia îi aparțin și nu din cauza vinei lor. Antisemitismul demoralizează națiunea pe care o persecută. Dacă (cum este cazul României!) o generație tînără este educată de profesorii ei și de poliție că a-l bate pe un bătrîn sau pe o studentă reprezintă un act de cavalerism și de eroism, acest lucru va avea urmări grave asupra eticii națiunii. Apoi, folosirea evreilor ca țapi ispășitori pentru orice rău pe lumea asta (un proces dirijat cu grijă "de sus
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
era încurajată. Evreii puteau fi naturalizați numai în cazuri excepționale, dar li se cerea să presteze serviciul militar. Existau multe incapacități și restricții. Atît permanentele persecuții cît și corupția atotputernică demonstrau că guvernul român încerca să le facă situația insuportabilă. Bătrînul Brătianu a ilustrat aceasta relatînd o poveste populară în care o vulpe care se strecoară într-o livadă printr-o spărtură în gard se îngrașă atît de mult încît nu mai poate ieși din ea ca să scape. Grădinarul aruncă vulpea
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
se manifeste: ușurință în însușirea materiilor, rod al unei educații paralele. Începe acum să se familiarizeze cu scrierile despre haiduci, gherila naționalistă care acționa la drumul mare, prezentați într-o manieră romantică. Și o singurătate tot mai accentuată 25. Primul-ministru, Bătrînul Ion Brătianu (căruia Iorga îi spunea "bătrînul și tiranicul Vizir")26 a vizitat școala. Vizita lui i-a trezit la realitate pe cei care (ca Iorga) erau educați în spirit naționalist. Își petrecea de obicei vacanțele de vară la unchiul
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
Iorga naționalismul în primii lui optsprezece ani de viață? El a recunoscut că educația lui din cadrul școlii (ca întregul sistem de învățămînt din România acelui timp) era extrem de naționalist. Educația lui naționalistă a suferit totuși cîteva lovituri. Am menționat vizita Bătrînului Ion Brătianu. O dezamăgire și mai mare a constituit-o vizita regelui Carol I la Iași. Își amintea cu dezgust de gloata de români și evrei instigată de opoziția politică dedîndu-se la cele mai urîte gesturi și aruncînd cu roșii
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
Iorga i-a fost prezentat marelui scriitor satiric Caragiale și prietenilor lui apropiați: poetul moldovean Vlahuță și scriitorul Delavrancea. Înainte de aceasta (la Iași), făcuse în treacăt cunoștință cu Vasile Alecsandri. Lui Iorga i-ar fi plăcut să-l cunoască pe bătrînul Mihail Kogălniceanu, dar nu și-a putut lua inima în dinți ca să-i facă o vizită venerabilului arhitect al independenței României. Era prea timid. Cu urmări mai importante s-a soldat contactul lui Iorga cu intelectualul marxismului român, Constantin Dobrogeanu-Gherea
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
lui Iorga) pregătea guvernatori imperialiști care să domnească în Balcani, Iorga urmărea ca în acest institut să fie propovăduită dragostea și înțelegerea reciprocă între popoarele balcanice 240. Acțiunile prosîrbești și deci antiaustriece și antigermane ale lui Iorga erau dezaprobate de către bătrînul rege241. În vara lui 1914, secolul al XIX-lea și odată cu el un mod de viață luau sfîrșit. Iorga avea presimțiri vagi, dar spera și într-un nou început. Nimeni, cu atît mai puțin Iorga, nu putea ști ce avea
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
franceză în franțuzește? Acest lucru este într-o mare măsură adevărat; dar aceasta nu este totul, pentru că toți vor să cucerească; Franța nu vrea decît să trăiască"8. În România, sentimentele bătrînului rege se îndreptau spre Puterile Centrale. În ciuda sentimentelor bătrînului rege, Ion C. Brătianu nu a renunțat la neutralitatea României. Acest lucru a fost decis de către Consiliul de Coroană ținut la Sinaia la 4 august 1914. A existat o facțiune pro-Puterile Centrale, reprezentată de P. P. Carp, un boier progerman
