3,994 matches
-
Își Îndoi degetul În direcția lui Gardner.) Sonny, o tavă cu băuturi... Mi-a adresat o privire inocentă cînd m-am așezat lîngă ea, inventariindu-mi pe rînd părul În curs de rărire, apoi vînătăile de pe gît și, În final, tocurile prăfuite ale pantofilor din piele netăbăcită. — Doamnă Shand, drăguț din partea dumneavoastră să acceptați Întîlnirea. Mă Îngrijorează ideea că prietenii lui Frank din Estrella de Mar i-au cam Închis ușa-n nas. Deja sînt trei săptămîni de cînd tot caut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
care urmăreau un hoț de mașini pe străzile În pantă. În fiecare dimineață, cel puțin o proprietăreasă de butic Își găsea ferestrele din sticlă turnată fărîmițate printre rochiile de lux. Traficanții de droguri vînau barurile și discotecile, prostituatele bocăneau cu tocurile lor Înalte pe aleile pietruite din jurul portului, iar camerele video ale realizatorilor de filme porno probabil se Întorceau la muzica paturilor. Se petrecea un belșug de infracțiuni, și totuși Cabrera habar n-avea de ele, din moment ce locuitorii din Estrella de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Întîlnire pentru arabii bogați care navigau de-a lungul coastei dinspre Marbella. Crawford rămase să aștepte În mașină, În timp ce șoferul intră În restaurant și ieși după cîteva clipe cu două blonde Îmbrăcate cu bluze țipătoare, micro-fuste și pantofi albi cu toc cui. Clipiră amîndouă cabotin cînd ieșiră la aer, de parcă lumina soarelui era un fenomen pe care nu-l mai Întîlniseră pînă atunci. Cu poșetele lor de lac care săreau În ochi de la o poștă și cu zorzoanele acelea țipătoare, amestecătură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Luă o portocală dintr-un coș cu fructe aflat pe locul din dreapta, coborî din mașină și porni cu pași mari și energici către intrarea În club. Ca Întotdeauna, eram Încîntat s-o revăd. În costumul ei cu pantaloni albi și tocuri Înalte, cu eșarfa de mătase plutindu-i În jurul gîtului, n-ar fi avut un aer mai puțin medical nici dacă ar fost vreunul dintre acei mondeni și stilați plimbăreți cu iahturile de croazieră de la Puerto Banús. — Paula...? Chiar tu ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
văzut, frate, în avion? Ce făceau femeile noastre? Să îți amintesc? Că le-am și filmat! — Ei, făceau! Nu făceau nimic chiar atât de grav! Se despachetau din vălul islamic, ca să- și ia minijupe de plastic, pantofi roșii cu toc și alte zorzoane! Le-am văzut, și ce? Te-ai gândit cum e să-ți petreci o viață sub o pânză de doliu? De luni până duminică - tot cu țolul în cap și cu ochii în pământ? — De acord, și
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
precum două linii în cap, dar nu apucă să-și răstoarne vorbele pe care le încălzise în gușă, că o făptură țâșni pe lângă Omar, înspre coridor. Era o femeie, îi simțise parfumul venind din urmă, apoi o auzise pășind pe tocurile pantofilor, dar nu apucă să îi vadă fața. Dar îi văzu părul, buclat și greu, de un negru strălucitor, revărsat peste haina subțire de primăvară. Era Veterinara, îmbrăcată într-un deux-pièces și cu gambele strânse în ciorapi de mătase. Dar
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
Ilfov, veniți la București după treburi, negustorii și toate mahalalele dimprejur; unul Isidor Katz, c-o stămbărie întunecoasă, adăpostită între patru pereți igrasiosi, și Ilie Arghir, de vindea harnașamente de cai, pinteni pentru ofițeri, zăbale, cuie de cizmărie, toval, pingele, tocuri de cauciuc, petlite și alte nimicuri. Deasupra ușii largi și înalte a prăvăliei lui noi spânzurase o firmă de patru metri lățime. Un zugrav îndemînatic scrisese pe ea: "La șaua lui Traian", magazin de mărunțișuri și pielărie. Peste drum se
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
nenică, nu ți-e bine? Cel tânăr, nimic. - N-ai potolit destul? Din casă se auzea zgomotul pantofilor Didinei. Gagica juca de dragul Stăpânului. - E vesel Bozoncea, are de ce... mai adăugă codoșul. Pe Paraschiv îl scoteau din sărite cântecul repede și tocurile muierii, care loveau dușumelele. Țiganca avea o voce groasă, puternică. Starostele îi însoțea jocul cu bătăi din palme. - Auzi, auzi... Îl ațâța Gheorghe. Paraschiv nu se mai gândi la nimic. Ceru sticla și sorbi. Căldura vinului se risipi repede în
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
