36,856 matches
-
cât asemănarea (de valori, de opțiuni, de aspirații, de probleme, de experiențe) este mai puternică. De exemplu, oamenii nefericiți îți doresc compania unor oameni la fel de nefericiți ca ei. Specialiștii au identificat următoarele cauze ale nevoii de afiliere: a. Stimularea pozitivă, regăsită în nevoia subiecților de a fi alături, de a-și împărtăși experiența de viață cu celălalt (comunicarea socială a trăirilor), de a avea raporturi interesante, vii, autentice. b. Evaluarea corectă a situației, explicată prin dorința de a diminua sentimentele incomode
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
vor ajuta să mergem mai departe. Eroismul relațional înseamnă să ne reconfirmăm constant respectul de sine, să renunțăm la micile lașități în care suntem adesea antrenați, în ciuda voinței noastre, din comoditate sau din pasivitate. Mai precis, el înseamnă "să ne regăsim nivelul fidelităților noastre profunde, pentru a ne lua angajamentele esențiale"; el cere vigilență, luciditate și mai ales coerență (Salomé, 2002, p. 121). Potrivit autorului francez, "a exista în plan relațional înseamnă a ieși din definirea sinelui pe care celălalt încearcă
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
dragoste, afecțiune sau de stimă; ceea ce predomină este dorința de a-l pedepsi pe celălalt privându-l de noi; de a-l face să sufere prin retragerea noastră ostentativă din relație: nicio vorbă, nicio privire, niciun gest pozitiv. Îmbufnarea se regăsește mai ales la persoanele "care se simt incapabile să modifice altfel situația sau relația, sau care se cred în pericol dacă și-ar lua riscul unui conflict sau al unor explicații deschise" (p. 184); c. disprețul: este acea stare sufletească
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
numit emoții fundamentale, invidia este una dintre cele mai prezente stări afective în relațiile dintre oameni. În admirabila lor lucrare intitulată Cum să ne exprimăm emoțiile și sentimentele, Fr. Lelord și Ch. André (2003) remarcă faptul că invidia nu se regăsește, într-adevăr, în grupul emoțiilor fundamentale, dar ea este la fel de necesară precum celelalte emoții. În afară poate am zice de Socrate, Platon, Iisus, Buda, Marc Aureliu, Sf. Francisc, Maria Tereza și o mână de alți oameni exemplari, într-un moment
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
lung, negarea tristeții riscă să ne cufunde în depresie (sau să ne îmbolnăvească) (Filliozat, 2006b). Dintr-un anumit punct de vedere, tristețea este o etapă a acesteia (a depresiei). Ea tristețea ne permite deopotrivă să acceptăm realitatea și să ne regăsim, să ne reconstituim propria identitate. Energia este orientată către interior. În schimb, în cazul depresiei, avem de-a face cu o tulburare profundă, pe care trebuie să o îngrijim repede și bine. Ea este ca un înec (André, 2009, p.
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
paharului, recunosc și subliniez partea apreciabilă din ceea ce îmi spune și îmi arată. De aceea, iubesc și admir felul său de a-și trăi viața. În sfârșit, țin cont de aspectele care-i plac în această relație, chiar dacă nu se regăsesc printre lucrurile care îmi plac mie. Într-o astfel de relație mă simt liber să fac ceea ce îmi place și la fel și persoana pe care o iubesc. Dacă ajung la concluzia că nu iubim nimic împreună, atunci vom rupe
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
precaritatea de care este și el conștient, făcându-l să se considere mai puternic și mai sigur pe sine în privința capacităților sale de control. Așadar și în sinteză, teme precum previzibilitatea și controlabilitatea evenimentelor lumii și a relațiilor interumane se regăsesc în postulatele abstracte pe care se sprijină adaptarea noastră la condițiile obișnuite. B. Rimé scrie: Interpretând în sensul cel mai favorabil experiențele pe care le trăiește în viața de zi cu zi, el (individul n.n. G.A.) ajunge astfel să
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
guvernul încă trei7. Din păcate, nominalizarea anuală a membrilor juriului a fost influențată de majoritățile politice constituite în instituțiile mai sus menționate ale statului belgian. Cum partidul catolic a fost mai bine reprezentat în primul deceniu după adoptarea legii, am regăsit între membrii juriului central nu mai puțin de 65 de reprezentanți ai Universității Catolice din Louvain, 73 din afara corpului profesoral, 38 din partea universităților de stat și 16 de la Universitatea Liberă din Bruxelles 8. Situația s-a menținut până în 15 iulie
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
