6,066 matches
-
neutre la distincția pasiv prototipic - pasiv reflexiv (288-289); verbul a atinge acceptă în mod firesc pasivizarea atunci când se îndepărtează de sensul perceptual, actualizând un sens mai abstract (290): ACTIV PASIV (288) Bucătăreasa gustă mâncarea. > (288') Se gustă mâncarea./ Mâncarea este gustată. (289) Unii clienți miros florile. > (289') Se miros florile./ Florile sunt mirosite... (290) Am atins pragul maxim. > (290') S-a atins pragul maxim./ A fost atins pragul maxim. Situațiile distinse pentru fiecare dintre verbele de percepție nu permit formularea unei
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
etc.". A MIROSI tranz. și intranz. "a simți, a percepe un miros" ♦ tranz. "a apropia nasul de ceva sau de cineva pentru a percepe un miros". Câmpul lexico-semantic al verbelor de percepție gustativă A DEGUSTA tranz. (băuturi sau alimente) "a gusta (pe îndelete) pentru a aprecia calitatea". A GUSTA tranz. și intranz. "a lua puțin dintr-o mâncare sau dintr-o băutură spre a le afla gustul". A SAVURA tranz. "a mânca sau bea ceva pe îndelete și cu plăcere, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
a percepe un miros" ♦ tranz. "a apropia nasul de ceva sau de cineva pentru a percepe un miros". Câmpul lexico-semantic al verbelor de percepție gustativă A DEGUSTA tranz. (băuturi sau alimente) "a gusta (pe îndelete) pentru a aprecia calitatea". A GUSTA tranz. și intranz. "a lua puțin dintr-o mâncare sau dintr-o băutură spre a le afla gustul". A SAVURA tranz. "a mânca sau bea ceva pe îndelete și cu plăcere, pentru a-i simți bine gustul". Verbele de percepție
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
măsură, și în cazul celorlalte percepții de contact este următoarea: deși se presupune prototipic că în urma proceselor perceptuale olfactive/tactile/gustative se produce o "asimilare" de către perceptor a stimulilor specifici (mirosuri/forme/gusturi), această relație semantică nu este implicită: Ion gustă din mâncare și spune că nu are gust; Am mirosit floarea, dar nu are niciun miros. Această trăsătură semantică se explică fie prin proprietatea stimulilor de a nu avea "capacitatea de emisie", fie prin imposibilitatea perceptorului de a detecta diferitele
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
pe drumuri. Mă doare inima după cazan. Era din aramă, îl aveam de la niște țigani din Basarabia. Acum te-au prins prima dată? M-a mai prins șeful de post. Era om bun. Se așeza pe scăunel și împreună tot gustam pînă ne îmbătam amîndoi. Dar acum, de ce s-au schimbat obiceiurile? Au venit de la Darabani, granguri mari. Autobuzul sforăia și se legăna în toate felurile, iar o bună parte din fum ieșea chiar în interiorul hurdubaiei. Șoferul era interesat de discuție
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
te învăluiau nemilos și un robot de bucătărie nervos tare. Nicușor are fruntea creață și deloc eminesciană, dar acolo, sub carcasa aceea enormă, se coceau gînduri cu iz de materie cenușie, nu glumă. Așa cred că stăteau Eminescu și Creangă, gustînd lăsarea serii și a păcii peste dealul Șorogari. Deși îmi convenea comparația, convins că eu sînt în rolul lui Eminescu, totuși el să joace rolul lui Creangă nu-mi venea prea la îndemînă. Prefer să tac și să-mi umplu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
îngropat în pămînt și se întoarce destul de repede la partenera sa întru aprecierea naturii inerte. Sînt sigur că la noapte va ploua, spune el. Îmi place atît de mult cînd ploaia răpăie pe acoperiș, susură ea abia auzit. Și eu gust astfel de momente. Cînd sînt cu tine, plăcerea este infinit mai mare. Cu siguranță că bucuriile scurte sînt nu numai intense, dar și mai prețuite. Sînt scurte dar îndelung așteptate și starea aceasta, cînd fiecare secundă te apropie de punctul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
bine. Dar... Nimeni nu știe de bordeiul meu, așa că n-are cum întreba pe cineva. Dar i-ai spus cum poate ajunge. La stînga. Am greșit, trebuia la dreapta. Se rîde cu poftă și cînd a venit Cepoi ar fi gustat cu plăcere o bucată din moș Cazacioc. Cînd au ajuns acasă, Cepoi vede colierul la gîtul nevestei. Colierul, nevastă... A, l-am uitat la gît. Atunci nu-l mai dăm înapoi! Nici vorbă. Ce, mă crezi proastă?! M-am dus
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
