4,737 matches
-
sau jurnale alimentare privind cantitatea și tipul de grăsimi consumate. Aceste anchete trebuie repetate anual, dacă nivelurile lipidice-țintă nu sunt atinse sub terapie medicamentoasă hipolipemiantă asociată. Modificarea stilului de viață se referă la: (1) reducerea aportului de grăsimi saturate și colesterol; (2) creșterea activității fizice și (3) controlul greutății corporale [NCEP, 2001]. Totuși, nu trebuie să uităm că pacienții dializați sunt deja supuși unor restricții de aport alimentar și lichidian. Impunerea unor noi restricții poate determina dificultăți nutriționale suplimentare și creșterea
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
peritoneală (DP) prezintă un profil lipidic diferit, într-o oarecare măsură, și mai aterogen [Avram et al., 1989; Lindholm et al., 1986; Horkko et al., 1994; Webb et al., 1995; Siamopoulos et al., 1995; Llopart et al., 1995], caracterizat prin colesterol total și LDL-colesterol mai crescute și HDL-colesterol mai scăzut [Avram et al., 1989; Lindholm et al., 1986; Horkko et al., 1994]. VLDL, IDL și LDL sunt mai bogate în trigliceride [Llopart et al., 1995]. Nivelul lipoproteinei (a) este de până la
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
nivelul VLDL, pe de o parte, și pierderea de proteine sau albuminemie, pe de altă parte [Wheeler et al., 1996; Kagan et al., 1990]. Este de remarcat că la pacienții cu DP, ca și la pacienții HD, se regăsește paradoxul colesterolului: hipolipidemia (ce reflectă malnutriție) este un factor de risc de mortalitate cu mult mai important decât hiperlipidemia [Avram et al., 1989, 1992]. Acest fenomen face dificilă estimarea riscului vascular al hipercolesterolemiei [Avram et al., 1992]. Rolul colesterolului în morbi-mortalitatea cardiovasculară
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
se regăsește paradoxul colesterolului: hipolipidemia (ce reflectă malnutriție) este un factor de risc de mortalitate cu mult mai important decât hiperlipidemia [Avram et al., 1989, 1992]. Acest fenomen face dificilă estimarea riscului vascular al hipercolesterolemiei [Avram et al., 1992]. Rolul colesterolului în morbi-mortalitatea cardiovasculară la pacienții cu DP nu este elucidat. Unele studii (criticabile din punctul de vedere al metodologiei) au găsit corelații semnificative între nivelurile crescute ale colesterolului [Gamba et al., 1993], ale apo-B, ale raportului LDL/HDL-colesterol și ale
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
face dificilă estimarea riscului vascular al hipercolesterolemiei [Avram et al., 1992]. Rolul colesterolului în morbi-mortalitatea cardiovasculară la pacienții cu DP nu este elucidat. Unele studii (criticabile din punctul de vedere al metodologiei) au găsit corelații semnificative între nivelurile crescute ale colesterolului [Gamba et al., 1993], ale apo-B, ale raportului LDL/HDL-colesterol și ale trigliceridelor [Gault et al., 1991], pe de o parte, și cardiopatia ischemică, pe de altă parte. în schimb, alți autori nu au identificat colesterolul ca factor de risc
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
între nivelurile crescute ale colesterolului [Gamba et al., 1993], ale apo-B, ale raportului LDL/HDL-colesterol și ale trigliceridelor [Gault et al., 1991], pe de o parte, și cardiopatia ischemică, pe de altă parte. în schimb, alți autori nu au identificat colesterolul ca factor de risc de mortalitate cardiovasculară [Prichard et al., 1996; Rostand et al., 1991; Lowrie et al., 1995]. Tratamentul dislipidemiei la pacienții cu dializă peritoneală (DP) Strategia tratamentului. Ca și la pacienții hemodializa]i, recomandările de tratament al dislipidemiei
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