Institutului de Înalte Studii, asupra căruia s-ar fi extins și beneficiile de care se bucură Universitatea Liberă, ca urmare a legii din 1911; astfel, păstrându-se independența fiecărei entități în parte, câte doi delegați ai institutului s-ar fi regăsit în Consiliul de Administrație al Universității Libere și viceversa 106... Numai că acest compromis avea să se realizeze ceva mai tarziu, odată cu încheierea Întâiului Război Mondial. Problemele financiare cauzate de numărul mic de studenți, deci de plătitori de taxă (era
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
aduse de Pieter Dhondt în discuție (situându-se, în anumite situații, putin în urma unor continente întregi, precum America de Sud ori America Centrală). De asemenea, precizam că polonezii, așa cum vom vedea în statisticile pe care le vom dezvălui în capitolele următoare, s-au regăsit între cursanții Universității Libere înainte de încheierea Primului Război Mondial, odată cu reapariția statului național, dar, desigur, până atunci, ei nu puteau să fie înscriși oficial decât ca aparținând altor entități politice. Aceeași situație este și în cazul cehilor ori slovacilor. Din 1880 era
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
Focșani, Huși, Giurgiu, Piatra Neamț, Puțeni, Roșcani, Scradă, Târgu Jiu și Tecuci (câte unul); statistică mai reținea și numele unui român din Basarabia (Moise Nicolae Pacu, care devenea doctor în drept în 1895-1896)11. Cinci dintre cei enumerați mai sus se regăsesc și pe listele de doctori în științe politice și administrative la Universitatea Liberă din Bruxelles, anume Constantin Maltezianu (1886), Petre Pârâianu sau Părăianu (1886), Dimitrie Rusovici (1897-1898), Dimitrie Nenițescu (1888) și Xenofon Eustratiades (1889)12. Încă trei obținuseră doctoratul în
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
un fruntaș al Partidului Conservator din Brăila la începutul veacului al XX-lea, găsindu-se totodată, cel puțin așa susținea presa locală, între apărătorii căpitanului Alfred Dreyfus la rejudecarea procesului acestuia (1899)17. Tot printre fruntașii conservatori brăileni l-am regăsit prin 1902 și pe Petre Lazaroneanu 18. Și Eugen Cuca Pariano (Pârâianu) se va fi aflat printre fruntașii politici ai urbei sale natale, Târgu Jiu, ajungând chiar primar al orașului în 190519. Cât despre Grigore D. Pencioiu (1869-1936), avocat în
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
titular al cursului de criminologie de la Universitatea din Cernăuți 23. În lecturile noastre am mai întâlnit câteva personaje despre care unii autori arătau că și-ar fi susținut doctoratul în drept la Bruxelles. Din păcate, numele lor nu le-am regăsit în listele oficiale, prezentate mai sus. Dintre acestea, stăruim asupra lui Ioan Adam (1875-1911), magistrat la Călărași și Tulcea, cunoscut, mai degrabă, ca scriitor, colaborator al "Adevărului Ilustrat", "Neamului Românesc Literar", "Semănătorului" etc.; autor al romanelor Rătăcire (1902), Sybaris (1902
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
în anuarul editat de Union des Anciens Étudiants de l'Université Libre de Bruxelles, am gasit sugestii suplimentare. Așa cum deja am precizat mai sus, este vorba de faptul că Gheorghe Cârlova, Alexandru C. Cuza sau Eugen Cuca Pariano (Pârâianu) se regăsesc și ei pe lista deținătorilor unui doctorat în drept la Universitatea Liberă din Bruxelles, obținând titlul chiar în 1884 ori după aceasta dată27. Dintre cei 107 doctori în științe politice și administrative, în afara celor 26 de români, măi figurau în
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
fie asemănătoare celei a Școlii Naționale de Poduri și Șosele pentru că un titlu să poată fi avizat (art. III), în timp ce în al doilea exprimarea era ceva mai generală era ceva mai generală (art. I). Justificarea 25 modificării din 1892 o regăsim în raportul Ministrului Lucrărilor Publice, C. Ollănescu, înaintat Regelui, în care se spunea că numărul mare de specializări în domeniul politehnic, pe care Școală Națională de Poduri și Șosele nu o putea cuprinde, ca și nevoia acută a instituțiilor statului
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
puțin un caz în care titularului unui doctorat științific în drept la Universitatea Liberă din data de 15 iulir 1921, Moritz Schönfeld, fost combatant în Primul Război Mondial, i se echivala / recunoștea de către Universitatea din București (ambele formule s-au regăsit în corespondență diplomatică relativă la această chestiune) diplomă obținută în capitala Belgiei 28. Cât despre doctoratul în științe politice și administrative, așa cum am văzut din exemplificările capitolului anterior, acesta îl dobândeau oamenii care se lansau într-o carieră publică (cum
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
vreme la Liège ori la Anvers. Am aflat despre inițiativa studentului poet din corespondență lui Mavrodi purtată cu una dintre doamnele de onoare ale Alteței Sale Regale, Principesa României, Eliza Grecianu, din vară aceluiași an35. În corespondență cu pricina am regăsit și obiectivul pentru care era fondată asociația, adică acela de a risipi imaginea cu privire la reputația îndoielnică pe care o aveau în imaginarul comun studenții români de la Bruxelles. Desigur, erau luate în calcul și obiectivele strict profesionale, ca și cele legate
