4,258 matches
-
că o Forță necunoscută ne poate ajuta să ne însănătoșim“, citește Ben. Îmi place, șoptește Jennifer. E ca și cum ar fi cineva acolo și are grijă de mine. Poate ar trebui să vii cu mine la biserică duminica. Vicarul e foarte drăguț. — Nu știu, spune Jennifer cam jenată. Nu prea merg la biserică. Însă îmi place ideea că există cineva care veghează asupra noastră. —Jake zice că nu trebuie să interpretăm noțiunea de putere la modul literal, consider eu potrivit să precizez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
adesea la restaurantul prietenului său, Matt. Spre sfârșitul programului, acesta venea și stătea la masă cu noi, bea un pahar de Jagermeister cu Patrick și îi repeta de fiecare dată că e un tip norocos că are o prietenă așa drăguță (vă puteți imagina ce impresionată eram eu). Iubitul meu însă devenea foarte stânjenit. I-a trebuit un an întreg până să se obișnuiască. Îl priveam ce bine se simte și ce relaxat era în preajma lui Matt. Aceste stări nu le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
politicos, ca și cum îndeplinea o obligație, în nici un caz pentru că și-ar fi dorit într-adevăr să facă parte din lumea mea. N-ar fi trebuit să accept toate astea. Acum știu asta. Ar fi trebuit să ne despărțim de mult. —Drăguț loc, îl aud pe Jake spunând. Am întârziat. N-am vrut să risc să ajung înaintea lui și să mă trezesc cu coatele pe bar stând la discuții cu Matt și adoptând aerul de Rebecca-așteptându-și-bărbatul. Nu vreau să arăt disperată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
fostul prieten care m-a adus în stadiul în care mă uit la casete video cu luptători de wrestling pentru că unul dintre ei îi seamănă foarte mult. Mă bucur că-ți place, îi spun în timp ce mă așez. —E chiar foarte drăguț. Îmi plac locurile ceva mai retrase, pe care le cunoști dinainte. Nu mă dau în vânt după restaurantele acelea vulgare,cu aerul că te trag de mânecă. Prefer subtilitățile. E posibil ca trandafirul meu să nu fie din cale-afară de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
e un prieten de nădejde. Credeam că mă vei face praf... Nu pentru asta sunt aici. Dacă ai probleme, încerc să te ajut, nu să-ți fac morală. Fac o față lungă. — Ce e? mă întreabă zâmbind. Ai fost tare drăguță, ca o fetiță de doisprezece ani. —Să-ți spun drept, uneori îmi place să mi se facă morală, mă confesez. Presupun că e un fel de dovadă că oamenii țin la mine. Așa cum face Davey în legătură cu... fotografiile. Șoptesc aceste ultime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
mă rog, el s-a întors să o susțină pentru că avea probleme. Rezultatul a fost că și-a compromis cursa. E vorba de Anita? mă prefac eu, deși știu foarte bine la cine se referă. Da, chiar ea. O tipă drăguță și prietenoasă. NENOROCITA! TICĂLOASA! Aș vrea să strig să mă audă toată lumea. Eram sigură că pusese ochii pe el, am văzut-o, dar s-a comportat ireproșabil și acum iată că îi face avansuri. Eu n-aș fi putut alerga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
am lăsat pe el să se ocupe de toată afacerea. Atmosfera din restaurant e plăcută. E cald și ai senzația că totul e învăluit într-o lumină aurie. La plecare, Matt mă îmbrățișează și îmi șoptește: „Iubitul tău e foarte drăguț!“ Îi zâmbesc și mă îndrept spre ușa pe care Jake o ține deschisă pentru mine. Afară nu e prea frig, dar e întuneric și umezeală, iar eu tremur puțin. Cum ajungi acasă? Mă uit la ceas. E unsprezece și jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
să mă sărute. —E atât de sufletist, zice Davey. Urcăm spre Exmouth Market. Iubesc străduța asta. În ciuda faptului că e aproape în centru, lângă King’s Cross, are o atmosferă caldă, familiară, de străduță de cartier: o mulțime de restaurante drăguțe și de baruri dărăpănate. Nu s-au prea strecurat restaurante mari aici - este un Pizza Express, dar, deși este parte dintr-un lanț de restaurante, a reușit să evite renumele prost de care se „bucură“ acestea. Ne ducem la barul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
