6,372 matches
-
loser-ilor penibili, el îngroașă caricatural tușele autoportretului, pentru ca satisfacția rea a cititorului să fie la punctul ei maxim. Reacțiile lectorului sunt așadar provocate și controlate. Dar regia subtilă a diaristului ne mai rezervă o surpriză: un efect ce schimbă nota comică și nuanța ridicolă a întregii întâmplări. În cadru se insinuează curiozitatea automobilistului și apoi indignarea lui de proprietar (unic) al mașinii. Frumoasa și supusa Franțuzoaică s-a lăsat deschisă de către doi mecanici care o vedeau pentru prima și ultima oară
Patru ani cu Alex. by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7755_a_9080]
-
lume scriitorul Al. O. Teodoreanu (poreclit Păstorel). A fost avocat, funcționar la Editura Fundațiilor Regale și inspector oenolog al statului. Personaj pitoresc, cu gusturi rafinate, înclinat spre gastronomie și degustarea vinurilor nobile, cât și spre glume savuroase, a scris povestiri comice - cele mai reușite sunt reunite în „Hronicul măscăriciului Vălătuc“ (1928) -, epigrame și versuri satirice, aproape 200 de cronice gastronomice și a realizat traduceri din Moličre, Prosper Merimée, Anatol France, Gogol ș.a. calendar multiconfesional BISERICA ORTODOXĂ ROMÂNĂ 24 iulie - Sf. Mare
Agenda2004-30-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/282696_a_284025]
-
derizoriu, dar ridicolul nu diminuează cu nimic capacitatea de a face rău și Mircea Constantinescu se răsfață cu haz între vicii. Fascinat de cifra cinci, regizorul dublează identitatea unui ucigaș; spectatorii fascinați de alte cifre magice nu sesizează decât efectul comic creat de interpretarea convergent-divergentă a celor doi actori ( Constantin Cojocaru, Gabriel Pintilei). Crima este obsesia generală a personajelor și chiar crucea poate deveni instrumentul ei de perpetuare și deznodământul concentrează toate firele acțiunii. Crima se naște în spațiul dintre melancolia
Un vechi fapt divers by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/14044_a_15369]
-
Succesul filmului balcanic al anilor ’80 a confirmat o generație de cineaști, dar și o realitate dramatică a existenței în contextul regimurilor totalitare, confruntarea cu o serie de paradoxuri, presiunea exercitată de tradiție ca formă fixă, amestecul de atrocitate și comic, dar și puterea pe care arhetipul o are indiferent de context. Tradiția face corp comun cu ruralitatea și etnografia, tot atâtea coordonate care desemnează și un spațiu de convergență al unei sensibilități specifice cu reflexul mentalitar. Este aceasta și un
Cu Orient Expressul prin Balcania by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/4955_a_6280]
-
la loc bun, în cap, le citesc liniștit de-acolo. Patru coruri bărbătești dirijez în Germania, iar muzicanții mei n-au voie să tragă cu ochiul în partitură. Nici actorii nu umblă-n scenă cu textul după ei, ar fi comic un Hamlet care să silabisească sub nasul publicului dintr-un volum de Shakespeare“. Studentul timișorean Werner Salm își împărțea timpul între orele de studiu muzical și... scenă, între facultate și localurile în care cânta seară de seară. „Cântam la Central
Agenda2004-30-04-b () [Corola-journal/Journalistic/282675_a_284004]
-
care vorbește așa (1 femeie bătînccu unghiile întrun geam); altele descriu instantanee potrivite cu acest tip de limbaj neglijent (Sub vraja); o a treia categorie sînt monologuri ale poetului care gîndește în această formă lucruri grave ( Cugetări). Este de un comic delirant faptul că poetul scrie atît de natural în acest fel încît ajunge chiar să filozofeze, dar în același timp poezia din această categorie rezista și după o eventuală transcriere în grafie comună. Caius Dobrescu, Deadeva, Editura Paralelă 45, Colecția
De-a poezia by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/17695_a_19020]
-
