3,572 matches
-
poate/ Ar fi știut mai bine ca oricare/ să te ferească de singurătate". "Văzduhul virgin" este poemul care definește spațiul spiritual al poetului. Odată cu înaintarea în vârstă, i se definește spiritul balcanic, în care îl vedem parcă pe Nastratin Hogea, înțeleptul, așa cum l-a portretizat Ion Barbu: "Balcanic și greoi trăiesc,/ Cu mari genunchi în foc drăcesc,/ Cu părul ruginit în plopi." Un spațiu important în volum este destinat și evocării satului și copilăriei. "Copilul în vin" evocă un obicei cunoscut
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
fericirii. Dar dintre toate aceste virtuți, cel care contribuie cel mai mult la armonia sufletului este Binele suveran - Summum bonum esse concordiam, spune Seneca. Cine sunt fericiții? La această Întrebare răspunsul lui Seneca Îl Întâlnește pe Socrate. Fericit este numai Înțeleptul. El este cel care, pentru Socrate, a atins starea de sophrosyné, iar pentru Seneca, cel care a atins starea de tranquillitate animi. Fericirea este, În primul rând, acea stare de liniște interioară a sufletului care se dobândește numai prin ordinea
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
umane. Este simbolul cenzurii, pentru că prin gura profeților vorbește Însăși divinitatea - arhetipul suprem. Profeții apar În momentele de criză ale cetății, pentru a avertiza asupra răului și a readuce lumea la starea de ordine de care s-a Îndepărtat. că Înțeleptul este un personaj aparte. El este cel care gândește, cel ce construiește și formulează idei pe care le transmite concetățenilor săi. El le revelează adevărul, binele și frumosul, valorile morale, viața cumpătată, abținerea de la violență, Înțelepciunea și concordia dintre oameni
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
care gândește, cel ce construiește și formulează idei pe care le transmite concetățenilor săi. El le revelează adevărul, binele și frumosul, valorile morale, viața cumpătată, abținerea de la violență, Înțelepciunea și concordia dintre oameni. dă Sfântul este un personaj Înrudit cu Înțeleptul. Dar În timp ce Înțeleptul cultivă valorile morale ale profanului, sfântul cultivă valorile spirituale ale sacrului. El reprezintă exemplul unei vieți de devoțiune, cultivând iubirea, respectul față de legile morale și divine, dar, mai cu seamă, sfântul oferă perspectiva deschiderii către transcendență, către
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
ce construiește și formulează idei pe care le transmite concetățenilor săi. El le revelează adevărul, binele și frumosul, valorile morale, viața cumpătată, abținerea de la violență, Înțelepciunea și concordia dintre oameni. dă Sfântul este un personaj Înrudit cu Înțeleptul. Dar În timp ce Înțeleptul cultivă valorile morale ale profanului, sfântul cultivă valorile spirituale ale sacrului. El reprezintă exemplul unei vieți de devoțiune, cultivând iubirea, respectul față de legile morale și divine, dar, mai cu seamă, sfântul oferă perspectiva deschiderii către transcendență, către Cetatea lui Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
sunt persoane reale. Ceea ce definește caracterul lor este, În primul rând, „misiunea” acestora În cetate. Vom exemplifica acest aspect prin prezentarea a două figuri exemplare: Socrate și Zarathustra. Atât Socrate, cât și Zarathustra sunt personalități care incarnează prezența și vocea Înțeleptului În cetate. Amândoi „vorbesc” cetățenilor, dar fiecare În felul său. Socrate dialoghează cu cetățenii, iar Zarathustra afirmă permanent. El predică, ține discursuri cetățenilor, lumii. Între cei doi există diferențe de atitudini, de metode și de scopuri. Adresându-se concetățenilor săi
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
dialoghează cu cetățenii, iar Zarathustra afirmă permanent. El predică, ține discursuri cetățenilor, lumii. Între cei doi există diferențe de atitudini, de metode și de scopuri. Adresându-se concetățenilor săi, Socrate caută să descopere și să-i Învețe adevărul, cultivând imaginea Înțeleptului. Zarathustra se adresează tuturor, le predică valorile unei lumi noi. El cultivă valorile morale și imaginea unui nou tip uman, supraomul. La Socrate este cultivată Înțelepciunea, pe când la Zarathustra puterea. Ambii se raportează la niște modele, veritabile simboluri arhetipale cultural-morale
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
anterior. Unii sunt cei care cheamă la Îndreptare (profeții, reformatoriiă, alții produc dezordinea și dezechilibrul cetății (revoluționariiă, alții mențin ordinea În cetate (conducătorul politică și, În fine, alții visează la o cetate ideală către care Îi Îndrumă pe concetățenii săi (Înțelepții, filosofii, misticiiă. Ca și ființa umană, cetatea este un organism, o ființă simbolică, care se naște și trăiește prin atributele sale umane pe care le incarnează. Ea nu poate fi altceva sau altfel decât este Însăși persoana. De aceea, ea
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
