33,557 matches
-
Instrucția (1965), piesă despre lagărele de concentrare. Friedrich Dürrenmatt (1921-1990), care s-a explicat într-un mod strălucit asupra concepțiilor sale scenice în Scrierei despre teatru (1970), este și el foarte marcat de Brecht, în întreaga-i satiră asupra societății contemporane. Vizita bătrânei doamne (1956) i-a asigurat celebritatea în lumea întreagă. Teatrul austriacului Thomas Bernhard (1931-1989), foarte politizat, se situează și el în mișcarea din jurul lui Brecht, cu piese precum Înainte de retragere (1979), ca și cel al germanului Heiner Müller
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
Termenul de "peripeteia" este tradus atât prin "peripeție", cât și prin "lovitură de teatru". 25 Epistolă către Pisoni este ultimul poem din culegerea Epistole. Epistola îi este adresată lui Pison și celor doi fii ai săi, personaje de rang înalt, contemporani cu Horațiu, despre care nu se știe practic nimic. 26 După modelul tratatelor de retorică, Epistola către Pisoni cuprinde trei părți. Horațiu consemnează aici mai întâi un oarecare număr de precepte generoase despre artă, apoi considerații diverse asupra genurilor literare
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
perfectă coerență cu ideile filosofice ale lui Rousseau, este totuși uimitoare din partea unui om care este pe atunci un spectator asiduu al Comediei-Franceze, și care a scris deja el însuși multe piese de teatru care l-au făcut cunoscut printre contemporani, pe vremea când nu-și publicase încă romanele și eseurile. 20 Vezi Capitolul 1. 21 În Entretiens sur "Le Fils naturel" (Convorbiri despre "Fiul nelegitim"), Diderot adoptă forma dialogului filosofic, punând față în față, așa cum va face mai târziu în
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
din tratatul De la Danse (Despre dans) de Lucian, pe care Diderot îl citează după o traducere latină. Nu este vorba aici de prietenul lui Epicur, ci de un filosof din secolul întâi î.H. 37 Este vorba de Demetrius cinicul, contemporan cu Nero, căruia îi face elogiul Seneca. Cea de-a doua anecdotă este scoasă tot din tratatul lui Lucian. 38 Trupa Comedianților Italieni a fost desființată din ordinul lui Ludovic XIV în 1697. De-abia în 1716 sunt autorizați să
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
vest, Orbi ș.a.). E de semnalat inițiativa redacției de a alcătui periodic grupaje tematice: Poeții și războiul, Poeții mării, Poezia primăverii, Poeții și toamna, Iarna în poezia românească, în care sunt antologați autori din toate epocile, de la preromantici până la cei contemporani. O grijă deosebită de a armoniza tendințele, de a oferi texte variate, aparținând unor scriitori de prestigiu din generații diferite, se observă și în ce privește proza: Mihail Sadoveanu cu fragmente din Divanul persian, cu povestirile Meșter dulgher și Luna mănăstirilor, Cezar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289322_a_290651]
-
inițiale (de timp, spațiu), finale (inversarea este deliberată, această categorie de formule situându-se ca importanță imediat după cele inițiale) și mediane (externe și interne), în cadrul acestora fiind prezentate și subcategoriile. Construit pe baza unei bibliografii de referințe clasice și contemporane, românești și străine (din aria slavă, romanică, orientală, africană), studiul încearcă și o conturare a profilului basmului contemporan, a mutațiilor ce au avut loc și la nivelul stereotipiei, constatând, printre altele, „tendința spre simplificare a formulelor tradiționale”, îndeosebi a formulelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289381_a_290710]
-
cele inițiale) și mediane (externe și interne), în cadrul acestora fiind prezentate și subcategoriile. Construit pe baza unei bibliografii de referințe clasice și contemporane, românești și străine (din aria slavă, romanică, orientală, africană), studiul încearcă și o conturare a profilului basmului contemporan, a mutațiilor ce au avut loc și la nivelul stereotipiei, constatând, printre altele, „tendința spre simplificare a formulelor tradiționale”, îndeosebi a formulelor inițiale și finale, păstrarea celor în versuri, cărora le lipsește uneori rima, demetaforizarea, dispariția unor părți ale formulelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289381_a_290710]
