8,741 matches
-
trenu’, nici nu oprea. Era o nebunie... Și ne-a dus în închisoarea din Galați. Închisoarea acolo... Era o biserică plină de rahat, cu sfinții cu ochii scoși, și plină cu dejecții pe jos. Ne-a aruncat la 500 de inși... erau numai dejecții pe acolo, și câteva castroane din care să mâncăm. Crăpam de foame! Îți spun: crăpam de foame! Și când am plecat cu bacurile spre Salcia, erau semințele băgate printre scânduri, și luam cu surcelu’ și scoteam câte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
sus, așa ca niște candelabre. Îi ziceam când ne întorceam și când ne culcam: Băi, să nu lovim ciupercile ăstea... Tot aburu’ acela pestilențial se ridica acolo sus. Îți închidea baraca seara, cămăruța aia de papură împletită, și 400 de inși la un singur hârdău... se pișau ăia pe jos, făceau nevoile... și tot mirosul acela venea acolo sus la noi. Mai făceam și haz, îi spuneam la hârdău „Hârdaul lu’ Petrache”. Numai la Salcia ați fost sau și în altă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
deci în libertate din ’47 până în ’49. A doua oară pe ce motiv v-au arestat? Ca reacționar... Fusesem membru P.N.Ț... Pe condamnare scria „uneltire contra ordinii sociale”. Am fost reținut atunci într-un lot mai mare de 10 inși... Printre alții au fost reținuți frații Vasiliu, Eugen, zis Nacu, și fratele lui, un anume Grossmann, evreu, și eu. Ne-au arestat la Vâlcea și apoi am fost trimiși la Craiova, unde ne-au întocmit acte la Securitate și ne-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
ani. Au mai luat Vasiliu și cu un anume Emil Constantinescu câte 22 de ani. Io am luat 17 ani. Domnu’ Apostolescu a luat 15 ani... Și pă urmă a mers în descreștere... Am fost condamnați în total 24 de inși, între care și oameni muncitori, cooperatori agricoli d-aici din Râmnicu Vâlcea, cum era Mirică, sau cum era Răduca, care a și murit în închisoare... Și după condamnare unde v-au dus? Imediat după ce ne-a’ judecat ne-au dus
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
se află în AIO-IICCR, având cotele 82, 83. Cum ați ajuns dumneavoastră să urmați Școala Militară? Când am terminat Liceul Comercial în 1951, a venit la Craiova o comisie guvernamentală, așa se spunea, care ne-a’ repartizat. Din 140 dă inși care am absolvit, unii au mers la facultate, 20 dă inși la studii superioare, 7 inși la M.F.A., 21 dă inși la M.A.I. și restu’ în producție. Io am fost printre cei repartizați la M.F.A., iar la 1 august
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
dumneavoastră să urmați Școala Militară? Când am terminat Liceul Comercial în 1951, a venit la Craiova o comisie guvernamentală, așa se spunea, care ne-a’ repartizat. Din 140 dă inși care am absolvit, unii au mers la facultate, 20 dă inși la studii superioare, 7 inși la M.F.A., 21 dă inși la M.A.I. și restu’ în producție. Io am fost printre cei repartizați la M.F.A., iar la 1 august ne-a și încorporat la Școala Militară de Ofițeri. Am făcut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Când am terminat Liceul Comercial în 1951, a venit la Craiova o comisie guvernamentală, așa se spunea, care ne-a’ repartizat. Din 140 dă inși care am absolvit, unii au mers la facultate, 20 dă inși la studii superioare, 7 inși la M.F.A., 21 dă inși la M.A.I. și restu’ în producție. Io am fost printre cei repartizați la M.F.A., iar la 1 august ne-a și încorporat la Școala Militară de Ofițeri. Am făcut un curs scurt superior... că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
în 1951, a venit la Craiova o comisie guvernamentală, așa se spunea, care ne-a’ repartizat. Din 140 dă inși care am absolvit, unii au mers la facultate, 20 dă inși la studii superioare, 7 inși la M.F.A., 21 dă inși la M.A.I. și restu’ în producție. Io am fost printre cei repartizați la M.F.A., iar la 1 august ne-a și încorporat la Școala Militară de Ofițeri. Am făcut un curs scurt superior... că așa i se spunea, după
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
