6,066 matches
-
nedreptăți semenul, iar prin comportamentul său demn, îi va cruța viața și îi va respecta demnitatea de om. Cel care nu este în stare să îndrăgească și să iubească omul, nu este în stare nici să guste viața. Personal am gustat din factorul omenie din partea a trei profesori universitari care m au ajutat într-o perioadă dificilă din viața mea. În anul 1944/1945, după eliberarea Clujului, care a fost ocupat de către unguri, Facultatea de medicină care era refugiată la Sibiu
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
personalitate complexă, iar demnitatea și bunătatea lor să le marcheze viața și cariera lor profesională. De aceea le aș recomanda tinerilor să trăiască corect, disciplinat, în armonie perfectă cu tot ce-i înconjoară pe toată perioada aceasta frumoasă, pentru a gusta mai târziu din acest belșug de fructe coapte. Eu de tânăr am îmbrățișat viața care are sens și am abandonat-o pe cea absurdă care curge la întâmplare, pentru a-mi realiza un viitor cât mai decent, cât mai omenesc
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
actorul, poate prea identificat cu rolul, a rămas după spectacol și el singur În pădure, contemplând melancolic condiția efemeră a teatrului. Dar, spre deosebire de personaj, el s-a decis În cele din urmă să revină la fermă și a apucat să guste ultima porție din tortul ce purta numele piesei. Spectacolul nostru era din păcate sortit să dispară foarte iute, fiind comandat special pentru festival și planificat să se joace numai de două ori (acesta fiind un aspect incomod al festivalurilor, căci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
știe, ar fi fost chiar cu putință să-i placă: o istorie din bălțile Brăilei, cu braconaj și uciderea involuntară a unui paznic de către un copil, o poveste tenebros-romantică pe care, îmi zic, nu ar fi fost exclus să o guste autorul de mai târziu al Cordovanilor. E o presupunere. Fapt este, spre a reveni la Sorin Titel, că Lăncrănjan i-a publicat acestuia primul text literar, pro ducându-i o imensă bucurie dătătoare de elan. Din nefericire, la scurtă vreme
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
văzut niciodată ieșind în lume nebărbierit sau fără cravată, dacă-l vizitai la vilă te conducea, când plecai, până la treptele de la intrare. Amănunte, știu, dar exprimau un stil. Moldovean de obârșie, epicureu, profesorul Vicol era și un om de spirit. Gusta vorba de duh, gluma subțire, cultiva ironia și autoironia. În sala cantinei de la Cumpătul rămăseserăm odată numai noi, după prânz, să ne bem cafelele, când am intrat pe ușă două superbe tinere în căutarea cuiva care nu eram nici eu
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
fi fost reciprocă. Odată, înaintea intrării sale în clasă, făcusem nu știu ce pocinog și, conform cu dispoziția sa, fusesem notat pe lista neagră de monitor. Urmarea era cunoscută: inculpații erau pedepsiți cu lovituri de linie la palmă chiar de către profesor, care, radios, gusta din plin, se pare, aceste mini-execuții. Când mi-a venit rândul, profesorul Totoiu se opri din procesul justițiar și povesti clasei următoarea anecdotă istorică: „Pe timpul pontificatului lui Paul III, sculptorul Benvenuto Cellini comisese un omor. Adus în fața papei, acesta îi
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
în virtutea unor cauze obiective și subiective, renunțarea benevolă la vanitățile dorite ale existenței și închinarea totală problemelor de literatură și gândire, așteptând ca sorții să mă răsplătească ori nu... Totdeauna m-a urmărit gândul că mie mi-e dat să gust din roadele notorietății mai târziu decât le-a fost dat celorlalți. Mult mai târziu. Atât de târziu, încât îmi va fi indiferent probabil, la vremea aceea, de le voi fi gustat ori nu. și indiferența aceasta va fi bine-venită, căci
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
a urmărit gândul că mie mi-e dat să gust din roadele notorietății mai târziu decât le-a fost dat celorlalți. Mult mai târziu. Atât de târziu, încât îmi va fi indiferent probabil, la vremea aceea, de le voi fi gustat ori nu. și indiferența aceasta va fi bine-venită, căci totdeauna indiferența a fost mai prețioasă decât dorința... 22 ianuarie 1956 Ne-am întâlnit pe stradă și am schimbat câteva cuvinte în treacăt, ca doi străini... Din clipa aceea am început
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
