33,975 matches
-
culegerii informațiilor referitoare la: identificarea impactului produs de plecarea părintelui/părinților în străinătate asupra rezultatelor școlare ale copilului; stabilirea nevoilor si așteptărilor clientului; stabilirea unor strategii de intervenție în scopul sprijinirii elevilor cu părinți plecați în străinătate, sunt: ancheta socială, interviul si fișa de observație Evaluarea rezultatelor obținute până în prezent: Clienta a fost însoțită de către asistentul social la cabinetul ginecologic, unde a primit confirmarea sarcinii. În prezent, aceasta participă la ședințe de consiliere în vederea luării unei decizii în ceea ce privește sarcina. Fișă de
Medierea în educație by Ileana Bădulescu Anastase, Cornel Grigoruț, Mircea Mastacan () [Corola-publishinghouse/Science/1700_a_3141]
-
de experiență a inițiatorului proiectului resurse financiare mentalitatea populației Oportunități construirea unei relații de colaborare sprijinul acordat de părinți, primărie, biserică Amenințări, Pericole lipsa de motivație a tinerilor dificultatea de relaționare cu tinerii si părinții acestora mentalitatea populației GHID DE INTERVIU PENTRU PROFESORI Universitatea „TOMIS CONSTANTA ” realizează un studiu referitor la influența plecării părinților la muncă în străinătate asupra rezultatelor școlare ale copiilor. Informațiile furnizate de dumneavoastră ne sunt utile pentru realizarea acestui deziderat. Ce știți despre familia elevului...? Care membru
Medierea în educație by Ileana Bădulescu Anastase, Cornel Grigoruț, Mircea Mastacan () [Corola-publishinghouse/Science/1700_a_3141]
-
elevul continuarea studiilor? * nu dorește * într-o mică măsură * într-o mare măsură În ce măsură a influențat plecarea părintelui/părinților în străinătate situația școlară a elevului? * a rămas constantă * într-o mică măsură * într-o mare măsură Vă mulțumim! GHID DE INTERVIU PENTRU ELEV Universitatea „C” realizează un studiu referitor la influența plecării părinților la muncă în străinătate asupra rezultatelor școlare ale copiilor. Informațiile furnizate de dumneavoastră ne sunt utile pentru realizarea acestui deziderat. Care este istoricul familiei tale (numărul membrilor, data
Medierea în educație by Ileana Bădulescu Anastase, Cornel Grigoruț, Mircea Mastacan () [Corola-publishinghouse/Science/1700_a_3141]
-
distribuție restrânsă, dar totuși foarte influente. În domeniul literaturii a luat ființă Preuves, cu un tiraj de 10.000-12.000 de exemplare 251, sprijinită de F. Bondi, J. Carat, J. Bloch-Michel. Revista punea accentul pe articolele de analiză și pe interviuri. În secolul al XIX-lea și la începutul secolului al XX-lea, mijloacele de informare erau privite ca propagatoare de idei și nu ca o realitate în sine, care câștiga teren. La început, intervențiile papale în acest domeniu au fost
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
174 3.7. Mimi Khalvati: Poeta din zid / 181 3.8. Philip Larkin: Poetul reticent / 183 3.9. John Mole: Lirismul atașant / 189 3.10. George Szirtes: Poemul, acea nevoie disperată de a strânge sufletul în brațe / 193 Capitolul 4. Interviuri / 197 4.1. Peter Ackroyd: Mintea este suflet" / 197 4.2. Peter Ackroyd: "Fiecare carte e o rațiune de a fi" / 200 4.3. Julian Barnes: "Am o relație foarte strânsă și afectuoasă cu lectorul meu prezumptiv" / 212 4.4
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
deci tocit, de pe fața pământului. Povestirea sinucigașă îl aduce pe lector în pragul disperării, dar și al încrâncenării de a relua urcușul, de a descoperi din ce se trage și încotro merge această acțiune Desperado, această intrigă care, spun majoritatea interviurilor cu autori, nu vrea decât să amuze, când, de fapt, contrariază. Personajul După ce Fluxul conștiinței a pulverizat personajele în cuvinte, frânturi de gând, gesturi reflexe și meditații livrești, literatura Desperado readuce eroul în povestire. Autorul imaginează pe cineva anume. Nu
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
pe șleau face textul să fie incisiv. Ceea ce fără un program estetic ar putea cădea în pornografie devine un text dezbărat de pudoare, un text care își asigură accesul la profunzimea pshilolgică prin șocarea decenței. Alasdair Gray spune într-un interviu că nu mai poate reciti un anume roman scris de el însuși de acest gen, fiindcă după ce l-a terminat a redevenit ființa publică de dinainte de a-l scrie. Unii autori au o perfectă decență verbală, dar desferecă urâțenii morale