devii deștept... Și, discutând așa... am mai luat un rând. La al treilea rând de țuică am început cu fotbalu’, cu... femeile. Io eram însurat atuncea, da’ eram cel mai tânăr dintre toți. Și am început... cu bancurile. Eram șapte inși la masă: patru maiori și trei căpitani. Printre noi era un maior, Malacu, și el ne-a spus un banc cu rușii... cum era’ atunci... Și domne, unu’ dintre noi ne-a turnat... și pe restu’ ne-a arestat. Cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
găsit un singur băiat, fost militar în termen prin Galați. A doua zi ne-a’ mai adus încă un băiat, Gherghișan Petrache, tot ofițer, inginer chimist de la Școala de Chimie din Câmpulung. Și tot așa până ne-am făcut 12 inși, și am dormit câte doi în pat. Cum era regimul de detenție în închisoarea de la Pitești? Regimu’ de pușcărie... dimineața la ora 5 deșteptarea, la 10 seara stingerea. N-aveai voie să stai întins pe pat, decât la marginea patului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
c-am fost tânăr, zic eu. Și greșeala lor când m-au adus de la izolare a fost că, în loc să mă bage în camera dă une venisem, m-a’ băgat într-o alta, o celulă mai mare, unde erau 80 de inși... Dar acolo erau numai somități, numai foști demnitari ai României: fostu’ ambasador în Rusia, Camil Demetrescu, fostu’ atașat în Italia, Costică Torosian, preasfințitul episcop Dragomir, 33 dă popi... În camera asta, tot ca să-și bată joc de ei, mâncarea se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Aș vrea să rețineți, eu în toată pușcăria am făcut 193 de zile dă izolare... Izolarea era pușcăria pușcăriilor... Și, după ce am terminat și izolarea asta, m-a dus și m-a băgat într-o altă cameră, unde erau 8 inși, între care îi adusese și pe Torosian și pe Camil Demetrescu, mai era un domn Anghel, era Eugen Gheorghiu, cel care a avut hotelu’ și blocu’ Victoria de la Constanța, de l-au demolat acu’ câțiva ani... Georgică Boian, cumnatu’ lu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
să bate în Jilava, și d-aia râd... Zice: Bă, termină că te iau și pe tine acum! Da’ n-am luat bătaie și cred c-am fost singuru’ care-am scăpat nebătut din lotu’ ăla... Eram vreo 80 de inși... După ce s-a făcut percheziție, eu am rămas ultimu’ că ne striga în ordine alfabetică. Io cu V... Veleanu, am fost ultimu’ la percheziție... Aveam o sarsana, că așa îi zâcea... o trăistuță făcută dintr-o față de pernă, unde îmi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Și atunci ei m-au dus printre reduitele ălea la dracu’, ca să nu mă bată alții... Și ne-am trezit că într-o noapte ne-a băgat într-o cameră mare, fără geamuri, fără nimic. Așa. Eram vreo 200 de inși acolo. Era nenorocirea după lume... A doua zi, însă, ne-a scos și ne-a dus într-o cameră, 48 am crezut io... Eram vreo 44 de inși în camera aia... Vine celebru’ locotenent Ștefan și plutoneru’ Bărbuică. Dac-ați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
o cameră mare, fără geamuri, fără nimic. Așa. Eram vreo 200 de inși acolo. Era nenorocirea după lume... A doua zi, însă, ne-a scos și ne-a dus într-o cameră, 48 am crezut io... Eram vreo 44 de inși în camera aia... Vine celebru’ locotenent Ștefan și plutoneru’ Bărbuică. Dac-ați auzit de ei... ăștia erau celebrii în Jilava... Ne-a spus alții de ei, care mai trecuseră prin Jilava... Noi eram încolonați toți... stând așa... Eu eram mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
În două minute toată lumea... moartă. Nu mai mișcă nimeni! Am înțeles! A plecat. A închis ușa... Nici nu mâncasăm... Era a doua zi când nu mâncasăm... Și zic: Bă fraților, patru la pat. Erau 11 paturi în toată camera... Patru inși în pat, doi la un cap, doi la un cap. Iar eu, cu un prieten, unu’ Nae Samoilă din Nucșoara, tot deținut... ne-am culcat pe cimentul de pe jos. El avea o șubă, eu aveam zeghea și am pus-o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
-aia care era și cu zeamă de varză sau ce era... Și partea proastă era că tot nisipu’ venea în gamele... Și io atuncea n-am vrut să mănânc, și n-au vrut după mine toată brigada noastră, 50 de inși. Imediat a raportat în poartă, a venit comandantu’, care era căpitanu’ Bolbea Ion: Ce s-a-ntâmplat? Îi explic... Bine, domne, după ce că suntem toată zâua la muncă, toată zâua în frig, toată zâua așa... Ce făceam? Că noi facem curățenie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