pe la petreceri organizate de el. Nici eu, nici Davey nu comentăm, și după un moment continuă veselă: Dar tu ce mai faci, Davey? —Eu? întreabă Davey inexpresiv. —Trebuie să-ți găsim și ție pe cineva! Știu o mulțime de fete drăguțe care ar fi tare încântate să iasă cu tine! —Doamne, Daisy, nu, te rog, urăsc lipelile. Știi prea bine. N-o să fie nimic exagerat, îl asigură ea. Ne putem întâlni cu toții la un bar, și-o să vezi cum merg treburile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
enervează mai mult decât ar trebui. Cu cât mă învârt în cercuri mai pretențioase, cu atât întâlnesc mai puțini bărbați interesați de persoana mea. În schimb, sunt preferata muncitorilor necalificați. Aceștia mă adoră: sunt micuță, am sâni mărișori, fața destul de drăguță, părul ondulat... Unul dintre idioții de pe-aici, pe care - n-o să vă vină să credeți - îl cheamă Tooty, mi-a spus acum vreo jumătate de oră că am un „păr nebun“. Mă uit în jur și-mi dau seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
încântători. Barney are un corp superb sub costumația oribilă pe care o poartă în seara asta. Așa cum stă acum, îi pot vedea fundul, care este micuț și incitant de tare. —Știi, zic eu chicotind, șeful nostru are un funduleț foarte drăguț. Davey se uită cu dispreț la paharul meu: Numai la beție ai fi putut spune asemenea tâmpenii, se pronunță el sec. Ai să te simți ca naiba mâine dimineață. Un zgomot groaznic, venind din colțul camerei, ne pune brusc timpanele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
poate, Finn! Cum ai putut să afirmi așa ceva? Mi se acrise să-i tot văd cum o făceau pe masculii feroce, explică Finn. —Daisy, cum te simți acum, după cele întâmplate? întreabă Jennifer, cu o expresie serioasă pe chipul ei drăguț. Ne-ai spus că te prefăceai că ești prietena lui Finn, dar nu am avut ocazia să discutăm situația asta în grup. Și, la drept vorbind..., te-am avertizat într-un e-mail că nu era tocmai o idee bună, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
bun; trebuie să-l țin mereu pe Jake pe jar, să nu aibă certitudinea poziției sale în ochii mei. Dar descopăr că îmi place grozav Whitstable. Și casa este grozavă. E un soi de cabană cochetă înconjurată de alte căsuțe drăguțe, chiar lângă strada principală, cu o ușă vopsită în albastru șio grădiniță pătrată decorată cu pietricele și scoici: exact așa cum ar trebui să arate o casă de la malul mării. Ușa de la intrare dă direct într-un fel de sufragerie cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
și face la fel. —Te superi? întreabă, cu o undă de îngrijorare în glas. Voiai să ieșim la masă în oraș? Sunt câteva restaurante foarte bune, puteam să mergem la unul din ele... M-am gândit că ar fi mai drăguț așa... — A, nu! mă grăbesc să-l asigur. E foarte bine aici. Avem foc în șemineu, avem cod și cartofi prăjiți, mazăre, ouă marinate și oțet... Ah! sare el în picioare. Avem și vin! Am uitat, scuză-mă! Se duce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
de acțiune, care mi-ar aminti prea tare de Patrick. Ne cuibărim pe canapea. La mijlocul filmului, mă duc să-mi umplu paharul și când mă întorc îmi pun picioarele pe genunchii lui Jake. Îmi plac picioarele mele. Sunt mici și drăguțe și abia mi-am făcut pedichiura înainte de a pleca în weekend (cu trandafiriu, ca să nu fie vulgar). Jake începe să mi le maseze, la început aproape fără să își dea seama, apoi, când eu scot anumite sunete apreciative, se implică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
așa că poate să și-o aranjeze după bunul ei plac, mai ales că bărbaților le plac femeile copilăroase. De fapt, nu mai știu ce să cred. Până azi dimineață, am avut impresia că le plac fetele care poartă lenjerie intimă drăguță, care au aceleași gusturi ca și ei, și cărora le place să facă dragoste, dar se vede că m-am înșelat amarnic. Nu știu nimic. Îi spun lui Daisy, care îmi râde în nas. —Jake e un dobitoc, zice ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
de minunată, încât cred că asta e băutura cea mai potrivită. Tai mere și căpșuni felii, le las să se macereze în Pimm’s, pe care l-am făcut din limonadă și suc de ghimbir, așez pe masă câteva pahare drăguțe și un platou cu brânză și pâine proaspătă. Ospitalitatea lui Charlotte, care e cam mână spartă, ne-a silit să oferim și noi mai mult când se ține întrunirea la vreunul dintre noi, ceilalți. Săptămâna trecută am fost acasă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