scăderea LDL-colesterolului la pacienții cu DP ca și la populația generală. Dieta. Nu există până în prezent studii privind rolul dietei și efectele sale asupra lipidemiei la pacienții cu DP. Totuși, în principiu, se recomandă o dietă cu conținut redus în colesterol și grăsimi saturate. Aceste restricții nu trebuie însă să afecteze aportul proteic și caloric, pentru a nu duce la malnutriție. La pacienții diabetici, un bun control glicemic poate ameliora anomaliile lipidice, în special hipertrigliceridemia, iar soluțiile de dializă hipertone trebuie
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
proteic și caloric, pentru a nu duce la malnutriție. La pacienții diabetici, un bun control glicemic poate ameliora anomaliile lipidice, în special hipertrigliceridemia, iar soluțiile de dializă hipertone trebuie, pe cât posibil, evitate. Tratamentul medicamentos. Inhibitorii de HMG-CoA reductază reduc semnificativ colesterolul total și LDL-colesterolul și influențează variabil HDL-colesterolul [Zhu et al., 2000; Harris et al., 2002; Saltissi et al. 2002]. De exemplu, în studiul lui Saltissi et al., la 23 de pacienți cu DPCA, simvastatinul a determinat reducerea colesterolului total cu
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
reduc semnificativ colesterolul total și LDL-colesterolul și influențează variabil HDL-colesterolul [Zhu et al., 2000; Harris et al., 2002; Saltissi et al. 2002]. De exemplu, în studiul lui Saltissi et al., la 23 de pacienți cu DPCA, simvastatinul a determinat reducerea colesterolului total cu 22%, a LDL-colesterolului cu 36% și a raportului colesterol total/HDL-colesterol cu 21,5%, fără efecte adverse semnificative. Statinele reprezintă indicația de primă linie la pacienții cu DP și hipercolesterolemie. Nu necesită reducerea dozelor, dar, în timpul tratamentului, trebuie
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
et al., 2000; Harris et al., 2002; Saltissi et al. 2002]. De exemplu, în studiul lui Saltissi et al., la 23 de pacienți cu DPCA, simvastatinul a determinat reducerea colesterolului total cu 22%, a LDL-colesterolului cu 36% și a raportului colesterol total/HDL-colesterol cu 21,5%, fără efecte adverse semnificative. Statinele reprezintă indicația de primă linie la pacienții cu DP și hipercolesterolemie. Nu necesită reducerea dozelor, dar, în timpul tratamentului, trebuie monitorizate periodic testele funcționale hepatice și CPK. În caz de intoleranță
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
de risc, la pacienții uremici, studiile privitoare la relația dintre dislipidemie și afectarea cardiovasculară sunt puține la număr, de mică anvergură și cu rezultate contradictorii. Marile trial-uri prospective, intervenționale, controlate lipsesc. în plus, o epidemiologie inversă se observă pentru colesterol, ca și pentru alți factori de risc, la pacienții cu IRC: riscul maxim îl au cei cu colesterolemia mai mică de 150 mg/dl, dar acest aparent paradox ar putea fi explicat prin suprapunerea unor comorbidități ca malnutriția, inflamația sau
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
fi explicat prin suprapunerea unor comorbidități ca malnutriția, inflamația sau insuficiența hepatică. De aceea, ghidurile de tratament elaborate de experții nefrologi se bazează, în mare parte, pe extrapolarea rezultatelor marilor studii din populația generală. Se recomandă determinarea profilului lipidic elementar (colesterol total, LDL-colesterol, HDL-colesterol, trigliceride) la toți pacienții dializați, la intrarea în dializă și apoi bianual. Dieta și terapia hipolipemiantă au drept obiectiv, în primul rând, un LDL-colesterol mai mic de 130 mg/dl sau, mai bine, mai mic de 100
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
mai mic de 35 mg/dl la 12% și o trigliceridemie peste 200 mg/dl la 36% dintre pacien]i. Lipoproteina (a) scade rapid după TR, față de nivelurile din timpul perioadei de dializă [Sugahara et al., 1994]. Screening-ul profilului lipidic (colesterol total, LDL-colesterol, HDL-colesterol, trigliceride) trebuie să se facă cel puțin o dată în primele 6 luni post-TR și apoi anual. Factori favorizanți Hiperlipidemia la pacienții cu TR este asociată cu [Dairou et al., 1998]: (1) factori fiziologici: vârsta înaintată, sexul masculin
