33,557 matches
-
1979; Tabloul singuraticului, postfață Dana Dumitriu, București, 1979; Pavilionul, București, 1981; Studiul de noapte, București, 1982; Pasagerul, București, 1985; Strada Occidentului, București, 1986; Coridorul, București, 1989; Vizită la domiciliu, București, 1989; Goana după vânt, București, 1999. Traduceri: Din lirica turcă contemporană, îngr. și pref. trad., București, 1974 (în colaborare cu Nevzat Yusuf și Agiemin Baubec); Antologie de poezie lirică turcă, de la începuturi până azi, îngr. trad., București, 1979 ( în colaborare cu Nevzat Yusuf). Repere bibliografice: Anghel Dumbrăveanu, „Templu sub apă”, O
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287571_a_288900]
-
A fost eliberat în 1964. Până în 1946 a folosit pseudonimul Robert Cahuleanu. A mai semnat Radu Calomfir, Matei Scutaru, Nicu Grădinaru. A mai colaborat la „Bugeacul” (Bolgrad), „Graiul satelor” (Cahul), „Cuvânt moldovenesc” (Chișinău), „Bacăul”, „Curentul literar”, „Prepoem”, „Vremea”, „Revista literară”, „Contemporanul”, „Viața românească”, „Argeș”, „Ateneu”, „Ramuri”, „Tomis”, „Tribuna”, „Vatra”, „Apărarea patriei”, „Viața militară”, „Urzica”, „Rebus”, „Arici Pogonici”, „Luminița”, „Cutezătorii”, „Cadran”, „Cronica”. Format în perioada interbelică, C. a preluat motive și tehnici de versificație din poezia epocii. Sinceritatea exprimării și dramatismul nesofisticat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286288_a_287617]
-
sub egida Institutului de Științe ale Educației, s-a ajuns la concluzia că “majoritatea profesorilor și părinților conștientizează nevoia de educație a părinților, faptul că unele comportamente ale părinților pot fi favorizabile prin dialog cu școala.” Educația copiilor în familia contemporană nu se mai poate face empiric, după modelul exclusiv al tradiției, sau din instinct, ca act de competență afectivă. Dacă aspirăm cu adevărat la o societate emancipată material, social și spiritual, rolurile parentale trebuie să fie și ele conștiente, raționale
Arta de a fi părinte by Prof. Nicoleta Prepeliţă, Prof. Virginia Arghiropol () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1387]
-
cursurile Facultății de Drept, încheiate în 1934, studiind apoi și la Paris. După absolvire va fi scurtă vreme avocat în Baroul de Ilfov, funcționar și aproape toată viața liber-profesionist. Debutează la revista „Bluze albastre” în 1933. Semnează cronică dramatică la „Contemporanul” și la „România liberă”, colaborând de-a lungul timpului și la „Viața literară”, „România literară”, „Viața românească” (unde e și redactor), „Teatru” (unde funcționează un timp ca redactor-șef) ș.a. A mai scris pamflete politice, reportaj, cronică socio-judiciară. Este tatăl
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288941_a_290270]
-
în volum în 1941. Două articole din 1935, în „Națiunea” și „Luceafărul literar și critic”, preced publicistica politică, de coloratură elitistă, dar cu recursuri la argumentele ideologiei de extremă dreapta, din „Sfarmă-Piatră”. Între timp, imaginea scriitorului se consolidează în conștiința contemporanilor prin volumul de eseuri Limite (1936), laureat de Societatea Scriitorilor Români, al cărei membru devenise în 1935. Numele îi mai apare sporadic în „Da și nu”, „Arta și tehnica grafică”, „Buna Vestire”, dar semnificative sunt reacțiile privitoare la funcția socio-ritualică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285841_a_287170]
-
redactor la publicații ale armatei. Debutează cu publicistică în ziarul „Patriotul” din Arad (1948) și cu poezie în „Scrisul bănățean” (1952), iar editorial, cu volumul Puiul de moț (1954). A colaborat, mai ales cu versuri, la „Tânărul scriitor”, „Gazeta literară”, „Contemporanul”, „Steaua”, „Tomis” ș.a. De la poemul epic Puiul de moț, prolix, încărcat cu toate lozincile epocii, M. a trecut la poezia lirică, la un lirism „obiectiv”, în care celebrează tractoarele, uzina nouă și, mai ales, iarăși și iarăși, partidul unic, ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288310_a_289639]
-
