4,220 matches
-
care își asumă conștiința de gen nu dorește să demonstreze cât de bărbat a devenit și nici că ea este o excepție care a reușit în lumea bărbaților, încântându-se cu afirmații stereotipe de tipul: „Deși este femeie, este curajoasă, îndrăzneață, deșteaptă”. Dacă o femeie se asumă ca apartenență, ea tinde să recunoască și în alte femei trăsături autoafirmative, are încredere în competența lor. O șefă nu își vede subordonații doar în contextul muncii, ca executanți. Îi vede și tați sau
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
fost numit la Flacăra: „Ai veni cu mine să lucrăm la o gazetă?”. „Da, cu mare plăcere, cu tine aș lucra cu mare plăcere.” Tocmai scosese acea carte de interviuri Sub semnul întrebării, interviuri care erau foarte frumoase și foarte îndrăznețe. C.Ș.: S-a ținut de cuvânt și te-a chemat? A.B.: M-a chemat, da. C.Ș.: Și de ce nu te-ai dus? A.B.: Nu m-am mai dus pentru că Păunescu are alte ritmuri, diferite de ale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
distracțiile nu multe și nu grozave în schimbul unor sume nu mici. Acolo unde salariile sunt mari, se ivesc micile bisnisuri ale unor femei sau bărbați cu inițiativă. Compania nu considera astfel de activități deosebit de lucrative, dar vindea degrabă concesiuni celor îndrăzneți. Dincolo de colonie se înălța primul epurator de atmosferă. Alimentat de către o centrală termonucleară, vărsa întruna aer purificat spre cerul întunecat. Materiile pulverulente și gazele periculoase erau eliminate prin combustie sau disociere chimică fiind înlocuite cu oxigen și azot. Intra aerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
De pe la 6-7 ani mama dormea după masa cu mine... adevăru-i că ea adormea până la urmă, eu mă foiam căutând să-i ating fesele aromitoare, nefiresc de calde și... nesimțite... niciodată nu mi-a dat lăbuțele deoparte de pe ele... oricât de îndrăznețe deveneau... Se prefăcea? Se crease o complicitate destul de echivocă între noi... Se spăla, goală până la jumătate, pe sâni, în chiuveta din camera cu bufetul acela enorm, cu turnuri și nișe misterioase... Și goală-goală, chincită într-o balie, punându-mă s-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
degetele mele umede le întâlnesc o clipă pe ale ei... Eram un elev foarte cuminte într-a șasea! Șeful clasei!!! Iar colegul meu lipsea deseori... Și într-o bună zi am lăsat să-i cadă în poală un bilețel destul de îndrăzneț! L-a luat imediat și l-a strâns în pumn. Ajunsă la catedră, s-a întors cu spatele, îmbrăcată într-un taior strâns fest pe talie, și l-a citit. S-a uitat apoi la mine, surâzând luminos, larg, îmbietor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
mișcările lor. Se poate să fi fost vreun fel de dans al fertilității de la Sloane. Cred că un terorist social ar fi interpretat acest comportament ca o declarație hotărâtă despre lipsa de importanță a bărbatului în societatea contemporană, o încercare îndrăzneață de a se confrunta cu realitatea ei. Din nu știu ce motiv, cuvântul „patetic“ îmi părea foarte ușor de rostit. —Vreau să spun că este totul în regulă dacă nu faci sex cu acea persoană, a continuat Baby, nerealizând că atenția îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
așa, răspunse ea râzând cu seninătate. - Îmi place și mie... Doar mama mea mă strigă așa și am fost surprins, recunosc... - Da? Mă bucur și mai mult... Pot să vă spun pe nume? Mă scuzați, vă rog! Eu sunt mai... îndrăzneață uneori și nu...Desigur..., Laura! Odată gheața spartă definitiv, au pus la cale cum să petreacă împreună întreaga zi și, aproape de masa de prânz, s-au mirat că timpul s-a scurs atât de repede. El a învățat-o câteva
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
sărute?! - Dar nu ai deschis ochii. Nu te-ai dat de gol, da? - Vai! Atât de greu m-am abținut... Am continuat să dansăm. Când încă speram și tocmai când mă întrebam ce va urma, mâinile lui au fost mai îndrăznețe și au început să se plimbe pe spatele meu în sus și în jos, lent, elegant, fără să mă apese dureros. Încă nu reușisem să înțeleg ce joc este acesta. Un sunet metalic, sfredelitor parcă și totuși cunoscut m-a
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
