5,121 matches
-
pot isca asociații neașteptate de idei. Dragomir știa să observe și să analizeze ceea ce observa. În fond, Semințele cuprind două tipuri de notații. Primele țin de tiparul tradițional al disciplinei: istoria filozofiei, termenii filozofici, reflecții privitoare la cei 12 mari gînditori ai Europei. Dintre ele, multe gravitează în jurul temei sale obsesive: problema timpului. Timpul e centrul gîndirii sale, vortexul din care pleacă și se întorc toate. A doua categorie de însemnări cuprinde meditațiile făcute pe marginea unor experiențe proprii. Genul acesta
Stilul lui Dragomir by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8349_a_9674]
-
Dimpotrivă. Chiar în această primăvară la sediul Parlamentului European a fost organizată o amplă dezbatere privind raportul dintre știință și credință în lumea contemporană, la care au participat savanți de prestigiu (inclusiv laureați ai Premiului Nobel) și înalți prelați și gânditori creștini (în special din spațiul catolic). Specificitatea Uniunii Europene este dată de multiculturalism, plurilingvism și multiconfesionalism. În momentul de față, pe teritoriul comun european există șase mari religii și confesiuni, unele dintre ele dominante în una sau alta dintre țările
Instituțiile europene și religia by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7224_a_8549]
-
monografie a rolului pe care trebuie să îl joace/trebuie să îl joace religia în spațiu comunitar. Ceea ce impresionează este în primul rând claritatea demonstrației și erudiția autorului, aproape fiecare afirmație a sa fiind pusă în corelație cu ideile unor gânditori importanți ai lumii contemporane. Unele dintre afirmațiile lui Radu Carp sunt susceptibile să stârnească revelații importante. În funcție de propriile preocupări, fiecare are o idee despre tendințele lumii contemporane în materie de credință religioasă. Unii (nu neapărat de la noi) constată o îndepărtare
Instituțiile europene și religia by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7224_a_8549]
-
literar: „Dar capodopera memorialisticii contemporane poetului național, ca studiu de fond dedicat personalității acestuia, rămâne eseul lui Maiorescu, Eminescu și poeziile lui, din 1 noiembrie 1889. Este o analiză strânsă, cu o logică fără cusur, pe marginea unui poet și gânditor schopenhauerian, întreprinsă de unul dintre cei mai fini cunoscători din epocă (ea însăși schopenhaueriană) ai filosofului voinței. Astfel, după Maiorescu, personalitatea lui Eminescu s-ar caracteriza printr-o «covârșitoare inteligență» și o memorie fără defect. Lumea în care trăiește poetul
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2808_a_4133]
-
Cornea, Radu Tomoioagă și Mircea Anghelescu), stilul acestei ultime perioade nu s-a bucurat încă de o examinare atentă. Biblismul instinctiv al autorului, atracția sa pentru nevăzut întîlnesc în sfîrșit un limbaj propriu. Acest limbaj a fost extras din multitudinea gînditorilor care au combinat creștinismul cu doctrinele socialiste egalitare, într-un fel de sinteză confuză și funambulescă. Lui Pierre Leroux (cel din De l’Humanité), Aimé Martin, pentru a nu mai vorbi de istoricii romantici care au marcat durabil proza franceză
Întemeietorul by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5539_a_6864]
-
un deceniu, probabil, că bosonul va deveni o relicvă la care teoreticienii vor strîmba din nas ca în fața unei scorneli desuete. În fine, Feynman, a cărui idee privind istoriile alternative ale fotonilor îl consacră drept unul din cei mai importanți gînditori din domeniul mecanicii cuantice. Potrivit lui Feynman, mintea umană are tendința de a reduce simultaneitatea proceselor la înlănțuirea lor cauzală, caz în care ceea ce se petrece concomitent nouă ne apare ca petrecîndu-se liniar. Cuantic vorbind, un foton parcurge distanța dintre două