CUVÂNT ÎNAINTE Complexitatea și dinamismul lumii contemporane presupune dezvoltarea creativității tinerilor, în vederea unei bune adaptări, integrări sociale și profesionale. Întrucăt cultivarea creativității individuale și de grup constituie un deziderat major al educației în general și al educației școlare, în special, am considerat oportun de studiat bazele psihopedagogice
PERSONALIATATEA CREATOARE by ELENA ISACHI () [Corola-publishinghouse/Science/1304_a_1892]
-
candidat la dobândirea persoanei, iar în cazurile patologice, când psihicul adultului se destructurează, rămâne doar atributul de individ; de asemenea, semnificația peiorativă de individ exprimă intenția de a sublinia degradarea socială și morală a persoanei devenită simplă ființă biologică. Psihologia contemporană vizează prin conceptul de persoană nu atât individul uman din punctul de vedere al cunoasterii ambianței (ca factor pasiv), cât mai ales ca factor activ care stabileste relații cu mediul, aflându-se în interacțiune reciprocă (influențându-se reciproc). Personalitatea, în
PERSONALIATATEA CREATOARE by ELENA ISACHI () [Corola-publishinghouse/Science/1304_a_1892]
-
umane o reprezintă ansamblul relațiilor sociale în expresia lor subiectivă, interiorizată. Calitatea personalității va depinde de calitatea relațiilor sociale(mediului social) în care ea se formează, imperfecțiunile și slăbiciunile mediului social ducând la înstrăinarea sau destructurarea personalității. Și în cadrul psihologiei contemporane, relația și interacțiunea apar în prim plan. Personalitatea există, se formează și se manifestă în și prin relaționare (M. Golu, 1993). Personalitatea este o construcție socială (A. Neculau, 1996). Avantaje: a. Amplasarea și integrarea omului în sfera vieții sociale; b
PERSONALIATATEA CREATOARE by ELENA ISACHI () [Corola-publishinghouse/Science/1304_a_1892]
-
lectura profesorului. Sugestopedia, prin mobilizarea rezervelor, provoacă o autentică ecloziune a personalității, inclusiv fertilizarea potențialului creativ. ¾ Metoda sofronică (sofrologică) Reprezintă aplicarea în practică a sofrologiei, orientare care aspiră spre o nouă filosofie de viață, cu ample rezonanțe asupra existenței omului contemporan. Paternitatea sofrologiei aparține psihiatrului columbian A. Caycedo (1960). Etimologic, sofrologia desemnează știința armonizării conștiinței. Sofrologia urmărește stabilirea unui nou echilibru între toate cele trei instanțe majore ale omului: trup, mental și spirit. Prin tehnici speciale, sofrologia are ca scop dobândirea
PERSONALIATATEA CREATOARE by ELENA ISACHI () [Corola-publishinghouse/Science/1304_a_1892]
-
practicării jocului de baschet asupra organismului, asupra sănătății fizice și psihice stau la baza acestor motivații care corespund dorințelor de întrecere, de competitivitate, de autodepășire, de a învinge, necesităților de cultură și de educație sportivă, aspecte caracteristice modului de viață contemporan. Competițiile de jocuri sportive au câteva funcții care sunt determinate de scopul competiției. Funcția centrală a competiției sportive de baschet (de jocuri sportive în general) este aceea de a constata prin victorie sau prin înfrângere sau poziția în clasament, performanța
Repere structurale în conceperea echipei reprezentative de baschet by Ciocan Cătălin () [Corola-publishinghouse/Science/91616_a_92851]
-
un număr de metode și de tehnici, ce sunt cu atât mai performante, cu cât dotarea de aparatură medicală este mai înaintată spre deosebire de medicina alternativă, ce folosește experiența multimilenară transmisă scriptic sau oral, intuiția, flerul etc. În așa fel, medicina contemporană (dominant alopatică la nivel oficial) utilizează metodele medicinei alternative pentru tratament le mai numește și terapii complementare, când nu și le însușește întru totul tehnologic, ca fiind proprii, deși le regăsim cu ușurință în tradițiile populare și obiceiuri. Astfel, medicina
Fitoterapie clinică by Florina Filip ciubotaru () [Corola-publishinghouse/Science/1133_a_2097]
-
