9,526 matches
-
la Concursul național "Cântarea Patriei", lucrat la fabrica din Albă Iulia. - Al patrulea Simpozion de ceramică - Medgidia. 1975 - Expoziția de desene "Praga" - București. - Expoziția de pictură și ceramică la Sala Palatului, cu recital din poezia artistului, de către actorii Teatrului de Comedie (2 Iunie) (R. Ionescu). - Expoziție de pictură și porțelan - Clubul Diplomatic București (R.Ionescu). 1976 - Expoziția de desen Permanente București T.C. (17 aprilie). - Expoziția personală de pictură - București, sala Căminul Artei (M. Mihalache). - Expoziții de pictură personală la Heidelberg, în
Marcu Constantin Nircă () [Corola-website/Science/324816_a_326145]
-
cele din urmă, Alfredo este ca un tată care îl îndrumă pe micul băiat să ajungă cineva de succes, chiar dacă asta i-ar frânge inima în tot acest timp. Văzut ca un exemplu de "nostalgie postmodernistă", filmul combină sentimentalitatea cu comedia, nostalgia cu pragmatismul. Printre temele explorate se află tinerețea, îmbătrânirea, și cugetări la maturitate despre trecut. Scenele reflectă memoriile copilăriei ideale ale lui Salvatore. "Cinema Paradiso" este și un omagiu adus cinematografiei; ca și proiecționist, tânărul Salvatore (Totò) dezvoltă o
Cinema Paradiso () [Corola-website/Science/315287_a_316616]
-
(în ) este un film american de comedie din 1966, regizat de William Wyler și având în rolurile principale pe Peter O'Toole, Audrey Hepburn și Hugh Griffith. Acțiunea filmului se petrece în Franța (unde s-au făcut și filmările), deși toate personajele vorbesc în engleză. Vestimentația lui
Cum să furi un milion () [Corola-website/Science/324686_a_326015]
-
înregistrat de filmele românești de la data premierei și până la data de 31.12.2007 alcătuită de Centrul Național al Cinematografiei. În "„Istoria filmului românesc (1897-2000)”" (Ed. Fundației Culturale Române, București, 2000), criticul Călin Căliman consideră acest film ca fiind o comedie amară a cărei acțiune se petrece spre sfârșitul anilor '80, „când absurdul cotidian, la noi, atingea... recorduri mondiale”. El identifică mai multe semne grotești ale „Epocii de Aur”, reprezentate de un sectorist incult și arogant, de securiștii care apar de
Divorț... din dragoste () [Corola-website/Science/327573_a_328902]
-
Păcală este un film de comedie românesc din 1974, regizat de Geo Saizescu după un scenariu scris de Dumitru Radu Popescu și Geo Saizescu. Personajul principal al filmului este Păcală, un erou al snoavelor populare românești, cunoscut pentru umorul și istețimea sa. Rolurile principale sunt interpretate
Păcală (film) () [Corola-website/Science/303861_a_305190]
-
Filmul este alcătuit din două părți: prima parte are 65 de minute, iar partea a doua 61 de minute. Cei doi scenariști au primit în 1974 Premiul special al juriului Asociației Cineaștilor din România (ACIN) pentru contribuția lor la promovarea comediei cinematografice românești. "Păcală" se află pe locul 2 în topul celor mai vizionate film românești din toate timpurile după cum atestă un comunicat din 2006 al Uniunii Autorilor și Realizatorilor de Film din România. Într-o familie nevoiașă de pe un „picior
Păcală (film) () [Corola-website/Science/303861_a_305190]
-
acestor fotograme, s-a putut reconstitui creația lui Aurel Petrescu. Aceste reconstituiri au fost prezentate în studiul „Documente inedite Aurel Petrescu” publicat de Aurora Pancaldi și Bujor T. Râpeanu în revista „Cinema” nr. 10/1967. Filmul "Păcală în lună", o „comedie bufă cu desene animate”, se concentra mai mult pe aspectele științifico-fantastice ale aparatelor de zbor și pe peisajele lunare închipuite de desenator decât pe personajul Păcală. Câteva fotograme din "Păcală amorezat" au fost publicate în revista „Cinema”, care anunța, în
Păcală (film) () [Corola-website/Science/303861_a_305190]
-
continuat să propun scenariul în ciuda scuzelor lor că «Păcală» era prea scump”, a completat el. După realizarea acestui film, actorului Sebastian Papaiani i s-a lipit eticheta de Păcală și nu i s-au oferit decât roluri în filme de comedie. Pentru iacest rol, actorul a primit suma de 26.000 de lei ca onorariu, deși în scripte fugura că a primit 40.000 de lei. Regizorul a considerat că „«Păcală» este fără îndoială un film emblematic ca gândire socio-culturală și
Păcală (film) () [Corola-website/Science/303861_a_305190]
-
