33,975 matches
-
dar pentru mine e foarte importantă, atât jazzul cât și muzica clasică. Scriind simt constant un soi de muzică, ceva diferit de o simplă influență. (Playwrights at Work, editat de George Plimpton, 2000) În februarie 2005, Pinter anunța într-un interviu că a scris destule piese și vrea să se concentreze asupra politicii. În 1999 el a condamnat intervenția NATO în criza din Kosovo, susținând că nu va face decât să "agraveze nenorocirea și ororile și să devasteze țara". În 2001
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
discurs de jumătate de oră la televiziune, denunțându-i pe Reagan și americani ca "ucid sute de mii de oameni pe zi". În 2001 Pinter însuși se explică: propaganda orwelliană e o realitate a zilelor noastre. El spune următoarele în interviul cu Anne-Marie Cusac: Cred că ni se spun numai minciuni. Propaganda democrațiilor noastre este pur și simplu ipocrită. Pe cine prostim? Nenorocirea este că chiar prostesc o mulțime de oameni. Tata, care a murit la nouăzeci și șase de ani
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
în Orwell. "Noi o să avem grijă de voi". Chiar când îi torturează le spun, "Vă iubim. Credeți în noi, bizuiți-vă pe noi". Și mai spun ceva ce mă îngrozește: "Noi vă apărăm interesele când vă torturăm". Întrebat la un interviu (1966) dacă se simte în competiție cu alți scriitori, Pinter a dat răspunsul generos al unui întemeietor de curent: Scrisul bun mă incită, face ca viața să merite să fie trăită. Nu mă gândesc niciodată la competiție. Pe de altă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
intuiția acestor coordonate. Mama este tiparul vieții. Poate tocmai de aceea pare uneori îndepărtată și neiertătoare: Fainlight simte că spiritul mamei o ghidează, că mama îi transmite o putere mai profundă decât propria inteligență. La un moment dat, într-un interviu pe care mi l-a acordat, a afirmat că e feministă. Cred că acesta este sensul feminismului ei: sensul existenței vine din acea sursă a vieții care este mama. Tatăl este farul, el este tandrețea luminoasă care face existența să
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
nume coborât direct din O mie și una de nopți, trăgându-se parcă din Șeherazada, Mimi Khalvati e o poetă britanică sută la sută. Ea se distanțează și de nopțile Șeherazadei, și de pofta ei de povești. Așa cum spunea în interviu: Nu m-am gândit niciodată că vreau să scriu probabil fiindcă nu mi se părea că aș avea ceva de zis și fiindcă habar n-aveam să povestesc. Cât despre misterul nopților arăbești de poveste, tot ce găsim în poezia
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Eliot), amândouă rodul unei cizelări îndelungi și elaborate, Philip Larkin a scris poezie, proză și eseuri. A publicat doar patru volume de poezie. Introducerea din 1965 la volumul The North Ship dezvăluie ironia ascunsă în reticența lui Philip Larkin. Un interviu cu Peter Orr îl definește ca un poet încordat, a cărui mult prețuită tăcere se sfărâmă când și când, născând poeme care nu încetează să-l uluiască pe poetul însuși. T.S. Eliot trăia aceeași nesiguranță verbală, atât de diferită de
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
suflet? În trup? Cele două tânjesc neîncetat unul după limbajul celuilalt. La urma urmei, acasă nu există. Viața e un fir plăpând, o nevoie nesfârșită de altceva și în această nevoie veșnic flămândă stau exasperarea și bucuria ei. Capitolul 4 Interviuri 4.1. Peter Ackroyd: Mintea este suflet" Născut la Londra în 1949, Peter Ackroyd, cititor și autor precoce (respectiv la vârsta de cinci și nouă ani), este, după multe voci critice, cel mai însemnat și cu certitudine cel mai prolific
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
2006 pe Peter Ackroyd într-o videoconferință cu studenții, organizată la sediul Consiliului Britanic. Întrebările studenților (masteranzi și doctoranzi) au scos la iveală destănuiri pe care romancierul nu le-a mai făcut până acum cu o asemenea sinceritate. E primul interviu tandru (dar și extrem de edificator) al unui romancier de obicei mut în fața oricărei întrebări, sau care oferă cel mult răspunsuri monosilabice. STUDENT: Majoritatea cărților Dvs sunt construite în jurul unor personalități istorice, scriitori (Dickens, Milton, Chatterton), arhitecți (Hawksmoor), filozofi (Platon). Faceți
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
cu ore fixe". Iubești cuvântul dar nu-l slujești. Vrei comunicare cu cititorii dar îi reduci la tăcere. Îți dorești semnale de la lectori? Te interesează ce cred despre tine criticii și cititorii? Îți fac plăcere / te lasă indiferent / îți displac interviurile? JB. Da, recunosc afirmațiile. Încercam să sugerez că scrisul mi se potrivește temperamental (ceea ce nu e cazul tuturor scriitorilor), și că sunt profund legat de roman ca formă de artă. Nu cred că îmi reduc cititorii la tăcere (nu mai
