3,748 matches
-
și în viitor să merg cel puțin la fel de bine la școală, pentru a-mi alege mai ușor drumul în viață. Asta sunt eu și mă simt bine așa! Eu mă numesc Delia Bărbuță. Am zece ani și jumătate și sunt elevă la Colegiul Național „Mihai Eminescu”, o școală mare, frumoasă, așezată într-o zonă pitorească a orasului, unde îmi face plăcere să merg zi de zi și unde învăț multe lucruri bune. Sunt o fată de statură medie, cu părul blondcastaniu
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
trebui să ocup un loc frumos în societate, începând cu anii de școală. Va trebui să depășesc tentațiile aventurilor copilărești, să învăț, să înțeleg, să-i respect mai mult pe cei care mă îndrumă în viață. Sunt mândră să fiu eleva acestui bătrân și renumit colegiu ieșean. În casă e liniște. Sunt singur. E început de vară și... mă gândesc la vacanță! Doar gândul că voi petrece mai mult timp afară, la joacă, cu prietenii mei, îmi inundă sufletul și mă
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
va ieși atât de nasol. Fiecare om are defectele sale și trebuie să încerce, chiar dacă este un proiect dificil, să se străduiască să le corecteze. Asta încerc să fac și eu. Oare voi reuși??? Mă numesc Ilinca Foia și sunt elevă în clasa a IV-a. Am împlinit 10 ani pe 14 februarie. Deși nu sunt foarte înaltă și sunt mai degrabă subțirică, sunt totuși puternică și rezistentă (practic chiar un sport de performanță). Am părul lung și ondulat, de culoarea
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
descurc grozav de bine la matematică, dar încerc din toate puterile să schimb toate acestea. Poate că mai sunt și alții ca mine.Voi ce credeți? Numele meu este Andreea Prisăcariu. M-am născut pe 9 februarie 2000 și sunt elevă în clasa a patra la Colegiul Național „Mihai Eminescu” din Iași. Voi încerca să vă spun acum câteva lucruri despre mine. Cred că sunt o fată drăguță, cu părul lung și șaten, cu reflexe aurii, ochii verzi și pielea ușor
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
inocența necesare în diversele etape ale vieții. Știu că îmi pot perfecționa mereu comportamentul, pentru a fi un om de caracter, ceea ce se va putea constata după adevărul proverbului: ,,Pomul după roade se cunoaște”! Mă numesc Laura Săndulache și sunt elevă la Colegiul Național ,,Mihai Eminescu”. Am zece ani și sunt născută pe data de 12 ianuarie 2001. Am părul șaten deschis și lung, ochii căprui și sunt destul de înaltă pentru vârsta mea. Sunt o fată bine crescută, respectuoasă, dar puțin
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
permite, desfășurăm diverse activități sau mă joc împreună cu colegii din clasa mea și din alte clase. Niciodată nu mă satur să stau sub castanii bătrâni sau să admir copacii înfloriți din livadă. Iubesc această școală și sunt mândră că sunt elevă aici. Nu mă plictisesc niciodată, deoarece învăț zi de zi lucruri noi, care mă pregătesc pentru viață. Când voi fi mare, voi reveni aici, că să îmi vizitez draga scoală. Oare voi găsi toate lucrurile la fel? Livada înflorită? Băncile
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
din urmă. Parcă înțeleg mai clar ce daruri sufletești primesc din acest loc, ce importanță au cuvintele doamnei învățătoare, cât de bogați putem fi citind. Și am chiar un sentiment de mândrie că mă aflu în acest colegiu, că sunt eleva acestei doamne învățătoare. Ne așezăm în bănci. Aceleași pe care ne grăbeam în vara trecută să le părăsim. Gata, începe școala. Primim cărți, lista cu rechizite, sfaturi. Ni se pun întrebări prietenoase și suntem încurajați. În clasă este curat, cald
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
Potrivindu-și ochelarii, se așezară, tușiră și-și ridicară nasurile către tribună. Era goală. Cu pleata căzută din ceafă, un poet anima un cerc de personaje placide. S-auzea rumoarea sălii. Enorm și sclipitor, nasul altui profesor urmărea, pe sub ochelari, elevele timide care înaintau printre scaune ținîndu-se de mînă. Cu capul nemișcat în piept, în rîndul din față ședea un actor; se afla pe raza nasurilor fixate ale belferilor care, depistîndu l, își răsuciră una către alta, emoționate, bilele. Cu priviri
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