umorului românesc, iar mulți spectatori se regăseau într-una din pățaniile prin care trecea personajul. Scenariștii Dumitru Radu Popescu și Geo Saizescu au primit în 1974 Premiul special al juriului Asociației Cineaștilor din România (ACIN) pentru contribuția lor la promovarea comediei cinematografice românești. Filmul a fost întâmpinat în majoritate cu reacții pozitive. Criticul D.I. Suchianu afirma la premieră că apariția acestui film este „o adevărată sărbătoare națională”, „un moment de sărbătoare în istoria artei cinematografice românești”, „o contribuție la folclorul universal
Păcală (film) () [Corola-website/Science/303861_a_305190]
-
unele observații, definind plastic natura filmului: „Proiect și vis mai vechi al cineastului, filmul "Păcală" este o mărturie a ambiției lui Geo Saizescu de a contopi, în limitele unei narațiuni cinematografice, balada și snoava, proverbul și gluma, basmul popular și comedia modernă sau tradițională (...). Tonul simplu al povestirii, montajul rapid și eficient, interpretarea neîngroșată dau o idee despre capacitățile regizorale în registru comic ale lui Geo Saizescu”. În voluminoasa lucrare "„Istoria filmului românesc (1897-2000)”" (2000), criticul Călin Căliman considera că "Păcală
Păcală (film) () [Corola-website/Science/303861_a_305190]
-
pentru un film realizat cu câteva zile înainte, dar lansat mai târziu, pe data de 9 februarie 1914, „Mabel's strange Predicament” (Ciudata situație neplăcută a lui Mabel). Mark Sennett i-a cerut lui Chaplin să „preia un machiaj de comedie”, conform autobiografiei lui Chaplin. „N-am avut idee ce machiaj să îmi fac. Nu mi-a plăcut cel de reporter (în „Making a Living”). Cu toate acestea, în drum spre dulap, m-am gândit să îmi pun niște pantaloni lăbărțați
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
care aparținea lui Mack Swain. Singurul lucru care îi aprținea lui Chaplin era bastonul său din bambus. Personajul Vagabondul s-a bucurat de o popularitate deosebită în audiențele de cinema. La început, Chaplin folosea formula lui Sennett de a face comedii, bazând-se pe gesticulări și alte elemente fizice. Pantomima lui Chaplin era mai subtilă și mai adecvată pentru farsele romantice sau domestice, decât pentru urmăririle specifice celor de la Keysotne. Glumele vizuale, erau totuși în stilul Keystone; vagabondul atacându-și dușmanii
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
produce o duzină de filme de câte două role de peliculă. I-a fost dat aproape tot controlul artistic și a produs 12 filme într-o peroadă de 18 luni și este considerat unul dintre cele mai influente filme de comedie din istoria cinematografiei. Practic, toate comediile mute sunt clasice: Easy Street, One AM, The Pawnshop, și The Adventurer sunt probabil cele mai cunoscute. Edna Purviance a rămas interpreta rolului principal feminin, iar Chaplin i-a adăugat pe Eric Campbell, Henry
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
câte două role de peliculă. I-a fost dat aproape tot controlul artistic și a produs 12 filme într-o peroadă de 18 luni și este considerat unul dintre cele mai influente filme de comedie din istoria cinematografiei. Practic, toate comediile mute sunt clasice: Easy Street, One AM, The Pawnshop, și The Adventurer sunt probabil cele mai cunoscute. Edna Purviance a rămas interpreta rolului principal feminin, iar Chaplin i-a adăugat pe Eric Campbell, Henry Bergman și Albert Austin. Campbell a
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
Chaplin sunt din perioada mută, Keystone sau Essanay. După ce Chaplin și-a asumat controlul asupra producțiilor sale în anul 1918 (și i-a lăsat pe exponanți și audiență să îi aștepte), întreprinzătorii au acoperit cererea de filme cu aducând înapoi comediile sale mai vechi. Filmele au fost reeditate, li s-au pus titluri noi și au fost emise din nou, mai întâi pentru teatre, iar apoi pentru comercializare. Chiar și cei de la Essanay au fost vinovați pentru această practică readucând filme
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
titluri noi și au fost emise din nou, mai întâi pentru teatre, iar apoi pentru comercializare. Chiar și cei de la Essanay au fost vinovați pentru această practică readucând filme „noi” cu Charlie Chaplin din filme și clipuri vechi. Cele 12 comedii mute au fost readuse ca filme cu sunet în anul 1933, când producătorul Amadee J. Van Beuren a adăugat noi efecte sonore. În ultimii ani, au avut loc încercări de a definitiva scur-metrajele lui Chaplin de dinaintea anului 1918; toate cele
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
să se concentreze pe calitate. Chaplin și-a creat propriul studio la Hollywood și, folosindu-și independența, a creat un corp de lucru care a rămas distractiv și influent. Deși First National se aștepta ca Chaplin să vină cu niște comedii scurte, precum filmele sale mute, însă acesta a devenit mai ambițios și și-a extins proiectele în filme mai lungi, printre care și Shoulder Arms (1918), The Piligrim (1923) și filmul clasic The Kid (1921). În anul 1919, Chaplin a