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
schimbul de favoare 52. Acestora li se adăugau 70 de studenți și soții de studenți din lista de la Liège (deși delegatul Ministerului Finanțelor, M. Nicolau, inventariase 74 de nume; între acestea era și cel al lui Aurel Dobrescu, care se regăsea în anumite luni și pe lista de la Bruxelles)53. Un an mai tarziu, în documentele Legației României de la Bruxelles erau înregistrați doar doi studenți de la Bruxelles în lista beneficarilor schimbului de favoare; aceștia erau Mihail Nicolau, aflat în anul al
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
nu, vreo derogare, căci, altminteri, ar fi fost o încălcare a regulamentului de care am vorbit mai devreme!) și Ion Stamatiade, înscris în cel de-al III-lea an la Facultatea de Drept 54. Dintre cei mai vechi, i-am regăsit pe candidații ingineri Petre Repanovici în listele studenților de la Liège (tot aici am întâlnit un Jean Stroescu!)55, respectiv George Budurescu, Constantin Tissescu, Mircea și Valentina Eustațiu, George Popovici (probabil și pe Sava Dimitrov, daca nu cumva e o simplă
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
Universității Libere încheiau și ciclul de studii. Noi i-am amintit, în capitolul anterior și în primul subcapitol al celui de față, doar pe cei care au obținut diplome de doctor ori de inginer, căci doar pe aceștia i-am regăsit în documentele parcurse. Dar dobândirea titlului de doctor sau de inginer nu însemnă, automat, recunoaștere acestuia în țara de origine. Pe langă statutul special al diplomelor universitare în legislația belgiană, care introducea distincția între diplomele științifice și cele legale (reamintim
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
ținea mai degrabă de configurarea și funcționarea a doua spații profesionale - corpul medical și cel ingineresc - care furnizau și specialiști în administrația publică. Puține informații ni s-au păstrat despre încercările de înființare a unor societăți studențești la Bruxelles: am regăsit câteva mărturii despre două asemenea proiecte, dar și în aceste cazuri datele sunt lacunare. Dincolo de obiectivele specifice unor asemenea inițiative, intrigile ori conflictele din interiorul Societății Studenților Români din Bruxelles (cu deosebire de la Universitatea Liberă), înființată în 1904 de Florian
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
i-a împiedicat să-și încheie studiile (sau cel puțin nu știm noi în acest moment că ar fi făcut-o!). Am ales să prezentăm patru personaje, semnificative, spunem noi, pentru istoria destinelor mărunte. Pe doi dintre ei i-am regăsit consemnați în documentele administrative, în presa ori în memorialistica primei părți a veacului al XX-lea, i-am numit aici pe Victor Eminescu, nepotul marelui poet, feciorul lui Matei Eminescu și al Mathildei Ilian din Brăila, ce se pregătea cu
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
dar și satisfacția împlinirii studiilor universitare, căci tot în aceeași perioadă susținea doctoratul în științe juridice la Universitatea Nouă din Bruxelles. Este vorba de tânărul, pe la începutul anilor 1900, Petre Zlătescu, care, ca și Vasile Butză, este mai greu de regăsit în înscrisurile vremii, în orice caz, nu așa cum îi întâlnim pe Florian Becescu ori pe Victor Eminescu. IV.1. Un "etern" student: politehnistul Vasile Butză mereu în căutare de subvenții Într-o corespondență intensă de la finele lui 1903 și începutul
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
credem că tânărul nostru student nu prea reușea să-i convingă pe destinatarii săi. Nu știm care au fost drumurile pe care le va fi urmat Vasile Butză în anul următor la Liège sau aiurea! Cert este că l-am regăsit ceva mai tarziu, în capitala Belgiei însă, ca student ce-și încheia cu bine "cursurile și exercițiile practice" ale anului academic 1901-1902 la Facultatea de Stiinte Aplicate a Universității Libere din Bruxelles, așa cum atestă certificatul eliberat de Rectorat pe 17
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
Ministru profundul meu respect. Petre Zlătescu Se zice că prețul mai mic ar fi 3 lei kila... Scuzați-ne niște ast-fel de întrebări. Începând cu bine acesta voi ști a vé fi recunoscător. Zlătescu 25 În finalul scrisorii am regăsit o notă, datata 11 / 24 noiembrie 1900, care aparținea probabil unui oficial al Legației României de la Bruxelles în care se preciza că au fost transmise corespondentului datele solicitate cu privire la comerțul cu carne / animale vii pe care acesta din urmă dorea
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]