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
atent monitorizate. Statinele s-au dovedit eficace în ameliorarea dislipidemiei și sunt bine tolerate [Wanner et al., 1995; Imai et al., 1999; Holdaas et al., 2001]. într-un studiu prospectiv, placebo-controlat, simvastatinul, în doză de 5 mg/zi, a redus colesterolul total cu 20% și LDL-colesterolul cu 29%; o doză de 10 mg/zi nu a adus beneficii suplimentare asupra acestor doi parametri, dar a crescut, în plus, HDL-colesterolul cu 9% [Lepre et al., 1999]. Combinația de statine cu fibrați este
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
mai importantă la cei care aveau antecedente de boală vasculară ateromatoasă/trombotică, independent de alți factori de risc tradiționali și de durata dializei. în studiul lui Kunz et al., singurii factori de risc independenți, după ajustarea pentru vârstă, sex, diabet, colesterol și tabagism, au fost homocisteinemia și fibrinogenemia. Nu toți autorii au evidențiat o valoare predictivă a homocisteinemiei pentru morbi-mortalitatea cardiovasculară. Bostom et al. [1996], pe o serie de 75 de pacienți hemodializați, nu au găsit nici o relație între nivelul plasmatic
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
acidul folic (10 mg/zi), fără asociere de vitamine, reduce homocisteinemia cu 30-40% după 2 luni de tratament, reducerea fiind proporțională cu nivelul homocisteinei înainte de tratament. Efectul este deja maxim după 4 săptămâni. în plus, acidul folic poate determina reducerea colesterolului total, a LDL-colesterolului și a trigliceridelor serice la pacienții cu dializă peritoneală [McGregor et al., 2000]. Deși homocisteina scade constant sub tratament cu folați, nivelul său nu se normalizează complet decât la foarte puțini pacienți. Creșterea dozei de folați până la
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
pacienții dializați nu prezintă o obstrucție coronariană evidentă angiografic [Roig et al., 1981; Rostand et al., 1981]. Tratamentul cu EPO prezintă importante efecte metabolice: corectarea anemiei prin EPO determină ameliorarea nivelului aminoacizilor plasmatici, ameliorarea rezistenței la insulină, ameliorarea dislipidemiei (scăderea colesterolului total, LDL-colesterolului [i a apo-B), corectarea anomaliilor endocrine întâlnite în uremie (scăderea nivelurilor de somatotropină, prolactină, folitropină, luteotropină, glucagon, PP, gastrină, leptină etc.), ameliorarea metabolismului intramitocondrial implicate indirect în ameliorarea funcției cardiomiocitelor [Besarab, 1999]. Se pune în final întrebarea dacă
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
albuminemia mai mică de 30 g/l au un risc anual de deces de 14 ori mai mare decât cei cu albuminemia mai mare de 40 g/l, la aceeași vârstă și în prezen]a altor factori de risc similari. Colesterolul seric, ureea, potasiul, fosforul și creatinina serice scăzute au fost, de asemenea, asociate cu o mortalitate crescută, dar în mai mică măsură. Aceiași cercetători au arătat că riscul crescut de deces al pacienților cu diabet zaharat devine egal cu al
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
a unor subproduși ai lipoproteinelor modificate oxidativ de compușii clorurați în leziunile aterosclerotice [Daugherty et al., 1994]. Oxidarea lipidelor Produșii oxidării lipidelor sunt: produșii oxidării acizilor grași polinesaturați (AGP) din componența fosfolipidelor, a glicolipidelor, a trigliceridelor și a esterilor de colesterol; hidroperoxizii lipidici, ca acidul hidroxioctadecadienoic (HODE), care sunt produșii peroxidării acidului linoleic; aldehidele reactive, precum acroleina, 4-hidroxinonenal (4-HNE) și malonilaldehida (MDA), rezultate din oxidarea LDL; produșii oxidării fosfolipidelor, ca isoprostanii, hidroxi-AG, lisofosfatidilcolina și alții [Drueke, 2001]. Isoprostanii sunt izomeri de
