4,105 matches
-
pe ulițele întortocheate, până la casa în care locuiau ea și prietenele ei a mers atârnată de brațul lui, punându-i din când în când capul pe umăr, privindu-l tot timpul, împiedicându-se cu indiferență în pietrele uliței și în cocoașele de pământ cu urme uscate de roți, povestindu-i în răstimpul scurt cum arată gazda, ce fac ele toată ziua, ce mănâncă, ce-a făcut ieri, cum a fost vremea, cum l-a așteptat, cât i-a fost de dor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
cu bețișorul lung în propriii genunchi acoperiți de pled și apoi în umărul lui, aflat alături: „Uită-te la mine! Minți!“ A urmat o pauză în care s-au înfruntat numai privirile și nici unul n-a spus nici o vorbă: doi cocoși de forțe egale, de mărimi egale, cu crestele la fel de sângerii și gheare la fel de ascuțite pândindu-se înaintea saltului mortal într-o clipită înțepenită în loc cât istoria lumii de lungă și nimeni în jurul lor să-i ațâțe. Pe urmă cocoșul de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
doi cocoși de forțe egale, de mărimi egale, cu crestele la fel de sângerii și gheare la fel de ascuțite pândindu-se înaintea saltului mortal într-o clipită înțepenită în loc cât istoria lumii de lungă și nimeni în jurul lor să-i ațâțe. Pe urmă cocoșul de pe marginea terasei a cedat privirilor celuilalt și a spus: „Nu știu să răspund.“ „Bine. Fie. Știu eu.“ A făcut iar o pauză în care nu se auzeau decât sunetele clavecinului, foșnetul frunzelor copacilor, zgomote nedeslușite, îndepărtate, ce erau restul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
auzeau decât sunetele clavecinului, foșnetul frunzelor copacilor, zgomote nedeslușite, îndepărtate, ce erau restul lumii. Mai departe, un uruit slab de avioane care decolau sau aterizau pe aeroportul din apropiere. După care bătrâna doamnă a spus, destinsă, cu glasul de dinaintea luptei cocoșilor: „Ziceam că m-am gândit la o mulțime de lucruri pe care aș vrea să le știi și tu, acum, cât mă simt mai bine.“ Arătând și bucuroasă, și tristă. „Vreau să le știi pentru că durerile groaznice din ultimul timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
acrobați cantonezi cățărîndu-se pe scările lor comice și prefăcîndu-se că dispar În cer. Se transformau În păsări, Își desfăceau aripi de hîrtie motolită și dansau printre copiii care țipau, se urcau apoi unul În spatele celuilalt și se preschimbau Într-un cocoș mare, roșu. Jim Își pilotă aeroplanul din lemn de plută printre ușile verandei. În timp ce lumea adulților continua să existe deasupra capului său, dădu o raită prin sala de petrecere. Mulți dintre oaspeți se hotărîseră să apară necostumați, ca și cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
îl agasează cu îndrăgosteala ei, ai grijă ce faci la mare, nu-ți face tu probleme, sunt mai mare ca tine, mă descurc, în mersul trenului, la 6, pe altă rută decât cea cunoscută, mi-am dorit să fiu un cocoș într-o ceată de găini sau omul ăla care stătea singur în grădină, în vie, în picioare și nu făcea nimic, se îngustase universul doar la mine, nu știam ce să fac doar cu mine și mi se făcuse brusc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
nimeni”. E doar amenințarea unui invizibil care nu s-a întrupat într-o fantomă și a unei morți a cărei înfățișare rămâne necunoscută. La sfârșitul piesei, pe pervazul aceleiași ferestre prin care de data asta pătrund razele soarelui cântă un cocoș. În timp ce în odaie domnesc moartea și nebunia (moartea lui Maleine, a ucigașei sale și a celui ce o răzbunase și nebunia regelui), fereastra e scăldată în lumină, iar cocoșul nu încetează să cânte. Și tot de data asta, de afară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
ferestre prin care de data asta pătrund razele soarelui cântă un cocoș. În timp ce în odaie domnesc moartea și nebunia (moartea lui Maleine, a ucigașei sale și a celui ce o răzbunase și nebunia regelui), fereastra e scăldată în lumină, iar cocoșul nu încetează să cânte. Și tot de data asta, de afară se aude un glas de privighetoare. Astfel, noaptea și ziua, viața și moartea se întrepătrund, se confundă chiar, iar cuvintele de încheiere îi vor aparține, nu întâmplător, lui Angus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
GOGU PINTENOGU Puișorii de găină mici și drăgălași, ca niște gogoși de borangic stăteau pe trotuarul din spatele casei lăsând razele soarelui să le încălzească trupurile mici și firave. Cocoșul Gogu Pintenogu era permanent în preajma lor având grijă să nu le lipsească nimic și nici să se atingă cineva de ei să le facă vreun rău. Prin preajmă era și motanul Silvester care tot își răsucea mustățile. Se gândea: Ce