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
potrivește temperamental (ceea ce nu e cazul tuturor scriitorilor), și că sunt profund legat de roman ca formă de artă. Nu cred că îmi reduc cititorii la tăcere (nu mai departe cazul tău, nu-i așa?). Primesc multe scrisori de la cititori. Interviuri? Le îngădui, dar nu-mi fac nici plăcere nici neplăcere. Evident, depinde de întrebări. Mi se pare, totuși, că obsesia recentă de a pune artistul să explice ceva de îndată ce creația s-a încheiat e absurdă. Iar artiștii nu se prea
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
pe care cu toții le trăim. Cred că sunt "normală" în reacții, ca toți ceilalți de altfel iată ce-mi dă încrederea să scriu mai departe (și sper că dă și forță rândurilor pe care le scriu). LV. Ca să încheiem acest interviu, ce aștepți de la poezie? RF. Ce aștept de la poezie? Greu de zis. Tot ce cunoaștem despre trecut, despre cei ce au fost, a fost scris și transmis prin literatură. Calitatea aceasta de document nu singurul, și nu numai al marilor
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Fowles: "Literatura e jumătate imaginație și jumătate joc" LIDIA VIANU: Care e activitatea dvs. preferată (incluzând aici și scrisul)? JOHN FOWLES: Cred că, fără îndoială, studiul, observarea naturii; ceea ce se cheamă istoria naturală. LV. Cum reacționați când criticii vă cer interviuri? Acceptați cu plăcere / tolerați / detestați încercările lor de a vă face să explicați ceea ce ar trebui de fapt apreciat și lăsat în pace (opera)? JF. Sunt recunoscător pentru interesul lor. Nu am nimic împotriva universitarilor curioși (printre care vă numărați
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
întrebare v-ați dori cel mai mult să vi se pună dar nu vi s-a pus încă? JF. Unica întrebare este: Cine sunt? Trăiesc de 74 de ani și încă n-am aflat. LV. Ce nu vă place la interviuri? Ce întrebare vă e cel mai antipatică? JF. Cred că întrebările care dau prilejul ignoranței mele să divagheze. Orice răspuns ar trebui să înceapă cu: Nu știu, dar cred...". LV. Am condus zeci de lucrări de diplomă despre romanele dvs.
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
locului acestui lector. Aș minți dacă mi-aș idealiza viața. LV. English Words afirmă, " Acum nu pot avea încredere în vorbe". Peste tot pui vorba la îndoială. Cuvântul e înlocuit de subînțeles. Ce reacție ai când criticii (și autorii de interviuri) sapă în text în căutarea unor remarci inteligente despre poezia ta? Te irită? Cum vezi criticul ideal? GS. Nu aștept de la criticii mei mai mult decât o lectură atentă, după care pot spune ce le place. Nu încerc să te
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
1919 primele reacții nucleare produse de om în laborator. Datorită excepționalelor rezultate experimentale obținute în decursul a patru decenii în acest domeniu el a fost supranumit și părintele energiei nucleare. Cu toate acestea, fiind întrebat prin 1935, cu ocazia unui interviu, asupra importanței practice a studiului reacțiilor nucleare și a energiei nucleare degajate în acestea, el a afirmat cu toată convingerea că ele au doar o importanță teoretică, legată de lămurirea structurii atomului, dar că nu vor furniza omenirii o nouă
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
Se pune în relief că, departe de a deveni epigonul acestora, Mihail Sebastian și-a conturat o fizionomie proprie sub semnul autenticității. Analiza romanelor e făcută printr-o permanentă corelare și confruntare cu opiniile teoretice ale prozatorului, cu mărturisirile din interviuri și corespondență, precum și cu punctele de vedere formulate de critica literară. Demersul analitic al lui M. are capacitatea de a defini substanța și semnificațiile unei opere prin formulări concentrate, convingătoare. SCRIERI: Poeți contemporani, București, I-II, 1967-1971; Introducere în opera
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288043_a_289372]
-
au fost primite aproape toate cărțile, P. fiind unul dintre cei mai „bogați” posesori de premii literare. Obține Premiul Asociației Scriitorilor din Cluj pentru volumul de versuri 13 iluzii (1971) și pentru romanul Tunelul norvegian (1978), iar pentru volumul de interviuri Dialoguri fără Platon (1976) i se acordă Premiul Uniunii Scriitorilor, ca și pentru Vine istoria (1972), carte de reportaje scrisă în colaborare cu Radu Mareș și Vasile Sălăjan. Obține, de asemenea, Premiul Uniunii Scriitorilor pentru poezie cu De neatins, de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289006_a_290335]
-
