3,693 matches
-
Să țină localu-atâta, până crește-un pom, și-o să mai tăiem! surâde fata care ne adusese berile, garnisite cu biscuiți ca la cârciumile ce se respectă (biscuiți le spuneam cartoanelor rotunde de suport pentru paharele de bere, inspirați de un banc cu ruși care, cică, ajunși pentru prima dată în Germania de Vest, intră într-o berărie, comandă o bere și-o primesc împreună cu cartoanele. După un timp, când comandă și-al doilea rând de bere, chelnerul observă că nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
de doi băieți pe care-i necăjea dându-le câte un șut din când în când așa ca să-i trezească din transa care părea că îi cuprinde. Ce-aveți mă? N-ați mai fost pe la școală? Ia spuneți câte un banc ca să vă iert blegoșeala! Băieții n-aveau de ales și ascultau poruncile ei fără să comenteze. Simțeam că o știu. Poate că o văzusem pe stradă sau în tren, poate că era din orașul meu sau poate că doar o
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
nu știam cum. Dacă ea putea să se prefacă și să se comporte ca și cum nimic nu s-ar fi întâmplat, puteam și eu să-mi pun o mască și să râd fără griji. Cred că le-am spus zeci de bancuri în seara aceea la masă. Am mâncat, apoi ne-am despărțit îmbrățișându-ne. În cameră cânta, la un difuzor pe care nu-l băgasem până atunci în seamă, melodia pe care Creața dansase cu tipul din discotecă. A fost o
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
să-i ling mâna cu care mă mângâia. Cântăm amândoi, am încercat un răspuns pe care nici eu nu-l puteam accepta. Vocile noastre sună bine când vibrează împreună. Ea e o fire veselă cum sunt și eu, îi plac bancurile și eu știu multe, râde des și mie buna dispoziție a celor din jur îmi face bine. E o simbioză pe care natura o permite, dar pe care nu o dezvoltă. Spui tâmpenii. Eu cred că te place și dacă
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
Moș Gerilă și atât, acolo însă, puteam împrumuta toate obiceiurile celor din țară transformându le într-o datină autohtonă. Era o seară specială pentru unii, cinasem și nu voiam ca monotonia să-și facă loc printre noi. Epuizasem cam toate bancurile, nimeni nu mai avea chef de povestit, așa că cineva a venit cu o idee: Hai să mergem la fete, să le ducem cadouri! Am uitat să vă spun că stăteam cu toții întinși în paturile noastre, îmbrăcați, fumând ca tătarii și
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
și mai mult clipele pierdute în zadar. Căminul meu gri părea să aibă mai multă culoare încărcat de hărmălaia elevilor ce reveniseră să-l populeze. Stăteam cu toții în fața internatului, într-un cerc larg, așteptând ca gașca să se reunească. Spuneam bancuri și povestiri amuzante din vacanță, iar când un nou grup apărea pe poartă, venea țintă la noi, ca să ne pupăm și să ne strângem în brațe. Greutățile de acolo ne uniseră mai mult și ne simțeam ca niște rude cu toții
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
greu peste noi. Nu ne păsa de alți ochi, nu ne ascundeam de ceilalți din jur și poate că ne ajungea să comunicăm starea de bine printr-un zâmbet cald și printr-o privire mai altfel. Mai spune-mi un banc! Pe ăla cu bebelușul născut fără urechi ți l-am spus? Parcă nu, dar tu zi-l, că-mi place să te ascult! Cică prietenilor D-lui Bulă li se naște un copil fără urechi. Dl. Bulă trebuia să meargă
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
Dar de văzut vede bine copilul? întreabă Bulișor. Da, desigur, îi răspunde mama copilului, dar de ce? Că dacă trebuie să poarte ochelari... ați cam pus-o! Creața râdea cu toată fața, zgomotos și molipsitor. Râdeam și eu de parcă altul spusese bancul, dar poate că ea era de vină că nu se mai oprea. Auzi, Creațo? Oare eu nu cumva trebuie să-mi pun ochelari? De ce? Să-ți mai acopere din urechile astea mari? Mă gândesc că orice mi-ai face, eu
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
la care tot apelam ca să mai spargem monotonia, după programul de înviorare alături de Marius, după plimbările prin curtea școlii alături de Sini, după momentele de râs alături de Nicoleta care se întorcea în fiecare zi de luni de acasă cu câte un banc nou și mai ales aveam să sufăr după prezența Creței... Timpul petrecut alături de ei avea să se înjumătățească. Eu aveam să spăl vase, să dau cu aspiratorul și să fac câte o lingură de mâncare ca să plătesc pentru un loc