A. I. Odobescu și la „Revista literară” a lui Th. M. Stoenescu. A semnat și Brutus. Determinate de convingeri politice sincere, dar lipsite de „inspirația sfântă” la care râvnea, versurile din cartea de debut a lui Ș. condamnă egoismul și nepăsarea contemporanilor și pledează pentru încrederea într-o renaștere a neamului. Sunt evocați Ștefan cel Mare, Heliade („nemuritorul”), Bălcescu („martirul fără mormânt”), Alecsandri (poetul „deșteptării”). Stanțele antimonarhice au vigoare protestatară și limpezime, dar aparțin mai mult cronicii politice decât liricii. Volumul Poeme
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289790_a_291119]
-
Viața este un drum lung, pe parcursul acestuia suntem înconjurați de oameni. În fiecare etapă a vieții, pentru oameni se deschide ceva nou. În viața noastră contemporană, este importantă luarea unei decizii dificile. Anume societatea, mult influențează în luarea deciziilor noastre. Prietenii, familia cu care comunicăm zi de zi, diferit acționează asupra noastră. Deseori se întâmplă, că o persoană nu poate găsi comunicarea cu colegii sau familia
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by Revenco Dumitru, Jangă Snejana () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_2012]
-
Biblioteca Regională Suceava (1962-1963), devine apoi cadru didactic la Institutul Pedagogic din Suceava, din 1991 fiind și șeful Catedrei de filologie a Universității din Suceava. Debutează în anul 1957 la revista „Viața studențească”, cu o serie de epigrame. Colaborează la „Contemporanul”, „Amfiteatru”, „Convorbiri literare” ș. a. A făcut parte din colectivul de redacție al revistei „Pagini bucovinene” și din grupul fondator al „Bucovinei literare” (serie nouă) ș.a. Scrierea cea mai importantă a lui I. este monografia Adrian Maniu (1979), unde aproape o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287601_a_288930]
-
a obținut și diploma Facultății de Filologie. Debutează în anul 1947, la revista „Flacăra”, cu povestirea Vin brașovenii. Publică la cotidiane din Iași, București, Suceava, Botoșani și semnează numeroase recenzii și articole pe teme culturale în „Steaua”, „Scânteia”, „Iașul nou”, „Contemporanul”, „Cronica”. Dar activitatea de publicist este legată în primul rând de „Iașul literar”, revista la care a scris cu regularitate. Prima carte, Bostanii, îi apare în 1950 și este urmată de un număr mare de volume, cuprinzând proză, poezii, piese
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287637_a_288966]
-
fără țărani, București, 1974; Păsări călătoare, București, 1975; Jurnal strict confidențial, îngr. și pref. Georgeta Istrate, Iași, 1982. Repere bibliografice: Paul Georgescu, „Trandafir de la Moldova”, CNT, 1953, 5; G. Mărgărit, Ion Istrati, memorialist, IL, 1958, 3; D. Micu, Romanul românesc contemporan (1944-1959), București, 1959, 198-201; Lucian Dumbravă, Însemnări despre proza lui Ion Istrati, IL, 1960, 9; Sorin Alexandrescu, Ion Istrati, LCF, 1964, 15; Nicolae Crețu, Ion Istrati, IL, 1968, 4; Liviu Leonte, Originalitatea povestirii, IL, 1969, 12; Popa, Dicț. lit. (1971
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287637_a_288966]
-
îndreptat apoi spre activitatea editorială, fiind redactor la Editura de Stat pentru Literatură și Artă (1950-1968) și redactor-șef al Editurii Univers (1968-1975). În această calitate a participat la alcătuirea proiectului de traduceri din clasicii literaturii universale și din scriitorii contemporani. Din 1975 până la încetarea din viață a lucrat în Centrala Editorială. Debutează cu o transpunere din Howard Fast, Calvarul lui Sacco și Vanzetti (1954), desfășurând apoi o intensă activitate de traducător al literaturilor engleză și americană. Editorului M. i se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288072_a_289401]
-
James I care încerca să convingă Parlamentul să aprobe unirea Angliei cu Scoția, evidențiindu-se consecințele negative ale diviziunii de-a lungul existenței Britaniei. 1605 Burbagejoacă rolul titular, Lear, si Armîn pe cel al bufonului. Nu există dovezi cu privire la receptarea contemporană a piesei, ca text sau reprezentare teatrală. 1605 Sonetul Despre Sejanus (On Sejanus), cu ecouri din King Lear, dedicat lui Ben Jonson de William Strachey, este publicat după 6 august 1605. 1606 la 26 dec. 1606, piesa Regele Lear este
