4,340 matches
-
de apă. — Și ce-o să i se întâmple dacă ți-l predăm? După ce-o să se termine totul și familia mea va fi la adăpost, îl las să plece. La naiba! - se văicări aproape comic celălalt. Ca să vezi cum se complică lucrurile. — „Prostul crede că totul vine din nimic și deșteptul că totul se transformă în nimic“ - spuse Gacel. Este un proverb de-al nostru, care vrea să spună că problemele apar și dispar în funcție de cel care se înfruntă cu ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
fel de accident? Nené Dupré se grăbi să intervină cu un gest, cerându-i să se calmeze: — Ăsta nu este nici locul, nici momentul să discutăm... - spuse. Ne așteaptă o călătorie lungă și ar fi mai bine să n-o complicăm și mai mult...! Bucurați-vă că totul s-a terminat și uitați ce-a fost! — Dar...! — Nici un dar!... - replică sec celălalt. În elicopter nu permit nici o vorbă despre asta, și dacă cineva are intenția s-o facă s-o spună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
privește modul în care ceva se arată într-o anume experiență. Nu se arată univoc și dintr-odată, ci cunoaște varii chipuri, de la ceea ce numim simplă aparență și până la ceea ce se arată pe sine ca atare. Nu aș dori să complic discuția, aducând în atenție felul mai riguros în care se poate vorbi despre fenomen și fenomenalizare. Sau multiplele accepțiuni ale termenului „apariție“, cu acele confuzii pe care de obicei le generează în mintea noastră. Mă restrâng la această simplă mențiune
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
Cu fiecare dintre ele se arată și deopotrivă se ascunde. Însă același lucru va constata și cu privire la alți termeni, neființă, logos și limită, natură, pathos etc. (cf. Metafizica, V). Fiecare dintre ele se spune în mai multe sensuri. Lucrurile se complică mai ales atunci când ținem să vedem cu exactitate care sunt asemenea sensuri. Intrăm deodată într-un teritoriu vast și nesigur, ne pierdem în jocul unor supoziții de tot felul. Iar în spațiul acestora nu mai afli liniște, căci în prealabil
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
imagine, de pildă, o anume înțelegere este la lucru de la bun început. Ea este într-un fel prealabilă, însă aceasta nu înseamnă că felul de a vedea și ceea ce vezi sunt de la sine înțelese. Doar că mintea omenească știe să complice la nesfârșit unele stări de lucruri. Afli spunându-se uneori că lipsa de sens poate avea ea însăși un sens, mai ascuns sau mai subtil. Iar dacă nu are nici unul, tocmai lucrul acesta poate fi semnificativ. În cazul în care
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
povestire („Unwin sa gândit că vor dormi în labirint, în camera centrală a povestirii...“)<ref id="32">Jorge Luís Borges, Moartea și busola, ed. cit., p. 299.</ref>. 46 PRIVIND ALTFEL LUMEA CELOR ABSURDE 32. Are dreptate, edificiul care se complică întruna este el însuși o povestire. Iar despre o astfel de povestire, adaugă Unwin, nu poți afirma că este explicabilă sau inexplicabilă. Un analogon mai potrivit al povestirii pare să fie pânza de păianjen. Lectura ei nu se încheie întrun
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
un moment dat orice călător curios. Pentru mentalul manierist, ea indică un fel de labirint de dra gul la birintului, ca întrun joc ce nu vrea să sfârșească prea ușor. Față de acestea două, cel deal treilea tip de labirint se complică și mai mult. Fiind o rețea, orice punct poate fi în legătură cu toate celelalte. Nu ar putea fi desfășurat decât forțând imaginația („un arbore plus infinite coridoare carei leagă nodurile unele de altele“). Este extensibil la infinit, fără interior și exterior
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
cu o clipă mai devreme, iar de fiecare dată lam putea parcurge urmând niște linii diferite“). Este fantastic acest lucru, căci nu mai avem în față o schemă înghețată în complicația ei. Schema nouă nu este doar complicată, ci se complică ea însăși la nesfârșit. Labirintul devine din substantiv un verb, un proces de complicare fără limite în spațiu și timp. Unele elemente îi arată genul aparte de „absurditate“: se poate extinde la infinit, nu comportă un înăuntru și un afară
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
treilea tip întrucât ne ajută să înțelegem mai bine labirintul pe carel descoperă deșertul însuși în povestirea Cei doi regi și cele două labirinturi, de Borges. Surprinzător întrun fel, acest labirint nu se supune tipologiei de mai sus. Nu este complicat în sensul obișnuit al cuvântului, chiar dacă am vorbi despre o complicație haotică sau infinită. Se arată mai curând indeterminat și indisponibil. Amintește întro privință de felul în care se descoperă lumea însăși. Săl comparăm însă cu cel oferit de modelul
