7,087 matches
-
în 1871 69 25. Confuzie a lui Bacalbașa; Ambron era un personaj implicat în „afacerea Strousberg“, despre care se discuta insistent în Cameră la începutul anului 1871, fiind amintite și scrisori ale sale. Scrisoarea prințului Carol era adresată unui amic imaginar, Auerbach, și a apărut în Augsburger Allgemeine Zeitung. la interesele acestei mărețe țări, căreia s-ar putea prezice în alte circumstanțe viitorul cel mai strălucit, aș fi pierdut de mult răbdarea. Am făcut acum cea din urmă cercare prin care
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
opoziție, criza guvernării conservatoare apropiindu-se de deznodământ. 19. Informația lui Bacalbașa este, în parte, inexactă. Redactorul Telegrafului fusese chemat în fața Parchetului la 27 ianuarie/8 februarie 1876 spre a da lămuriri în legătură cu o știre apărută în ziar privind o imaginară „călcare“ a unei bande electorale conservatoare „în strada Romană“. Întrucât ziarul publicase o dezmințire în această problemă, nu a mai fost emisă citația amintită de Bacalbașa (TEL., an. VI, 2 martie 1876, p. 1). Redactorul Telegrafului, I.C. Fundescu, fusese însă
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
de răniți. De remarcat că, în retragere, atacatorii au folosit un truc care a reușit complet. Ei s-au prefăcut că sunt militari cehoslovaci, care înaintează spre frontiera ungară, înaintând în salturi și trăgând focuri de armă contra unui inamic imaginar, până când au ajuns pe propriul teritoriu. În acest fel, două posturi de grăniceri cehoslovace, care puteau interveni pentru lichidarea totală a bandei, nu au atacat întrucât au considerat că este o unitate amică. Trei bande teroriste au atacat gările Borzava
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
fostul ofițer Vasile Butză, student politehnist, inițial la Liège, apoi la Bruxelles, căutător neobosit de subvenții pentru studii. Nu știm dacă într-adevăr s-au găsit împreună atunci ori i-a reunit pur și simplu notorietatea sau renumele lor îndoielnic, imaginarul epistolar ori informațiile de culise ale terților... Cert este că de la punctul lor de întâlnire s-au desfășurat în fața ochilor noștri câteva episoade ale trecerii lor prin Bruxelles. În fine, am mai reținut și istoria unui alt personaj în momentul
by Laurenţiu Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1076_a_2584]
-
și critica acestora", apărut în Anuarul Institutului pedagogic-teologic ortodox-român din Arad, anul școlar 1913-1914, Petru Pipoș arăta care sînt defectele și calitățile sistemului pedagogic al lui Jean-Jacques Rousseau: Defectele: Rousseau pleacă de la o stare excepțională a elevului ales (un elev imaginar și orfan), excluzînd mediul educativ al societății; falsa presupunere că omul de la natură e numai bun, nedeterminarea cu precizie a scopului educației, indicarea în mod incorect a mijloacelor, exagerarea principiului educației negative, nici o îndrumare "pentru educația colectivă", trecerea cu vederea
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
în pedagogia modernă. Convins că cele dintîi manifestări ale naturii omenești sînt "drepte", că omul e bun "cînd iese din mîinile Creatorului" și că toate viciile pătrund în el din afară, Rousseau ne înfățișează, de pe poziții idealiste, formarea unui elev imaginar ales (Emil) al cărui educator (guvernor) se consideră. În Confesiuni, Rousseau povestește cum a ajuns să scrie această carte: "mă gîndeam de cîtva timp la un sistem de educație de care mă rugase să mă ocup doamna de Chenonceaux, ce
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
iată marele principiu de metodă care face din Rousseau un Copernic al pedagogiei"101. CAPITOLUL 4 CONCEPTE FUNDAMENTALE ÎN GÎNDIREA PEDAGOGICĂ A LUI JEAN-JACQUES ROUSSEAU A Aptitudini "Lipsa de aptitudini pe care o presupunem la copil în ceea ce privește exercițiile noastre e imaginară și dacă nu reușesc deloc în unele dintre ele, aceasta se datorește faptului că nu i-am exersat niciodată."102 Rousseau este primul mare pedagog care-și dă seama în cel mai limpede chip de importanța pe care o au
