4,693 matches
-
numai din scris, ci în calitate de colegi de breaslă sau de prieteni, care ne vor mijloci o mai bună înțelegere a resorturilor care l-au pus pe Mircea Damian în situația de a scrie cele două cărți pomenite în titlu. în evocările din "Vitrina cu amintiri" (Ed. Cartea Românească f.a.) - așternute în ultima parte a vieții, când era grav bolnav - Ieronim Șerbu a relatat: "Pe scriitorul Mircea Damian îl cunoșteam încă de la Sburătorul, unde citea nuvele și schițe, proferând un umor absurd
Un scriitor uitat: Mircea Damian - Cum a scris Celula Nr. 13 și Rogojina by Dumitru HîNCU () [Corola-journal/Journalistic/8965_a_10290]
-
reținut modul în care scriitorul percepe literatura și literaritatea. Optica asupra personajelor și asupra situațiilor narative se schimbă, cum observă N. Manolescu: „Proza lui nu mai constă, în primul rând, în relatarea întâmplărilor unor eroi. În al doilea rând, îmbină evocarea vieții cu studiul artei, stilul liric cu cel savant, ceea ce o face să semene cu ceva nedecis între roman și tratatul științific. Caracterul insolit al cărților lui Mircea Horia Simionescu decurge din această ironică lichidare a oricărei formule tradiționale”. Autorul
Mircea Horia Simionescu – Dimensiuni ale prozei by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/5400_a_6725]
-
inventar al propriei biografii, o tentativă de recuperare a propriei existențe, de salvare din anonimatul extincției printr-o preluare a evenimentelor și elementelor fundamentale ale propriei existențe. Cartea are, de altfel, un aspect disparat, fragmentar, caleidoscopic, fiind alcătuită din amintiri, evocări, dialoguri, pasaje narative sau descrieri. Pe de altă parte,trebuie amintit că o bună parte dintre romanele lui Mircea Horia Simionescu au o structură dificil de încadrat, în care elemente ale tradiției epice se împletesc cu inovațiile moderniste sau postmoderniste
Mircea Horia Simionescu – Dimensiuni ale prozei by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/5400_a_6725]
-
loc pentru încercări literare și pentru reflecții pe marginea caracterului uman. Modul curios în care a luat naștere această carte este elocvent: la început, găsim nenumărate detalii cu privire la misiunea ce-i fusese încredințată, lui și lui Costache Negri, asistăm la evocarea spinoasei probleme a mînăstirilor închinate din Moldova, aflăm amănunte uneori amuzante privind călătoria de la Iași la București la 1850, în sens invers celebrei călătorii povestite de Ghica; urmărim drumul peregrinilor pînă la Dunăre și prin Bulgaria, traversarea de către ei a
îndrăgostitul de Stambul: Dimitrie Ralet by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8095_a_9420]
-
Muzeul Teatrului Național" ( 2002); Seria a V-a, Nr. 5, Directorii Teatrului Național din București ( 2002); Seria a V-a, Nr. 6, Drama istorică națională "între document și ficțiune"( 2003); Seria a V-a, Nr.7, Clepsidra Teatrului cel Mare "evocări, documente, mărturii" ( 2003). Momentul publicării lor a fost gândit pentru "stagiunea aniversară 2002-2003, 150 de ani de la aprinderea luminilor în Teatrul cel Mare". A patra și ultima în ordinea publicării în Colecția deja citată, a cincea dacă i se integrează
Din istoria Teatrului Național by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13661_a_14986]
-
vorbe, vorbe". Pentru finalul acestei folositoare lecturi, îl citez pe Maestrul Valentineanu, când își pregătea rolul Hamlet: Fiecare cuvânt are o pondere pe care m-am străduit să o cântăresc și să o judec." Ionuț Niculescu. Clepsidra Teatrului cel Mare, ,,evocări, documente, mărturii". Colecția Biblioteca Teatrului Național ,,I. L. Caragiale", Seria a V-a, Nr. 7. Editura Nemira, 2003, București
Din istoria Teatrului Național by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13661_a_14986]
-