elimină pe unele și le introduce pe altele, face numeroase modificări (schimbări de titlu, stilizări). S. a intuit că literatura pentru copii nu trebuie echivalată nici cu evadarea factice în fabulos sau în fantastic, nici cu scenariul moralizator. Într-un interviu scriitorul afirma că mărcile prozei sale ar fi „culoarea, hiperbola, ritmul, verva și fantezia, accentul patetic”, în altul propunea ca modalități de resuscitare a genului „epica densă până la suspans, umorul până la grotesc, melodramatismul până la lacrimă, fantezia până la fabulos și absurd
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289473_a_290802]
-
elev neatent, iar în O poveste plicticoasă sunt demontate abil scenariile basmelor, în timp ce Recapitulare este articulată în jurul unui fel de lingvistică absurdă, limba inventată permițând unui elev memorarea rapidă a lecțiilor. De interes documentar este volumul postum Carnete de editor. Interviuri. Addenda (2000), un jurnal al omului public S., unde sunt descrise „peisajul” și stratagemele editoriale al anilor ’70-’80 din secolul trecut, cunoscute în chip direct. De o atenție deosebită se bucură cazul Ion Lăncrănjan, cu odiseea publicării romanului Caloianul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289473_a_290802]
-
București, 1969; Melcul mincinos, București, 1972; Aducătorului, mulțumiri, București, 1976; Viitorule, când te-ai născut?, București, 1977; Mama mamuților mahmuri, București, 1980; Un Gulliver în țara chiticilor,București, 1983; N-ați văzut un mânz maro?, București, 1999; Carnete de editor. Interviuri. Addenda, îngr. Sanda Sântimbreanu și Ion Nicolae Anghel, Timișoara, 2000. Traduceri: Gianni Rodari, Aventurile lui Cepelică, București, 1957 (în colaborare cu I. Barta); Natalia Attardi Donnini, Povestea „furnicuței” și a „furnicarului”, București, 1965 (în colaborare cu C. Raicu); Dimény István
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289473_a_290802]
-
pe scenele din Paris, Madrid, Barcelona, Lisabona, Haga, Viena, Berlin, Monte Carlo. Aparițiile ei pe scenă șocau pe unii și încântau pe alții prin noutatea provocatoare. La Scala din Milano, în 1911-1912, a avut un succes răsunător. Între timp dădea interviuri pentru a se face cunoscută, își broda biografia cu fapte inventate. Nu a rezistat însă concurenței cu balerinii ruși conduși de Deaghilev care i-a refuzat colaborarea. Era concurată de mari dansatoare precum Isadora Duncan și de actrițe precum Sarah
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
exil s-a însănătoșit și cei doi s-au stabilit în Portugalia, în Escoril, aici s-au căsătorit. La 3 aprilie 1953, ex-regele Carol al II-lea a murit de cancer. Văduva ex-regelui nu-și mai nega originile evreiești, dădea interviuri, lăudându-se cu ajutorarea imaginară a evreilor persecutați prin holocaust. Prințesa-văduvă i-a supraviețuit ex-regelui Carol al II-lea până în 28 iunie 1977, când a plecat pe drumul fără întoarcere. După 1990 osemintele regelui au fost aduse la Curtea de Argeș și
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
a căutat o slujbă, dacă nu bine plătită, măcar una interesantă sau populată cu bărbați chipeși și buni de însurătoare. Autoarea relatează că, un timp a studiat ofertele de serviciu, a trimis scrisori de autoprezentare, fără să fie chemată la interviuri. Așa încât a luat calea amorului liber, satisfăcând altora fanteziile sexuale, surprinzându-și clienții cu propriile-i fantezii. Prostituția, spune autoarea, înseamnă o muncă permanentă, dar nu solicitantă. Cunosc o mulțime de oameni, cei mai mulți bărbați, pe cei mai mulți n-o să-i revăd
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
decembrie 1971 stă iarăși la Paris (beneficiind de o bursă acordată de filosoful Gabriel Marcel), de unde stabilește contacte cu personalități din lumea literară. Publică articole în presa occidentală (A gândi în România e o crimă, în „New York Times” ș.a.), acordă interviuri, vorbește la postul de radio Europa Liberă. În 1972 îi apare volumul de nuvele Așteptare, retras însă din librării după numai câteva zile. Simultan se editează la Paris Exercices d’attente (o selecție din cele trei cărți de până atunci
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
adaptându-le și modificându-le) în românește după 1989, în vederea tipăririi lor și în țară. Se întoarce în România la 30 decembrie 1989, însoțind un camion cu ajutoare umanitare. Din 1990 este o prezență viguroasă în presa românească (articole, eseuri, interviuri, texte memorialistice, intervenții polemice, fragmente de roman etc.). Îi sunt editate (sau reeditate) aproape toate cărțile, precum și file de jurnal sau alte texte vechi, inedite. Face traduceri (din Alexandre Kojève, Maurice Blanchot, Jacques Derrida). Redobândește cetățenia română și, cu toate că își
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]