-
datelor și informațiilor private și confidențiale, mulți respondenți simțind nevoia să-și exprime anxietatea privind aceste aspecte. Luând în considerare maturitatea biologică, profesională și socială de-a lungul timpului, momentul optim pentru procreare a fost apreciat diferit. Pentru spațiul european contemporan, ca și pentru alte populații de pe alte continente aflate în stadii similare de evoluție socioculturală și economică, se consideră că vârsta ideală pentru a deveni tată este 25-35 ani și pentru a deveni mamă 22-30 ani. Desigur, căsătorii și nașteri
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
procesul decizional al oamenilor din diferite culturi, proces care afectează fertilitatea, mortalitatea sau migrația. Creșterea populației are loc atunci când ratele natalității depășesc ratele mortalității. Dacă vrem să înțelegem diferențele dintre ratele de creștere ale populației în diferite părți ale lumii contemporane, trebuie să luăm în considerare numărul de nașteri și numărul de decese, în special decesele nou-născuților și ale copiilor, precum și migrarea în cadrul și în afara grupurilor de populații pe care le studiem. Fertilitatea reală este mai mică decât fecunditatea, deoarece oamenii
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
a numărului de căsătorii (în anul 1990 au fost 192652 de căsătorii, în anul 2004 au fost 143304 de căsătorii) demonstrează poate că familia rămâne un cadru de ,,liniște", care oferă cea mai mare satisfacție în fața dinamicii și provocărilor existențiale contemporane [11]. Analiza pertinentă și laborioasă, realizată din perspectivă geopolitică de Ilie Bădescu și Dan Dungaciu, a teoriei lui Turner privind ,,individualismul frontierei" ajunge la o concluzie similară. Orice frontieră necontrolată, sălbatică nu determină organizări supraordonate de tip neo-totalitarist, ci generează
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
cu mulți copii, care au riscul cel mai ridicat de a trăi în sărăcie [10, p. 206]. Figura 87. Corelația dintre rata mortalității infantile și PIB/locuitor Bibliografie 1. Bădescu Ilie, Dungaciu Dan, Baltasiu Radu, Istoria sociologiei, volumul II, Teorii contemporane, București, Editura Eminescu, 1996. 2. Bădescu Ilie, Dungaciu Dan, Sociologia și geopolitica frontierei, București, Editura Floare albastră, vol. 1, 1995. 3. Bădescu Ilie, Teoria latentelor difuze, București, Editura ISOGEP-EUXIN, 1997. 4. Bălăceanu-Stolnici Constantin, Șerbănescu Laura, Dorian Igna Ioan, Symptoms of
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
viață este cel de a purta sarcina. 2.5. Planificarea familială la limita dintre biologic și social Luând în considerare maturitatea biologică, profesională și socială de-a lungul timpului, momentul optim pentru procreare a fost apreciat diferit. Pentru spațiul european contemporan, ca și pentru alte populații de pe alte continente aflate în stadii similare de evoluție socioculturală și economică, se consideră că vârsta ideală pentru a deveni tată este 25-35 ani și pentru a deveni mamă 22-30 ani. Desigur, căsătorii și nașteri
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
chirurgicală, vol. I și II, București, Editura Medicală, 2001. 5. Banu G., Tratat de medicină socială, Medicina socială ca știință, Eugenia, Demografia, vol. I, București, Casa Școalelor, 1944. 6. Bădescu Ilie, Dungaciu Dan, Baltasiu Radu, Istoria sociologiei, volumul II, Teorii contemporane, București, Editura Eminescu, 1996. 7. Bădescu Ilie, Dungaciu Dan, Sociologia și geopolitica frontierei, București, Editura Floare albastră, vol. 1, 1995. 8. Bădescu Ilie, Teoria latentelor difuze, București, Editura ISOGEP-EUXIN, 1997. 9. Bălăceanu-Stolnici Constantin, Rada Cornelia, Coordinates of the sexual behaviour