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
deopotrivă logica obiș nuită, noncontradictorie, regăsind o anume libertate față de aceasta. Însă cu adevărat de limită va fi reflecția cu privire la ființa desăvârșită în ea însăși, act pur sau viață divină (XII, 1071 b - 1072 b). În această privință, chestiunile se complică aproa pe la nesfârșit. Pe de o parte, afirmă Aristotel, te trezești în fața multor teze ciudate, nu poți trece cu vederea „toate impo sibilitățile și absurditățile ce decurg din doctrinele celor ce LIMITE ALE COMPREHENSIUNII 65 53. susțin alte păreri, nici
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
te simți sigur pe logica proprie, ca și cum țiar fi străină orice dispoziție născută în adâncul echivoc al voinței de viață. Prejudecata pe care o sesizează Montaigne („Adevăr dincoace de Pirinei, eroare dincolo“) va lua între timp nenumărate forme. Lucrurile se complică și mai mult când cele de „dincolo“, socotite 90 PRIVIND ALTFEL LUMEA CELOR ABSURDE false sau absurde, se insinuează deja „dincoace“, și invers. Francis Bacon, de exemplu, ca și Voltaire mai târziu, excelează în a denunța tot felul de „absurdități
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
subtile, năucitoare. De exemplu, a spune „ceva este și nu este“ pare în primă instanță un simplu joc. Însă a spune: „ceea ce nu este este, întrucât ceea ce nu este este tocmai ceea ce nu este“, acest mod de rostire, mai subtil, complică mult lucrurile. Face dificilă posibilitatea celuilalt de a lua distanță de asemenea complicații vertiginoase și a le respinge. Scriitorul creștin înțelege dificultățile acestui fel de a vorbi și caută să le clarifice, așa cum face atunci când are în vedere atotputernicia lui
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
totul altceva să te referi la existența de fapt a unui om.<ref id="167">Ibidem, p. 57. </ref> Nevoia de paradox a intelectului nu merge prea de parte, se lovește mereu de ceea cei apare incomprehensibil. Iar lucrurile se complică și mai mult când e în joc rapor ta rea nemijlocită la divinitate. Intelectul face din prezența divinității un concept, ceva necunoscut și, în consecință, „concepe necu noscutul ca pe o limită“. Se întâmplă astfel chiar și atunci când urmează unele
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
un fel psihanalizabilă reacția lor, aceștia și-au dosit în subconștient lupta de ieri sub gudureala de azi. Iată un alt argument al lustrației: Românica, vorba forumiștilor, are nevoie de politicieni care să nu poarte cu ei povara unor vinovății complicate în numele cărora să ne abandoneze slugarnic, să vândă averea publică sau să încheie acorduri economice dezavantajoase pentru a cumpăra bunăvoințe europene. Avem nevoie de politicieni care să aibe conștiința parteneriatului demn, or aceasta este o problemă de integrare mentală care
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
Gheorghe Șincai din Oradea, care este acuzat de trădare de țară pentru că a invitat la instituția pe care o conduce scriitorii unguri de faimă mondială Esterhazi Peter sau György Konrád. Între timp interlopii defilează prin țară și străinătate sub privirile complice ale justiției, poliției și serviciilor secrete. Autoritățile județene se preocupă să-și siluiască relațiile culturale de calitate și permit lumii mafioților să-și etaleze luxul sfidător și incultura agresivă. De aceea, zic că ar fi binevenită readucerea fermă pe agenda
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
fără îndoială important: ce li se întâmplă după ce pleacă de la școală. Chiar dacă ai un copil sub îndrumare în medie 25 de ore pe săptămână, părinții îl îndrumă 45 de ore. Felul în care un părinte folosește aceste ore îți poate complica sau ușura programul. Credem că genul de jucării lansate de Jucării Creatoare vor stimula în mod real - acasă la copii - mediul creator pe care dumneata, ca lider al fragedei lor copilării, încerci să-l asiguri. Cum reușesc să realizeze acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
facem și de rușine că 80% din pâine se vinde la negru. Prostii!...». Fermierul susține că toate produsele aleimentare ar trebui să aibă un TVA redus drastic pentru a descuraja evaziunea fiscală. El crede că, la 5%, nu se mai complică nimeni să lucreze la negru. Nu mai are sens. «L-am chemat înainte de 2012 pe Viorel Popescu de la TVR 2 și i-am spus: La fostul IAS Scânteia, se aduce grâu din Ungaria, se basculează aici și vin alte tiruri