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
de sinteză 25 De la „imaginea celuilalt” la geografiile simbolice 43 Capitolul al II-lea Transilvania sub semnul Întrebărilor: dezbateri despre naționalism, istorie și identitate 51 Transilvania federală: o frumoasă iluzie 52 Universitatea clujeană și naționalismul 62 Nordul și sudul patriilor imaginare 67 Revoluția ca fantasmă a schimbării 70 Capitolul al III-lea Teme de fond În istoria Transilvaniei moderne: patria, Europa, revoluția, sărbătoarea 73 Construirea ideii de patrie la românii ardeleni 74 Imaginea Europei la românii ardeleni 79 De ce au făcut
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
pe care ne-a Încredințat-o trecutul. Cum să ne dezicem de propria noastră istorie? Călătorii Între Răsărit și Apus Din aceste motive, Transilvania mea personală a fost Întoarsă mereu cu fața spre Apus. De când eram copil și făceam călătorii imaginare pe hartă, am știut că Budapesta și Viena sunt mai aproape de Aradul meu decât Bucureștiul. Până la Mangalia e cam aceeași distanță ca și până la München. Iar Înaintașii mei s-au Îndreptat adeseori către acest Apus (ale cărui drumuri erau larg
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
domeniul imagologiei istorice a fost consolidată și prin apariția unor volume colective de profil, editate, În mod semnificativ, În toate cele trei mari centre istoriografice ale țării. Centrul de Istorie a Imaginarului, de la București, a publicat remarcabilul volum consacrat spațiului imaginar al „insulei” (1999), Analele Universității din București au editat două numere tematice dedicate studiului alterității (1984 și 1992), profesorul Zub, la Iași, a coordonat volumul Identitate/alteritate În spațiul cultural românesc (1996), În timp ce școala istorică de la Cluj, sprijinită de eforturile
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
pot fi Întâlnite În orice cultură și În orice societate, de-a lungul istoriei. Figurile alterității, spune Boia, reprezintă răspunsurile simbolice ale colectivităților sociale În fața tuturor categoriilor de diferențe: spații diferite, ființe diferite, societăți diferite. În raport cu acestea, iau naștere geografiile imaginare, biologiile fantastice, stereotipiile etnice și imaginile naționale, utopiile sociale. Abordarea fenomenului alterității prin optica istoriei imaginarului evidențiază Încă o dată, dacă mai era nevoie, caracterul prin excelență interdisciplinar al imagologiei. Imagologia , ca obiect de cercetare, nu a fost niciodată proprietatea exclusivă
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
cunoscute lucrări care poate fi Încadrată acestui gen este Orientalism, a lui Edward Said, apărută În 1978. Said a lansat teoria „orientalismului”, analizând modul În care geografia simbolică occidentală a demonizat spațiile situate la Răsărit și la Miazăzi, construind lumea imaginară a Orientului. Reprezentarea acestor spații, considerate Înapoiate, nesigure, instabile, În raport cu ordinea și „normalitatea” existente În zonele „centrale”, a avut darul, crede Said, să justifice, să consolideze și chiar să reproducă diferențele de dezvoltare și mai ales raporturile de dominație existente
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
l-au considerat neutru și omogen din punct de vedere al Însușirilor sale. Mentalitatea tradițională, de exemplu, consideră că mediul Înconjurător este Împărțit În locuri faste sau nefaste pentru activitățile umane și pentru existența comunității. De asemenea, ea plăsmuiește teritorii imaginare, exotice, așa cum este cazul reprezentărilor geografice și cosmografice din romanele populare medievale, de genul Alexandriei. Geografia imaginară a omului premodern a fost extrem de productivă. Ea a amestecat Întotdeauna cunoștințele geografice sumare și relative ale epocilor respective cu imaginarea unor teritorii