ideală”, În care valorile morale și spirituale vor fi cele care vor constitui normele de viață ale oamenilor și ale cetății. O lume a liniștii și echilibrului, a fericirii și păcii universale. Este un proiect măreț, la care au visat Înțelepții din toate timpurile, de la Platon până la Marx. Toți au crezut Într-o cetate și o lume perfecte. Majoritatea acestor idei au rămas În stadiul de proiect, unele Însă au fost traduse În fapt și s-au dovedit, În toate cazurile
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
act moral prin care violența este sublimată În bravură. Eroul este simbolul viril, care se opune imaginii lașului. Care ar fi, În cazul acesta, diferența dintre evitare și eroism? Sunt antagonice? Nu. Ele sunt complementare. Evitarea este atitudinea morală a Înțeleptului, pe când eroismul este atitudinea virilă a luptătorului pentru o cauză morală. Evitarea este interioară, pe când eroismul este exterior, demonstrativ până la histrionismul care impresionează. În concluzie, se poate spune că În sfera Psihologiei Morale conflictul și confruntarea au dimensiuni și semnificații
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
conduce În final la obținerea stării de sophrosynè, ca formă a Înțelepciunii pe care o afli prin descoperirea și stăpânirea adevărului. Ea presupune un lung și constant efort de căutare al minții omenești. Modelul moral al lui Seneca Îl reprezintă Înțeleptul, cel care a ajuns stăpân pe sine și a dobândit echilibrul interior și „liniștea sufletească” (Seneca, De tranquillitate animiă. Pe Înțelept nimic nu-l poate atinge, nu-l poate impresiona. El a dobândit acea stare de libertate care ridică sufletul
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Ea presupune un lung și constant efort de căutare al minții omenești. Modelul moral al lui Seneca Îl reprezintă Înțeleptul, cel care a ajuns stăpân pe sine și a dobândit echilibrul interior și „liniștea sufletească” (Seneca, De tranquillitate animiă. Pe Înțelept nimic nu-l poate atinge, nu-l poate impresiona. El a dobândit acea stare de libertate care ridică sufletul deasupra mizeriilor lumii (Seneca, De constantia sapientisă. Stăpânirea de sine, ca abținere, reprezintă măsura de precauție pe care permanent trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
care facem referință. Ele au ca scop educația, formarea omului În conformitate cu principiile umaniste ale adevărului, binelui și frumosului. Idealul lor este omul educat, cel care a interiorizat valorile, care trăiește În conformitate cu ele, devenind astfel propriul său stăpân. El este tipul Înțeleptului, care poate deveni, la rândul său, model și educator pentru ceilalți. Se poate desprinde, din cele de mai sus, faptul că idealul, ca formă de Împlinire a propriei vieți, este o temă teoretică, iar din punct de vedere practic el
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
30 septembrie 1918, p. 1. 9. ,,Scena”, 2, nr. 273, 12 octombrie 1918, p. 1. Poezia, păduchii și rîia 1. Loc. cit., p. 607 609. 2. ,,Săpun”, în ,,Națiunea”, 2, nr. 316, 11 aprilie 1947, p. 1. Reprodus în Gîlceava înțeleptului cu lumea, 2, Ediție de Geo Șerban, Ed. Minerva, 1974, p. 539-541. 3. Mihaela Iacob, ,,Liber la rîie și păduchi în școli”, în ,,Adevărul”, nr. 6.079, 5 februarie 2010, p. 9. „Poeții triști” 1. „Note de toamnă”, în Opere
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
lui Tolstoi și cele ale altor scriitori realiști ruși care au transformat moartea într-o problemă și au emis tot felul de teorii despre ea. Moartea nu a fascinat-o pur și simplu. Ea avea și un simț potrivit căruia înțelepții și alți patriarhi eroici totdeauna bărbați se pregătesc pentru moarte până în cele mai mici detalii. Arajamentele lor meticuloase reprezintă câteva dintre scrierile ei cele mai pline de viață, ca în ultima parte a Memoriilor lui Hadrian pe care mulți cititori
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
pomenește pe Esenin, Paul Celan și Rilke, într-o altă secvență poetică face să coabiteze personajele lui Dostoievski cu cele ale lui Kafka ("Alioșa cu ochii frumoși întinși în pământ/ aleargă ca Domnul K. după un castel ridicat/ în mijlocul minții" înțeleptul Alioșa), în timp ce numeroase alte pasaje fac dovada că Eminescu, Bacovia, Geo Bogza, Gellu Naum, Ileana Mălăncioiu sau Virgil Mazilescu și-au lăsat urme incontestabile în imaginarul liric al lui Paul Gorban. Să nu uităm, de altfel, că poetul se și
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
circului amintite în ***. O figură aparte, utilizată adesea, este aceea a orbului, cu simbolistica pozitivă aferentă. Orbii abia amintiți ori, dimpotrivă, descriși pe larg în mai multe poezii din Norul de marmură, joacă și pentru autorul lor rolurile cunoscute, de înțelepți, rapsozi sau poeți itineranți, fiind așadar înzestrați cu darul divinației, al cântecului sau al profeției: "Doar orbii orbii aceia/ Cititori de balade, orbii,/ Călăuziții de stele./ Vorbele lor vor cădea/ Ca niște zăpezi peste o junglă aprinsă" (Norul de marmură