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
avut mai nimic în comun cu opera lui Shakespeare. Nu ar fi numai problemă că Lear jucat de Jason Robards e cuprins cu prea multă ușurință de nebunie. Mai mult decît atît, fiicele sale, caracterizate de o mentalitate feministă americană contemporană, sînt tratate cu înțelegere, ceea ce le face să apară drept fiice și nu vipere. Ceea ce putea fi o tragedie se încadrează astfel în limitele unei dulcege melodrame familiale. Dintre toate ecranizările piesei Regele Lear, una dintre cele mai reușite a
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
ale sufletului captiv, RL, 1978, 43; Paul Dugneanu, Luciditatea conștiinței și limbajul antiretoric, LCF, 1978, 52; Victor Atanasiu, Grație și gravitate, „Scânteia tineretului”, 1978, 30 decembrie; Doinaș, Lectura, 230-235; Felea, Aspecte, II, 232-236, III, 86-90; Cristea, Faptul, 157-161; Raicu, Printre contemporani, 136-140; Poantă, Radiografii, II, 41-47; Tuchilă, Cetățile, 149-165; Cristea, Modestie, 69-76; Raicu, Fragmente, 271-280; Simion, Scriitori, III, 366-375; Grigurcu, Existența, 447-452; Cristea, Fereastra, 228-235; Tuchilă, Privirea, 168-176; Crohmălniceanu, Al doilea suflu, 66-72; Dan Petrescu, Tentațiile anonimatului, București, 1990, 207-208; Negoițescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289289_a_290618]
-
Poantă, Radiografii, II, 41-47; Tuchilă, Cetățile, 149-165; Cristea, Modestie, 69-76; Raicu, Fragmente, 271-280; Simion, Scriitori, III, 366-375; Grigurcu, Existența, 447-452; Cristea, Fereastra, 228-235; Tuchilă, Privirea, 168-176; Crohmălniceanu, Al doilea suflu, 66-72; Dan Petrescu, Tentațiile anonimatului, București, 1990, 207-208; Negoițescu, Scriitori contemporani, 373-377; Poantă, Scriitori, 81-84; Ulici, Lit. rom., I, 151-154; Marius Robescu, PRA, II, 679-682; Dicț. analitic, II, 168-170; Milea, Sub semnul, 52-67; Manolescu, Lista, I, 289-294; Popa, Ist. lit., II, 511-513; Dicț. scriit. rom., IV, 74-75. M.I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289289_a_290618]
-
X.1944, Auschwitz), poet și eseist. S-a afirmat în literatura franceză sub numele Benjamin Fondane. Tatăl său, Isaac Wechsler, era meseriaș și agent de asigurări, iar mama sa, Adela, era sora scriitorului și folcloristului Moses Schwarzfeld, colaborator al revistei „Contemporanul”. Frumoasa bibliotecă a bunicului după mamă îi va reveni lui F., trezind în el „nevoia unei lumi mai frumos trăite”. „Am moștenit-o ca s-o continui”, va declara el cu mândrie juvenilă în 1921 într-un articol publicat în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287114_a_288443]
-
posibil. Devine discipolul lui Șestov, căruia îi face cunoscută atitudinea cititorului francez printr-o serie de articole plasate mai ales în „Cahiers du Sud”, ca și în „Revue philosophique”, „Les Nouvelles littéraires” ș.a. Va reuni câteva dintre contribuțiile asupra filosofilor contemporani în La Conscience malheureuse (1936). Locul în peisajul francez al epocii, cucerit prin succesul cărții Rimbaud le voyou, se consolidează prin apariția Falsului tratat de estetică, iar după moartea sa, a volumului Baudelaire et l’expérience du gouffre (1947), la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287114_a_288443]
-
poeți existențialiști, evadând din frontierele mentale printr-un lirism liber în care apare lumea modernă sub semnul contradicțiilor ei” (Robert Sabatier), cu destinul frânt de deportarea nazistă, F. e de recuperat atât în cultura română, cât și în cultura franceză contemporană, restituire departe de a se fi încheiat, așteptându-se încă o ediție definitivă a operei sale, cât și publicarea manuscriselor, multe rămase necercetate. Fundoianu [...] a fost printre primii promotori ai poeziei pure. („Poemul, ... conceput ca un univers autonom, cu legile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287114_a_288443]