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
această veste cu prea multă încredere sau bucurie, dar nici nu a ignorat-o, supraveghindu-mă și observându-mă în continuare cu atenție. Anii au trecut, am devenit elevă la Liceul „Emil Racoviță”, dar cu cât noțiunile de matematică se complicau, cu atât mai greu îmi era să țin pasul cu ele, astfel încât din clasa a IX-a mă regăseam într-o clasă de filologie, profil destul de recent înființat la acea vreme la Racoviță. Avea deci oare Doamna dreptate? Încă mai
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Diana Mazga () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1860]
-
iarăși la loc. XVI Oroarea lui Stănică împotriva studentelor nu era chiar în totul simulată. În fond, el era un sentimental cu instincte casnice, bucuros de a se vedea înconjurat de o numeroasă familie. Din păcate, sentimentalismul lui familial se complica cu o mare lăcomie de a-și face o situație prin familie, de a moșteni, de a căpăta. În ascendența lui se aflau, pe cât se putea ghici, albanezi veniți de-a dreptul de peste Dunăre și numiți, mai dulce, "arnăuți" sau
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
să-mi dea certitudinea că măiubești sau nu. - Dar, Felix, pentru numele lui Dumnezeu, te iubesc, de câte ori ți-am spus? - Nu știu, nu m-am exprimat bine, văd că nu-mi ajunge!Te vei căsători vreodată cu mine? - Felix, nu complica lucrurile! De ce, dacă tu singurrecunoști că nu e acum momentul pentru asta, să vorbim de viitor? Esențial pentru tine este că te iubesc. Sunt sigură că te voi iubi și mâine, dacă vei fi cuminte, bineînțeles, nu pot să vorbesc
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
grup, chiar dacă va fi de acord cu schimbarea, va avea tot timpul păreri proprii de implementare, care, în viziunea membrilor acestuia, vor fi mai bune decât cele propuse. 3. Profilul analitic se referă la persoane din interiorul sistemului care vor complica foarte mult orice problemă sau orice strategie, făcând aproape imposibilă aplicarea acesteia. Aceste persoane vor găsi tot felul de amănunte care, din punctul lor de vedere, vor fi foarte importante, dar care, în realitate, nu sunt realmente atât de importante
Campanii şi strategii de PR by Flaviu Călin Rus [Corola-publishinghouse/Administrative/904_a_2412]
-
care se complace lașul, zicând, ca justificare, că el este tolerant, atunci când starea lucrurilor devine agresivă. Apare cineva, într-un loc public și se ia, cu gesturi provocatoare, de toată lumea. Unii sunt indiferenți, alții, slabi de înger, scot un zâmbet complice de frică, își feresc privirea de privirea provocatorului, care, el, se uită atent împrejur. Și atât îi trebuie: să simtă că cel care-i zâmbește o face din lașitate. Zâmbitorul continuă să zâmbească umil, ca nu cumva provocatorul să se
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
o relație între sexe în baza unor circuite derivate adăugate. Doar omul cunoaște ispita asta, se lasă ispitit și știe să ispitească. De aceea și greșeala, eroarea capitală, biblică, se introduce în lume sub forma ispitei: apare nevoia de a complica nevoia, în afara nevoii ca atare. Adică, între stricta nevoie fiziologică și actul ei se introduce, prin om, aparatul și mecanismul complex al dorinței, pervertirea necesarului prin ocolirea realizării lui. Cu cât necesarul apare mai îndepărtat, cu atât dorința de a
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
tulbure și mai derivat decât celălalt; încât, prin aceste filtre repetate, satisfacția finală, plăcerea efectivă, devine un fel de anexă a tot ce o precedă, o pervertire a finalizării. Iar toate aceste articulații, prin care ispita și atracția lărgesc și complică circuitele dorinței, fac parte exclusivă din specificul omului, sunt semnele „speciale“ de semnalizare a speciei sale. De fapt, toate provin din faptul că omul este ființă gânditoare. Așadar: pentru că este în stare să și gândească plăcerea, omul o tulbură și
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
conține și prin care ea se menține ca atare, ca inerție invulnerabilă, este aspirația la stabilitate, primul act al oricărei forme de viață care a intrat în existență și caută să se păstreze așa, fără să simtă nevoia de a complica această situație elementară. Dar, cum mediul de viață există pentru orice viață, complicațiile și provocările vor apărea, tulburând constant esența inertă a stării de banalitate. Iar evoluția care va urma va fi și evoluția banalității. Semnul zilelor noastre, poate semnul
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]