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
beneficiul întreruperii acesteia asupra prevenirii complicațiilor cardiovasculare nu este clar demonstrat. După oprirea tratamentului cortizonic, TA și lipidemia scad, dar se reduce de asemenea și nivelul HDL-colesterolului [Hricik et al., 1992, 1994; Kasiske et al., 1991]. Ciclosporina induce hiperlipidemie (creșterea colesterolului total, a LDL-colesterolului și a trigliceridelor) [Kasiske et al., 1991; Hricik et al., 1992; Brown et al., 1997], HTA [Kasiske et al., 1987; Jarowenko et al., 1987; First et al., 1994; van den Dorpel et al., 1996; Morales et al
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
bila veziculară este de 5-10 ori mai concentrată decât cea hepatică). Bila are următoarele roluri: intervine în absorbția grăsimilor favorizând emulsionarea lor și absorbția acizilor grași; intervine în absorbția vitaminelor liposolubile; constituie calea de excreție a unor substanțe (Zn, Mg, colesterol, etc.); are efecte laxative prin stimularea motricității intestinale. 4.3.1. Anatomia funcțională a sistemului biliar Peretele muscular al vezicii biliare este constituit dintr-un singur strat de fibre musculare. Stratul muscular este mai dens și mai gros la nivelul
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2285]
-
4.3.2. Compoziția chimică a bilei Bila conține apă și reziduu uscat reprezentat de acizi biliari, bilirubină, lecitină, proteine, ioni: Na, K, Cl, bicarbonat. a. Acizii biliari sunt principalii produși de secreție exocrină hepatică și reprezintă derivați hidrosolubili ai colesterolului. Ficatul produce doi acizi biliari primari: colic și chenodezoxicolic, care în interiorul hepatocitului se conjugă cu glicocolul sau cu taurina rezultând acidul glicocolic și, respectiv taurocolic, secretați printr-un proces activ în canaliculul biliar. Prin fixarea Na+ sau K+ pe acizii
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2285]
-
pot fi deconjugați și dehidroxilați de către enzimele bacteriilor anaerobe rezultând acizi biliari secundari: acidul deoxicolic și acidul litocolic. Acizii biliari au rol în digestia grăsimilor. Datorită proprietății lor tensioactive, emulsionează grăsimile împreună cu lecitina și favorizează absorbția acizilor grași, monogliceridelor și colesterolului. b. Pigmenții biliari reprezintă 15-20% din reziduul uscat al bilei și constituie produsul de secreție hepatic care rezultă din descompunerea hemoglobinei (fig. 13). Eritrocitele hemolizate (mai ales în sistemul reticulo-endotelial) eliberează circa 8 g de hemoglobină din care rezultă 300
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2285]
-
trece și o cantitate foarte mică de bilirubină neconjugată. Sub influența reducătoare a enzimelor secretate de bacterii, bilirubina se transformă în mezobilirubină, apoi în mezobilirubinogen sau urobilinogen și, în final, în stercobilinogen care conferă culoarea brună a materiilor fecale. c. Colesterolul reprezintă un simplu produs secundar al fabricării acizilor biliari; aproximativ 1/10 din colesterolul sintetizat sau captat de hepatocite se secretă în bilă (aproximativ 1-2 g). 4.3.3. Formarea bilei Procesul primar de formare a bilei canaliculare Bila canaliculară
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2285]
-
secretate de bacterii, bilirubina se transformă în mezobilirubină, apoi în mezobilirubinogen sau urobilinogen și, în final, în stercobilinogen care conferă culoarea brună a materiilor fecale. c. Colesterolul reprezintă un simplu produs secundar al fabricării acizilor biliari; aproximativ 1/10 din colesterolul sintetizat sau captat de hepatocite se secretă în bilă (aproximativ 1-2 g). 4.3.3. Formarea bilei Procesul primar de formare a bilei canaliculare Bila canaliculară este formată ca răspuns la efectul osmotic al anionilor acizi (și a cationilor care
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2285]