cu Davey - nu l-am mai văzut „între patru ochi“ de nu mai știu când. Minți de îngheață apele și-o să-ți crească nasul. Îmi place de el, zice Daisy precaută. Și-apoi, am hotărât să ies numai cu tipi drăguți, așa că l-am sunat pe Davey. Asta-i tot. — Deci îți place? —Spune-mi că nu ai organizat o conferință în trei și că nu ascultă pe undeva... Nu, pe cuvânt, tocmai a ieșit din birou; se duce la nu știu ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
era capabil să influențeze materia doar prin meditație intensă. Și nici atunci nu putea totdeauna să aibă puteri asupra materiei din jurul său. Este incredibil, Corvium! Să zicem... ce anume s-a întâmplat? Plumbul a trecut prin tine. Mulțumesc. Ești foarte drăguț. Știam și eu asta. Cum a trecut prin mine fără să mă rănească? Te-ai dematerializat. "Poftim?" Sigur! Corpul tău a reacționat instinctiv. Celulele, chiar atomii din care sunt făcute ele, au devenit distante. Legătura dintre ele nu a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
a ajutat băiatul ăla francez... Perir? Da! A vorbit cu Mihail și Gavriil și au dărâmat pereții dintre sălile de clasă ca să nu deranjăm foindu-ne inutil pe hol. Apoi Mar și Mari ne-au ajutat cu paturile. Sunt foarte drăguțe. Cam ciudate, dar drăguțe. Apropo... cred că Mar îl place pe Perir. Chicoti și, plimbându-se spre celălalt capăt al infirmerie, continuă: Sarah a avut ideea genială de a pune măsuțe cu instrumente între paturi. De ce? Păi dacă este un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
francez... Perir? Da! A vorbit cu Mihail și Gavriil și au dărâmat pereții dintre sălile de clasă ca să nu deranjăm foindu-ne inutil pe hol. Apoi Mar și Mari ne-au ajutat cu paturile. Sunt foarte drăguțe. Cam ciudate, dar drăguțe. Apropo... cred că Mar îl place pe Perir. Chicoti și, plimbându-se spre celălalt capăt al infirmerie, continuă: Sarah a avut ideea genială de a pune măsuțe cu instrumente între paturi. De ce? Păi dacă este un caz urgent de tratat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
curând tremurul specific cuprinse locomotiva și garnitura. Zumzăitul motoarelor se alungi la un moment dat și dispăru complet. Vagabonzii, văzând că nu e nimic de făcut, se cuibăriră într-un colț și adormiră grămadă, unul peste altul, într-un mod drăguț. La fel făcură și majoritatea celor nouă. Corvium, însă, și cu Helur rămaseră treji, unul pentru că nu putea să doarmă, iar celălalt pentru că era obișnuit cu lipsa somnului. Ce era bomba aia, Altanovici? Ieșiseră deja din oraș și acum parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
și inspiră adânc. — Un nenorocit care nici măcar nu lucrează pentru spital a dat sânge, fără autorizație, unei femei, pentru că ea l-a cerut? Asta vrei să-mi spui? — Nu e „un nenorocit“. E fratele meu. — Iisuse! — A spus că era drăguță. — Asta explică totul. — Haide, Marty, zise Raza, pe un ton împăciuitor. Îmi pare rău pentru chestia cu Weller, chiar îmi pare rău, dar oricine putea face schimbul. Chiar și cei de la cimitir puteau să-l dezgroape și să-i ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Probabil îl pusese pe prietenul ei să aranjeze totul. În definitiv, noul prieten era vânzător de mașini. Bradley Gordon, șeful securității, stătea în zona de așteptare a holului, sprijinit de biroul de recepție și discuta cu Lisa, recepționista. Lisa era drăguță. De aceea o și angajase Rick. — La naiba, Brad! spuse Rick Diehl. Trebuie să ne uităm la casetele de securitate cu parcarea. Brad se întoarse spre el. — De ce? Ce s-a întâmplat? Cineva mi-a furat Porsche-ul. — Pe bune? zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
genunchi arătau minunat în soarele de după-amiază. Fete de clasa a șaptea, cu picioare sprintene, sâni înmuguriți, care abia dacă se mișcau, când alergau. Unele dintre ele erau foarte dotate și aveau dosurile gata dezvoltate, dar majoritatea păstraseră un aspect drăguț, copilăresc. Nu erau încă femei, dar nu mai erau nici fete. Inocente, cel puțin pentru o vreme. Brad se așeză pe locul lui obișnuit, la jumătatea tribunei și în lateral, ca și cum ar fi păstrat o oarecare distanță, pentru convorbirile sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]