vulgaritatea și reprezentanții ei, detest atotprezenta mârlănie, detest ignoranța care se erijează în atotcunoaștere, detest fățărnicia căreia știu că 85 nu mă pot sustrage nici eu, detest aroganța și desfigurarea pe care le aduce puterea. Sentimentele negative, din care am gustat și eu din plin, sunt gelozia, invidia, răutatea, disprețul față de cei mai puțin importanți, îngâm farea, supraevaluarea (vorbesc de supraevaluarea de sine), ancorarea în prejudecăți, lipsa de umor. De prac ticat, practic antipatia și sila. Lehamitea. N-am prea căzut
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
de foc. 67. Al doilea punct. Să aud cu urechile plânsete, vaiete, strigăte, hule împotriva lui Cristos, Domnul nostru, și împotriva tuturor sfinților Săi. 68. Al treilea, să miros cu mirosul fum, pucioasă, murdărie și putreziciune. 69. Al patrulea, să gust cu gustul lucruri amare, ca lacrimi, tristețe și viermele conștiinței. 70. Al cincilea, să pipăi cu pipăitul felul cum focurile ating și ard sufletele. 71. Dialog. Purtând un dialog cu Cristos, Domnul nostru, să-mi aduc aminte de sufletele care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
Lor și trăgând vreun folos din aceasta. 123. Al doilea punct. Să aud cu auzul ceea ce vorbesc sau ar putea vorbi; și, reflectând în mine însumi, să trag vreun folos din aceasta. 124. Al treilea punct. Să miros și să gust cu mirosul și cu gustul nesfârșita gingășie și dulceață a Dumnezeirii, șanumeț în funcție de Persoana pe care o contemplu, a sufletului și a virtuților Sale și a tot ce este al Său, reflectând în mine însumi și trăgând folos din aceasta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
și tot împreună le-am... împărțit la revenirea în țară, odată cu poveștile aferente. Armonia se reinstalase. Și, ca să percepeți mai bine frumusețea vieții noastre, trebuie să vă mai spun că prasadul oferit a fost îndestulător pentru toți, toată lumea l-a gustat și, cu ajutorul lui, toți s-au transpus odată cu noi în poveștile indiene. Acest prasad a reprezentat un mobil de instaurare facilă a stării de... India, tocmai la Brăila, în casa Aurorei, gazda noastră din prima seară de după întoarcere, seara poveștilor
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
CAPITOL: HAVANUL După nu multe, dar câteva acțiuni reușite de dat Realizarea Sinelui (copii - mulți copii, adolescenți pe rotile sau cu bicicleta, tineri îndrăgostiți în trecere pe platou, bătrâni suferinzi și-n căutare de leacuri miraculoase, români, țigani... toți au gustat din amrut-ul oferit de Mama Divină - noi n-am făcut decât să fim acolo) seara, ne-am despărțit de Cătălin și am plecat întreaga echipă operativă la Olt, să ne purificăm și să facem havan pentru Shri Vishnumaya. La Slatina
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
Indiei. Și, bineînțeles, m-am ocupat de purificarea spiritului, dar mi-am eliberat și toate simțurile flămânde și, cu ele perfect treze, aidoma unui leu asupra prăzii, m-am avântat în marea indiană de oameni văzând, auzind, pipăind, mirosind și... gustând. Nu vreau să vă șochez, dar pot să compar senzația trăită cu amrut-ul. Amrut-ul este destinat zeilor și, prin urmare, interzis muritorilor, iar eu atunci eram un ales ajuns în Sfânta Indie doar prin grația Nemuritorului. Existam într-un amrut
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
mare atenție. În schimb, fructele... Banane, citrice, rodii, struguri albi și negri, ananas, papaya, nuci de cocos, mere - acestea din urmă, scumpe pe acolo, se vindeau la bucată - și altele, ale căror nume nu le știu. Pe unele le-am gustat: mi-au plăcut și nu prea... Neobișnuit cu gustul... Despre banane, trebuie să vă spun că la ei am văzut pentru prima oară un soi cu fructul mai scurt și coaja de un galben intens și subțire. Mie nu mi-
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
și nu de cel caracteristic mijlocului anului), ne-au întâmpinat răcoarea din restaurant și paharele de apă ce au venit imediat din partea casei. Am fost poftiți într-un mic separeu și ni s-a prezentat lista de bucate. Curioși să gustăm și altceva înafara mâncării indiene cu care ne familiarizasem în ashram, noi am ales un meniu chinezesc, doar ricșarul rămânând fidel bucătăriei naționale. Curios ne-a părut faptul că, de îndată ce am făcut comanda, ne-au fost schimbate paharele metalice cu
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