la loc comanda!" Uită de pauză și se ține de capul meu. Deodată îmi comandă să-mi pun masca pe figură. O pun și calvarul devine și mai urît. Colegii mei rîd la început. Apoi sînt revoltați și nu mai gustă gluma. Simt că pe nas îmi curge ceva vîscos, sărat. Deodată aud ceva ce n-am crezut că pot auzi: Lasă-l în pace oltean scîrbos și cretin! Sergentul a fost atît de surprins încît a rămas năuc. Se uită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
foarte vioi. Dacă cineva îl recunoștea în ipostaza aceasta de venerabil drumeț prin două secole, atunci profesorul devenea foarte comunicativ și dornic să lungească cît mai mult conversația. În ce mă privește, sînt un om realist și mă pregăteam să gust din plăcerile vieții de pensionar. Am luat bastonul și m-am prezentat în parcul unde de secole nu se petrece nimic remarcabil. Observ ce fac persoanele cu baston și ignor pe toți cei care merg grăbiți la treabă. Așa ajung
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
la spital. A făcut-o zeci de ani în fiecare zi. Un drum arhicunoscut de un sfert de oră, pe jos. Colegii s-au bucurat, l-au servit cu ceai și i-au prezentat un caz mai deosebit. Mulțumit, Modesto gusta aerul răcoros al serii. Privea cerul înstelat și regreta că, datorită luminilor din Havana, se vedeau doar stelele mai intens luminate. Ar fi stat pe o bancă puțin, dar se grăbea să prindă un serial la TV. În trecerea prin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
prezentați ca fiind viețuitoare ce depășesc frecvent suta de ani. Se remarcă printre aceștia unii de o culoare rozaliu-sidefie, adevărate rarități protejate de lege. Uite, nevastă, cu două ghiocuri din astea ne putem hrăni tot restul vieții... Gluma nu este gustată și, cu toate insistențele bătrînului, nu-i traduc ce-am spus. Obiecte din carapace de broască țestoasă cizelate cu migală îmbogățesc oferta bătrînului spre vînzare. Pe un perete văd o bucată de lemn pe care este fixată studiat o iguană
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
viitorul. Este disimulat în Sfîntul François d'Assise. De altfel, cum v-am mai spus, toate divinitățile culturii africane sînt disimulate în sfinți catolici. -Deci, divinitățile africane sînt... aș spune cît se poate de omenești. Amanți, încornorați... Interlocutorul meu nu gustă remarca. Bea o gură de cafea în tăcere și apoi continuă tăios, punîndu-mă în tr-o nesuferită stare de disconfort. Sigur, mulți turiști vin și mă vizitează după ce se informează dintr-un ghid turistic. Ei se antrenează chiar în dispute teologice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
sămânță de rodie și o silește să o înghită; acest fapt va determina reîntoarcerea timp de patru luni în fiecare an a Persephonei lângă soțul ei'. Regăsindu-și fiica, 1 E vorba de o temă mitică destul de răspândită: cel ce gustă din bunătățile lumii de dincolo nu va mai reveni printre cei vii. Misterele din Eleusis Demeter a acceptat să se reîntoarcă printre zei, și pământul s-a acoperit în chip miraculos de verdeață. Dar înainte de a se reîntoarce în Olymp
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
asemenea, cea mai importantă. Prima zi se numea Pithoigia, deschiderea butoaielor de pământ (piâhoî) în care se păstra vinul de la recolta din toamnă. Se aduceau butoaiele în sanctuarul lui "Dionysos din mlaștină" pentru a face libațiuni zeului, și apoi se gusta vinul cel nou. În ziua a doua (Choes, "urcioarele") avea loc un concurs de băut: băutorii aveau câte un urcior care era umplut cu vin, și la un semnal ei înghițeau cât mai repede cu putință conținutul. Ca și unele
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
să idolatrizeze cosmosul", îi deplîngea pe drept cuvînt Ioan Paul I; și, într-adevăr, angeologia este, dintre toate discursurile teologice, cea care se prezintă cel mai rău. Doar directorii de protocol, experții în ordinea priorității și ierarhii subtile mai pot gusta și găsi sens în tratatul lui Diogene Areopagitul, care așeza Îngerii, Arhanghelii și Principatele, a treia categorie, după Stăpîniri, Tării și Puteri, în rîndul al doilea, ele însele situate după Tronuri, Heruvimi și Serafimi, categoriile cele mai apropiate de Dumnezeu
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
la dreapta Lui. Fiindcă și tu poți renaște. Așteaptă-mă, timpul e aproape. Privește: mormîntul meu este gol, eu am urcat la Ceruri. Dacă faci tot ce-ți spun, îți vei părăsi și tu mormîntul la timpul potrivit și vei gusta din viața veșnică. Tu trebuie să-ți alegi calea. Vei avea viitorul pe care-l meriți, după cum te vei înfățișa Mie și după cum vei răspunde întrebărilor mele." Iată ce se cheamă un suspans, versiune originală subtitrată, proiecție permanentă. Fiecare poate