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
și decan la Institutul Pedagogic „Alecu Russo” din Bălți, cadru didactic la Universitatea de Stat și la Institutul Pedagogic „Ion Creangă” din Chișinău, din 1994 devine și parlamentar. Doctor în filologie (1973), cu teza Internaționalul și naționalul în romanul moldovenesc contemporan, S. este coautor la mai multe lucrări colective, în general cu destinație didactică: Literatura moldovenească pentru copii (1983), Metodica predării literaturii moldovenești (1985) pentru facultățile de filologie, Istoria criticii literare moldovenești (programe pentru școala superioară, 1984), Lectura expresivă ș.a. S.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289619_a_290948]
-
Pentru S. factorul social și „angajarea” militantă, înțelese simplist, sunt criterii primordiale de apreciere a fenomenului literar, cum se observă și într-o lucrare intitulată Realitate și mesaj. Patos social. Valori estetice (1981). SCRIERI: Internaționalul și naționalul în romanul moldovenesc contemporan, Chișinău, 1973; Realitate și mesaj. Patos social. Valori estetice, Chișinău, 1981; Cuvântul: angajare și răspundere partinică, Chișinău, 1984; Creația lui V. Teleucă în școală, Chișinău, 1985; Ecuația poetică a înaltului, Chișinău, 1986; Omul nou: patriot și internaționalist, Chișinău, 1986; Cuvântul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289619_a_290948]
-
rom. ’80-’90, III, 283-286; Popa, Ist. lit., II, 867; Dicț. scriit. rom., IV, 768-771; Ion Simuț, Documentele unei tranziții personale, F, 2003, 3-4; Sanda Cordoș, Înmulțiți și împărțiți cu doi, VTRA, 2003, 11-12; Ioan Holban, Istoria literaturii române. Portrete contemporane, I, Iași, 2003, 297-301; Adrian Oțoiu, Proza generației ’80. Strategii transgresive, II, Pitești, 2003, 30-33, passim; Virgil Podoabă, Anatomia frigului. O analiză monstruoasă, Cluj-Napoca, 2003. M. S., R. D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290603_a_291932]
-
C. Brătianu, de exemplu, nu au ascuns niciodată opțiunea lor republicană. Au Îmbrățișat Însă ideea monarhiei constituționale, așa după cum vom vedea, influențați de realitățile timpului pe care Îl trăiau. Revoluția de la 1848, Înăbușită de prezența trupelor țariste și otomane, arătase contemporanilor că o construcție statală republicană nu poate fi aplicată și, pusă În practică, nu are viitor. Într-o vreme când cele mai multe și importante state europene erau monarhice, când republicile edificate prin revoluții aveau o existență efemeră, singura soluție viabilă era
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by DUMITRU IVĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1247]
-
L. Boicu, Gh. Platon, Al. Zub, Iași, 1973, p. 503-550.</ref>. Anul 1863 consemnează și o modificare de atitudine atât În concepția politică, cât și În modul de guvernare a lui Al. I. Cuza, modificare sesizată mai ales de acei contemporani care-l contestau pe domnitor. În 1864, Al. I. Cuza a admis, fără nici un fel de reacție din partea sa, campania lui Cezar Bolliac privind „ereditatea tronului”, apoi a Înfiat pe cei doi copii avuți dintr-o relație extraconjugală cu Maria
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by DUMITRU IVĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1247]
-
mesajele de felicitare primite, era denumit „moștenitorul tronului” <ref id="15">15 Ovidiu Papadima, Cezar Bolliac, București, 1966, p. 193; Lucia Borș, Doamna Elena Cuza, București, 1925, p. 211; D. Vitcu, Personalitatea și epoca lui Alexandru Ioan Cuza În viziunea contemporanilor din „Lumea nouă”, În Românii În istoria universală, I, Iași, 1986, p. 263. </ref>. Toate aceste detalii au fost speculate de adversarii lui Al. I. Cuza, care-i reproșau că a uitat de angajamentul luat În 1859, de a renunța
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by DUMITRU IVĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1247]