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
ce-a zis Tovarășu’ la teveu? Să desfaceți cum trebuie, să ajungă la toți!“), vin acasă triumfătoare cu 30 de ouă. Mama se bucură: „Acum suntem asigurați“. Culmea e că și eu am satisfacția unei realizări. Tomi îmi spune un banc auzit la școală: „Tanti Ionescu, ne-a trimis mămica să ne împrumuți și nouă osul ăla de supă, că avem musafiri“. 20 octombrie În expedițiile după „comestibile“, mă întâlnesc și cu scriitori din cartier. Cu Andrei Oișteanu (are o fetiță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
în clasa a VI-a mi-a spus că „subiectul se exprimă prin predicat“. Soțul Alinei, care am înțeles că e ceva ofițer, mi-a dăruit la plecare o brichetă pe jumătate consumată. Apropo de „procurori“, Dorin îmi spune un banc din mediul lor universitar. Un bețiv face scandal pe stradă și îl oprește o patrulă de milițieni. „Prezintă buletinul! Unde lucrezi?“ „Sunt încărcător la abator.“ „Aaa, păi așa spuneți! O să vă conducem cu duba acasă.“ La adresa respectivă, pe ușă scria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
tampoanele au intrat în civilizația femeii după 1990) și foarte greu (prin rețele care veneau de la unguri sau sârbi) anticoncepționale, care erau administrate după sfatul benevol al unui (mai) cunoscător. Calendarul lunar al fetelor și femeilor era un prilej de bancuri (nu mai țin minte nici unul), de aluzii nesfârșite, de interes și de îngrijorare comunitară. Deși secrete, eventualele sarcini erau șușotite de o întreagă clasă de elevi (se întâmpla și asta), de o grupă de fete, de un întreg birou. Intrau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
-a pus cârciuma-n drum, ăla n-a fost om nebun“, „Trandafir de la Moldova“, iar țuiculița lui nea Petrică portarul le-a încins pe muncitoare într-o horă strașnică. Nea Ilie a dansat-o pe Tanța și le-a zis bancuri, iar Rodicuța a închis ochii îngăduitoare, căci muncitoarele ei cântaseră bine în șosetele lor tricolore, iar în timpul ăsta băieții din grupul lui Gabriel au mâncat pe săturate piept de curcă prăjit și servit anume pentru vizita tovarășei Găinușă. Schimbul trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
început să se maimuțărească. Nu știu cum reușea, dar făcea la marele fix pe omu’ nou: se ridicase în picioare și stătea cu ochii ațintiți spre viitoru’ luminos, dădea din gură pe mutește, dar căsca botu’ cât o șură, ca broscuța din banc, iar din mâini dădea ca Ceaușilă. Am început să nechezăm, pe Mădă a pufnit-o râsul în hohote și dirigu’ s-a întors cu tot corpul, ca un urs. Bobby a apucat să se trântească în bancă, dar îi rămăsese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
reuși să mai duci lingura la gură în tot acel timp, că la orele de atelier doar băieții învățau cu adevărat să sudeze sau să șlefuiască vreo piesă utilă, în vreme ce noi eram puse să așteptăm finalul orei pentru a curăța bancurile de lucru, că „făceam sector“ o săptămână întreagă în mod normal și mai mult dacă eram pedepsite, adică spălam fiecare vas de toaletă, fiecare chiuvetă, fiecare culoar și fiecare treaptă, spălam covoarele comune, ștergeam pereții și tablourile, precum și geamurile de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
pregătită pentru inspecția pedagogei, alta pentru strâmbăturile de după ieșirea ei, o carte pentru ochii oficiali, alta pentru plăcerea personală. În aceste perioade, se mânca „din pachet“, se discuta despre acasă, băieți, filme, despre ceea ce se întâmplase peste zi, se spuneau bancuri (inclusiv politice și deocheate, mai ales din acestea din urmă), se vehiculau legende locale (despre nu știu care dintr-a douășpea care a încercat să se sinucidă din amor pentru proful de mate, despre presupusa amantă nimfomană a profului de filosofie, despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
de prezența lui, pur și simplu se plimba cu un aer hotărât în sus și-n jos. Atunci pe căpitan îl cuprindea o tulburare stranie, se uita la ceas și ofta: — Eh, trebuie să mă cam duc, spunea el. Nici bancurile, nici whisky-ul nu-l mai puteau reține în asemenea cazuri. Și totuși fusese un om care înfruntase fără teamă uragane și taifunuri și n-ar fi șovăit să se lupte și cu o duzină de negri neînarmați având drept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