din Cleveland (Ohio), unde a fost îngropat. O piatră îi păstrează numele, simplu, sub accentul înalt proteguitor al cuvintelor românești, chemate să îmblânzească prestigiul morții: În veci pomenirea lui. Dacă intervin în textul citat, în mecanica sa clară de respectabilă evocare, dacă trec peste faptele istoriei prin renunțare la orice argument particulariza tor și rețin doar ideea concentrării asupra documentului, ating esența ediției datorate lui Alexandru Ruja. Revărsare de poezie, cu sentimentul eliberării ei, îndărătnic afectată o vreme de prejudecăți și
Stăruința pe document by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13596_a_14921]
-
În robia lor, 1926): „Să iau într-un apus de soare trenul de Constanța,/ Să te-oțelesc în băi de soare la Sorrento,/ Să-ți dau femei frumoase la Paris,/ Să-ți deschid o locuință între nori la New York” și evocarea târzie: „țintirim verde, pe care l-am văzut, de-atâtea ori în vis,/ la Blaj și la Brașov,/ la Arad și la Viena,/ la Sulmona și la Padova,/ la Roma și la Varșovia/ și aici, la Madrid,/ și pe care
Stăruința pe document by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13596_a_14921]
-
Al. Săndulescu Autorul romanelor Calea Văcărești și Foc în hanul cu tei, apreciate și nu numai în epocă, a lăsat și câteva culegeri de amintiri: Evocări (1936), Cum i-am cunoscut (1964), Amintiri despre... (1967), Amintiri din viața literară (1974). Din paginile lor, Florentin Popescu a alcătuit o antologie (cu un titlu cam lung). Am scris numai pentru promovarea omeniei, apărută anul trecut la Editura Hasefer
I. Peltz memorialist by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/12541_a_13866]
-
conivență cu liberalii și în primul rând cu Ionel Brătianu. Să mai spunem că în timpul guvernului Marghiloman dobândisem Basarabia? I. Peltz se hazardează și atunci când îl definește pe Slavici, recunoscut ca având un stil bolovănos, "marele meșter al cuvântului". Din evocarea lui Al. Macedonski merită a fi reținute ceremonialul servirii ceaiului în tot felul de cești și ceșcuțe - și afirmația deconcertantă a poetului Nopții de decembrie că veninoasa epigramă antieminesciană, de toată lumea condamnată, nu i-ar fi aparținut lui, ci lui
I. Peltz memorialist by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/12541_a_13866]
-
ce nu i-a făcut cinste companionului d-sale: ,Ion, cu firea lui - poate părea crud ceea ce voi zice - avea o răutate funciară, care nu se manifesta întotdeauna, dar cîteodată o simțeai extrem de ascuțit (...), a tipărit în România literară o evocare în care a vorbit despre Zarathustra fără să mă pomenească". Se mai întîmplă să nu fii amintit tocmai acolo unde te aștepți mai puțin, o știm din proprie experiență... Un veritabil triumf al lui Alexandru Lungu îl constituie apariția volumului
Un poet în oglinda dialogului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10904_a_12229]
-
suplinea implicarea biografică, tot astfel cum Camil Baltazar stîrnea mirarea pentru poemele sale ,de sanatoriu" fără ca poetul să fi fost ftizic. Uneori simulacrul estetic poate atinge corzile ingenuității... Din șirul amintirilor lui Alexandru Lungu nu putem a nu reține cîteva evocări de scriitori surprinși ,pe viu", captivante în exactitatea lor ce nu exclude generozitatea, prin empatia lor ce nu exclude observația omului de formație științifică. Iată un Geo Bogza balansînd între patetism și răsfăț, între poetică și determinare clinică: ,El era
Un poet în oglinda dialogului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10904_a_12229]
-
grupării, ieșeanul Al. Husar (celălalt fiind prozatorul și memorialistul Pericle Martinescu), a inițiat în 2004 realizarea unei antologii literare, care selectează semnificativ din poezia, proza, critica, publicistica și traducerile apărute în revista "Meșterul Manole", adăugând în anexe secvențe documentare (corespondență, evocări, dialoguri retrospective, articole de istorie literară), o transcriere a sumarelor celor treisprezece numere, un foarte util indice bibliografic (întocmit profesionist de Aurelia Stoica) și un mic album fotografic. E o modalitate dintre cele mai edificatoare de a reveni, în cunoștință
