3,931 matches
-
ar putea pune în legătură cu dereglările sistemului imun. Oboseala se accentuează când crește temperatura ambiantă, probabil secundar blocării conducerii influxului nervos prin fibrele demielinizate. Spasticitatea și slăbirea forței musculare, deasemenea, pot cauza oboseala, iar ocazional se poate însoți de o stare depresivă. Bolnavul trebuie instruit a-și conserva energia printr-o judicioasă folosire a timpului, economia de efort și simplificare a activității prestate. Exercițiile fizice medicale, mențin condiția generală și previn sau suprimă atrofia musculară, dar nu s-a dovedit că afectează
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
avea copii se bazează pe valorile personale. Prezența SM nu exclude posibilitatea de a avea o familie. Tulburările neuropsihice sunt întâlnite destul de frecvent în SM și ele au fost discutate amănunțit la capitolul simptomatologiei - le reamintim. Tulburările neuropsihice includ: starea depresivă, labilitatea emotivă, euforia, demența sau tulburările cognitive, râsul și plânsul patologic, anxietatea accentuată și uneori psihoze. Deși cercetările actuale asupra eficacității medicamentelor în tulburările psihice din SM sunt limitate, o încercare terapeutică cu antidepresive triciclice se poate face. Amitriptilina poate
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
hormonilor tiroidieni din 3 în 3 luni. Contraindicațiile în terapia cu interferon Beta sunt: sarcina, lactația, creșterea de 3 ori a nivelului transaminazelor, hepatita cronică, ciroza hepatică, diferite reacții alergice la interferon sau albumina umană, insuficiența renală și cronică, psihozele depresive în antecedente, epilepsia, angina pectorală, anemia care nu poate fi corelată, gamapatiile monoclonale. Bolnavul trebuie informat despre posibilitatea apariției unor reacții adverse și modul de a le combate. Astfel, sindromul pseudogripal se combate prin administrarea de paracetamol, un comprimat cu
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
Fluoxetina, Sertralina, Fluxoxamina și Citolopranul, dar toate acestea dau scăderea libidoului și tulburări de dinamică sexuală. Bupropionul este un antidepresiv nou, care nu dă tulburări sexuale. Litiul este de asemenea folosit în depresie. Psihoza maniaco-depresivă este întâlnită în SM. Faza depresivă a psihozei maniaco-depresive are același tratament cu depresia propriu-zisă. Faza maniacală se poate trata cu Litiu 3×300 mg/zi și Valproat 3×300 mg/ zi. Psihozele sunt mai rar întâlnite în SM. Atunci când apar, necesită tratament cu Haloperidol 4
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
al realului”. și invers: oameni care dispun de un cert „simț al realului”, dar care, exagerând importanța unor simptome efemere ale unor suferințe de-ale lor de moment, ne fac să credem că avem de-a face cu persoane puternic depresive sau dezorientate În mediul lor de existență. Μ Expresia „educația interioară a omului” se referă, În esență, la acea autodisciplină care-l face pe om capabil nu numai de a-și depăși propriile limite, dar și de a se transforma
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
pentru personajele sale, ele Însele cauționate de ethosul contemporan muribund. Despre Michel: “Extrema indiferență pe care o manifesta, Într-un sens ca și În celălalt, pentru această chestiune [a lipsei afectivității, n.n.] era deja un semn Îngrijorător. Tradiționala luciditate a depresivilor, adeseori descrisă ca o dezinvestire radicală față de preocupările umane, se manifestă În primul rând printr-o lipsă de interes pentru lucrurile Într-adevăr puțin interesante. Astfel, se poate imagina, la limită, un depresiv Îndrăgostit, În timp ce un depresiv patriot pare la
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
deja un semn Îngrijorător. Tradiționala luciditate a depresivilor, adeseori descrisă ca o dezinvestire radicală față de preocupările umane, se manifestă În primul rând printr-o lipsă de interes pentru lucrurile Într-adevăr puțin interesante. Astfel, se poate imagina, la limită, un depresiv Îndrăgostit, În timp ce un depresiv patriot pare la drept vorbind de neînchipuit.” (p. 281). Intresantă În construcția personajelor este tehnica de a imprima tuturor digresiunilor paradiegetice personalitatea unuia dintre cele două personaje principale. Dacă un capitol se ocupă de pildă de
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Tradiționala luciditate a depresivilor, adeseori descrisă ca o dezinvestire radicală față de preocupările umane, se manifestă În primul rând printr-o lipsă de interes pentru lucrurile Într-adevăr puțin interesante. Astfel, se poate imagina, la limită, un depresiv Îndrăgostit, În timp ce un depresiv patriot pare la drept vorbind de neînchipuit.” (p. 281). Intresantă În construcția personajelor este tehnica de a imprima tuturor digresiunilor paradiegetice personalitatea unuia dintre cele două personaje principale. Dacă un capitol se ocupă de pildă de Bruno, atunci toate reflecțiile