imatură și să nu mă pot stăpâni? Nu mă înțeleg deloc... Am stat de vorbă cu atâția oameni mari... profesori, conferențiari, academicieni, scriitori... și nu am roșit în fața nimănui și doar mă privesc atâția studenți, bărbați în putere și destul de îndrăzneți adeseori și nu mă pierd cu firea... Citesc în ochii lor admirație pentru ceea ce spun și pentru argumentație, iar în ochii unora chiar și dorință..., simt că mă privesc ca pe o femeie și nu ca profesoară, dar nu mă
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
și încercări pline de stângăcie, i-am făcut eu o declarație de dragoste plină de umor, care a provocat doar o explozie de râs din partea ei. M-am pierdut eu pe moment, dar pe vremea aceea, când eram obrăznicuț și îndrăzneț, am prins-o pe neașteptate într-o strânsă îmbrățișare și i-am furat un sărut pasional cum nu a mai avut ea ocazia vreodată să primească. Ha, ha, ha!... A fost pasional doar din partea mea, că ea nu a catadicsit
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
textului, a povestirii, ci a creat un spectacol independent, care are viața lui proprie. Aș avea chiar curajul să spun că acest spectacol este cel mai bun făcut după vreo operă de-a mea“, a mărturisit Erofeev, subliniind că montarea îndrăzneață a păstrat esența estetică a textului. „E o povestire care nu are limite, ți se pare la un moment dat că se va opri, va exista un deznodământ, dar situația se repetă. Mi-a plăcut soluția cu cele trei ecrane
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
sentința irevocabilă: — Not guilty! (Continuarea în numărul următor) Vaginul din spatele genunchiului corect politic Am să explic mai târziu ce vreau cu linkul către „New York Times“... Deocamdată, țin să vă spun că, dacă l-ați considerat vreodată pe Eugenides un scriitor îndrăzneț, nonconformist, după ce veți citi Will Self veți realiza că primul scrie povești nemuritoare adaptate pentru clasele I-IV. http://partners.nytimes.com/books/99/09/19/specials/self-bull.html Bogdan-Alexandru Stănescu Will Self este, categoric, unul dintre cei mai aparte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
-te ce să spui. —E doar un prieten vechi. Un prieten vechi cu care mă mai și culcam, întâmplător. —Tu unde ești? Vreau să nu mai vorbim despre mine acum. —Tot în New York. —Ți-e dor de mine? spun eu îndrăzneață. —Cam așa ceva. Și de Sandy ți-e dor? Desigur că nu spun asta, dar o gândesc. O s-o sune imediat după mine sau tocmai a vorbit cu ea la telefon? Poate că ea nu a răspuns și a format numărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
ați vrea să știe? Lumea n-ar trebui să știe chiar așa, totul. De exemplu, dacă unii oameni simpli ar afla că eu lucrez câteva ore pe Internet ar putea să se smintească. O tânără - mi s-a părut cam îndrăzneață, n-am zis nimic, dar mi s-a părut îndrăzneață - mi-a spus: „Mi se pare că stați cam mult pe Internet, mai aveți timp să vă faceți rugăciunea de seara?“. Ça, alors! Preotul webmaster Cum ați ajuns să creați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
chiar așa, totul. De exemplu, dacă unii oameni simpli ar afla că eu lucrez câteva ore pe Internet ar putea să se smintească. O tânără - mi s-a părut cam îndrăzneață, n-am zis nimic, dar mi s-a părut îndrăzneață - mi-a spus: „Mi se pare că stați cam mult pe Internet, mai aveți timp să vă faceți rugăciunea de seara?“. Ça, alors! Preotul webmaster Cum ați ajuns să creați, să găzduiți, să lucrați un site de ortodoxie românească? Ar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
Stadionului Olimpic. În prezența lor îți puteai da seama că nu ești singur pe lume, că persoane pe care nu le-ai văzut în viața ta simt și trăiesc aidoma ție. O mână sărutată de un necunoscut depășește cel mai îndrăzneț imaginar. Amintirea primei iubiri se șterge cu buretele în fața generozității și a dragostei necondiționate care mi-au fost transmise în acest weekend. Smaranda, cred că tocmai am făcut unul din cele mai importante lucruri din viața mea“. De două săptămâni
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
lor din Veneția întrerup pentru o vreme acest trafic, Serenisima rămâne, de-a lungul acestui secol, singura protecție a Europei în fața pericolului turcesc și un punct de trecere obligatoriu al produselor Orientului înspre nordul Europei. în plus, un pod construit îndrăzneț peste Brenner deschide calea spre Saint-Gothard și leagă direct minele de argint germane de Marea Adriatică; el permite orașelor din Nord să primească produsele venite din imperiile Orientului fără a mai avea nevoie să treacă prin porturile flamande amenințate și nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