Pia fraus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4052_a_5377]
-
ar fi înfăptuit, încă din anii 1930, '31, '32, o alianță activă cu social-democrația germană, alta ar fi fost azi soarta lumii. Presupunând că bolșevismul, ulterior pus în practică, ar fi fost imediat înlăturat, respins că o eroare teoretică, potrivit gânditorului Troțki, si anume ca viata nu iartă nici o eroare teoretică. Iar rectificarea, istoricește, cu aproape trei sferturi de veac înainte ca Gorbaciov s-o fi făcut el însuși. Înainte ca Himera comunistă, Zidul berlinez să fi fost dărâmat. Germanii, ca
O ipoteză trăznită by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16235_a_17560]
-
de felul cum autorul îl definește pe Noica: "deocamdată este singurul sau primul filozof al întrupării de la noi". (p. 6) Afirmația o poți pune neîndoielnic pe seama "deformației profesionale", adică pe seama înclinației firești pe care un preot o are în fața unui gînditor: să-l aducă cît mai aproape de partea teologiei creștine, atribuindu-i virtuți pe care nu le-a avut. Pe de altă parte, deși afirmația autorului nu se susține în literă, ea e plauzibilă dacă o judecăm în spiritul ontologiei lui
Filosoful întrupării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7057_a_8382]
-
care îl dă filosofiei nicasiene, sugerează chiar o astfel de anexare. Căci dacă vezi în Noica un filosof al întrupării, atunci accepți implicit că a cuprins într-un fel cu mintea Evangheliile. E foarte greu să faci din Noica un gînditor creștin. În chip explicit, așa ceva nu a fost, și asta în ciuda cîtorva afirmații disparate, ca de pildă cea din Modelul cultural european, potrivită căreia "Europa începe la 325, cu consiliul de la Niceea" -, afirmație care pledează negreșit pentru o apropiere a
Filosoful întrupării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7057_a_8382]
-
de părintele Dogaru într-o scrisoare trimisă la Păltiniș lui Noica: "Domnu' Noica, pentru mine Păltinișul nu înseamnă doar o stațiune climaterică aflată la 1450 m, în Munții Cibinului și la 43 km de Sibiu... Înseamnă mai mult: Constantin Noica, gînditorul de la Păltiniș, la care un biet popă de țară, dintr-un sătuc din Prahova, a avut curajul să urce, să vă cunoscă personal și mai ales să învețe să facă treabă, nu să se afle în treabă, atît cît a
Filosoful întrupării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7057_a_8382]
-
de poezie". O remarcă de bun-simț, dar care s-a izbit de orgoliul unui discurs filosofic pur conceptual, mînat de un ideal de abstragere supremă, ce suspecta sugestia limbajului literar de impuritate. Pentru Heidegger, autorul Voinței de putere e un gînditor metafizic care plasează chiar în centrul preocupării sale problema cea mai veche și cea mai semnificativă a filosofiei, problma ființei. Gianni Vattimo crede că cele două puncte de vedere se pot concilia: Ceea ce se dorește a fi sugerat, căutînd afinitățile
Profil Nietzsche by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9542_a_10867]
-
afinitățile dintre cele două demersuri, este că un mod fructuos de lectură este acela care, cum vrea Heidegger, vede în el mai ales un filosof în sensul deplin al cuvîntului, dar care caută și semnul special al poziției sale de gînditor Ťfinalť al metafizicii, chiar și în faptul că filosofia lui este Ťliteraturăť sau Ťfilosofie a viețiiť, adică într-un sens mult mai profund decît a vrut să admită Heidegger în propria interpretare la Nietzsche". Heidegger însuși cultiva un dialog între
Profil Nietzsche by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9542_a_10867]
-
semnul unor asemenea generalități dorim a înfățișa o carte a d-lui Mircea Braga, închinată lui Nietzsche, care-și propune a insista "în principal asupra elementelor de filosofia culturii", așa cum apar în opera în cauză. O intenție de căpetenie a gînditorului german a fost cea de-a denunța teza filosofiei platonice, dar și a creștinismului, vizînd separarea lumilor prin opoziția dintre viață și transcendența ideilor inteligibile sau a divinității, în încercarea de-a reabilita viața sensibilă ca și cea corporală, depreciate