PRIMA CARTE CU POVEȘTI by Înv. MERA FEVRONIA Prof. MERA FEVRONIA () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91503_a_93524]
-
dornici de liniște. „Numai câteodată, când privind înapoi, surâzând prietenește celuilalt „eu”, rămas la jumătatea drumului, iglița harnică a peniței mele, leagă ochiurile, împletește horbotele negre, lanț lângă lanț, colț lângă colț, - piciorușe încremenite pe câmpul alb al paginilor.” „Un cocoș sălbatic, nimerit în plin de ploaia alicelor, mai fâlfâie din aripile celui care am fost... Îi văd gama de culori a penelor nuanțate violent, și capul spânzurat de sfoara prinsă de cârligul tolbei mele”. ...Ferdinand Sinidis îmi oferi o chiparoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
vălul nopții“, se amestecă unul din ucenicii lui Petru. „Rămîi cu bine“, spuse Simon și o sărută pe frunte pe Sofia. „Adio“, Îi zise unul dintre ucenicii lui Petru. „Și ai grijă să nu răcești.“ Simon Își făcu vînt, precum cocoșul, cu ambele picioare deodată, dînd din mîini neajutorat și ridicînd un nor de praf. „Cucurigu!“, Îi strigă un mucalit. Era un tînăr cu obrazul spîn și cu ochi șireți care, atunci cînd rîdea, păreau două tăieturi piezișe. Simon se uită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
deci și acum să se afle) Simon numit Făcătorul de Minuni. Numai că el nu mai era acolo, ci doar chinga, Încolăcită precum un șarpe, ca și colbul care se așternea domol, praful ridicat de Simon cînd țopăise ca un cocoș neajutorat, agitînd brațele ca niște aripi ciuntite. Apoi Își ridică ușor privirea În direcția În care mulțimea Își Înălțase capul, și-l zări iarăși pe Simon Magul. Acum silueta i se deslușea clar sub un nor alburiu, aducînd c-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
Prin înalții de munți, Prin verzii de brazi Prin dealuri cu stânci, Prin văile-adânci, în Domnul să crează, Nimic să nu vază, Nici voinic trecând, Nici păsări zburând ; Să nu mai audă De frate, de rudă, Nici popă tocând Nici cocoș cântând (18, p. 43). Când „Ceasu-i venea/ Sfârșitul să-și dea”, Dumnezeu îi cheamă pe toți sfinții (Petre, Ilie, Ion, Mihail, Gavril) și le dă două porunci distincte. Prima, în privința sufletului călugăriței : Ia, voi să-mi plecați, Sufletul să-i
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
D. Ioann Petrovici, protopresviterul Hasiașului, la anul 1794, fiind eu învățătoriu tinerimii în Belinți, îndată după ce au înțeles că au venit aci, în sat, vrăjitoarea de la Drăgoești, au poruncit de au prins-o și luând de la dânsa făina, cucuruzul, lingurile, cocoșii, blidele, pânza și alte toate carele căpătase vrăjitoarea cu minciunile și împărțindu-le seracilor, iară pre dânsa cu rușine au scos-o afară din sat și cu paze trimețind-o din sat în sat, până la Drăgoești, spunându-i că supt mai
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
răspundea ca și cum ar fi murmurat cuvinte învățate pe de rost. Am mai învățat și să semănăm semințe, să îngrijim ogorul, să tăbăcim pielea. Vă bucurați cu toții că ați învățat aceste lucruri? Da, padre. Undeva în sat se auzi cântând un cocoș. Niște copii despuiați se uitau dintr-un colț al răscrucii la această scenă ce aducea întrucâtva cu o judecată. Velasco se întoarse triumfător spre japonezi. În acel moment, subsorile sale răspândiră în aer un miros puternic, dulce-acrișor, însă Velasco nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
-mi fie mai ușor în călătoria ce va urma să fac totul după bunul meu plac, doar cu tânărul Nishi Kyūsuke, cu Hasekura Rokuemon care este întruchiparea devotamentului și cu Tanaka Tarozaemon care, deși se umflă în pene ca un cocoș, nu este la fel de ascuțit la minte precum Matsuki. Tocmai de aceea, chiar dacă-l văd pe Tanaka răstindu-se la Matsuki, încerc să-l domolesc. Însă altceva mă îngrijorează pe mine. E vorba de răzmerițele stârnite pe drumul către Veracruz de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
nu mă cunoaște, așa că oricum ar fi o chestiune defectă. cu stimă, ctln nghn. Dacă și un poet trecut de 45 de ani scrie ca un puști pe Facebook, nu mă mai Întreb Încotro se Îndreaptă limba română! Mariana Tomozei Cocoș, În schimb, fiica universitarului Ștefan Tomozei, trecut la cele veșnice În urmă cu peste două decenii, a fost foarte Încântată că poate să mă ajute În definitivarea fișei tatălui său, promițându-mi că În cel mult 7 zile voi avea
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