să facă negoț fără să-și piardă rangul, minuscula burghezie franceză nu este interesată nici de marină, nici de industria modernă; economia franceză se mulțumește să vegeteze în industriile depășite ale capitalismului agricol îalimente, pielărie și lână) pe care negustorii îndrăzneți din Provinciile Unite i le abandonează de bună voie. în acest timp, în China, tripla recoltă anuală de orez permite populației să sporească de la 180 la 400 de milioane, mult înaintea altor țări ale lumii, fără ca împăratul să reacționeze la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
oraș sau o regiune trebuie să fie cel mai important nod de comunicații al momentului și să fie susținutîă) de o foarte puternică zonă agricolă și industrială. De asemenea, „inima” trebuie să fie capabilă să creeze instituții bancare îndeajuns de îndrăznețe pentru a se încumeta să finanțeze proiectele unei clase creative, să pună în aplicare tehnologii noi, care să permită transformarea celui mai frecvent serviciu al momentului în obiect industrial. în sfârșit, trebuie ca „inima” să fie capabilă să controleze din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
Părea să fie un comentariu generalizat și fetei îi plăcea să-și expună fără greș argumentele, îl domina. Tatăl pleca în camera lui biruit, fără dubii, fata era extrem de lucidă, îl deruta. Pe urmă, puțin câte puțin deveni tot mai îndrăzneț, începu să se intereseze tot mai în amănunt de lecțiile Carminei, să-i reproșeze că nu acordă suficient timp manualului de psihologie sau celui de anatomie, să-i spună că va pierde examenul dacă nu intră într-un program de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
revedeam. Am schimbat câteva vorbe fără rost; cele mai multe se adunau În contul meu deja supraîncărcat. Apoi am Întrebat-o dacă ar vrea să vadă filmul din camera de proiecție. Având În vedere ce se Întâmplase Între noi, era o sugestie Îndrăzneață și Dora mă privi ambiguu. Nu-mi dădeam seama dacă se străduia să nu râdă sau dacă Îi era jenă În locul meu. Dar, În loc să spună ceva, aruncă niște priviri Într-o parte, dădu din cap aprobator, fără să scoată vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
acesta dispăru În dosul scărilor, se Întoarse spre mine și adăugă dintr-o suflare, plină de ea: — Probleme - cu - poliția - ă - Knisch? Capitolul șase Fotografia granulată Îmi evocase amintiri. Chiar dacă n-o văzusem pe fata care privea lumea cu ochi Îndrăzneți și blazați În același timp, ca și când ar fi văzut destul, aveam ceva În comun cu ea. După plecarea lui Wickert am Început să frunzăresc printre amintirile comune, printre imaginile colorate țipător, În culori nervoase, după care m-am oprit. Chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
mine prin surprindere, Împrumutam atribuțiuni și jucam roluri, unul mai jenant decât celălalt. Făceam tot ce mă punea să fac, chiar dacă Înainte n-aș fi fost În stare să mă văd În posturile alea nici În visele mele cele mai Îndrăznețe. Din oficiu, aș vrea să subliniez faptul că În mod normal nu am probleme cu văzul sau cu timpul - sau cu simțul penibilului, În nici un caz. Dar când mergeam la Hotelul Kreuzer, era ca și când m-aș fi dilatat. Trupul Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
de deasupra sau se auzeau pași pe scări, mă prefăceam extrem de preocupat - cu alergatul prin casă, spre exemplu. Încă mă antrenam să devin un biciclist competitiv. Dar după o vreme, după ce pericolul a Început să mă provoace, am devenit mai Îndrăzneț. Conștiincios, deschideam un sertar după altul sau descuiam șifonierul și luam În considerație alternativele pe care le aveam la dispoziție. Să Încerc neglijeul de culoarea somonului de data asta? Sau brasiera cu panglicile alea complicate? Nu, n-aveam timp să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
e să-l credem pe „biologul sufletelor“ despre care am citit În ziar acum câteva zile, așteptându-l pe Anton la Crama Albastră, topografia capitalei suedeze corespunde cu cea a creierului uman. Nu știu cum a ajuns la o astfel de concluzie Îndrăzneață. Dar dacă efectuam un test similar pe orașul În care locuiam, am meditat În timp ce tramvaiul Își continua drumul spre nord și cerul a căpătat o nuanță dumnezeiască purpurie, era posibil să capete forma sacului scrotal. În definitiv, exact ca accesoriul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]