Profil Nietzsche by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9542_a_10867]
-
științifice universal recunoscute care, pentru o anumită perioadă, oferă probleme general admise și soluții-model.” Investigația contează pe concursul imaginarului, căci simbolicul, în calitate de formă reprezentativă a imaginarului, „acoperă toată gama de activități și de posibilități umane.” Lumea textelor răspunde exemplar acestor gânditori activi, (re)lansatori de teme. Contemporanii par, însă, luați prin surprindere. Asemenea întreprinderi cu bătaie lungă stârnesc o oarecare vâlvă superficială (umbrite fiind de gălăgioase vedete de-o zi), iar datoria de a le lua cu adevărat în serios devine
Despre teme și modele by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/4801_a_6126]
-
împins către polul opus, al materialismului fie și poetizat: "Poate să pară stranie, dar e perfect explicabilă dorința acestui spiritualist de a atinge o inimă a materiei. În această privință poetul se aseamănă atît de mult cu Teilhard de Chardin, gînditorul foarte actual, fiu al aceleiași eclezii, care vedea și el în materie elementul vital de care «nu putem suferi să fim despuiați»!". Un anume umanism agreabil "forurilor" ideologiei totalitare e de asemenea pus în scenă cu abilitate. Poetica lui Claudel
Pornind de la literatura franceză(III) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14223_a_15548]
-
benefice și te stimulează incredibil. Să dau un singur exemplu. Daniel Pennac se numără între puținii care cred că în orele de literatură trebuie cultivată și memoria: memorând poezii, pasaje din propria literatură sau din literatura universală, din scrierile marilor gânditori, copiii și adolescenții capătă alt simț al cuvântului, al frumosului, al propriei culturi sau existențe. Am găsit o pledoarie splendidă și convingătoare pentru a reînvia o artă a memorării. Și un episod delicios în care, stupefiat, profesorul asistă la concursul
Școala, subiect de ficțiune by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7607_a_8932]
-
în partea dinspre mine a ceții... Din când în când se iau în discuție concepte și principii. Din categoria primelor, nu se merge pe urmele celor cunoscute în literatura de specialitate, dezvoltată în ramuri și direcții neașteptate. Cele selectate de gânditor vizează mai ales universuri ale moralei, ale psihologiei, uneori de tip clinic: nemulțumire, durere, tristețe, absența obișnuitului. O cugetare, aparent formulată în trecere: Între cuvânt și obișnuit e aproape o identitate, prin ceea ce au comun, adică irealizabilul în concret. Obișnuitul
În vizorul modernității permanente by Marian Barbu () [Corola-journal/Journalistic/2753_a_4078]
-
-i liber și atunci exclamă, aproape speriat: «Ce trebuie să fac!?»”. Drept care autorul încearcă o analiză a conceptului ce, în pofida înșelătoarei sale transparențe, necesită, precum arăta Tocqueville, o grea “ucenicie”. O analiză pe care o efectuează referindu-se la numeroși gînditori, de la Adam Smith, Edmond Burke, Benjamin Constant, Maistre, Bonald, John Stuart Mill, Friederick A. Hayek, Conrad Lorenz, John Rawls, N. Iorga pînă la contemporanul nostru Aurelian Crăiuțu, autor al unui interesant volum intitulat Elogiul libertății. Studii de filosofie politică. Toți
Tezele și antitezele libertății by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13023_a_14348]
-
Sorin Lavric E un prilej de consternare să vezi cum un autor avînd atîta geniu nu a știut să și-l pună în lumină. Căci acesta e cazul lui Georg Simmel: un gînditor însuflețit de un duh al clarviziunii care parcă și-a ascuns intuițiile în spatele unei pînze de sufocantă iederă lexicală. Numai așa îți poți explica cum de atîtea idei formidabile stau înecate în magma unor texte de o barocă și uneori