cotidiană. Pe când impecabilul ritm al versului racinian cu cenzura în cârcă tot timpul, religia ce l-a aruncat în foc pe Giordano Bruno sau i-a amenințat pe atâția cu rugul, făcându-i să cedeze, se apropie mai mult de comic, decât de tragicul cu regula celor cinci capitole, a unității de timp și de spațiu. (Să nu uităm că și la noi un scriitor important ca Petru Dumitriu de pildă, a trebuit să aleagă exilul când același personaj odios, numit
„Intenția veritabilă a tragediei” by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13549_a_14874]
-
îl citează pe impenitentul italienist din Roșiorii de Vede: "Și bella, grațioasa, ca astra tremurânda / ... era Ella de blândă" etc. etc. Criticul notează numaidecât: "...Un poet ridicul prin neologismele sale, ale cărui poezii merită a fi citite prin aerul lor comic de parodii..." Judecată aspră pe care Călinescu, oricum cucerit de Italia, o repara îndată fie și exagerând asemeni unui arbitru care în timpul partidei își dă seama alergând încoace si-ncolo că a sactionat prea sever un fault de epocă, oricum
Poeti minori by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17613_a_18938]
-
Poetul din Roșiorii de Vede era totuși un răsfățat. El colindase des pe la Paris pe banii babacăi și ai maică-si, familie avută de negustori teleormăneni. Se ducea o dulce lupta prin siropul liric al epocii franco-italienizant. În fine, ceva comic mai mult. Că viziunea poeticeasca de azi de la Ț. V. "Locuința mea de vară E la țară; Acolo eu voi să mor Ca un fluture pe floare Beat de soare De parfum și de amor..." (Vară la țară) Zău, a
Poeti minori by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17613_a_18938]
-
Murnau. Pe fundalul de flăcări, Shosanna își proferează apocaliptic amenințările în timp ce Hitler și Goebbels tremură din încheieturi. De altfel, apariția lui Hitler în al doilea episod al filmului care îl amintește pe Charlie Chaplin cu Dictatorul (1940) este de un comic nebun. Făcând o criză de isterie determinată de popularitatea macabră Ticăloșilor, Hitler le taie publicitatea ca un director de televiziune ordonând pur și simplu să nu se mai vorbească despre ei. Dovadă că în cinematografia postmodernă a lui Tarantino anything
Carnavalul Tarantino by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6956_a_8281]
-
onorabilului domn Cațavencu, învins, decât să conducă dansul? Procedeul demascării voioase, fără supărare, în care câștigă cei care știu să aștepte - tot Iorgu ajunge la mâna unchi-su, și nu invers - se păstrează și se rafinează de la o vârstă a comicului la alta. Chiar dacă e clar cine pierde și, în definitiv, dacă o luăm în serios, Iorgu se anulează ca traseu de existență, ajungând întocmai de unde a plecat, carevasăzică i se ia totul, impresia e de relaxare, de amuzantă fatalitate: Il
Scrisoarea lui Iorgu by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5796_a_7121]
-
o Gală inspirată. Lungă, inadmisibil de lungă, în condițiile în care mulți dintre premiați nu au fost prezenți și, logic, timpul ar fi trebuit să se scurteze prin absența discursului de mulțumire. Penibile, dacă nu mai mult, momentele așa-zise comice cu Ceaușescu, Iliescu și Băsescu. Nu își aveau, sub nici o formă, rostul și locul într-o seară a valorilor teatrului românesc. O Gală lipsită de ritmicitate, de stare, de căldură, de strălucire. O Gală cu o scenografie superbă semnată de
O gală cu nori by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6379_a_7704]
-
a tăiat cheful pentru așa ceva. Polemizam chiar astăzi pe această temă (a protagonistei, lungmetrajul cade doar dacă pică și ea) cu Alex Leo Șerban, el afirmînd că i-a plăcut la film tranziția perechii regale de la un cuplu de marionete comice - vezi presiunea pusă pe ei pentru a produce un Dauphin - la unul de marionete tragice. Formularea m-a prins în mreje și m-a pus pe gînduri. E adevărat că intruziunea curții și a regalilor părinți în viața lui Louis
Frivolitate versus machism by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/10052_a_11377]
-