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
valabilă pentru Algeria, Iran, Indochina etc.). Ca și confrații săi, iacobinismul a transformat genealogia sa mediatică în ordin moral și cult civic. Republica este o idee a literelor, masculină adică, urbană, intelectualistă, elitistă, egocentristă, învrăjbită cu corpul și cu Erosul, gustînd ceremoniile și solemnitățile publice, dar respingînd din instinct teatrul și dansul. O idee de biblioman, concepută de cititori pentru cititori. "Comuniunea republicană" imaginată sub Directorat de un iacobin, Leclerc, nu are oare drept cămin "cartea de familie", în același timp
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
profunzi și mai universali ai secolului al XIX-lea." Eu nu fac judecăți de valoare. Ar fi fost de dorit poate ca proudhonismul să supraviețuiască mai bine gloriei sale și marxismul mai puțin obscurității, însă nu aici este problema. Chiar dacă gustăm acest gen de glume. Într-o bună zi din 1870, Lafargue, aflat împreună cu soția, se întîlnește cu Benoît Malon, o figură de seamă a socialismului francez: "Știi, îi șoptește la ureche înroșindu-se de mîndrie, ea e fiica lui Karl
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
Apreciez buna intenție a celor de la "Luceafărul", dar continuu să n-am mare încredere (stimă) în paginile acestei publicații. 2. Adresa lui Grigurcu: ZONA SÎMBOTEANU, BLOC A 3, Sc. A, Ap. 1, TG. JIU, COD. 1400 3. Nici eu nu gust mai deloc țărănismele lui Lupșanu (Marin n. red.)! I-am spus-o și lui, personal, în acel drum spre mare, acum doi ani, cu cei de la "Sc. tineretului". Nu i-am plăcut! Și ce! 4. Mă bucur sincer pentru "Arlechinul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
doze diverse, la orice poet! Bine, însă, că s-a scris și cu entuziasm despre talentul lui. Adrian ar fi mai bun dacă ar risca în text. Textele sale se citesc uniform și dau senzația de monotonie. Eu nu mai gust orfevrii! Dar ai dat examen, pînă la urmă?! Zic că ar fi minunat să-mi dai o veste minunată. După 4 septembrie cred că voi fi în anul V. Se duce și povestea aceasta! Am citit și continuu să citesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
și nu albaștri! De aceea, în Cuba nu venisem să caut "pricină". Doream să cunosc țara, despre care se spunea că este foarte frumoasă, să-i cunosc pe cubanezi, să admir mulatrele, despre care se spune că sunt splendide, să gust romul, să trag "o Havana" deși nu-s fumător, gânduri comune de turist oarecare și bineînțeles "să iau pulsul țării ca diplomat". Am bătut Havana Veche, care este o bijuterie, am fost la Pinar del Rio, la Trinidad, altă bijuterie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
tizicul s-a terminat. Va trebui să mai facem rost de niște crengi uscate de salcâm pe care le-a rupt vântul. Da, mama, așa vom face. Mama a plecat la muncă. Am așteptat să se lumineze deplin, apoi am gustat ceva din ce ne pregătise și am plecat. Țuki, să ai grijă de Bebi. Dă-i să mănânce. Da, Mircea. Fiecare dintre noi avea sfoara pentru legat și transportat sarcina de vreascuri iar în plus Mircea și-a luat și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
în plin avânt al tinereții noastre. Cu el am cutreierat potecile munților, cu el am păzit turmele de oi pe câmpiile mănoase de la țară, cu el am privit valurile mării și ascultat susurul izvoarelor, cu el ne-am odihnit și gustat mirosul parfumat în arșița de vară sub teiul plin de floare, cu el am cântat și jucat la horele și șezătorile noastre peste care se leagă de mii de ani dorul din doine și tânguirea fără leac a mioriței, cu
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
atunci când nu-și va nedreptăți semenul, iar prin comportamentul său demn, îi va cruța viața și îi va respecta demnitatea de om. Cel care nu este în stare să îndrăgească și să iubească omul, nu este în stare nici să guste viața. Personal am gustat din factorul omenie din partea a trei profesori universitari care m au ajutat într-o perioadă dificilă din viața mea. În anul 1944/1945, după eliberarea Clujului, care a fost ocupat de către unguri, Facultatea de medicină care
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]