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
de care să se declare mulțumit. Relația cu lectorul Autorului Desperado îi place să creadă că lectorul e implicat în discurs. Toate procedeele Desperado au ca prim scop să-l manipuleze pe lector afectiv și intelectual, în ciuda faptului că, în interviuri, niciun autor nu recunoaște această intenție vinovată. Scriitorii declară repetat că opera se scrie singură. În realitate, implicarea lectorului (prin complicarea operei) e premeditată. Drept care lectura literaturii Desperado este exasperantă, fermecătoare și, nu o dată, dezarmantă. Rolul lectorului este să deconspire
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
e conștient de două lucruri: mai întâi, vrea să fie mai adevărat decât toți cei dinaintea lui; în al doilea rând, se simte liber să-și facă singur legea. Primul obiectiv este implicarea afectivă a cititorului. Autorii Desperado mărturisec în interviuri că vor să fie prieteni cu cititorul, îl doresc de partea lor, opera vrea să-l emoționeze. Ei vor ca cititorul să-i țină de mână, să se încreadă în ei necondiționat, să ia tot ce spun ei drept literă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
s-a mai făcut, de a pleca din convențiile realului așa cum le știam de secole, lectorul își ia măsuri de precauție. Timpul lecturii devine un post-timp. Deși mulți autori își doresc lectori "implicați afectiv" (cum declară Graham Swift într-un interviu pe care i l-am luat), lectorul se detașează. El era implicat în operele timpului amestecat (Joyce, Woolf, Conrad), unde reușea să pună ordine în cele din urmă. În romanul Desperado timpul e nu numai încâlcit ci și lipsit de
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
post-prezent, post-viitor, nelegate între ele. Poate urma orice, oricând, putem interpreta oricum, deci nu mai are rost interpretarea, drept care am vrea să credem autorul pe cuvânt. Așa izbutește autorul Desperado să dezarmeze simțul critic. Julian Barnes îmi mărturisea într-un interviu că s-a "lăsat" de critică fiindcă ea nu-l ajută să scrie mai bine. Suntem aici la rădăcinile absenței unei critici Desperado, ceea ce nu înseamnă însă că critica literară a amuțit. Ea se repliază și caută căi noi de
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Copperfield, Soames Forsyte s-au luptat, au ajuns undeva; eroii Desperado se mulțumesc să îndure. Viitorul nu le rezervă nimic. Hrana lor sunt eșecul și resemnarea. În lipsa aventurii, farmecul eroului Desperado, suspansul jurnalului lui, vin, cum zicea Ackroyd într-un interviu, din amestecul inteligenței cu sentimentul ("Mintea este suflet".) Inteligența amestecă incidentele. Sentimentul încetinește goana și luminează labirintul. Suspansul are ceva din ambele. Tehnica acestui suspans se bazează pe memoria lecturii. Lectura Desperado e în primul rând o lectură mnemotehnică. Citim
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
capitale comuniste. Autorul comunist se prefăcea că acuză occidentul tocmai pentru a-i putea vorbi cititorului despre sărăcia, corupția, nedreptatea și umilințele din propria lui țară. În Cenzura în Romania (Central European University Press, 1998) am publicat o serie de interviuri și traduceri care explicau acest proces. Dacă un poet scria un poem despre disperarea dea trăi în condiții inumane și voia să-l publice, încercând să comunice cu lectorul printre rânduri (comunicarea directă a unor astfel de idei era exclusă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
lor ne comunică: Nu-i credeți pe ei, nu mă credeți pe mine, niciun text nu poate fi luat în serios, chiar și textul meu trebuie citit cu zâmbetul în buzunar, cu plăcerea jocului. Ironia creează textul ca joc. În interviuri, autorii Desperado au un lucru în comun: ei neagă de la bun început întrebarea. Orice Desperado refuză afirmațiile clare, primele impresii, își construiește suspansul (de care nu se poate lipsi) pe refuzul orizontului de așteptare al cititorului. Neagă și negația (v.