strălucirea florilor stacojii se luau la întrecere cu aurul cocotierilor. Aici a trăit Strickland din roadele pământului, venind prea rar la Papeete. În apropiere era un pârâu în care se scălda, iar uneori mai avea și ce pescui. Când venea bancul de pești, băștinașii se îngrămădeau cu sulițele și țipând zgomotos, străpungeau vietățile speriate în graba lor de a ajunge la mare. Uneori Strickland cobora până la recifurile de corali și se întorcea cu un coș de peștișori mici și colorați, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
Cu trei etaje, plus pivnița, sub mine și cu două mii opt sute unsprezece locatari care așteptau arpacașul. În fiecare dimineață, cei de la bucătărie băteau meniul în țeavă. Varza, două lovituri, arpacașul, trei, după numărul de silabe, simplu. Dar uneori bucătarul făcea bancuri cu noi, pentru că așa era el. Ne-a încurcat de-a binelea. Odată, mai mulți dintre noi au refuzat să mănânce, ceea ce le-au și raportat gardienilor. La care el a bătut de șapte ori, din care toată lumea a înțeles
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
puțin era o după-amiază de vară cu țânțari și plictiseli întinse pe spate mi-era și foame, și greață, în același timp, greață de toate zilele la fel identice, ca puii de pește, care se nasc deodată și înoată în bancuri uriașe prin marea transparentă, lângă mal foame de ce am visat să fiu. m-aș fi dat cu puțin nămol pe față să nu mai fiu recunoscută de zilele mele aș fi sfințit puțin, cât m-aș fi priceput, în secret
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
confirma raportul. Nu peste mult, o unitate de patru sau cinci sute de oameni se alătură armatei de aproape șase sute de soldați, condusă de Ikeda Shonyu, iar siluetele celor o mie de militari începură să se miște laolaltă ca două bancuri de pești care se reuneau. În sfârșit, pe urmele oamenilor lui Yukisuke apăru și Sanzo. Santinelele de serviciu, care priveau înapoi, spre ariergardă, îl înconjurară cu lăncile și-l aduseră în fața scaunului de campanie al lui Shonyu. Shonyu nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
cât să umpli o găleată. Iar la un moment dat s-a evaporat și aia. N-a mai rămas decât stuful... Domnul Panciu a înțeles asocierea și râde dezarmat. Îi răspunde lui Chițu că da, înțeleg că îți arde de bancuri și să știi că atunci când am spus că vreau să vă mai înviorez cu câte o glumă, asta înseamnă că și voi aveți dreptul să glumiți. Cu o singură condiție. Să nu spuneți tâmpenii. Ceea ce am vrut eu să vă
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
Așa că, în seara dinainte, pentru a nu știu câta oară, Bull fusese într-un bar mizerabil de suburbie, unde admirase modelul Kitsch-Escher al covorului, în timp ce un broker de la Grays Thurrock, îmbrăcat din cap până în picioare în imitație de leopard, spunea bancuri cu... vagine. „Al naibii de haios“, „savuros, obraznic și pe șleau“, „nu e pentru pudici sau pentru moraliștii de doi bani“. Acestea erau doar câteva dintre comentariile cu care presa întâmpinase noua stea de pe firmamentul comic. Prin forța împrejurărilor - mai precis, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
și plâng, acuzând neșansa în fiecare clipă. Am citit într-o revistă că ar fi cu toții pacienți din azilele municipale de boli nervoase. Le-au dat drumul acum zece ani, când au apărut problemele financiare. Acum e la modă un banc, unul global, al cărui autor e banul. Un arab, aflat într-un țarc de oi, își trage fermoarul, se uită mulțumit în jurul lui și spune: „Hei, Basim, hai să tragem petrol“. Zece ani mai târziu, un alb viguros își învârte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
fi stat cel puțin șase luni la o fermă de vaci, unde a mâncat doar înghețată și lapte bătut, contractul conținând o clauză cât se poate de strictă cu privire la interzicerea masturbării. După ce a terminat el, Juanita semăna cu fraierul din bancul cu crema de zahăr ars, ceea ce și cred că era, de fapt. Camera o fixa cu mândrie în timp ce ea scuipa; clipea și tușea. Greu de spus cine era, de fapt, cel mai mare fraier din această complicată tranzacție - ea, el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]