punct. Altminteri, ar însemna să uităm noi înșine ceea ce făceam și spuneam în vremurile mării trădări naționale reprezentate de clica iliesciană. Că actuala opoziție a adoptat ticurile de ieri ale adversarilor e în ordinea lucrurilor, chiar dacă situațiile sunt de-un comic irezistibil: un Ion Iliescu pârându-i la New York pe țărăniști și pe liberali pentru că nu fac reforme e, totuși, un gag demn de epocă de aur a comediei mute (mute de uimire, desigur!). Mai puțin comice sunt atitudinile celor rămași
Autodiagnosticarea la români by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/18049_a_19374]
-
situațiile sunt de-un comic irezistibil: un Ion Iliescu pârându-i la New York pe țărăniști și pe liberali pentru că nu fac reforme e, totuși, un gag demn de epocă de aur a comediei mute (mute de uimire, desigur!). Mai puțin comice sunt atitudinile celor rămași acasă - că, de pildă, domnii președinți de Senat, respectiv, de Cotroceni - Român și Constantinescu. La unison, dovedind o coordonare a nesimțirii demnă de-o cauza mai bună, acesti co-arhitecti ai dezastrului țării sunt nemulțumiți de ceea ce
Autodiagnosticarea la români by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/18049_a_19374]
-
nu au nimic sfînt, sînt ceea ce Horia-Roman Patapievici ar numi niște ,oameni recenți". Ei au o spoială de cultură, manifestată prin debitarea continuă, de locuri comune, cu aerul rostirii unor mari adevăruri filozofice. Nota întreagă a acestei cacealmale este una comică. Toate discuțiile care se poartă și pregătirile pentru repopularea satului părăsit fac cu ochiul și spre prozele lui Ioan Groșan. Registrul se schimbă radical, atunci cînd aceeași realitatea este privită prin ochii lui Klaus Bernath. Chiar dacă ar putea bănui farsa
Lindenfeld on my mind by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11555_a_12880]
-
glosarele dialectale: împanglicat, împudrat, a înforța, a înmărita, a înrușina, a întermina, a întransforma etc. E general admis faptul că graiul muntenesc are o predilecție pentru aceste forme; cînd tendința derivativă se aplică unor neologisme, efectul marcat dialectal este adesea comic. În romanul lui I.M. Bujoreanu, Mistere din București (1862), procedeul apare, de pildă, într-o conversație popular-argotică destul de autentică, la crîșmă: „Ș-apoi cine poate tăgădui că Stănuță vătășelul și baș-paznic de noapte al Batiștei nu este îndelicat cu
Îmbucurat, înnumărat... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13457_a_14782]
-
nu o citesc decât, eventual, familia autorului, vreun amic, plus autorul însuși, de obicei un autor tobă de carte, dar, per total, plictisitor. In sinea mea, trebuie să mai spun că mă așteptam să ia act de această carte măcar comicii de la t.v., autorii de cuplete vesele de tot felul, mai cu seamă amatorii noștri de țigănii autohtone, deși era vorba de doi dintre marii clasici români, Ion Neculce și autorul Poemei noastre naționale, Tiganiada, Ioan Budai Deleanu... Sigur, nu
Caftane și cafteli (reluări) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10199_a_11524]
-
pereche simpatică, el rus de origine, iar doamna franceză, scriitoare subtilă. De altfel în timpul următor suntem mereu poftite la dineuri și supeuri. Suntem obiectul atenției generale. O tânără d-șoară ne face câteva reușite caricaturi, eu și Trudchen în diferite situații comice. Într-o dimineață sosește pe neașteptate un văr al tatălui meu, N. Băilescu. Suntem vesele de această vizită bucureșteană, iar Trudchen îl ospătează cum aputut mai bine. Fiind iarnă “nea Niculae” (cum îi spuneam în glumă) vine cu o căciula
Amintiri(III) by Aurelia Cionca () [Corola-journal/Journalistic/83673_a_84998]
-
intrarea în apă a sportivilor sunt demne de apreciat, însă pe fața lor se pot citi multe. Frica, ambiția, concentrarea sau curajul sunt poate cele mai relevante trăsături pe care chipul lor le exprimă. Totuși câțiva dintre ei chiar arată comic.