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
o viață s-o facă). > Ignoră toate regulile în afară de cele făcute de tine însuți când scrii, și folosește-le doar când e absolut necesar. Un proverb italienesc zice: o lege făcută trebuie pe dată încălcată. > Dacă ți se ia un interviu, refuză cu încăpățânare orice afiliere, refuză să fii parte dintr-un grup, declară-ți cu emfază unicitatea, dar nu uita să anunți că nu vrei decât să fii pe placul cititorilor. > Exprimă-ți resentimentul față de critici, fă-te că nu
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
limbaj, de vorbe de duh sau suficient de șocante ca să atragă atenția. Un autor ca Peter Ackroyd caută, ca toți ceilalți, rețeta ideală de amestec al procedeelor. Intenția romancierilor, ca și a poeților, este să "amuze" (mulți o afirmă în interviuri), cuvânt prin care ar trebui să înțelegem să uimească, să facă lectorul să capituleze și să accepte opera cu încântare, să anihileze orice rezistență. Hobby-ul autorului este ironia, iar familia lui literară, ne declară el, nu există: orfan și
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
copii, Platon alege "exilul perpetuu" (p. 134). Semenii lui consideră că el "a intrat într-alt vis" (p. 139 ultimele cuvinte din roman). Romanul lui Ackroyd e o filozofie a minții, și, așa cum mi-a spus chiar el într-un interviu, "Mintea e sufletul". Textul lui îl învață pe lector să mediteze cu acest suflet. Peter Ackroyd, The Plato Papers, 1999 (Vintage, 2000) 2.4. Martin Amis: Tehnica derulării inverse Săgeata timpului (1991), de Martin Amis e în primul rând incitantă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
că de fapt întreaga viață a laureatei Nobel e o succesiune de astfel de răscruci în care experiența reală se topește în literatură, drept care anecdoticul vieții ei e ca un zid opac. Viața autoarei nu transpare niciodată din multele ei interviuri, nu aflăm mai nimic personal despre scriitoare, Lessing nu face confesiuni. Ce are de spus, spune în romane. Romanul vieții ei (cum i-a sugerat odată un critic că ar putea să se scrie) i se pare autoarei un sacrilegiu
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
existențial la Lessing), scriitoarea încearcă să minimalizeze antipatia multora pentru înclinația ei (foarte intens) comunistă din anii 1950, s-o pună pe seama unei perimate alegeri politice, o "psihopatologie" cum numește ea tentația occidentalilor de a pactiza cu Stalin. În multe interviuri autoarea descrie cu entuziasm "energia afectivă", "credința pură" a simpatizanților (de bună voie) comuniști. Iar dacă psihologia de masă nu e o scuză suficientă, aflăm chiar direct de la ea (lucru rar) că N-am făcut chiar atâta politică, de fapt
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
tânără și lipsită de orice sprijin, dar trebuia s-o fac. Nu copiii mi-i părăseam ci acea... nu, nu poate nimeni să înțeleagă ce mutilantă e o colonie de acest gen, dacă n-a trăit în ea... Un alt interviu continuă ideea: Ce am făcut a fost crunt, dar n-am avut încotro, sunt convinsă că altminteri deveneam alcoolică ori înnebuneam la propriu. Nu puteam suferi viața aceea... Mai târziu m-am împrietenit cu copiii, cu nepoții, și tot restul
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
cea pe care o acceptam fără să crâcnim când era vorba de Galsworthy, Dickens, chiar și Virginia Woolf. Revolta lectorului față de convenția romanului e o banalitate în Epoca Desperado. Tratată cu aceeași ironie ca și viața universitară (pe care, în interviuri, romancierul declară că o respectă), cealaltă temă esențială la Lodge e catolicismul. Romanicera Helen Reed e catolică nepracticantă. Crescută într-o familie catolică, la o școală catolică, Helen nu mai vrea ritualul religios (dar își trimite fiica la o școală
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Harold Pinter s-a născut la 10 octombrie 1930, la Londra, într-o familie de evrei. Nu a vrut niciodată să vorbească în amănunt despre viața lui, cu atât mai puțin s-o pună în piese. Chiar spune într-un interviu din 1966: Nu aveam nu am nimic de zis despre mine. N-aș ști ce. Mai ales că mă uit ades în oglindă la mine și-mi spun, " Cine naiba o mai fi și ăsta?" În 1999 (interviu în The
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
într-un interviu din 1966: Nu aveam nu am nimic de zis despre mine. N-aș ști ce. Mai ales că mă uit ades în oglindă la mine și-mi spun, " Cine naiba o mai fi și ăsta?" În 1999 (interviu în The Guardian) mărturisește: Am avut o familie foarte mare. Am fost copil unic, dar am avut puzderie de veri, unchi și mătuși. Eram evrei însă am avut o relație ciudată cu evreitatea mea. Mă simțeam și evreu și ne-
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
exasperant de violent și tandru în același timp. În ce privește violența temă esențială la Pinter autorul însuși afirma în 1966: Lumea chiar este un loc extrem de violent, așa că violența din piese e firească. Mi se pare un factor esențial și inevitabil. Interviul din 1966 conține una dintre foarte puținele confesiuni ale dramaturgului privind violența din viața lui (în afară de mult repetatul episod cu periuța de dinți): Cu toții cunoaștem într-un fel sau altul violența. Eu am cunoscut-o într-o formă extremă după
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
orice consfințire e o condamnare. S-a legiferat, trebuie încălcat. Poate un nou Harold Pinter bate la ușă chiar pe când se scrie acest articol... Interesant este că Pinter dăduse replica la acest viitor atac încă din 1966, când afirmase în interviul acordat lui Lawrence M Bensky (The Paris Review, 2004): Nu importă că piesa iese bine sau nu. Nu-i vorba de reacția publicului, ci de reacția mea. Am o oarecare ostilitate față de orice fel de public nu-mi plac adunările
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]