Politeia ă SNSPA, București, 2002. Femei și doamne în talk-show-ul politic din Româniatc "Femei Și doamne în talk‑show‑ul politic din România" Romina Surugiu Gabriela Vrânceanu Firea, jurnalistă, moderatoare de talk-show: Dar cine îi face sarmale de sărbători domnului Cocoș, că eu îi fac domnului Firea... Se uită la noi, să știți, cred că ambii... Elena Udrea, avocată, ex-consilieră a președintelui Băsescu: Domnul Cocoș mă gândesc că nu se supără dacă spun adevărul: rudele sau bucătarii de la restaurante. Eu consider
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
Surugiu Gabriela Vrânceanu Firea, jurnalistă, moderatoare de talk-show: Dar cine îi face sarmale de sărbători domnului Cocoș, că eu îi fac domnului Firea... Se uită la noi, să știți, cred că ambii... Elena Udrea, avocată, ex-consilieră a președintelui Băsescu: Domnul Cocoș mă gândesc că nu se supără dacă spun adevărul: rudele sau bucătarii de la restaurante. Eu consider că această obișnuință de a gândi că femeia trebuie să fie și mamă, și gospodină, și eroină, și bun profesionist... ș...ț știu o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
Moarte pe credit"), Proust, Borges ("Cartea de nisip"), Márquez ("Candida Eréndira"), Joyce ("Ulise"), Faulkner ("Lumină de august"), Hemingway ("Bătrînul și marea"), Saul Bellow ("Darul lui Humboldt"), Kurt Vonnegut ("Abatorul 5"), Kafka ("Castelul"), Patrick Süskind ("Parfumul"), Knut Hamsun ("Foamea"), Miodrag Bulatović ("Cocoșul roșu zboară spre cer"), Kazantzakis ("Alexis Zorba", "Hristos răstignit a doua oară"), Mishima ("Templul de aur") "Dialogurile" lui Platon... Și poeți: Lorca, Octavio Paz ("Piatra soarelui"), Fernando Pessoa ("Ploaie oblică"), Ezra Pound ("Cantos"), Rilke, Ingeborg Bachmann ("Fără delicatese"), Khalil Gibran
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
prin preajma lui Sigismund de Luxemburg, la Timișoara, se pare. Istoria, războiul, puterea. Cruzimea. E cruzimea Medeei. Mai pot spune că a fost deja tradusă în câteva limbi: engleză, franceză, sârbă... Un poem de-al tău are un titlu oarecum ciudat: "Cocoșul de Neamț". E vorba de un cocoș giruetă? Care e povestea acelui cocoș care s-a făcut metaforă și nu... ciorbă? Doamne, ferește! Povestea acestui poem se "povestește" de la sine în chiar textul omonim. E legată, oricum, de o scurtă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
se pare. Istoria, războiul, puterea. Cruzimea. E cruzimea Medeei. Mai pot spune că a fost deja tradusă în câteva limbi: engleză, franceză, sârbă... Un poem de-al tău are un titlu oarecum ciudat: "Cocoșul de Neamț". E vorba de un cocoș giruetă? Care e povestea acelui cocoș care s-a făcut metaforă și nu... ciorbă? Doamne, ferește! Povestea acestui poem se "povestește" de la sine în chiar textul omonim. E legată, oricum, de o scurtă ședere a mea în Neamț. Și de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
E cruzimea Medeei. Mai pot spune că a fost deja tradusă în câteva limbi: engleză, franceză, sârbă... Un poem de-al tău are un titlu oarecum ciudat: "Cocoșul de Neamț". E vorba de un cocoș giruetă? Care e povestea acelui cocoș care s-a făcut metaforă și nu... ciorbă? Doamne, ferește! Povestea acestui poem se "povestește" de la sine în chiar textul omonim. E legată, oricum, de o scurtă ședere a mea în Neamț. Și de o reintrare, după mulți ani, a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Cele mai înduioșătoare cântece de jale sunt bocetele. Militarii cântă cântece de... cătrănie. * Scena înmormântării este ultima din trilogia: Nașterea, Viața, Moartea. * În dragoste nu există reciprocitate absolută. * Unele fabule sunt... imorale. * Dacă te culci odată cu găinile, scoală-te odată cu cocoșii. * Ca să nu mai ruginească, pune sapa să prășească. * Decât să tragi mâța de coadă, mai bine trage sapa. * Cercul e o linie fără cap și fără coadă. * Pătratul e un cerc în colțuri. * Zahărul și sarea au gusturi diferite, dar
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
cuvintelor o demască pe cea a creierului. * Convingătoare nu este frumusețea frazei, ci substanța ei. * Un adevăr spus în cuvinte frumoase e de două ori mai credibil. * Unei femei nu numai nașterea îi provoacă dureri. * Unii bărbați o fac pe cocoșii, dar cotcodăcesc precum găinile. * Bețivul are chef de băut abia după ce s-a îmbătat. * Paharul plin inspiră optimism, cel gol exprimă speranță. * Ca și trăsnetele, nici tristețile nu cad din senin. * Revărsările de ape scot la suprafață gunoaiele; la fel
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]