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
a făcut filmul City Lights (1931), precum și Modern Times (1936) înainte să treacă la sunet. Acestea era filme mute, la care a adăugat propria muzică și efectele sonore. City Lights a fost filmul în care a combinat cel mai bine comedia cu sentimentalismul. Despre ultima scenă, criticul James Agee a scris în revista "Life" în anul 1949 că este „cea mai bine jucată scenă care a fost văzută într-un film”. Filmele cu dialog ale lui Chaplin pe care le-a
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
au luptat în Europa. În timpul celui de-al Doilea Război Mondial, Chaplin s-a confruntat cu acuzații penale și civile pentru relația sa cu actrița Joan Barry. După război, criticii săi s-au concentrat pe ceea ce Chaplin considera capitalism în comedia neagră "Monsieur Verdoux", ceea ce a dus la și mai multă ostilitate, filmul având ca subiect protestele din mai multe orașe din Statele Unite. Ca rezultat, ultimul film făcut în America al lui Chaplin, „Limelight”, a fost mai puțin politic, acesta fiind
Charlie Chaplin () [Corola-website/Science/302485_a_303814]
-
al artei vocale. și-a făcut debutul pe scena teatrului „Joob Daniel” în piesa lui Somerset Maugham și Zoe Atkins, „Femeia și diavolul”. În anii 1939-1941 ea a jucat pe scena Teatrului din Pesta (Pesti Szinház) și a Teatrului de Comedie (Vígszinház). În lumea cinematografică a fost introdusă de Lajos Zilahi. Primul ei rol de film, în "Halálos tavasz" ("O primăvară fatală", după un roman de Zilahi) i-a adus faima de divă. Cu vocea ei senzuală, catifelată și puternică și
Katalin Karády () [Corola-website/Science/327002_a_328331]
-
Dragoș Stoica plus Leonard Doroftei, Gheorghe Hagi, Mircea Lucescu, Mircea Geoană, Cristian Tudor Popescu și Mitică Dragomir. Nota: Debutul la „“: 16 septembrie 2008. Absolvent al Facultății de Arte, a activat în grupul umoristic „Vouă“ și a participat la „Campionatul de comedie”. Data nașterii: 20 februarie 1971 Locul nașterii: Timișoara Personaje interpretate: Profesorul de pian (rol episodic) și pe el însuși (în sezonul 5) Data nașterii: 31 ianuarie 1979 Locul nașterii: București Personaje interpretate: George Copos,Sorin Oprescu,Matteo și alte personaje
Mondenii () [Corola-website/Science/310962_a_312291]
-
concluzionat: "Combinația dintre campania bazată pe stealth și multiplele moduri multiplayer fac "Battlefield Hardline" un joc bun în seria de FPS populară." Brian Albert de la IGN i-a acordat jocului o notă de 8/10, lăudând campania, momentele surprinzătoare de comedie, povestea, vocea și animația actorilor, personajele bune, nivelele bine proiectate, armele realiste și sunetul, stealth-ul, precum și campania single-player, care îi cere jucătorului să fie răbdător și iscusit pentru a încuraja folosirea de execuții non-letale. El a lăudat și varietatea de
Battlefield Hardline () [Corola-website/Science/334680_a_336009]
-
publicului ca pe un farsor. Raplin consideră că fundația antidrog a lui Roberts, Broken Dove, este conectată la un sistem vechi de trafic de droguri al CIA. Pe măsură ce se apropie alegerile, Roberts este invitat să apară într-un spectacol de comedie al unui post de televiziune. Când Roberts anunță că nu va cânta piesa pe care el a propus-o inițial, izbucnește o dispută între echipa tehnică și realizatorii spectacolului. Acest cântec nou se dovedește a fi nimic mai mult decât
Bob Roberts () [Corola-website/Science/326510_a_327839]
-
satire politice, afirmând că referințele sale la epoca politică a lui Ronald Reagan și la fronda din anii 1960 sunt pur și simplu prea anacronice în contextul anilor 1990, dar alții l-au lăudat pentru încadrarea comentariului politic ca o comedie în stil Hollywood. Recunoaștere American Film Institute:
Bob Roberts () [Corola-website/Science/326510_a_327839]
-
până la "Atriden-Tetralogie" ("Tetralogia Atrizilor") (1940-1945) Haupmann valorifică timp de șase decenii experiența unei vieți desfășurate în vremuri de hotărâtoare transformări sociale, aunei existențe bogate în evenimente, prietenii, pasiuni și călătorii (Italia, Grecia, Anglia, Franța, SUA. Abordează toate formele poetice de la comedie ("Der Biberpelz"(Blana de biber), 1893) și feerie ("Und Pippa tanzt"(Și Pippa dansează), 1906), până la tragedie ("Rose Bernd",1903 sau "Fuhrmann Henschel" (Cărăușul Henschel)), de la nuvelă ("Bahnwarter Thiel" (Cantonierul Thiel), 1892), la roman ("Der Narr in Christo Emanuel Quint
Gerhart Hauptmann () [Corola-website/Science/298196_a_299525]