buni, își puneau ce aveau mai de preț pe ei și pe la nouă coborau din trăsuri, plini de parale, guralivi, puși pe petrecere și pe risipit. Veneau cu niște muieri grase, nădușite, călcând prost în pantofii noi, de lac, cu tocuri scunde, după moda timpului, în rochii de batir sau de mătase neagră tivite cu stric, ce se mototoleau la căldură, cu mărgele colorate, de sticlă, pe gâturile groase, cu ochii pe bărbații lor, care soseau aghesmuiți, cu limba ascuțită, gata
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
de judecata care avea să urmeze, privind fără milă la bărbații care îl duceau pe cămătar. Numai milogii cântau la nesfârșit, în speranța unei pomeni: " Primește-l, Doamne, în pământul tău..." Ajunși la mijlocul podului, oamenii se opriră, cătând înainte spre tocul unde cerul întunecat al zilei de iarnă se unea cu linia câmpiei Cerșetoru tăcură pe neașteptate și nu se auzi decât gîffiala mulțimii care respira dezordonat. ' - Ca un câine ai trăit, dinii să te mănînce! rosti unul dintre purtătorii coșciugului
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
perete. Câteva muște îi bâzâiau în jurul chipiului. Sergentul schimbase piciorul din repaus. Nădușise și gâfâia. În odaie era o căldură zăpușitoare. Din stradă se auziră oltenii strigînd: "Roșii, ia roșii de bulion!" Șeful tot tăcea. Se scărpina în cap cu tocul de lemn pe care-l avea în mână. Penița de oțel scotea un sunet limpede. Pungașii îl priviră mai bine. Nu era nici tânăr, nici bătrân. Părea nedormit. Sub ochi avea două pungi vinete de grăsime. Sub pielița lor subțire
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
și iar zdrăngăniră coardele. Piele și Paraschiv se uitau la șanteze. Pe scenă ieșiseră vreo cinci femei, abia acoperite de rochiile scurte. Aveau pulpele goale și dansau după sunetele unui pian. Negustorii se prăpădeau privind. Ele băteau podelele murdare cu tocurile pantofilor în același timp, se lăsau pe vine, săltau din buric și făceau cu ochiul crailor. Aceștia aruncau cu piese de cinci lei pe scenă și clipeau la muieri. In jurul lămpilor se strânseseră țânțarii. Răcoarea toamnei acoperea boschetele de
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Îl apucau și pe Matei dracii. O tăvălea toată casa pe-a lui. Până a doua zi se împăcau. Duminica, bărbații le scoteau pe muieri la plimbare, pe la rude. Femeile aveau rochii de stambă verde cu buline și pantofi cu toc înalt de lemn, prinși cu barete de piele. Sub mânecile lungi își ascundeau vânătăile. Călcau mândre lângă meșterii tăcuți și mahmuri, în hainele lor călcate prost, țepene și scurte. Ii strângeau pantofii cu boturi ascuțite, pe care-i purtau numai
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Dandysmul Cuprins Pe urmele unui cuvânt: dandy Motor de căutare 11 „Yankee doodle dandy” 11 Doamna și filfizonii 13 Dandylogi de serviciu 15 Infracțiune 17 Dincolo de timp Alcibiade sau coada tăiată 22 Stil și program 24 Eleganță cu tocuri roșii 26 Travesti 28 Mit? Arhetip? 30 Șiși 32 Dandyland. Scurtă istorie Când? 37 Unde? 40 Predandysmul 43 Macaroni et alii 43 The Beaux, the Bucks 45 Muscadinii, Incredibilii 46 Dandy-i vechi și noi 50 Napoleon sau Brummell? 50
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
cu fiul Catherinei de Medicis, copleșiți de onoruri, dar și de ura Întregii nobilimi. Nu altceva stârnesc În același veac - Însă În Anglia - protejații lui Iacob I, George Villiers, duce de Buckingham, contele de Somerset sau Robert Car. Eleganță cu tocuri roșiitc "Eleganță cu tocuri roșii" În secolul următor, la curțile Franței, tinerilor eleganți și sfidători li se va spune, când cu invidie, când cu dispreț, muguets (la propriu: „lăcrămioare”; la figurat, familiar: „tineri eleganți”), plumets („panașe”), dar mai ales petits-maîtres
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Medicis, copleșiți de onoruri, dar și de ura Întregii nobilimi. Nu altceva stârnesc În același veac - Însă În Anglia - protejații lui Iacob I, George Villiers, duce de Buckingham, contele de Somerset sau Robert Car. Eleganță cu tocuri roșiitc "Eleganță cu tocuri roșii" În secolul următor, la curțile Franței, tinerilor eleganți și sfidători li se va spune, când cu invidie, când cu dispreț, muguets (la propriu: „lăcrămioare”; la figurat, familiar: „tineri eleganți”), plumets („panașe”), dar mai ales petits-maîtres (cuvânt cu cuvânt - „micii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
lui Saint-Simon sau ale cardinalului de Retz la Caracterele lui La Bruyère ori la Un precursor al dandysmului de Barbey d’Aurevilly. Dar mai ales câteva studii docte despre acest „dandysm avant la lettre”1. Suntem În plină epocă a „tocurilor roșii” (la propriu, așa cum provocatorii pantofi mai pot fi astăzi văzuți doar prin muzee), În era nobilimii elegante, care Își poartă rangul cu suverană detașare și cu acest semn distinctiv. Iar când moda lor trece, les talons rouges rămâne o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