Foto incredibile! Cum se transformă feţele săritorilor în bazin la CM din China () [Corola-journal/Journalistic/76762_a_78087]
-
perioadă. ș...ț Sunt dispus a vă finanța apariția unui nou volum, inclusiv acordarea unui substanțial acont, fiind ferm convins că orizontul de așteptare al cititorului va fi pe deplin satisfăcut dacă veți consimți la a concepe un roman al comicului universitar, în care sper că veți asimila recenta experiență personală în compania președintelui, precum și preconizatul succes internațional în urma deplasării la Viena. Al dumneavoastră Editor." (pag. 129) Puțină imaginație, puțină priză la real, puțină asumare a riscurilor, puțină sfidare a malignului
Varză a la Cluj by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8572_a_9897]
-
care se lovesc și se omoară, un bărbat ucis cînd își recîștiga iubirea, un băiat lapidat pentru că fugea printre mașini de la care se furase benzină, fiecare episod din Bure Baruta atinge paroxismul. Tot pe sistemul povestirilor întretăiate, dar în cheie comică, e construit și filmul ceh Knoflikori (un fel de, Năsturarii) de Petr Zelenka, recompensat la Salonic cu "Alexandru de Argint" și cu premiul pentru scenariu; un scenariu care a oferit festivalului, avînd în vedere timpul ploios, si o replică antologica
De la Valladolid la Salonic by Magdalena Stanciu () [Corola-journal/Journalistic/18122_a_19447]
-
Pot anticipa cu ușurință reacțiile cititorilor. Este, de altfel, și singura modalitate de a prezenta adecvat această carte. În primul rînd veți rîde foarte mult. Eco nu pozează în mizantrop; nu este un ironic acid, incomod, ci, mai curînd un comic profesionist (multe poante sînt seinfeldiene, cu mult înainte ca serialul să fi existat). Iată spre exemplu cîteva indicații pentru tinerii indieni americani care vor să parvină prin intermediul filmelor western: "Insistați să vă faceți cunoscută poziția scoțînd cît mai insistent urletul
Cum se scrie o carte bună by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/16351_a_17676]
-
pentru cei mari și are și două scăpări de regie: în mijlocul desfășurării seratei, părinții își strâng mâinile, se salută, ca și când ar urma să plece și apoi petrecerea continuă și tot astfel, cei doi servitori, care de altfel aduc o notă comică bine plasată, dansează însă în rând cu stăpânii, ceea ce nu corespunde uzanțelor epocii. Actul doi încântă însă prin partiturile clasice, bine susținute și de costumele spumoase semnate de Carmen Siminie, dar excelează mai ales prin dansurile de caracter -dansul spaniol
Teatrul de Balet Sibiu by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/6532_a_7857]
-
inutile, pronunțiile greșite (îndreptate imediat) să fie păstrate într-o transcriere care interesează prin conținut, nu prin litera sa. Transcrierea extrem de fidelă, de tip lingvistic, a înregistrărilor ar face multe texte ilizibile. Iar pe altele le-ar transforma în mostre comice, discreditîndu-le definitiv autorii. Oricum, confruntarea dintre cele două versiuni ne permite să observăm cum acționează - cu discreție - corectura gramaticală și stilistică, transformînd pozitiv discursurile. Mă întreb dacă procedeul are, în afară de funcția absolut necesară de adaptare la codul scris, și un
Oralitate parlamentară by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10887_a_12212]