avea dimensiuni uriașe, cam 5 pe 5 metri, și pe el sfârâiau jumătăți de viței, de batali, purcei de lapte și alte minuni, iar noi eram serviți de gauchos înarmați cu macete niște cuțitoaie ce păreau săbii Ninja. Atunci am gustat pentru prima oară carne uruguayană, alături de cea din Argentina, cea mai suculentă, fragedă și gustoasă carne din lume. În raiul acesta terestru, numit URUGUAY în limba vechilor băștinași "Țara păsărilor colorate", soarta avea să mă facă peste 18 ani locatar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
punte între noi și cei de acasă. Mai bună decât banii. Vorba aia, e de la mama! Singura părere de rău e că nu vezi bucuria pe fețele lor. Nu vezi mâinile febrile care desfac cutia și felul cum încep să guste din bunătăți. Și, când suni să vezi dacă le-a plăcut, promiți mereu: — Lasă că vă mai trimite mama. Peste două luni. Așa trece timpul, între un pachet și altul, la un moment dat rostul tău e să știi ce
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
Nu se adună nici de sărbători cu veselie în jurul bucatelor tradiționale. Cântăresc totul și apreciază cât anume trebuie să consume fiecare invitat. Eu n-am reușit niciodată să înțeleg care e măsura acestui poco-poco. Încetul cu încetul preferam doar să gust la masă. Aveam grijă în timpul zilei să-mi fac provizii. Îmi puneam într-un șervețel puțină pâine, un măr, ce puteam, și le mâncam noaptea, pe întuneric, în camera mea. Înaintea mea lucrase acolo tot o româncă, de prin Suceava
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
sunt calde, un amestec de rugăciuni și voie bună, miros de sarmale și cântece, lumânări aprinse, dar și vese lie. În orașul meu mic și sărac toți oamenii din bloc ieșeau afară, făceau grătar, se invitau unul pe altul să guste, copiii erau ca și cum ar fi fost ai tuturor, pentru că toți aveam grijă de ei și le puneam câte un ou colorat în mânuță. Aici nu văd nimic. Paștele e aproape transformat într-o distracție pentru copii, pentru că unica preocupare este
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
fără niciun rost, numai ca să treacă timpul. Ceilalți pictau de zor, Gusti începuse un tablou care era foarte apetisant aș putea spune ținând cont că punctul de interes al lucrării era un jambon, ce te făcea să vrei să-l guști. Doina urma aceeași temă ca și în primul, ciupercile, fiind parcă o garnitură la jambonul soțului. De, se cunoștea că erau o familie. Ken, era veșnic îndrăgostit de fata morarului, de Anita, ajutând-o să realizeze un vas cu flori
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
putea fi și așa ne-a povestit o istorie tragic-vulgară despre o femeie tânără care știind că e bolnavă de cancer l-a rugat pe el - de ce tocmai pe el? - s-o scoată într-o seară la restaurant, să mai guste o dată din cupa de plăceri a vieții). Îmi amintesc, din acea lungă perioadă de îngrijorări și alarme aproape continue, care parcă nu vroia să ia sfârșit: un coșmar ce nu accepta nicicum să se risipească (mai trecusem prin asemenea momente
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
fă-ne să ne abandonăm orbește în tine. Providență Divină, Maică cu mâini sigure, fă-ne să trăim total abandonați în tine. Providență Divină, Maică cu mâini binefăcătoare, întindeți asupra noastră mantia ocrotitoare. Providență Divină, Îngerul Iubirii, ajută-ne să gustăm iubirea lui Isus. Providență Divină, Îngerul păcii, fă ca sfânta frică de Dumnezeu să domnească în inimile noastre. Providență Divină, Îngerul mângâierii, păzește-ne și ocrotește-ne. Providență Divină, Îngerul concordiei, unește totdeauna inimile noastre întru caritate. Providență Divină, Îngerul
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
și binevoitor. De câte ori îl chem, își ciulește urechile, gata să alerge în întâmpinarea mea, prietenos, și să-mi sară cu labele de dinainte pe piept. Dar nu mai am puterea să mă joc cu el; nu știu de ce nu mai gust acea bucurie care însoțea luptele noastre amicale de la început. Și asta mă face să mă simt vinovat și neloial față de prietenia lui neprefăcută. După cum se vede, lucrurile, pe care înainte le iubeam, mi-au devenit cu totul indiferente. S-au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
trupul meu aurit de soare. E o senzație minunată, stârnită de o autentică legătură amoroasă. N-aș fi putut să mi-o închipui înainte, și iată că a fost nevoie să ajung până aici, pe țărmul Pontului Euxin, ca să pot gusta o plăcere atât de intensă. Am înțeles că veșmintele noastre sunt doar un obstacol, o piedică ce ne refuză contactul direct cu elementele naturii, izvor de vitalitate indispensabilă. Niciodată nu mi-am dat seama, ca acum, cât e de important
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]