prin tinerețe, am făcut și atletism, și am rezistat mai bine decât alții. Și m-au scos după asta iar la muncă.... Tot în Balta Brăilei m-am îmbolnăvit și de febră tifoidă. Am avut temperatură extraordinară și pă nouă inși care eram bolnavi ne-a suit într-o dubă și ne-a dus la Constanța. Pe drum, însă, io am transpirat de-am dat cre’ că cinci-șase kile de apă jos prin transpirație... Când ne-a băgat acolo la Spitalu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
birou vreo cinci-șase zile scrisoarea. Dacă dădea cineva de ea... era nenorocire. Când au început eliberările vă mai amintiți? În decembrie ’63 a venit un decret, primu’ ordin de eliberare... da’ puțini a’ eliberat atunci. Nu știu... vreo 60 de inși au plecat. Eu aflasăm de ordin că mi-a spus și mie un brigadier. Așa mai aflam și noi câte ceva... Sau, mai furam câte-un ziar de la tractoriști și așa mai aflam câte-o veste... Și făcusăm un brâu, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
niște oameni de prin comunele de aicea, de la Țifești... Toți ăștia erau: ba unul, ba altul și lor le plătea. Mergeți să-i trecem la colectiv că n-avem cum, și trebuie să-i trecem... Și veneau 8 sau 10 inși de partea lor și intrau în ogradă și: Unde-i părintele? Cum îl cheamă? Veneau cu polițaiul, cu primarul, cu vicele: Trebe să treci la colectiv, că nu ai încotro; dacă nu, vezi tu ci faci, dai pământul... Dacă nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
ăștia... Cum mă? ăsta spune și tu nu spui! Am dat dom’le de două ori, am dat doi pumni. M-am gândit cât o să hie pedeapsa? O lună, două? Și mi-a tras 10 ani... Și a fost trei inși care am fost cu zece ani, restul 18, 15, 20 și 25 de ani. Și cum a decurs procesul? Da, m-au judecat la Galați tribunalul de la București... Acuza era articolul 199, alineatul 1, litera a. Și la Constanța am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
La noi, la Vadu Roșca și aicia, a fost cu armă, cu poliție... Nu puteai să te duci pe drum, în stânga, în dreapta, că a fost armata două săptămâni di zile... a venit și Ceaușescu... Până la urmă au murit vreo șase-șapte inși... I-au împușcat în Vadu Roșca șiăi-au dus în Focșani și i-au îngropat. Au împușcat exact ca la Vasile Roaită... l-a împușcat acolo unde trăgea clopotul, la Vadu Roșca. La proces cu cine mai erați în boxă? Eram
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
cine mai erați în boxă? Eram 15 și eram pe loturi. Era lotul Suraia azi, Suraia mâine, Vadu Roșca poimâine, apoi Răstoaca, dup-aia Cudalnic... Au fost și de la Jela Pisica, dincolo de Dunare, la Galați... Au fost și acolo 14-13 inși. Noi trebuia să fim împușcați, dar eu aveam patru clase... Sava Partenie, fierar de meserie, a primit 25 ani, pentru că a avut securea la el și mergea așa beat pe drum, și l-a văzut cineva. Dacă era unu care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
fugă... Nu puteai să faci nici o mișcare, nimic, atât doar: șters, veceu, tinetă. Era tinetă înăuntru, nu te scotea la veceu decât odată pe zi, dimineața... Foamea!? Nu mai zic de foame... că era zi de zi. Dacă 20 de inși mâncam dintr-o pâine de 2 kile... Deci nu-ți venea nici o sută, că o tăia cu cuțitu și se mai fărâma... Și la 1 îți trântea o varză din aia... Și când ești tânăr mănânci mai mult... Bătrânii, săracii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
când ești tânăr mănânci mai mult... Bătrânii, săracii, zicea’ că le ajunge, dar vai de capul ei de mâncare, că nu era consistentă... Și de la Gherla ne-a dus la Salcea (sic!), la dig... Ne încolona câte o sută de inși, cu militari, că de-știa erau gârla... și ne punea așa pe rând. Aveam roabe cu hârleț și acolo săpam în pământ și era cu normă. Care nu-și făcea norma, rămânea seara în poartă. Echipa cutare, cutare, era oprită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]