de cultură și tot trebuie respinsă. Fetele se tăvălesc de râs pe podeaua localului, proastă mai e și colega noastră Anna, să creadă ea că dintr‑un Wurlitzer răsună acorduri de Bach și nu ceea ce place tineretului. Anna este o elevă ciudată care‑și pierde timpul liber cântând la pian. În cazul Annei e vorba mai degrabă de o curățire prin înlăturare, asemănătoare mișcării unui utilaj de salubritate stradală, pe când la Rainer e mai curând o scară formată din oameni vii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
pregătirea necesară muzicii clasice, serioase, dar preferă să cânte șlagăre vesele într‑un bar de noapte, unde o găsește domnul director al Conservatorului, care nu se poate abține apoi să nu râdă din toată inima de rătăcirea celei mai bune eleve ale sale, care se va mărita în curând cu un tânăr bogat, deși încă nici nu vrea să audă de măritiș. Uneori, în filmul ăsta, Conny scoate câte un oftat zgomotos care, de altfel, nu se potrivește cu firea ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
mâini aduse în față, fiindcă nu are sâni. E mută, ceea ce i se întâmplă din când în când, de ceva vreme, la intervale neregulate. Odată, la paisprezece ani, când era la școală, a încetat brusc să vorbească. Fiindcă era o elevă bună, a primit permisiunea specială să fie examinată în scris. În prezent îi merge mai bine, dar astăzi e din nou într‑o pasă proastă, nu poate să spună nimic, chiar dacă ar vrea. De aceea, Rainer vorbește cât doi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
lumea. Poetul este rege în domeniul său, lui îi aparține imperiul imaginației, care dispune de spații nelimitate. # Această cafenea este un loc tipic pentru liceeni, motiv pentru care este frecventată de mulți dintre ei. Tinerii discută probleme religioase sau filosofice. Elevele merg la festivaluri de jazz, dau primele lor petreceri și apoi, după un concert frumos la biserică, dau chiar și un pupic. La o masă de marmură, un licean îi spune interlocutoarei lui că a sosit timpul ca relația lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
să alunece peste sortimentele de înghețată în culori pastelate, pliculețele de ceai stoarse și cănile de ciocolată caldă, și‑o retrage însă brusc și speriat, atunci când observă că nimeni n‑are nevoie de privirea lui. În final, elevul îi spune elevei: probabil că nici cel mai versat istoric n‑o să afle vreodată cine pe cine a sărutat în acea zi de 27. 3. Hans își spune în sinea sa, oare ce înseamnă cuvântul „acea”, ce înseamnă „versat” și ce înseamnă „istoric
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
că tipul de la masa alăturată, care cu siguranță că habar n‑are ce trebuie și ce poate să facă un bărbat adevărat, a fost la schi în Alpii din Ötztal. Ca întotdeauna când e la munte, se gândește mult la eleva de lângă el. Poate că la început nu vezi care e legătura: fapt e că priveliștea sublimă a munților mă face să mă gândesc la lucruri profunde - și oare prietenia, iubirea și fidelitatea nu sunt ceva profund și foarte uman, întreabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
Poate că la început nu vezi care e legătura: fapt e că priveliștea sublimă a munților mă face să mă gândesc la lucruri profunde - și oare prietenia, iubirea și fidelitatea nu sunt ceva profund și foarte uman, întreabă elevul, iar eleva răspunde că și ea a schiat, dar în altă parte. Și iarăși n‑au comunicat decât prin cuvinte așternute pe hârtie. A existat și o telegramă de Paști pe care n‑ai mai primit‑o: Sărbători fericite et basii mille
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
porii ei. Toate speranțele Annei se îndreaptă spre America, țara întinderilor nemărginite, unde se străduiește să obțină o bursă pentru la anul. Are note foarte bune la engleză și este, în general - rebelă, dar și taciturnă în același timp - o elevă model. Asta în ciuda faptului că acasă nu pune niciodată mâna pe vreo carte de școală. Dar iată că a mai apărut deodată, ca din senin, încă un animal speriat care seamănă, la rândul lui, cu Anna. Animalul se află într
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
exterior nu se observă încă acest lucru. # Deși elevii nu merită, la liceu mai are loc totuși un ultim ceai de la ora cinci, înainte de vacanță și de bacalaureatul care‑i va împrăștia în cele patru zări. Ceaiul e preparat de eleve. Elevii se ocupă de treburile organizatorice. S‑a adunat o grămadă de băuturi acidulate și foarte urâte la culoare. Elevii dansează cu colegele lor, iar la sfatul unui profesor mai de încredere e luată la dans din când în când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