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
mentalitatea acestei zone, care nu considera că o crimă politică fără nici o motivație de profil personal era tot una cu un asasinat motivat de un astfel de profit. Aceasta este ceea ce i-a explicat Codreanu juriului. Fondarea LANC sub conducerea bătrînului Codreanu (tatăl lui Corneliu) și a lui A. C. Cuza, amîndoi tovarăși de arme ai unui Iorga mai tînăr și diferit, a avut loc în primăvara anului 1923. Cel mai apropiat colaborator al tînărului Codreanu era tînărul Ion Moța, fiul unui
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
asumat rolul de lider al "Generației tranșeelor" ... Ar fi reușit oare în acest caz să devină liderul renașterii României? Ar fi putut oare o asemenea înnoire să creeze un tineret român diferit? Din păcate, nu s-a întîmplat așa. "Noi, bătrînii", scria Iorga în 1937, "sîntem lăsați pe pămînt cu singurul scop de a arăta care este calea cea bună ce trebuie urmată". Sau: " S-ar părea că generația mea nu este binevenită în orice domeniu posibil. Ca și cum am fi vinovați
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
fi de vreun ajutor, dați-mi de știre. Sînt la dispoziția dumneavoastră. Semnat, Nicolae Iorga"29. Domnișoara Colombo era evreică sefardă latină (italiancă). Avea față de Iorga toată simpatia pe care o putea atrage acesta. Mai era și prietenul său Tiktin, bătrînul pe care Iorga voia din tot sufletul să-l ajute și în numele căruia apelase la rege. Dar, chiar dacă Tiktin avea foarte mari merite în domeniul filologiei române și vorbea perfect românește, Iorga voia să-l ducă la școala lui din Franța
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
luptei, iar retragerea militară din Transilvania nu era ușor de înfăptuit. Era puțin probabil ca ordinele lui Carol să fie executate, așa că voia să se folosească de prestigiul lui Antonescu pentru realizarea acestei acțiuni. La cîteva ore după demonstrațiile pro-Maniu (bătrînul senior nu a răspuns apelului străzii, el nu era genul de om care să devină lider revoluționar), s-au auzit alte cîntece și alte mulțimi au umplut străzile. Purtau cămăși verzi și mărșăluiau pe Bulevardul Elisabeta spre Palatul Regal. Cîntau
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
atunci alți legionari) au venit să "cerceteze terenul" din jurul vilei lui Iorga. Legionarii foiau în jurul casei și le spuneau oamenilor că "au venit să-l termine pe Iorga"37. Vecinul (Ion Pascariu) i-a auzit lăudîndu-se cu aceasta, după care bătrînul l-a avertizat pe Iorga, oferindu-se să-l ascundă la niște rude ale lui. Iorga i-a mulțumit, dar nu părea îngrijorat. A petrecut totuși o noapte albă nu prea plăcută. A doua zi de dimineață, văzîndu-l pe domnul
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
70 (de data aceasta nu mai era vorba de bigamie) cu o româncă emigrată în Germania cu puțină vreme în urmă. Din fericire, sistemul de asigurări sociale german l-a luat sub aripa sa, Boeru eșuînd într-un cămin de bătrîni (Pflegeheim) de la Garmisch-Partenkirchen, în apropiere de München. După eforturi susținute și cu ajutorul a numeroși români, la începutul lui august 1985, într-o după-amiază însorită, mă aflam în mașina mea în drum spre Garmisch-Partenkirchen, însoțit de cea de a treia doamnă
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
de rigoare, am încercat să-mi amintesc imaginile pe care le văzusem pînă atunci reprezentînd un tînăr într-o uniformă elegantă de legionar, cu o cămașă verde și centură cu diagonală. Nimic nu mai rămăsese din toate acestea. Era un bătrîn firav și pe moarte cel care stătea în fața mea..., o stafie. Era el oare o stafie a istoriei europene? Îmi amintea de spusele lui Shakespeare: Timpul este un zapciu nemilos... nu uită". Fusesem avertizat înainte de a sosi că Boeru se
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]