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
consideră că mediul Înconjurător este Împărțit În locuri faste sau nefaste pentru activitățile umane și pentru existența comunității. De asemenea, ea plăsmuiește teritorii imaginare, exotice, așa cum este cazul reprezentărilor geografice și cosmografice din romanele populare medievale, de genul Alexandriei. Geografia imaginară a omului premodern a fost extrem de productivă. Ea a amestecat Întotdeauna cunoștințele geografice sumare și relative ale epocilor respective cu imaginarea unor teritorii fabuloase, locuite de animale fantastice, având caracteristici neobișnuite. Pentru a nu confunda Însă două tipuri diferite de
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
ideologic, caracteristice epocii moderne și contemporane. Geografiile simbolice (În această accepțiune) operează, de obicei, cu datele exacte oferite de geografia savantă, cărora le atribuie diverse semnificații ideologice sau pe care le reconfigurează În funcție de aceste semnificații. În schimb, termenul de „geografii imaginare” poate fi aplicat, potrivit aceleiași convenții, mai ales reprezentărilor cu caracter fantastic, precum și celor care amestecă În mod inextricabil „realitatea” cu ficțiunea, reprezentări specifice fie mentalității premoderne, tradiționale, fie construcțiilor mentale evazioniste ale omului modern. Geografiile simbolice moderne, pe care
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
caracter fantastic, precum și celor care amestecă În mod inextricabil „realitatea” cu ficțiunea, reprezentări specifice fie mentalității premoderne, tradiționale, fie construcțiilor mentale evazioniste ale omului modern. Geografiile simbolice moderne, pe care le am În vedere, pot fi delimitate așadar În raport cu geografiile imaginare, caracteristice În special omului premodern. De regulă, ele se manifestă la nivelul mitologiilor politice moderne, al ideologiilor, În timp ce geografiile imaginare tradiționale răspundeau unor nevoi psihologice mai puțin elaborate, ținând de resorturile imaginației. Astăzi, locul geografiilor imaginare, care descriau ținuturi locuite
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
mentale evazioniste ale omului modern. Geografiile simbolice moderne, pe care le am În vedere, pot fi delimitate așadar În raport cu geografiile imaginare, caracteristice În special omului premodern. De regulă, ele se manifestă la nivelul mitologiilor politice moderne, al ideologiilor, În timp ce geografiile imaginare tradiționale răspundeau unor nevoi psihologice mai puțin elaborate, ținând de resorturile imaginației. Astăzi, locul geografiilor imaginare, care descriau ținuturi locuite de ființe fantastice, este luat de literatura science-fiction, de lumile gen „Războiul Stelelor”, „Jurassic Park” sau „Stăpânul Inelelor”, În timp ce geografiile
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
delimitate așadar În raport cu geografiile imaginare, caracteristice În special omului premodern. De regulă, ele se manifestă la nivelul mitologiilor politice moderne, al ideologiilor, În timp ce geografiile imaginare tradiționale răspundeau unor nevoi psihologice mai puțin elaborate, ținând de resorturile imaginației. Astăzi, locul geografiilor imaginare, care descriau ținuturi locuite de ființe fantastice, este luat de literatura science-fiction, de lumile gen „Războiul Stelelor”, „Jurassic Park” sau „Stăpânul Inelelor”, În timp ce geografiile simbolice rămân cantonate În sfera imaginarului politic. Evident, și În epoci mai Îndepărtate, cum ar fi
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
literatura science-fiction, de lumile gen „Războiul Stelelor”, „Jurassic Park” sau „Stăpânul Inelelor”, În timp ce geografiile simbolice rămân cantonate În sfera imaginarului politic. Evident, și În epoci mai Îndepărtate, cum ar fi Antichitatea sau Evul Mediu, putem distinge un nivel al geografiilor imaginare și unul al reprezentărilor ideologizante cu privire la spațiul politic sau cultural (adică un palier al geografiilor simbolice). Totuși, În epocile respective, geografiile simbolice, În sens modern, jucau un rol mult mai puțin important, În raport cu cel pe care Îl Îndeplinesc astăzi. Aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