sosit împreună cu mama care‑l sprijină. O colegă de‑ale lui Rainer îi oferă cu precauție (ca să nu‑l urâțească și mai mult pe olog) un ceai. Tata spune că el nu mănâncă pe la alții. Ce tip sucit, îi spune eleva unei prietene. E într‑o ureche, nu crezi? Apoi fata întreabă dacă să‑i aducă un scaun aproape de ringul de dans, ca să poată urmări mai bine mișcările stângace ale elevilor. El spune că poate să stea în picioare. La Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
bine mișcările stângace ale elevilor. El spune că poate să stea în picioare. La Dumnezeu și la Witkowski nimic nu‑i imposibil, asta‑i a doua lui zicală favorită. Omul ăsta e total dus cu pluta, nu‑i sănătos, zice eleva de mai înainte. Rainer, care a povestit tuturor că tatăl și vărul lui conduc cu rândul un Porsche, se frăsuie iritat într‑un colț. De ce să nu poți să te anihilezi până nu mai rămâne în urma ta decât un pic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
române, le trimitea invitații cu transport, cazare și masă incluse, le organiza cu mare tam-tam conferințe la care nu venea nimeni. Dacă nu le socotesc pe cele câteva profesoare aflate aproape de vârsta pensionării, Îmbrăcate corect În taioare și Însoțite de elevele olimpice la faza județeană și membre ale grupului de recitări Floare albastră. Au avut loc două asemenea Întruniri, s-au prins Însă și ăștia cum stă treaba cu librarul nebun din Arad, n-au mai venit. Oricum, Cătă cheltuise prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
mai relaxată, cu frecvență redusă aș fi putut spune, Leac Încerca s-o convingă să le retragă de tot, eram destui deștepți la conac, ne puteam ocupa pe rând de educația lor, mai ales Sorin, fiindcă fetele fuseseră În Arad eleve la liceul de artă. N-a reușit s-o convingă, Cristina a adus argumentul că fetițele ei trebuie să se socializeze, avea dreptate, nu puteam risca să experimentăm pe pielea lor retragerea noastră din lume. Care, de fapt, nici n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
secolului... încearcă bâlbâitul. Sus pi ciunea !... Dusă, dusă până la crimă. Chiar din partea celor mai apropiați. Trădarea iubitei... denunțarea părin ților, neînțelegerea camarazilor. S-a oprit, stânjenit de mișcarea din compartiment. Fata de la fereastră se ridică să-și ia valiza, impermeabilul, eleva lunecă și ea de pe banchetă. Trenul și-a înfipt colții în năluca serii. Înțepenește, izbindu-și inelele trupului lung și greu. Pe culoar trece iar pelerina cu borurile largi. Doamna este în picioare. Mâna stângă se sprijină într-un baston
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
-o. Dimpotrivă. Au ținut-o zile întregi în picioare. Picioarele se umflau, se revărsau peste pantofi. Nu mai putea să se descalțe. Zăcea rănită, fără somn, până reîncepea chinul. Am cunoscut un văr al doamnei Hariga. Directorul liceului meu, susură eleva. Glasul timid intimidează ; urmează o tăcere grea, lățită. Micuța își alungește mai mult ochii, speriată de propria îndrăzneală. Paharele sunt iar goale, apoi iar pline. Nimeni nu simte nevoia să privească personajul despre care se tot întind la vorbă. Deși
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
banc nota. Nu-l recunoscuse, bineînțeles, nu l-ar recu noaște nici dacă ar veni în fiecare zi la fiecare spectacol. Gesturile vin și pier la fel, automat. Numărul spectatorilor de la ora opt ? O bătrână slăbuță, îmbrăcată în negru, două eleve, un militar tuns, cu fața plină de coșuri. Un tânăr tuciuriu, cu cămașa descheiată până la brâu, ronțăind semințe. Se așază în cele din urmă în mijloc, aproape de ieșire, la capătul rândului. Își șterge fruntea cu batista, se rotește în stânga, unde
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
întrebat-o chiar dacă n-ar vrea să se mute și ea cu noi în Constanța. Mi-a mulțumit, însă a zis că n-o pasionează triourile conjugale. În acea perioadă am început și meditațiile la engleză. Prima clientă era o elevă care adormea cu capul pe masă, deși o servisem cu cornulețe cu rahat, iar sub fereastra camerei doi muncitori spărgeau trotuarul cu baroasele. A urmat băiatul unei colege, profesoară de română. Îl chema Octav și era student în anul trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]