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Daniel 1 cîștigă foarte bine din spectacole scandaloase În care atacă toate tabuurile etice și politice ale epocii, așa cum face mereu scriitorul. Titlurile sînt șarjate, teribiliste, ca de pildă: Preferăm tîrfele palestiniene" sau "Paște-mi fîșia Gaza!" Cinic și totuși depresiv, consumator a vreo cinci feluri de anxiolitice, de la Xanax la Tranxene, obsedat sexual și totuși patetic, materialist și totuși străbătut de Întrebari metafizice, Daniel 1 este un bărbat de inteligență peste medie, dar, cultural vorbind, vrea să-l reprezinte pe
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
emana forță prin toți porii și se purta de parcă totul din jur i-ar fi aparținut. Era un brunet supraponderal, foarte elegant și plin de aur. Ospătarul fugise după apă ca un pompier la incendiu. Eu, într-o stare oarecum depresivă după ultima despărțire, tocmai comandam ceva de mâncare... M-a studiat cu ochi de expert blazat, ca un arbitru la concursul de Miss, am simțit că-mi dă nota maximă și m-a abordat de parcă ne cunoșteam de când lumea: „Mănânci
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
precis sau difuz, de forme, intensități și frecvență diferite, indicând o suferință fizică sau funcțională a corpului; bă reprezintă un sentiment moral de apăsare, sfâșiere sufletească, resimțită ca durere psihică, la care se adaugă o importantă componentă ideativă de factură depresivă sau anxioasă. Din punct de vedere corporal, durerea este indicatorul și semnalul răului, iar efectul acesteia este suferința pe care o resimte individul În planul conștiinței sale ca sentiment al alteralității. Alăturat acestor două aspecte, somatic și psihic, durerea morală
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
tonalitate emoțională sumbră ideii respective. Tristețea Însă, ca dispoziție afectivă, nu este În mod obligator și exclusiv legată de regret. Ea poate fi semnalată și În absența acestuia. În mod egal, se știe că, În cazul evoluției clinice a stărilor depresive, În special a depresiilor psihotice, melancoliforme, regretul se poate constitui sub forma tematică a unui delir de autoacuzare, autoculpabilizare, autonegație, deși aceste idei nu sunt fondate, ci ele derivă din starea de depresie severă a bolnavului. Regretul este o experiență
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
orientate către sine sunt reprezentate prin dezinteres, izolare, negarea valorilor personale și ale vieții, Închiderea În sine. Această atitudine are ca sursă autodeprecierea pe care o dă natura pasiv-astenică a persoanei, dar, În egală măsură, și o scădere de factură depresivă a tonusului afectiv, cu implicații asupra stării de dispoziție morală a persoanei În cauză. Atitudinile pasive orientate către lume și viață ale unui individ sunt reprezentate de amânarea acțiunilor sau chiar refuzul de a le efectua, negarea importanței acestora, abandonarea
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
desfășurate între anii 1975 și 1985, ce au avut ca subiect copiii cu părinți alcoolici”. Rezultatele au arătat că „simptomatologia” copiilor cu părinți alcoolici se axează pe indicatori ca „hiperactivitatea și tulburările de personalitate, procesul cognitiv scăzut, problemele somatice, simptomele depresive și de anxietate, abuzul fizic, interacțiunile familiale eșuate” (Guille, 2004). Plecând de la aceste caracteristici putem identifica trei tipuri de persoane care abuzează (Fishel și Rynerson, 1998, p. 300). Primul tip „este caracterizat ca având trăsături de personalitate antisociale [...Ărăspunde la
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
a fost în accepțiunea noastră aproape pe deplin homosexual); o melancolie întinsă pe viață l-a predispus la ipohondrie și alte boli psihosomatice (aici în secret și insidios Yourcenar s-a proiectat pe sine, o ipohondră pe viață și o depresivă); un interes profund în ocultism tradiția orfică, misterele eleusine, magie; și o preocupare față de moarte de la mijlocul vieții încolo. Yourcenar a descâlcit în mod ingenios semnificația celor cinci componente ale lui Hadrian: introspecția, discreția, bisexualitatea, alunecarea spre magie și miraculos
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
tulburări emoțional-motivaționale, diferite ca structură și grad de complexitate. În general, fenomenul frustrației este strâns legat de psihopatii și psihogenii, dar psihopatologii și psihiatrii (ex. A.I. Ploticer) includ în sfera conceptului de frustrație și alte tulburări, cum ar fi: stări depresive (însoțite de unele atitudini caracteristice: izolare, refuz de a colabora, pesimism etc.), stări anxioase (deși lipsește obiectul amenințător, subiectul se afșă sub imperiul unei frici excesive), extrema labilitate emoșională (însoțită de o permanentă schimbare a felului de a privi și
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
1) Tulburările de afectivitate formează una din cauzele importante ale perturbării evoluției normale a integrării sociale și profesionale, a apariției situațiilor conflictuale și frustrante în raporturile cu semenii. Stările de dereglare a „afectivității”, de tipul: labilitatea emoțională excesivă, hipermotivitatea, reacțiile depresive cronicizate, sentimentul inferiorității, ambivalența afectivă, atitudinile infantile (stările de imaturitate afectivă), fenomenele obsesive-fobice etc., afectează desfășurarea normală a relațiilor persoanei în cauză cu cei din jur, generând reacții de indiferență, izolare, refuz de a colabora, sau afectând capacitatea de evaluare