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
justifică prin aceea că, de-a lungul istoriei, fiecare a dobîndit o valoare ilustrativă deosebit de sugestivă. "Cuvîntarea rabinului" constituie una din sursele esențiale, am putea spune prima versiune a unui prim document în istoria ideilor contemporane, e vorba de Protocoalele înțelepților Sionului. Se știe că acest fals, fabricat la sfirșitul secolului al XIX-lea de niște servicii ale poliției țariste, a cunoscut, înainte de primul război mondial și mai ales între cele două războaie, o largă difuzare, ajungînd la un moment dat
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
stăpînească întregul pămînt, "așa cum i s-a făgăduit părintelui nostru Abraham". Dacă poporul lui Israel, susține el, s-a risipit pe tot pămîntul, înseamnă că pămîntul trebuie să-i aparțină". E o profeție pe care o confirmă și o clarifică înțelepții Sionului în cel de al treilea Protocol, atunci cînd salută apropiata venire "a regelui originar din Sion, pe care-1 pregătim pentru întreaga lume". "Astăzi vă pot anunța că ne-am apropiat de țintă, încă puțin, și cercul acelui șarpe simbolic
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
gîndirii filosofice, asociindu-i întîmplărilor sîngeroase ale "dictaturii montagnarde" și făcîndu-i direct responsabili de opinia pe care o aveau. Propaganda antisemită nu numai că a servit apărarea tuturor pozițiilor conservatoare, dar, se pare, a făcut să se creadă că Protocoalele înțelepților Sionului au fost redactate în diversele oficine ale poliției țariste cu un dublu, foarte precis scop ascuns: să combată politica de modernizare economică angajată atunci sub egida ministrului Witte, și, în același timp, să declanșeze o contraofensivă împotriva aspirațiilor liberale
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
fondată de Ferdinand de Bertier în timpul Primului Imperiu pare a imita întru totul modelul masonic: menită să acționeze clandestin, își are semnele ei de recunoaștere, ritualul său inițiatic, gradele sale, titulatura sa ezoterică și marele său maestru. Tot astfel, Protocoalele înțelepților Sionului aduc Companiei lui Isus acest elogiu curios, aproape în spiritul fraternității: "Numai iezuiții ne-ar putea egala din acest punct de vedere [acela al manipulării politice]; dar noi am putut să-i discredităm în ochii mulțimii stupide, pentru că alcătuiau
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
cu mecanismele sale selective, cu refulările și exagerările sale. Imaginea mitică a generalului de Gaulle din vremea războiului, aceea a conducătorului Franței combatante nu se confundă nici cu cea a primului președinte al unei noi Republici, nici cu cea a înțeleptului dispărut, a cărui moarte nu i-a slăbit spiritul tutelar. Dar, mai ales, nu se poate uita că din momentul în care un astfel de mit capătă o dimensiune colectivă, el tinde să combine mai multe sisteme de imagini sau
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
alte vremuri prin ceea ce a făcut în timp de pace sau în vremea războiului. A îndeplinit cu demnitate mari însărcinări, ordine importante, apoi a ales calea unei retrageri modeste, departe de tumultul vieții publice. Întrerupîndu-i o bătrînețe calmă și respectată ("înțeleptul de la Tournefeuille", astfel îi spune presa, pornind de la localitatea rurală în care s-a retras, fostului președinte al Republicii, Gaston Doumergue), spaima unui popor confruntat dintr-odată cu nefericirea îl cheamă din nou în fruntea statului, "încredințîndu-și persoana" patriei sale, învestit
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
țin și ele de teritoriul istoricului, în măsura în care ele sînt decelabile de-a lungul timpului. II. CONSPIRAȚIA 8. Aceste date sînt preluate dintr-o lucrare care lămurește foarte bine lucrurile, a lui Morman Cohn, Istoria unui mit. Conspirația evreiască și "Protocoalele înțelepților Sionului", Galimard, Paris, 1967. Și celelalte citate din Protocoale... sînt preluate din aceeași carte. 9. J. Michelet și E. Quinet, Iezuiții, reeditare, J.-J. Pauvert, Paris, 1968. 10. Abatele Augustin de Barrael, Memorii pentru o istorie a iacobinismului, Vouille, Diffusion
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
cucerească lumea, în Solun, Antina, Râm, Țara Leșească, Eghipet, Persida și India. Victoria asupra trufașului Darie, cucerirea Persidei, războiul cu Por, împăratul Indiei, sunt cele mai însemnate isprăvi ale eroului. În partea a doua a narațiunii, Alexandru apare ca un înțelept care vorbește în maxime. Unele variante cuprind și câteva mici istorisiri satirice, cu intenții moralizatoare. Condamnat la un sfârșit tragic, prevestit de prorocul Ieremia, împăratul moare otrăvit de unul dintre supuși. Ducipal, calul său credincios, îl pedepsește pe făptaș. Bocetului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285243_a_286572]