Depășirea respectuoasă a gândirismului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12111_a_13436]
-
jubiliare de la Semicentenarul Astrei, în 1922, cu ocazia unei șezători literare inițiate de Octavian Goga și în 1937, tot la o aniversare a Astrei - 75 de ani. Atunci, în primăvara anului 1967, am asistat și eu la frumoasa și patetica evocare a unor scriitori, cu portrete literare și secvențe anecdotice. La un moment dat, evocându-l pe Caragiale și prietenia lui cu Alexandru Vlahuță, autorul Cocoșului negru a spus: „Caragiale era oaspe de onoare al casei Vlahuță. Când venea i se
„Măsărița de la Blaj“ (Un interesant „document“ de istorie literară) by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/5020_a_6345]
-
serie întreagă de intelectuali care au participat la ea”. (V. Ion Buzași, Scriitori români și Blajul, - Mențiuni de istorie literară, Editura Didactică și Pedagogică R.A., București, 1998, pp. 86-87) Este reluată, în conferința de la Blaj, într-o formă ușor schimbată, evocarea din articolul La moartea lui Caragiale, 1912, publicată în vol. Fum de fantome. Evocări. Editura Casei Școalelor, 1940, pp. 32-33. Am reamintit această evocare a lui Victor Eftimiu pentru a încerca o prezentare și explicație a „măsăriței” de la Blaj. Măsăriță
„Măsărița de la Blaj“ (Un interesant „document“ de istorie literară) by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/5020_a_6345]
-
și Blajul, - Mențiuni de istorie literară, Editura Didactică și Pedagogică R.A., București, 1998, pp. 86-87) Este reluată, în conferința de la Blaj, într-o formă ușor schimbată, evocarea din articolul La moartea lui Caragiale, 1912, publicată în vol. Fum de fantome. Evocări. Editura Casei Școalelor, 1940, pp. 32-33. Am reamintit această evocare a lui Victor Eftimiu pentru a încerca o prezentare și explicație a „măsăriței” de la Blaj. Măsăriță este un regionalism, un ardelenism din zona Târnavelor și înseamnă „față de masă”. În 1911
„Măsărița de la Blaj“ (Un interesant „document“ de istorie literară) by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/5020_a_6345]
-
R.A., București, 1998, pp. 86-87) Este reluată, în conferința de la Blaj, într-o formă ușor schimbată, evocarea din articolul La moartea lui Caragiale, 1912, publicată în vol. Fum de fantome. Evocări. Editura Casei Școalelor, 1940, pp. 32-33. Am reamintit această evocare a lui Victor Eftimiu pentru a încerca o prezentare și explicație a „măsăriței” de la Blaj. Măsăriță este un regionalism, un ardelenism din zona Târnavelor și înseamnă „față de masă”. În 1911, la Serbările Semicentenarului Astrei de la Blaj, personalități culturale din Vechiul
„Măsărița de la Blaj“ (Un interesant „document“ de istorie literară) by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/5020_a_6345]
-
personalități care l-au cunoscut pe marele poet și filosof precum și un „eseu-reportaj” menit a-i rememora prezența în Mărginimea Sibiului, „zonă de un pitoresc aparte și de o străveche românitate”. Avem a face mai puțin cu generalități decît cu evocări din proximitate, pe viu, cuprinzînd detalii asupra ființei lui Blaga, împrejurări mai puțin cunoscute ale biografiei sale. Astfel viața nemijlocită a acestuia palpită în paginile cu migală alcătuite de cercetător. Chipul lui Blaga se conturează nu din perspectiva istoriei literare
Blaga în evocări by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5245_a_6570]
-
prima dată numele lui Doinaș rostit de Blaga cu simpatie, și cu mirarea, prin 1955-1956, că nu-l cunosc!). Însă, observă memorialistul, "în convorbirile din Bîrlog ori cele de la Valea Vinului, anii sibieni nu i-au stimulat niciodată lui Blaga evocări stăruitoare. Uneori pomenea, ce-i drept, de burgul medieval, dar în împrejurări în care zgîndărirea jarului mocnit din parte-mi ar fi putut să însemne ireverență". De ce oare? Cercul Literar a publicat în ziarul Viața, condus de Liviu Re-breanu, în