-o În ultimele două secole (de exemplu, nu aveau o dimensiune de masă). În al doilea rând, fenomenul se explică prin caracterul vag al cunoștințelor geografice din acea vreme, Împrejurare care făcea ca Între geografia savantă, geografia simbolică și geografia imaginară să nu se poată trasa delimitări foarte exacte. Progresele realizate de geografia „științifică” În epoca modernă, mai ales În secolele XVIII-XIX, când s-a desăvârșit opera de explorare și de cartografiere a Întregului mapamond, au condus și la o fortificare
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
general, toate ideologiile moderne, conjugate cu efortul pozitivist de cunoaștere și de explorare a planetei, au avut darul de a stimula producerea și manipularea socială a geografiilor simbolice. În al doilea rând, progresele geografiei științifice au evacuat aproape total geografia imaginară din spațiul terestru. De atunci Înainte, spațiul pământean nu mai putea fi imaginat și reconfigurat afectiv decât cu mijloacele geografiei simbolice. Pe măsură ce ne apropiem de zilele noastre, observăm că gestiunea imaginară a spațiului terestru se face din ce În ce mai rar cu mijloacele
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
rând, progresele geografiei științifice au evacuat aproape total geografia imaginară din spațiul terestru. De atunci Înainte, spațiul pământean nu mai putea fi imaginat și reconfigurat afectiv decât cu mijloacele geografiei simbolice. Pe măsură ce ne apropiem de zilele noastre, observăm că gestiunea imaginară a spațiului terestru se face din ce În ce mai rar cu mijloacele fanteziei (cu mici excepții de genul monstrului din Loch Ness sau a lui Yeti, omul zăpezilor din Himalaya), locul acesteia fiind ocupat de reprezentările aparent mai „raționale” (În fond, tot atât de imaginative
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
face din ce În ce mai rar cu mijloacele fanteziei (cu mici excepții de genul monstrului din Loch Ness sau a lui Yeti, omul zăpezilor din Himalaya), locul acesteia fiind ocupat de reprezentările aparent mai „raționale” (În fond, tot atât de imaginative) ale ideologiei. Pentru geografia imaginară din romanele lui Jules Verne, de exemplu, ultimele trasee necartate cu instrumentele cunoașterii de factură pozitivistă rămâneau oceanele cutreierate de căpitanul Nemo și de Mathias Sandorf, drumul spre centrul Pământului, călătoria spre Lună sau cele câteva pete Încă albe de pe
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
Pământului, călătoria spre Lună sau cele câteva pete Încă albe de pe harta terestră a epocii sale, din Africa sau din insulele Oceanului Pacific. În secolul XX, după ce aceste pete albe terestre au fost aproape complet dislocate prin metoda cunoașterii științifice, geografiilor imaginare nu le-a mai rămas ca spațiu de desfășurare „decât” lumea extraterestră a OZN-urilor (semnalate Începând cu anul 1947) și a călătoriilor intergalactice. Revenind la imaginarul geografic al secolului al XIX-lea, putem aprecia așadar că acesta a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
-lea, iar ca stat, după 1859. Acest lucru, care ar trebui să fie evident pentru orice istoric, nu este Însă perceput ca atare În conștiința istorică românească. Proiectând În trecut dorințele sau realitatea prezentului, istoriografia românească a construit o Românie imaginară care coboară adânc În timp și ale cărei urme pot fi Întâlnite la orice pas, de la „statul unificat” al lui Burebista XE "Burebista" , care se suprapune peste frontierele ideale din 1918, până la unirea lui Mihai Viteazul XE "Mihai Viteazul" . Mai
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]