Binefacerile secretului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8159_a_9484]
-
foarte de timpuriu seama de potențialul productiv al imaginației sale dincolo de pictură, în care era maestru. A avut idei în ceea ce privește designul, opera, arhitectura, parfumurile, țesăturile, body art, dansul și, mai ales, scrisul. E un mare scriitor pentru că e un mare gânditor căruia îi place să scrie, dar ce fel de gânditor este? E un gânditor care meditează la el însuși, scriind mereu propria sa biografie. Și-atunci, cum ar putea un prozaic traficant de simple fapte numit biograf să aducă vreo
Andrei Codrescu - Scandalul de a fi geniu by Rodica Grigore () [Corola-journal/Journalistic/11148_a_12473]
-
dincolo de pictură, în care era maestru. A avut idei în ceea ce privește designul, opera, arhitectura, parfumurile, țesăturile, body art, dansul și, mai ales, scrisul. E un mare scriitor pentru că e un mare gânditor căruia îi place să scrie, dar ce fel de gânditor este? E un gânditor care meditează la el însuși, scriind mereu propria sa biografie. Și-atunci, cum ar putea un prozaic traficant de simple fapte numit biograf să aducă vreo contribuție la arta lui Dalí sau a lumii, când Dalí
Andrei Codrescu - Scandalul de a fi geniu by Rodica Grigore () [Corola-journal/Journalistic/11148_a_12473]
-
era maestru. A avut idei în ceea ce privește designul, opera, arhitectura, parfumurile, țesăturile, body art, dansul și, mai ales, scrisul. E un mare scriitor pentru că e un mare gânditor căruia îi place să scrie, dar ce fel de gânditor este? E un gânditor care meditează la el însuși, scriind mereu propria sa biografie. Și-atunci, cum ar putea un prozaic traficant de simple fapte numit biograf să aducă vreo contribuție la arta lui Dalí sau a lumii, când Dalí însuși s-a inventat
Andrei Codrescu - Scandalul de a fi geniu by Rodica Grigore () [Corola-journal/Journalistic/11148_a_12473]
-
Europă!... Să zicem că boierii ar fi înțeles nebunia frumoasă a acelui gest istoric de la 1453, după căderea Constantinopolului. Și că nu ar mai fi umblat cu intrigi, ce dezbinări... Să zicem că măcar ar fi stat de-o parte, gânditori, fără a mai pune bețe-n roate... Și că Vlad Țepeș, cu sachiloții săi, cu golanii lui — având ceva ajutoare și de la sârbi, ori dinspre Transilvania, — ar fi trecut Dunărea în urmărirea lui Mahomed... Numai o zi și-o noapte
De l-ar fi sprijinit pe Țepes Europa... by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6759_a_8084]
-
este (sau pare a fi) un altul, în nici un caz al unei deliberări. La drept vorbind, Cioran se explorează pe sine însuși cu acuitate, fiind interesat nu de Ťdoctrineť, ci de Ťrealități sau trăiriť". Această criză îl face uneori pe gînditor să se golească de propria-i identitate, să se perceapă "exterior problemelor omenești", ca un soi de străin. Angoasat de impresia unui "absurd" ce structurează "acest conglomerat uman", Cioran nu pregetă a se da în spectacol, dorlotîndu-se în ipostaza de
Fețele autenticității (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7543_a_8868]
-
voit, cît fatal. Se cuvine adăugat că, în limbaj curent, nu asta înțelegem prin impostură, care înseamnă întotdeauna voința de-a înșela". Felul în care se comportă Cioran, dat fiind acest deficit de autenticitate, ține de un lirism sui generis. Gînditorul proiectează asupra celorlalți propriul său simțămînt de deplețiune: "În toate și în toți simt impostura, peste tot văd iluzie și minciună. În consecință, relațiile mele cu ceilalți sunt grav compromise. Cînd întîlnesc un om adevărat, primul impuls este să cred
Fețele autenticității (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7543_a_8868]