Printre amintiri (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8331_a_9656]
-
a cunoscut soțul; din nefericire, n-a existat între ei nici un fel de intimitate (e un ins greoi gen comis-voiajor) și nu mi-a adus nimic de la soțul meu, nici un cuvînt, nici un gest semnificativ, nici cel mai mic mesaj. Simplă evocare a imaginilor fizice a fost însă de-ajuns ca să-mi devină intolerabila. N-am putut să scap de ea decît strigînd din nou spre Dumnezeu că doream să împart toate suferințele cu soțul meu.s...ț Ce e mai rău
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/18093_a_19418]
-
le îndur din clipa în care nu mai profitam de ambianța benefică oferită de cadrul ospitalier al locuinței sale. A avut prezența mea la "Sburătorul" și contactul personal cu Lovinescu vreo consecință asupra formației mele? Iată o întrebare la care evocarea celor trăite și asimilate în casa criticului poate da un răspuns de natură să scoată în evidență efectul pedagogic al acestei experiențe asupra mea. Indiscutabil că prezența mea la "Sburătorul" mi-a ascuțit simțul critic, spre care aveam o predispoziție
Agendele literare ale lui E. Lovinescu by George Radu () [Corola-journal/Journalistic/12703_a_14028]
-
originalitate, să arătăm, mai întîi, că în cazul altor cunoscuți barzi ai generației '60 situația e inversă. Ioan Alexandru a renunțat la frenezia sa dionisiacă inițială, clocot individualist anarhic, în favoarea unui discurs liturgic, de largă audiență ortodoxă, coroborat cu o evocare instituțională a vieții ecleziastice, Ion Gheorghe s-a înfundat în zona mîloasă a unei arheologii fantaste, stăpînite de năzăririle unui imperialism tracic, Adrian Păunescu a schimbat registrul liric propriu-zis pe unul lozincard-agitatoric, așadar de prefabricate ideologice, reglate, conform preferinței intime
Poezia Constanței Buzea by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17316_a_18641]
-
completă la cantina fundației. Amănunte - de luni până vineri între orele 8-15 la sediul F. R. G.-C. P.P.D.C. Timișoara (Calea Aradului nr. 56), precum și la tel. 0256-195 774, 0256-126 780, 0256-227 783. IOAN BÎTEA In memoriam Alexandru Jebeleanu l Evocare la Cenaclul C.A.R.P. Miercuri, 14 mai 2003, începând cu ora 16, membrii Cenaclului literar-artistic al C.A.R.P. se vor reuni pentru o nouă ședință-spectacol, gazdă fiindu-le modernul sediu de pe Calea Bogdăneștilor nr. 4. Laitmotivul întâlnirii îl va
Agenda2003-19-03-8 () [Corola-journal/Journalistic/280989_a_282318]
-
Cenaclul C.A.R.P. Miercuri, 14 mai 2003, începând cu ora 16, membrii Cenaclului literar-artistic al C.A.R.P. se vor reuni pentru o nouă ședință-spectacol, gazdă fiindu-le modernul sediu de pe Calea Bogdăneștilor nr. 4. Laitmotivul întâlnirii îl va reprezenta evocarea poetului și publicistului Alexandru Jebeleanu, a cărui amintire va fi readusă în memorie de către criticul literar Rodica Opreanu. Nu vor lipsi nici de această dată muzica și poezia, prezente prin recitalurile soliștilor Viorica Pop Ivan, Iosif Bobițan și Victor Gioroceanu
Agenda2003-19-03-8 () [Corola-journal/Journalistic/280989_a_282318]
-
se bazează pe surpriza asocierii contrastante; imaginea pur caricaturală a unui "pod de loaze" este accentuată de caracterul depreciativ și familiar al termenului loază; parodia clișeului subminînd astfel euforia unionistă. Folosirea sintagmelor determină de obicei o extindere metonimică a figurii: evocarea metaforică a unui pod aduce cu sine idei conexe ("s-a prăbușit", "toarnă pilonii"). Sintagma inițială poate fi chiar păstrată integral și actualizată printr-un determinant: "nu vedem bine podul de flori al limbii române, azvîrlit spre răsărit" (EZ 2246
Pod de flori by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17336_a_18661]