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și pe care năzuiesc să-i depășească, își fixează un nivel de aspirație ce depășește mult exemplele proprii de realizare. Acest fapt se va solda, în ultima instanță, cu eșecuri repetate, cu stări de irascibilitate, impulsivitate sau, dimpotrivă, cu stări depresive de neputință, de neîmplinire. În evitarea eșecului, un rol important îl are, prin urmare, stabilirea realistă a nivelului de aspirație, fapt care poate fi realizat printr-o bună cunoaștere a posibilităților și posibilităților proprii. Cunoașterea obiectivă de sine ne ajută
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
ei să fie oboseala; omul emoționat obosește fără să fi prestat o muncă social-utilă, efectivă. „Emoția” poate fi, totuși, și un factor de înnoire a vieții psihice interioare, un factor catalizator pentru distrugerea unor structuri afective rigide, cum sunt stările depresive. Fenomenele de dezadaptare emoțională a elevului dezvăluie o discordanță între solicitările școlii și ale familiei, pe de o parte, și posibilitățile / capacitățile acestora, pe de altă parte. Tensiunea afectivă astfel creată își caută supape diferite de descărcare: ex. refuzul de
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
de exemplu, pacea universală și veșnică). Astfel de oameni, consumă mult timp și energie pentru a convinge, pentru a-și impune proiectele, iar în situația în care sunt priviți cu ironie pot deveni fie agresivi în cadrul revendicărilor lor, fie profund depresivi, realizând chiar suicidul. În delirul de filiație, persoana respectivă se crede urmașul unor celebrități, a unor familii renumite, care au avut sau care au o situație economică, socială sau culturală deosebită. Este memorabilă, în acest sens, evocarea Cellei Delavrancea care
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
cărei dragoste vrea să o obțină îi acordă toate avansurile dorite. În cazul însă în care persoana adultă dezamăgește, nerăspunzând în măsura dorită la așteptările manifestate față de ea, atunci poate apărea un puternic sentiment de frustrare, asociat cu o fază depresivă, constituită din stări de gelozie, din decepții și deziluzii, care mai pot fi totuși — spune Cleramboult — intersectate, din când în când, de speranță. Faza a treia, de ură profundă, determină revolta, care se exprimă prin amenințări, invective, șantaje, scrisori anonime
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
insidioase, scandaluri, agresivitate; se pot dezvolta chiar idei de persecuție, generate de convingerea erotomanului că persoana adulată este, în realitate, o ființă mediocră, incapabilă să aprecieze meritele reale ale unui semen. Delirul mistic / religios. Acest delir poate avea un caracter depresiv, dar de cele mai multe ori este acompaniat de o stare euforică și de idei de grandoare: astfel, individul respectiv are convingerea că este protejat sau ales de Dumnezeu, pentru a promova justiția cerească; în consecință, el are convingerea că este înzestrat
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
ales de Dumnezeu, pentru a promova justiția cerească; în consecință, el are convingerea că este înzestrat cu puteri supranaturale, care-i conferă dreptul de a fi nu numai un misionar, dar și un justițiar. Când delirul mistic are un caracter depresiv, atunci când caracteristicile complexe de inferioritate, de neîncredere în sine, și strategiile defensive de acțiune: asceza exagerată, refugiul în mănăstire, sentimentul de martirizare, interpretarea defetistă a dogmelor religioase, care-i conferă persoanei în cauză argumente de autoacuzare pentru greșeli exagerat considere
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și strategiile defensive de acțiune: asceza exagerată, refugiul în mănăstire, sentimentul de martirizare, interpretarea defetistă a dogmelor religioase, care-i conferă persoanei în cauză argumente de autoacuzare pentru greșeli exagerat considere ca iremediabile, comise pe parcursul vieții. La astfel de mistici depresivi, delirul „autoacuzator melancolic” poate evolua pînă la stadiul de „demonomaniac”, când se dezvoltă un delir de „posesiune demonomaniacă” (respectiv convingerea că-l poartă pe Diavol în corpul lor). În cazul însă al misticului euforic și cu idei megalomanice, halucinațiile vizuale
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
inutilitate socială (fapt care determină abandonul familial sau profesional, fuga de realitate a celui în cauză, sau încercarea de a realiza suicidul). La psihopații psihastenici, deficitul structural este atât de gândire, cât și de ordin afectiv, ei realizând frecvent stări depresive și anxioase, la care se adaugă „dubitația” excesivă, adică îndoiala și obsesiile ideative. Poate că mai mult decât la oricare alți bolnavi psihic, autofrustrația este cea mai intensă, deoarece „astenia” care este caracteristică psihastenicilor îi face să aibă mereu o
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]