cunoscuți și demni reprezentanți ai săi. Dacă e să dăm crezare descrierilor din epocă, așa cum apăreau Îmbrăcați, În pantaloni albi de mătase, mulați pe picior, cu ciorapi fini, tot de culoare albă, Încălțați cu pantofi de bal care tăiau respirația (tocuri roșii, à la française, catarame bătute cu diamante adevărate), fardați, cu niște peruci aiuritor de Înalte și sofisticate, bine date cu pudră, În vârful cărora tronau mici pălării, Macaroni-i aveau o eleganță ostentativă și adeseori efeminată, pe care și-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Într-una dintre seri e invitat la cină acasă la Proust, În apartamentul din bulevardul Malesherbes. Robert de Montesquiou povestește că, la vederea salonului, dezinvolt, cu un amestec de insolență și gust rafinat, Oscar Wilde s-ar fi răsucit pe tocuri și le-ar fi aruncat În față celor din familia Proust: „Ce urât e la voi!”. Chiar dacă, după toate aparențele, Marcel nu Îl simpatizează, tragicul destin al lui Wilde Îl va marca puternic. Asta dacă ar fi să dăm crezare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
aminte că giubelele sunt niște haine lungi și largi din postav, am vrut să aflăm În amănunt ce sunt „meșii”, spre a vedea ce poartă pe dedesubtul giubelelor boiernașii. Surpriză! „Meșii”, descoperim În DEX, sunt „un fel de Încălțăminte fără toc, confecționată din piele subțire și purtată În trecut de bărbați peste ciorapi”. Românii spilcuiți tc "Românii spilcuiți " În tablourile de epocă refăcute la mare distanță În timp, uneori după 50 de ani, scriindu-i la Mircești lui Alecsandri, Ghica Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
cele de mușchetar, În culori pastelate ale contelui d’Orsay (câte șase perechi pe zi!), mănușile „furioase”, cele roșii sau albastre ale lui Théophile Gautier, mănușile crem ale lui Eugène Sue, cele gri ale lui Wilde? Dar Încălțările! Chiar dacă moda tocurilor roșii a trecut de mult, rămâne Încă loc destul pentru excentricii care țin neapărat să fie altfel din creștet până În tălpi, comandându-și Încălțările În mod obligatoriu (dacă sunt londonezi) la Hermann Gay, iar dacă sunt parizieni, la Ashley sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
distins al unei dezinvolturi nobile și rafinate cu care era Înzestrat În cel mai Înalt grad”. E drept, Încă de la Început, prin tendințele sale de a se exterioriza, În momentul când democraticul Charles Fox a introdus (aparent ca efect vestimentar) tocurile roșii (și stilul curtezan) În saloanele Angliei, Brummell a trebuit să se preocupe de formă, sub toate aspectele. Costumul - o știa prea bine - avea o influență latentă, dar pozitivă asupra bărbaților, care Îl disprețuiau cel mai mult, de la Înălțimea spiritului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
a nu face niciodată ceea ce se așteaptă de la ei) - prin toate acestea Lauzun a fost un dandy. A avut acea vanitate necruțătoare, de fiară aproape, a dandy-lor. Să ne aducem aminte doar scena (din Memoriile lui Saint-Simon) când Își așază tocul pe mâna unei ducese - pe vremea lui Ludovic al XIV-lea tocurile se purtau Înalte, ca ale femeilor de azi (1878) - și când face o piruetă pentru a-l Înfunda mai tare În carne, ca un sfredel. O poveste ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Lauzun a fost un dandy. A avut acea vanitate necruțătoare, de fiară aproape, a dandy-lor. Să ne aducem aminte doar scena (din Memoriile lui Saint-Simon) când Își așază tocul pe mâna unei ducese - pe vremea lui Ludovic al XIV-lea tocurile se purtau Înalte, ca ale femeilor de azi (1878) - și când face o piruetă pentru a-l Înfunda mai tare În carne, ca un sfredel. O poveste ce l-ar face pe un cititor mai slab de Înger să țipe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
dovadă a puterii lui, un semn menit să le spună trecătorilor ce loc ocupă el pe numita scară În vârful căreia regii Își exercită menirea. Așa se face că blazonul, livreaua servitorimii, Însoțitoarea Doamnei, părul lung, girueta din vârful turlei, tocurile roșii, mitra, porumbarul din curtea castelului, pernița pentru Îngenuncheat la biserică și tămâia pentru mirosit, numele precedat de particulă, panglicile, diademele, falsele alunițe, rujul, coroanele, Încălțările cu vârful Întors, toca oficialilor, mantia lungă, romburile alb-albastre de pe blazon, purpura veșmintelor, pintenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]