-
cercetare La Métamorphose de la tragédie (1978), atacând o pretențioasă temă - „splendoarea și decadența tragediei” -, urmărește, cu un complex spirit de sistem, să deceleze categoriile și formele străvechiului gen în zilele noastre. Concluzia se cristalizează într-un dens pasaj sintetic. Tragedia contemporană „se îndepărtează de excepție, sub orice formă, de spectacular, înlocuiește sublimul prin umor, nu recunoaște transcendentul, refuză eroul ca și intriga, reconsideră spațiul, descalifică timpul, ca să ne introducă într-un univers insignifiant, dar cu atât mai teribil, în care discursul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288533_a_289862]
-
aici, sub conducerea lui Dan Simonescu, își pregătește doctoratul în filologie, susținut în 1971. Lucrează ca redactor la revistele Patriarhiei Române și la Biblioteca Sfântului Sinod (1959-1960), apoi la Asociația Slaviștilor (1961-1968). Ulterior va fi angajat de George Ivașcu la „Contemporanul”, de unde demisionează în 1973, în urma unor neînțelegeri cu noul redactor-șef. Aproape șaptesprezece ani nu ocupă nici o funcție și trăiește din scris. În 1990 fondează Editura Roza Vânturilor, specializată în publicarea unor opere fundamentale mai puțin cunoscute, aparținând lui Nae
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290695_a_292024]
-
vol. I: Suburbiile vieții, Deva, 1994; Umbra răsculatului, București, 1996. Repere bibliografice: Perpessicius, Tinerii noștri scriitori, „Flacăra roșie” (Arad), 1955, 3429; Nicolae Manolescu, „Cordovanii”, CNT, 1963, 36, 37; Eugen Simion, „Cordovanii”, GL, 1963, 39; Dumitru Micu, O epopee a satului contemporan, VR, 1963, 10; Ion Lungu, Itinerar critic, București, 1965, 182-201; Râpeanu, Noi, 215-220; Regman, Confluențe, 87-91; Oprea, Mișcarea, 181-196; Mihai Ungheanu, „Eclipsă de soare”. „Fragmentarium”, LCF, 1969, 14; Gabriel Dimisianu, „Eclipsă de soare”. „Fragmentarium”, RL, 1969, 14; Teodor Tihan, „Fragmentarium
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287743_a_289072]
-
și la liceu, până la pensionare (1996). Debutează cu nuvela Țigăncușa în „Tribuna” (1958), iar editorial cu volumul de povestiri 1100 de zile risipite (1975). Mai e prezent cu proză, reportaje, profiluri de scriitori români și străini în „Steaua”, „Tribuna școlii”, „Contemporanul”, „Adevărul de Cluj”, „Cetatea culturală”, în diverse almanahuri și volume colective. A susținut două decenii emisiuni la Radio Cluj. V. și-a propus să urmeze „tradiția prozatorilor realiști”. În consecință, nuvelele și povestirile lui pornesc de la fapte reale, uneori frizând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290440_a_291769]
-
1994. Traduceri: Marian Naszkowski, Zile de neliniște (Amintiri din deceniul al patrulea), București, 1963, Anii încercărilor, București, 1966; Stanislaw Wygodzki, Omul cu căruciorul și alte povestiri, pref. trad., București, 1964; Bruno Schulz, Manechinele, pref. trad., București, 1976; Zece poeți polonezi contemporani, pref. trad., București, 1978; I. Che˛cinski, Conacul cu stafii, București, 1979 (în colaborare); Ryszard Klyș, Ucideți oaia neagră, București, 1979; Kornel Filipowicz, Prizonierul și fata, București, 1980; Tadeusz Nowak, Și de vei fi crai, și de vei fi călău
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288795_a_290124]
-
Călătorie în jurul lumii" din secolul VI î.e.n., Hecateu din Milet semnalează cetatea Orgame de pe Istru (Argamum în hotărnicia lui Laberius Maximus de mai tîrziu), iar Simonide din Ceos (sec. VI-V î.e.n.) îi spune "Istrul cel îndepărtat". Pentru dramaturgul Eschil, contemporan cu Simonide, "Istrul de la hiperborei și din Munții Ripei coboară"; el amintește și despre amazoanele de pe malurile sale. Vorbindu-ne tot despre Istru, alt dramaturg grec din secolul V î.e.n. face și cea mai veche mențiune a geților. În fine
Hidronimie by Marcu Botzan [Corola-publishinghouse/Science/295566_a_296895]